Αμερικάνικο σχέδιο για πραξικόπημα στη Νικαράγουα

του Παναγιώτη Παπαδομανωλάκη

Νέο έγγραφο περιγράφει επιχείρηση αλλαγής καθεστώτος των ΗΠΑ εναντίον της αριστερής κυβέρνησης της Νικαράγουας. Το έγγραφο του Οργανισμού Διεθνούς Ανάπτυξης των Ηνωμένων Πολιτειών (USAID), οργάνωσης γνωστής για την προώθηση επιχειρήσεων αλλαγής καθεστώτος, το έφερε στο φως το Grayzone και ο δημοσιογράφος Ben Norton.

«Μετάβαση στην δημοκρατία», ακόμα και χωρίς εκλογές

Στόχος της αποστολής, που περιγράφεται στο έγγραφο, είναι «να συμβάλει στον στόχο στρατηγικού πλαισίου της αποστολής που επιτρέπει το περιβάλλον για τη μετάβαση της Νικαράγουας στη δημοκρατία». Οι δραστηριότητες της αποστολής έχουν να κάνουν με α) αναλυτική εργασία, αξιολόγηση, έρευνα και ειδικές μελέτες βάσει φύλου, διαχείριση αποτελεσμάτων, υποστήριξη και κατάρτιση που συμβάλλουν στην μάθηση των τομέων της χώρας και δημιουργίας μιας βάσης τεκμηρίωσης για ευρύτερο προγραμματισμό αποστολών και β) στοχευμένες βραχυπρόθεσμες τεχνικές και αναλυτικές δραστηριότητες κατά τη μετάβαση της Νικαράγουας που απαιτούν υποστήριξη προγραμματισμού ταχείας απόκρισης έως ότου άλλα κεφάλαια, μηχανισμοί και οι φορείς μπορούν να κινητοποιηθούν.

Οδηγό ανατροπής κυβερνήσεων εξέδωσε ο αμερικανικός στρατός!

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Αν ήταν μια  ιστορική αναδρομή στα βρόμικα μυστικά της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, πολύ περισσότερο αν ήταν μια καταγγελία των παρεμβάσεων κι επεμβάσεων των ΗΠΑ στα εσωτερικά τρίτων χωρών, θα ήταν κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτη η έκδοση του βιβλίου του Γουίλ Ίρβιν (Will Irwin) με τίτλο Υποστήριξη στην αντίσταση: Στρατηγικός στόχος και αποτελεσματικότητα (Support to Resistance: Strategic Purpose and Effectiveness). Το βιβλίο όμως αυτό που εκδόθηκε τον Απρίλιο του 2019, από το Πανεπιστήμιο των Κοινών Ειδικών Επιχειρήσεων του αμερικανικού στρατού (Joint Special Operations University Press, με έδρα την αεροπορική βάση ΜακΝτίλ της Φλόριδας) αναφέρεται στο μέλλον, κι όχι στο παρελθόν.

Τα ερευνητικά ερωτήματα που θέτει ο συγγραφέας (απόστρατος των ειδικών δυνάμεων κι έκτοτε συγγραφέας και καθηγητής) συγκροτούν έναν οδηγό δράσης του Πενταγώνου και του Λευκού Οίκου για το σήμερα και το αύριο, έστω κι αν αναφέρεται πώς τα συμπεράσματα είναι του συγγραφέα και μόνο. «Αυτή η έρευνα εστίασε σε δύο κεντρικά ερευνητικά ερωτήματα και τρία υποερωτήματα», αναφέρεται στις πρώτες κιόλας σελίδες. «Κεντρικό ερώτημα 1: Τι γεωπολιτικές και στρατηγικές συνθήκες οδηγούν συνήθως στην επιλογή Υποστήριξης της Αντίστασης ως ένα εργαλείο εξωτερικής πολιτικής; Υποερώτημα 1^α: Τι στρατηγικοί στόχοι εξυπηρετούνται υποστηρίζοντας ξένες εξεγέρσεις η κινήματα αντίστασης; Κεντρικό ερώτημα 2: Ιστορικά, πόσο αποτελεσματική ήταν η Υποστήριξη της Αντίστασης ως ένα εργαλείο εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ; Υποερώτημα 2^α: Πόσο αποτελεσματική ήταν η Υποστήριξη της Αντίστασης σε διάφορες γεωπολιτικές περιστάσεις (πχ περίοδος ειρήνης ως προς περίοδο πολέμου, υποστηρικτική προσπάθεια σε αντίθεση με την κύρια προσπάθεια); Υποερώτημα 2β: Πόσο αποτελεσματική είναι η Υποστήριξη στην Αντίσταση σε κάθε μια από τις τρεις κατηγορίες: αναστάτωσης, εξαναγκασμού, ανατροπής»;

Ξέρεις πόσες αμερικανικές επεμβάσεις έχουν γίνει στη Νότια Αμερική;

Με αφορμή το πραξικόπημα που επιδιώκουν να στήσουν οι ΗΠΑ στη Βενεζουέλα

Το γράφημα που παρουσιάζει το LiberationNews.org συνοψίζει τις 56 στρατιωτικές επεμβάσεις των Ηνωμένων Πολιτειών σε χώρες της Λατινικής Αμερικής από το 1890 μέχρι σήμερα.

