Η πανδημία αποκάλυψε στην Πορτογαλία τη δική της “Μανωλάδα”

Του Γιώργη – Βύρωνα Δάβου

Στο φως οι αναξιοπρεπείς συνθήκες νεο-δουλοπαροικίας υπό τις οποίες εργάζονται οι εξωκοινοτικοί ξωμάχοι στα χωράφια μύρτιλου του Αλεντέιζου.

Κοροναϊός και λιτότητα

του Μωυσή Λίτση

Πανικό προκαλεί η εξάπλωση του κοροναϊού πέρα πλέον από τα σύνορα της Κίνας. Η Ιταλία, το Ιράν και η Νότιος Κορέα βρίσκονται στο επίκεντρο του τελευταίου πανικού, ενώ κρούσματα ανακοινώθηκαν πλέον στο Μπαχρέιν, το Ιράκ, το Κουβέιτ, το Αφγανιστάν και το Ομάν.

Η απειλή του κοροναϊού αντιμετωπίζεται προς το παρόν με καραντίνα ολόκληρων περιοχών, όπως για παράδειγμα συμβαίνει με τη Βόρεια Ιταλία, με το εμβόλιο που θα μπορούσε να δώσει τέλος στην εξάπλωση να αργεί ακόμη.

Η αντιμετώπιση του κοροναϊού δεν είναι ωστόσο μόνο ζήτημα της επιστήμης. Τα συστήματα υγείας στον αναπτυγμένο κόσμο έχουν αποδιοργανωθεί τα τελευταία χρόνια, ενώ στον αναπτυσσόμενο κόσμο, οι πόλεμοι των τελευταίων ετών έχουν καταστρέψει ακόμη και αυτή την ανεπαρκή υποδομή που υπήρχε.

Οι ωκεανοί χρειάζονται μιαν ανάσα

Τα ευρήματα δείχνουν ότι σήμερα καίγονται περισσότερα καύσιμα και καταναλώνεται περισσότερος χρόνος στη θάλασσα για κάθε ψάρι που αλιεύεται

Του Τάσου Σαραντή

Από το 1950, οι στόλοι της βιομηχανικής αλιείας διπλασίασαν τις αποστάσεις των ταξιδιών τους προκειμένου να φτάσουν στα αλιευτικά πεδία, αλλά αλιεύουν μόνο το ένα τρίτο των ψαριών που έπιαναν πριν από 65 χρόνια ανά χιλιόμετρο ταξιδιού, σύμφωνα με νέα επιστημονική μελέτη.

Οι ερευνητές από την πρωτοβουλία Sea Around Us στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας και το Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας κατέγραψαν την ανάπτυξη και τη διάδοση της βιομηχανικής αλιείας από το 1950 και διαπίστωσαν ότι σε παγκόσμιο επίπεδο η τάση που κυριαρχούσε ήταν οι αλιευτικοί στόλοι μικρού αριθμού χωρών που λάμβαναν υπερβολικά μεγάλες επιδοτήσεις.

Από το 1950, αυτοί οι αλιευτικοί στόλοι αύξησαν τη μέση απόσταση που διήνυαν από τα λιμάνια προέλευσης και παράλληλα αύξησαν το συνολικό αλιευτικό πεδίο από 60% σε περισσότερο από το 90% των παγκόσμιων ωκεανών.

Σύγχρονοι σκλάβοι στα χωράφια της Πορτογαλίας

Των Γιόχεν Φαγκέτ / Γιάννη Παπαδημητρίου

Μανωλάδες δεν υπάρχουν από ότι φαίνεται μόνο στην Ελλάδα. Η εκμετάλλευση των ξένων εργατών στις δύσκολες και επώδυνες γεωργικές εργασίες γίνονται παράνομα και με τη λέξη δικαιώματα να αγνοείται από τα αφεντικά. Η σύγχρονη σκλαβιά στις φυτείες της καπιταλιστικής Ευρώπης ζει και βασιλεύει…

Ελιές, φράουλες και τροπικά φρούτα από την Πορτογαλία γίνονται περιζήτητα στις ξένες αγορές. Τη σοδειά αναλαμβάνουν αλλοδαποί, κυρίως από την Αφρική, που εργάζονται σε δύσκολες συνθήκες και χωρίς καμία κατοχύρωση.

