Το παλτό της Ραχήλ Μακρή και η ηδονή της μεταρρύθμισης

Του Χρήστου Νάτση

Tέσσερις βουλευτές που παρά τις όποιες διαφορές τους αποκάλυψαν χθες όχι τον σεξισμό τους αλλά τον εύγλωττο φετιχισμό τους…

Γρηγόρης Ψαριανός, Πέτρος Τατσόπουλος, Μάρκος Μπόλαρης και Σπύρος Λυκούδης: τέσσερις ανεξάρτητοι βουλευτές που παρά τις όποιες διαφορές τους μοιράζονται ένα κοινό αξιακό πλαίσιο: την πίστη πως το «πάρτυ τελείωσε», πως ο ορθολογισμός των γεγονότων πρέπει να αντικαστατήσει την λατρεία των ψευδαισθήσεων, πως η αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων είναι μονόδρομος και η ρητή εφαρμογή και εκτέλεση των όποιων απαιτήσεων των ευρωπαίων εταίρων μας η λύση των δεινών μας. Υπευθυνότητα, σύνεση, διαφωτισμός, πολιτιστική εκλέπτυνση, αγώνας κατά του λαϊκισμού, του εθνολαϊκισμού, της μισαλλοδοξίας: ιδού τα μάντρα που επαναλαμβάνουν όπου βρεθούν κι όπου σταθούν, οικτίροντας τον ελληνικό λαό για τις αυτοκτονικές επιλογές του, προσπαθώντας να τον νουθετήσουν, να τον σοβαρέψουν, να τον εκλεπτύνουν.

Πώς καταντά κανείς πρόεδρος της δημοκρατίας

Του Κωνσταντίνου Πουλή

Σε έναν διάλογο με τον Παναγιώτη Κονδύλη ο Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος (Παλαιά και νέα θεότητα, εκδ. Έρασμος 2003) γράφει κάπου: «φωτογενείς ανθυπολοχαγοί κι αθάνατοι Μακρυγιάννηδες γίνονται τα Υπερεγώ των φιλοσόφων εκείνων ακριβώς που θέλοντας να υπερβούν τον “αυνανισμό του πνεύματος” αγκαλιάζουν την “αυθεντική πράξη” και καταντάνε πρόεδροι δημοκρατίας».

Άνταρα ρήματα κουκιά μαγειρεμένα

Επανέρχομαι στις δηλώσεις του Πρωθυπουργού κατά τη συζήτηση επί του Προϋπολογισμού στη Βουλή ότι «[…] η ανεργία σταθεροποιήθηκε στο 27%, και υπάρχουν όλες οι ενδείξεις ότι θα αρχίσει να αποκλιμακώνεται την επόμενη χρονιά. […]». Λίγες ημέρες αφότου ειπώθηκαν αυτά, είχα γράψει ότι εκστομίστηκαν από βήματος σε γνώση του γεγονότος ότι το 27,3% του Αυγούστου είχε μετρηθεί στο 27,4% για τον Σεπτέμβριο. Ο λόγος που επανέρχομαι είναι λόγω της στρογγυλοποίησης, που μαθαίνει κάποιος στο Δημοτικό: Διότι πριν από λίγη ώρα ανακοινώθηκε ότι η ανεργία έφθασε στο 27,8% για τον Οκτώβριο (εικόνα 1), και, όπως λοιπόν αντιλαμβάνεσθε, η στρογγυλοποίηση μας επιβάλλει πλέον να μιλάμε επισήμως για 28% –χώρια το χάσμα ανάμεσα σε επίσημη και ανεπίσημη ανεργία, δηλωμένη ή μη.