Ο Γιώργος Κύρτσος είναι… ένας από εμάς

Όταν δεν εξυμνεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη και όταν δεν συναντιέται με απλήρωτους, απολυμένους, της Free Sunday ο κ. Κύρτσος, ποστάρει φωτογραφίες από τα ταξίδια του και τις διακοπές του στας Ευρώπας.

Την Πρωτοχρονιά την πέρασε στο Λονδίνο…

Νέος χρόνος και παρών!

Του Θανάση Σκαμνάκη

Παλιός χρόνος τέλος, ας επενδύσουμε ελπίδες στον καινούργιο!

Μακάρι να είναι καλύτερος από τον απερχόμενο. Oύτως ή άλλως επενδύοντας σε έναν αναμενόμενο που θα είναι καλύτερος λυτρώνουμε το παρόν και το κάνουμε αξιοβίωτο.

Γι’ αυτό η αλλαγή του χρόνου είναι από τις λίγες ημερομηνίες που, ενώ φορτώνεται προσδοκίες και ευχές, συνήθως δεν απογοητεύει, σα να θέλει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων μας (ή ίσως να θέλουμε εμείς να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεών της), αλλά κυρίως στο ύψος των επιθυμιών μας.

Καθώς, η εισδοχή του παρελθόντος στο μέλλον διασφαλίζει τη συνεπή και συνεχή τάξη των πραγμάτων, ακόμα και την προσδοκόμενη α-συνέχειά τους, δηλαδή τη διακοπή-ανατροπή η οποία θα φωτίσει το παρόν, θα δικαιώνει όσα προηγήθηκαν και θα σηματοδοτεί τα επερχόμενα.

Φαντασμαγορικά μπήκε το 2016!

Φαντασμαγορικά ξεκίνησε το 2016, δηλαδή με φαντάσματα και αγορές. Σε όλον τον πλανήτη, οι πολίτες περιμένουν την Ελπίδα που φέρνει ο νέος χρόνος αλλά η Ελπίδα ήρθε στην Ελλάδα το 2015, και δεν το κουνάει από εδώ με τίποτα γιατί είμαστε γλυκοτσούτσουνοι.

Στο Παρίσι, η αλλαγή του χρόνου έγινε χωρίς πυροτεχνήματα, αφού είναι βέβαιο πως οι βόμβες θα πέσουν βροχή μέσα στο 2016, οπότε οι κάτοικοι του Παρισιού θα αποζημιωθούν τους επόμενους μήνες.

Αντιθέτως, στο Λονδίνο τα πυροτεχνήματα έπεσαν βροχή, γιατί μια παραμονή Πρωτοχρονιάς περιμένουν οι Λονδρέζοι για να μείνουν ξύπνιοι μέχρι τα μεσάνυχτα, οπότε δεν μπορείς να τους κόψεις τα πυροτεχνήματα, γιατί μπορεί να κάνουν καμιά επανάσταση και να κόψουν το τσάι, τις μπύρες και τις ουισκάρες.

Έθιμα της Πρωτοχρονιάς

by To Skouliki Tom

Με μεγαλοπρέπεια και λαμπρότητα γιορτάζεται σε ολόκληρο τον κόσμο η Πρωτοχρονιά, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που την ώρα της αλλαγής αυτοκτονούν για να τους πάει έτσι όλη η χρονιά.

Tα χρόνια πριν την κρίση η Πρωτοχρονιά είχε απομακρυνθεί από τις παραδόσεις της πατρίδας μας αλλά τώρα που οι εποχές που κάναμε ρεβεγιόν στα μπουζούκια παρέα με τους επί σκηνής σκύλους έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, ήρθε η ώρα να θυμηθούμε τα παλαιότερα έθιμα του τόπου μας.

Παραδοσιακά, κατά την ημέρα αυτή γίνεται ανταλλαγή επισκέψεων και δώρων, οπότε είναι η καλύτερη μέρα για να δηλητηριάσετε συγγενείς που απεχθάνεστε και να τους φάτε την κληρονομιά ή να ξεφορτωθείτε – με τη μορφή δώρων – όλη τη σαβούρα που μαζέψατε τη χρονιά που πέρασε.

Ο παίζων χάνει και ο πίνων μεθάει

Της Σοφίας Λαμπίκη

Περί σούρας και χανγκόβερ ανάγνωσμα…
Το ότι θα γίνεις λιώμα στη ζωή σου πολλές φορές είναι γεγονός.
Επειδή στην τύφλα μας απάνω βγαίνει ο πραγματικός μας εαυτός μην πίνεις αν είσαι τζάμπα μάγκας ή κλαψομούνης.
Στην πρώτη θα τις φας, στη δεύτερη θα ζαλίσεις τα ούμπαλα των δίπλα.

Γελαστός με το στανιό

Του Πάνου Μουχτερού

Χρόνια πολλά, ζωγραφιστά!

Μπαμπά, μπαμπά! Άκου με λίγο! Έχω μερικές απορίες να μου λύσεις. Αγόρι μου γλυκό, σε παρακαλώ, ντύσου και περιμένουμε κόσμο για να γιορτάσουμε την πρωτοχρονιά. Σε πιάνουν αυτές οι περίεργες οι ερωτήσεις σου πάντα τις πιο ακατάλληλες στιγμές. Μα, μπαμπά, δεν μπορώ να τα καταλάβω όλα από μόνος μου, θέλω να με βοηθήσεις, να μου εξηγήσεις ορισμένα που με απασχολούν από χτες. Άντε, πες μου τι θες να δούμε τι σε προβληματίζει πάλι. Είναι αυτό που λέει και το τραγούδι, πως να κρυφτείς απ’ τα παιδιά, έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα! Στην εποχή που ζούμε βέβαια είναι ακόμα πιο δύσκολο να κρυφτείς από τα παιδιά. Ναι, είναι η λεγόμενη προχωρημένη τους αντίληψη, δεν ξέρω τι να πω, η εύκολη πρόσβαση που έχουν στην παραμικρή πληροφορία, ο εγκέφαλός τους μοιάζει με κινητή εγκυκλοπαίδεια που διαρκώς εμπλουτίζει το περιεχόμενό της και που δεν σταματά να ψάχνει, να διευκρινίζει, μέχρι να εξηγηθεί και η τελευταία του κόσμου έννοια.

Μισώ την πρωτοχρονιά

Του Αντόνιο Γκράμσι

Μετάφραση:  Πέτρος-Ιωσήφ Στανγκανέλλης

Κάθε πρωί, καθώς ξυπνώ άλλη μια φορά κάτω από το πέπλο του ουρανού, νιώθω πως για μένα είναι πρωτοχρονιά. Γι΄ αυτό μισώ τις πρωτοχρονιές  με καθορισμένη ημερομηνία, που μετατρέπουν τη ζωή και το ανθρώπινο πνεύμα σε μια εμπορική επιχείρηση, με τον ωραίο τους απολογισμό, με τον ισολογισμό τους και την πρόβλεψη για το νέο διαχειριστικό έτος.

Ακυρώνουν την αίσθηση της συνέχειας της ζωής και του πνεύματος. Καταλήγει κανείς να πιστεύει πραγματικά ότι μεταξύ των ετών υπάρχει συνέχεια, κι ότι ξεκινά μια νέα ιστορία, και βάζει κανείς στόχους, και μετανιώνει για τις αστοχίες κτλ κτλ. Αυτό είναι ένα γενικότερο σφάλμα των ημερομηνιών.