Συνωστισμός στο γραφείο του Αλμπέρτο Μάτος, συνεργάτη της ανθρωπιστικής οργάνωσης «Solidariedade Imigrante» (Solim). Αφρικανοί και Ινδοί εργάτες συγκεντρώνονται για να καταγγείλουν περιστατικά εκμετάλλευσης ή να ζητήσουν βοήθεια, ενώ το τηλέφωνο χτυπά αδιάκοπα. «Ναι, στείλτε τον από δω και θα δω τι μπορώ να κάνω» φωνάζει στο τηλέφωνο ο Μάτος και στη συνέχεια εξηγεί το πρόβλημα: πρόκειται για έναν Αφρικανό που θέλει να δουλέψει στα χωράφια και η εφορία δεν του δίνει ΑΦΜ γιατί δεν έχει δουλειά, όμως για βρει δουλειά πρέπει να έχει ΑΦΜ. «Είναι ένας φαύλος κύκλος που οφελεί μόνο τους διακινητές, πρέπει να σπάσουμε αυτόν τον φαύλο κύκλο» διαμαρτύρεται ο συνεργάτης της Solim.

Η Πορτογαλία ως παράδειγμα και εξαίρεση

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Εκπλήξεις πανευρωπαϊκού, όχι μόνο εθνικού βεληνεκούς επιφύλασσαν οι κάλπες που στήθηκαν στην Πορτογαλία την Κυριακή 1 Οκτωβρίου 2017 με αφορμή την ανάδειξη τοπικών αρχόντων σε 308 δήμους της χώρας.

Η πρώτη έκπληξη αφορούσε την  απρόσμενη επιτυχία του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PS) που κατέγραψε την μεγαλύτερη επιτυχία του κατά τη διάρκεια όλης της μετα-διδακτορικής περιόδου, κερδίζοντας 157 δήμους και το 38% των ψήφων. Η δεύτερη έκπληξη σχετιζόταν με την ήττα κατά κράτος που δέχτηκε το κεντροδεξιό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα (PSD), κερδίζοντας μόνο 79 δήμους και το 16% των ψήφων. Οι τριγμοί που ακολούθησαν ήταν τόσο σοβαροί ώστε παράγοντες του κόμματος ζήτησαν την παραίτηση στου επικεφαλής του και πρώην πρωθυπουργού, Πέδρο Πάσος Κοέλιο.

Ένας φασίστας για πρόεδρος Δημοκρατίας στην Πορτογαλία

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Στην Πορτογαλία, όποτε ο δρόμος για τις προεδρικές κάλπες μυρίζει αποχή πρέπει να προετοιμαζόμαστε για τα χειρότερα. Το ρεκόρ αποχής (53,6%) καταγράφηκε το 2011 κι έτσι εξελέγη ο δεξιός Καβάκου Σίλβα. Το δεύτερο ρεκόρ αποχής (51,2%) σημειώθηκε την Κυριακή 24 Ιανουαρίου και νικητής των προεδρικών εκλογών αναδείχθηκε ένας δηλωμένος φασίστας οπαδός του δικτάτορα Σαλαζάρ κι εκ των ιδρυτών της μεταδικτατορικής Δεξιάς της Πορτογαλίας. Για να μη χάνεται η συνέχεια…

Γοργή διάψευση των κεντροαριστερών «σχεδίων» και χειρισμών

Του Ερρίκου Φινάλη

Η «αλλαγή των συσχετισμών στην Ευρώπη» ξεμένει κιόλας από καύσιμα

Το 2015 ετοιμάζεται να εκπνεύσει, και να πάρει μαζί του μια σειρά προσδοκίες, εύλογες και μη, οι οποίες έσβησαν το ίδιο γρήγορα όσο φούντωσαν. Δεν αναφερόμαστε μονάχα στον μαύρο κι άραχλο ελληνικό Ιούλιο, που ξεκίνησε με μια ακόμη τεράστια παλλαϊκή ανάταση για να ακολουθήσει η ακόμα πιο ηχηρή κατακρήμνιση λόγω της ταπεινωτικής υποταγής μιας κυβέρνησης ανάξιας του ελληνικού λαού. Μιλάμε και για τις συνειδητά ψευδείς ελπίδες που καλλιέργησαν αυτού του είδους οι δυνάμεις για έναν τάχα νέο δρόμο (εξίσου «εύκολο» με τους προηγούμενους, οι οποίοι αποδείχτηκαν ήδη αδιέξοδοι) προς την πολυπόθητη «αλλαγή των συσχετισμών στην Ευρώπη». Μια αλλαγή η οποία με τη σειρά της υποτίθεται ότι θα έφερνε έστω μια ανακούφιση στους λαούς που υποφέρουν, και θα επέτρεπε στην αποικία Ελλάδα να ανακτήσει έστω μέρος της αξιοπρέπειας και της κυριαρχίας της.