Ο αριθμός που αντιστοιχεί σε κάθε χώρα δηλώνει το συνολικό αριθμό των επεμβάσεων που έχουν πραγματοποιήσει η Η.Π.Α. στη χώρα αυτή. Στις χώρες που έχουν το σύμβολο του τανκ βρίσκονται αμερικανικές βάσεις, ενώ στις χώρες με το στρατιώτη βρίσκονται ακόμη και σήμερα αμερικανικά στρατεύματα.

Η Ναόμι Κλάιν, ο Πινοσέτ και τα παιδιά από το Σικάγο

Ο Αουγούστο Πινοσέτ (Augusto José Ramón Pinochet Ugarte) (25 Νοεμβρίου 1915 – 10 Δεκεμβρίου 2006) ήταν Στρατιωτικός και πολιτικός δικτάτορας της Χιλής (1973-1990).

του Θανάση Μπαντέ

Το πραξικόπημα στη Χιλή το Σεπτέμβριο του 1973, όπως και όλα τα πραξικοπήματα, δεν θα μπορούσε να οργανωθεί από τη μια μέρα στην άλλη. Στηρίχτηκε σε δομές που λειτουργούσαν για λογαριασμό του χρόνια πριν και καλλιεργούνταν με τις ευλογίες της CIA. Η Ναόμι Κλάιν στο βιβλίο της «Το Δόγμα του Σοκ» εξηγεί : «Στα χρόνια που προηγήθηκαν του πραξικοπήματος εκπαιδευτές από τις ΗΠΑ, πολλοί από τους οποίους ανήκαν στη CIA, είχαν φροντίσει να εμπνεύσουν παράφορο αντικομουνιστικό μένος στους στρατιωτικούς της Χιλής, πείθοντάς τους ότι οι σοσιαλιστές ήταν ντε φάκτο Ρώσοι κατάσκοποι, μια ξένη εχθρική δύναμη στους κόλπους της χιλιανής κοινωνίας, ένας αυτόχθων “εσωτερικός εχθρός”». (σελ. 108).

Από την άλλη, η σοσιαλιστικού προσανατολισμού πολιτική του προέδρου Αλιέντε δυσαρεστούσε και τους μεγάλους επιχειρηματικούς κύκλους της χώρας: «Το Σεπτέμβριο του 1971, με τη συμπλήρωση ενός έτους θητείας του Αλιέντε, οι κορυφαίοι επιχειρηματίες της Χιλής συναντήθηκαν επειγόντως στην παραθαλάσσια πόλη Βίνια δεν Μαρ προκειμένου να χαράξουν μια συνεκτική στρατηγική για την αλλαγή του καθεστώτος. Σύμφωνα με τον Ορλάντο Σάενς, πρόεδρο της Εθνικής Ένωσης Κατασκευαστών (που τη χρηματοδοτούσαν γενναιόδωρα η CIA και πολλές από τις ξένες πολυεθνικές που επεξεργάζονταν τα δικά τους συνωμοτικά σχέδια στην Ουάσινγκτον), στη συνάντηση αποφασίστηκε ότι “η κυβέρνηση του Αλιέντε δε συνάδει με την ελευθερία στη Χιλή και με την ύπαρξη των ιδιωτικών επιχειρήσεων, και ο μόνος τρόπος για να αποτραπεί το τέλος είναι η ανατροπή της κυβέρνησης”». (σελ. 102 – 103).

TPAJAX: Η μητέρα όλων των πραξικοπημάτων

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Υπάρχουν ορισμένες ειδήσεις που δεν ξαφνιάζουν κανέναν. Η παραδοχή λόγου χάρη, πριν από μερικές εβδομάδες, από τις ΗΠΑ ότι οργάνωσαν και εκτέλεσαν το πραξικόπημα για την ανατροπή του προέδρου Μοσάντεκ του Ιράν το 1953 αποτελεί απλώς μια επιβεβαίωση ότι… τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις. Η ανθρωπότητα γνώριζε εδώ και έξι δεκαετίες σχεδόν όλες τις λεπτομέρειες της επιχείρησης TPAJAX, με την οποία η CIA έφερε στην εξουσία τον Σάχη του Ιράν εξασφαλίζοντας πρόσβαση στα πετρελαϊκά κοιτάσματα και οικοδομώντας για τρεις δεκαετίες έναν από τους ισχυρότερους πυλώνες της αμερικανικής εξουσίας στη Μέση Ανατολή.

Αυτό που δεν είχε ερευνηθεί όμως με επάρκεια όλα αυτά τα χρόνια είναι ότι το πραξικόπημα στο Ιράν αποτέλεσε για τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες μια πρόβα τζενεράλε σχεδόν για το σύνολο των δικτατοριών που εγκαθίδρυσαν σε κάθε γωνιά του πλανήτη και κυρίως στην λεγόμενη «πίσω αυλή» τους – τη Λατινική Αμερική.