Εσωσαν την τράπεζα- βούλιαξαν τους ομολογιούχους

Εκατοντάδες πελάτες της Banco Espirito Santo- της δεύτερης μεγαλύτερης τράπεζας στην Πορτογαλία που διασώθηκε με χρήματα των φορολογουμένων- έκλεισαν τους δρόμους σήμερα στο κέντρο της πρωτεύουσας Λισαβόνας ζητώντας πίσω τις οικονομίες μιας ζωής που το κράτος δεν θέλει να καλύψει.

Η οργάνωση που έχουν συγκροτήσει τα θύματα αυτής της ιστορίας, υποστηρίζουν ότι η τράπεζα τους εξαπάτησε όταν τους πούλησε το χρέος της χρεοκοπημένης σήμερα οικογενειακής αυτοκρατορίας, διαβεβαιώοντας τους ότι οι κλειστές καταθέσεις τους είναι διασφαλισμένες από την τράπεζα.

Το κράτος τον περασμένο Αύγουστο στην ουσία χώρισε την τράπεζα σε κακή και καλή και χορήγησε στην «καλή» Novo Banco 4,9 δισ. ευρώ, διατηρώντας τα κόκκινα, τοξικά περιουσιακά στοιχεία στην Banco Espirito Santo (BES).

Κύριε Ραχόι, λέτε ψέματα

Με αφορμή τις δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, ο Ισπανός πρωθυπουργός Ραχόι επιτέθηκε στον Έλληνα πρωθυπουργό, λέγοντας πως ψάχνει έναν εχθρό στο εξωτερικό για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα. Επικριτικός προς τον Αλέξη Τσίπρα ήταν και ο πρωθυπουργός της Πορτογαλίας Πέδρο Πάσους Κοέλιου.

Ραχόι και Κοέλου απέστειλαν κοινή επιστολή διαμαρτυρίας προς τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ.

Πορτογαλία: η νέα «αποικία» της Αγκόλας

Tου Άρη Χατζηστεφάνου

Τα μνημόνια και η τρόικα μετέτρεψαν την Πορτογαλία σε οικονομικό «προτεκτοράτο» μιας πρώην αποικίας της. Και ο Γερούν Ντάισελμπλουμ μαζί με τη Μέρκελ χειροκροτούν για το επίτευγμα της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Η Πορτογαλία αποδεικνύει πόσο γρήγορα μπορεί μια χώρα να ξανασταθεί στα πόδια της εάν δεσμευτεί στις μεταρρυθμίσεις

Γερούν Ντάισελμπλουμ

Τα ρολόγια όλων έδειχναν 20 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα. Σε λίγες ώρες θα ξημέρωνε η 25η Απριλίου του 1974. Δεκάδες αξιωματικοί του πορτογαλικού στρατού στέκονταν ανυπόμονοι μπροστά σε ένα ραδιόφωνο που μετέδιδε το πρόγραμμα του Ρ/Σ Rádio Renascença. Ξαφνικά ο σταθμός άρχισε να παίζει το τραγούδι «Ε depois do adeus», που εκείνη τη χρονιά είχε εκπροσωπήσει τη χώρα στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision. Ηταν το συνθηματικό που όλοι περίμεναν. Οι αξιωματικοί φόρεσαν τα πηλήκιά τους και έδωσαν διαταγή στους στρατιώτες τους να καταλάβουν νευραλγικά σημεία στις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας. Το Κίνημα των Ενόπλων Δυνάμεων, που θα πυροδοτούσε την περίφημη Επανάσταση των Γαριφάλων, είχε μόλις εκδηλωθεί.

ΟΟΣΑ: Σε χαμηλά επίπεδα η απασχόληση στην Ελλάδα

Του Στέλιου Παπαπέτρου

Τα πρόσφατα στοιχεία του ΟΟΣΑ για την απασχόληση στην Ελλάδα καταγράφουν τα δεδομένα μιας εξαιρετικά προβληματικής αγοράς εργασίας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του διεθνούς οργανισμού (Παρίσι 19-1-2015), η απασχόληση στη χώρα μας το τρίτο τρίμηνο του 2014 βρίσκεται στο ποσοστό του 49,7%, παρουσιάζοντας οριακή βελτίωση κατά μισή ποσοστιαία μονάδα σε σύγκριση με το δεύτερο τρίμηνο του ίδιου έτους όταν ήταν στο 49,2%. Ο αντίστοιχος μέσος όρος απασχόλησης για τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι 65,1%.

#GenerationE: η νέα γενιά της Εξόδου

της Κατερίνας Σταυρούλα

(Δημοσιογραφική Έρευνα Δεδομένων Νεανικής Ευρωπαϊκής Μετανάστευσης – αναδημοσίευση από το rbdata)

Τους συναντάς σε διαδικτυακές ομάδες και φόρουμ να ανταλλάσσουν πληροφορίες και συμβουλές. Τους συναντάς στις πύλες επιβίβασης των αεροδρομίων με το πιο οικονομικό εισιτήριο στο χέρι. Μοιράζονται φωτογραφίες από νέες πόλεις στα κοινωνικά δίκτυα. Κατά εκατοντάδες χιλιάδες μεταναστεύουν κάθε χρόνο με στόχο μια άλλη ζωή στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρόκειται για νέους, πολίτες των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που με μια βαλίτσα στο χέρι αφήνουν τη χώρα τους προς αναζήτηση εργασιακού μέλλοντος εντός της Ενωμένης Ευρώπης, αλλά και εκτός. Κάποιοι από αυτούς θα αποτελέσουν σε μελέτες την «διαρροή εγκεφάλων», την «εξαγωγή ευφυΐας» ή τη «διαρροή ταλέντων» ενώ άλλοι θα είναι απλά αυτοί που σύμφωνα με την υπουργό Εργασίας της Ισπανίας δημιουργούν τη «διεθνή κινητικότητα».

Μέρα τριπλής αποκάλυψης η Πέμπτη 10 Ιουλίου

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Το ομόλογο με ρήτρα «φιάσκου» έδειξε πόσο ευάλωτη παραμένει η οικονομία

Θρύψαλα και συντρίμμια έγινε το όνειρο της κυβέρνησης να εμφανίσει την έξοδο στις αγορές της προηγούμενης Πέμπτης ως επιβράβευση της πολιτικής της. Το απροσδόκητο εμπόδιο που μετέτρεψε το όνειρο σε εφιάλτη, με αποτέλεσμα αντί για 3 δισ. ευρώ να συγκεντρώσει 1,5 δισ. κι αυτά μάλιστα με ασύμφορους όρους, δηλαδή επιτόκιο 3,5% (αντί για 3% που ανέμεναν) οδηγώντας τελικά την δεύτερη έξοδο στις αγορές σε παταγώδη αποτυχία, ήταν μια μίνι τραπεζική κρίση που ξέσπασε στην Πορτογαλία, την ίδια ακριβώς ημέρα. Ακαριαία οι τιμές των μετοχών κι οι γενικοί δείκτες στα χρηματιστήρια όλης της Ευρώπη έπεσαν και τα επιτόκια δανεισμού στα ομόλογα της ευρωπαϊκής περιφέρειας εκτοξεύθηκαν. Το σπρεντ (η διαφορά δηλαδή με το 5ετές γερμανικό) των πορτογαλικών ομολόγων κατέγραψε ρεκόρ 10ετίας.

Ευρω-χαστούκι για τον ρόλο της τρόικας

Του Κ. Μοσχονά

Το σχέδιο γνωμοδότησης της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου αναφέρει ότι παραβιάστηκαν η Συνθήκη της Λισαβόνας και ο Κοινωνικός Χάρτης του Συμβουλίου της Ευρώπης, ενώ το αποτέλεσμα των μέτρων έφερε τη φτωχοποίηση σημαντικού μέρους του πληθυσμού σε Ελλάδα, Πορτογαλία, Κύπρο και Ιρλανδία

Νέες φωνές υψώνονται κατά των καταστροφικών επιπτώσεων που επέφερε η πολιτική της τρόικας στην αγορά εργασίας και την απασχόληση στις μνημονιακές χώρες.

Δείκτες παρόντος και μέλλοντος

Κατά την περιγραφή της ελληνικής κρίσης οι δείκτες που προκαλούν αλγεινή εντύπωση και ασφαλώς κατανοούνται ευκολότερα από το ευρύ κοινό είναι οι δείκτες ανεργίας και ύφεσης, αντιληπτοί και στην καθημερινή ζωή, και ακολούθως το κατά κεφαλήν εισόδημα, το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ, το έλλειμμα ως ποσοστό του ΑΕΠ, το ιδιωτικό χρέος ως ποσσοτό του ΑΕΠ κ.λπ. Ενας δείκτης που δεν πολυαναφέρεται αλλά που έχει μεγάλη σημασία για την αντοχή της οικονομίας είναι ο δείκτης Σχηματισμού Ακαθάριστου Πάγιου Κεφαλαίου (GFCF – Gross Fixed Capital Formation). Ο δείκτης αυτός, πολύ χονδρικά, περιγράφει τις επενδύσεις μιας εθνικής οικονομίας, εν προκειμένω της ελληνικής, σε πάγια κεφάλαια. Πάγια περιουσιακά στοιχεία, εγκαταστάσεις, τεχνολογικός εξοπλισμός, γραμμές παραγωγής, κεφαλαιουχικά αγαθά. Οχι το διαθέσιμο χρήμα σε τραπεζικούς λογαριασμούς, τα κέρδη από μεταβιβάσεις real estate.

Κύπρος, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ισπανία και Ελλάδα: Αποτυχία σε πέντε ταμπλό για την Τρόικα

Του Λεωνίδα Βατικιώτη από την Κύπρο

Μέχρι ακόμη και πριν 3 χρόνια, το 2010, όταν στην Ελλάδα η ανεργία αυξανόταν με σταθερά επιταχυνόμενο ρυθμό κάθε μήνα, οι αγγελίες «ζητείται προσωπικό» στις προσόψεις των καταστημάτων στην Λευκωσία και τις άλλες μεγάλες πόλεις της Κύπρου αποτελούσαν ένα ευχάριστο ξάφνιασμα για κάθε επισκέπτη από την Ελλάδα. Από το φθινόπωρο του 2012, και περισσότερο τους τελευταίους μήνες, στην Κύπρο η κατάσταση έχει αλλάξει δραματικά. Οι ταμπέλες στα εμπορικά πλέον, με πολύ μεγαλύτερη μάλιστα συχνότητα, είναι μάρτυρες της κρίσης γράφοντας «κλείνουμε», «εκκαθάριση», «διάλυση» ή «clearance». Η κεντρική εμπορική λεωφόρος Αρχιεπισκόπου Μακαρίου με τα πολυτελή εμπορικά καταστήματα είναι σταθερά άδεια (σε δρόμο φάντασμα κοντεύει να μετατραπεί) ενώ στα καφέ, τα μπαρ και τα ψητοπωλεία στην οδό Λήδρας και γύρω της απελπισμένοι νέοι και μεσήλικες, Κύπριοι μάλιστα κι όχι Ελλαδίτες, ικετεύουν ελεημοσύνη.

Στο ανατολικό άκρο της Ευρώπης

Η απειληθείσα κατάρρευση της κυβέρνησης στην Πορτογαλία, λίγες μόνο ημέρες μετά τον κλονισμό και τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης στην Ελλάδα, δείχνει ότι η έξοδος από την κρίση απέχει πολύ ακόμη στην ευρωζώνη. Και οι δύο λαοί έχουν υπομείνει καρτερικά πολλές θυσίες επί μια τριετία, η Ελλάδα μάλιστα κατέχει το πανευρωπαϊκό μαύρο ρεκόρ στην ανεργία και την ύφεση. Σε λιγότερο από ένα χρόνο, και οι δύο χώρες θα βγουν από τη δανειακή ομπρέλα του Μνημονίου, αλλά δεν είναι διόλου βέβαιο ότι θα μπορούν να δανειστούν από τις αγορές. Ισως χρειαστεί ένα νέο πρόγραμμα, εκ νέου αναδιάρθρωση χρέους, νέα χρηματοδότηση με τον άλφα ή βήτα τρόπο. Η δοκιμασία θα συνεχιστεί.

Και όμως, οι πολίτες έχουν υπομείνει πολλά. Σε προχθεσινή έκθεσή της, η Eurobank αναφέρει ότι η δημοσιονομική προσαρμογή που πέτυχε η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη που έχει πετύχει ποτέ χώρα του ΟΟΣΑ σε όλη τη μεταπολεμική περίοδο. Στην έκθεση επισημαίνεται όμως και η παρενέργεια της κολοσσιαίας προσαρμογής: η ανεργία απειλεί την κοινωνική συνοχή, καταστρέφεται φυσικό και ανθρώπινο κεφάλαιο.

Πορτογαλία – João Ferreira do Amaral: ”Γιατί πρέπει να φύγουμε απο το ευρώ”

Φουντώνει η δημόσια συζήτηση για τα ”δεινά” του ευρώ 

”Μόνη ελπίδα το εσκούδο”

Αναδημοσιεύουμε  χωρίς σχόλια  απο το bankingNews.gr  ρεπορτάζ για την συζήτηση που έχει ανάψει στην Πορτογαλία με αφορμή το βιβλίο του καθηγητή οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Λισαβόνας ,João Ferreira do Amaral , ”Γιατί πρέπει να φύγουμε απο το ευρώ”.

Θραύση κάνει στην Πορτογαλία το βιβλίο του Joao Ferreira do Amaral, το οποίο αναζητά τον «ένοχο» για τα οικονομικά δεινά που υφίστανται οι Πορτογάλοι.

Το βιβλίο με τίτλο «Γιατί πρέπει να φύγουμε από το ευρώ» έχει πυροδοτήσει μια άνευ προηγουμένου συζήτηση στην Πορτογαλία (τηλεοπτικά debate, δημόσιες διαλέξεις, άρθρα στις εφημερίδες) για τα αίτια της οικονομικής κρίσης στην χώρα. Το δίλημμα που τίθεται είναι εάν για αυτήν την κατάσταση ευθύνεται η πολιτική της λιτότητας στο πλαίσιο του προγράμματος διάσωσης ή αν υπαίτιο για την κρίση είναι το ίδιο το ευρώ.

Περισσότερη Ευρώπη; Περισσότερος αέρας κοπανιστός!

Φτωχές λέξεις! Είναι τα πρώτα θύματα των Ευρωπαίων ηγετών, που τις κακοποιούν και τις καταχρώνται, σε βαθμό να χάνουν κάθε περιεχόμενο. Για τους Γερμανούς «αλληλεγγύη» έφτασε πλέον να σημαίνει «αυτοί οι παλιονοτιοευρωπαίοι που ζητούν όλη την ώρα λεφτά». Για τους Έλληνες «αλληλεγγύη» σημαίνει «αυτοί οι παλιογερμανοί που ζητούν όλη την ώρα θυσίες». Για ορισμένους πολιτικούς παίκτες «ομοσπονδοποίηση» είναι ένα πουκάμισο αδειανό που το φοράς για να φαίνεσαι μοντέρνος· άλλοι το θεωρούν ένα πουκάμισο αδειανό που το κραδαίνεις για να τρομάζεις τους άλλους.

Ούτε λιτότητα ούτε ανάπτυξη: η μόνη ελπίδα είναι η αλληλεγγύη

Του James K. Galbraith

Η λιτότητα τα έφαγε τα ψωμιά της. Η ύφεση που πλήττει τη Βρετανία και το 11% της ευρωπαϊκής ανεργίας μας δείχνουν πού οδηγεί. Οι Έλληνες και οι ισπανοί διαδηλωτές αποτελούν μαρτυρία των δεινών που προκαλεί. Η γαλλική πολιτική ζωή αποδεικνύει ότι οι ψηφοφόροι δεν την επιθυμούν. Σε πρόσφατη διάσκεψη στο Βερολίνο, υψηλά ιστάμενοι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δεν βρήκαν άλλο παράδειγμα παρά την Λετονία για να υποστηρίξουν την πολιτική λιτότητας. Ηταν θλιβερό.

Ηρθε ο καιρός να προτείνουμε μια εναλλακτική: την ανάπτυξη. Το πρόβλημα όμως είναι ότι η ανάπτυξη αποτελεί στόχο και όχι πολιτική. Ολοι έχουν μια συνταγή να προτείνουν.

Στο σφυρί ακίνητα – φιλέτα στα PIIGS

Ειδικοί του real estate προτρέπουν τους Αμερικανούς κυρίως επενδυτές να σπεύσουν να αγοράσουν και να εκμεταλλευτούν την ευρωπαϊκή κρίση που έχει καταβαραθρώσει τις τιμές. Στην Ισπανία εκτιμάται ότι δάνεια αξίας άνω των 180 δισ. είναι «προβληματικά», ενώ οι τράπεζες έχουν μαζέψει στα χαρτοφυλάκιά τους από κατασχέσεις ακίνητα αξίας άνω των 30 δισ.

Πορτογαλία: Γενική απεργία ενάντια στη λιτότητα

Οι Πορτογάλοι αντιδρούν μαζικά με 24ωρη απεργία στα μέτρα λιτότητας που ανακοίνωσε η κυβέρνηση. Μαζί με την απεργία οι πολίτες πραγματοποίησαν και πολλές παράλληλες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας.