Εμείς γι’ αλλού κινήσαμε…

Της Λόλας Σκαλτσά

Εκατοντάδες πολίτες θα δοκιμάσουν την τύχη τους ως δημοτικοί σύμβουλοι αλλά και ως βουλευτές στις επερχόμενες εκλογές, επιχειρώντας, θεωρητικά, να αλλάξουν τη ρότα αυτής της χώρας. Οι ζυμώσεις που γίνονται και οι συσχετισμοί που θα προκύψουν μέχρι τις εκλογικές αναμετρήσεις δεν έχουν και μεγάλη σημασία, επί της ουσίας.

Δυστυχώς, στην αστική δημοκρατία όπως και στην τέχνη, θα διαιωνίζεται το ερώτημα: η δημοκρατία για τη δημοκρατία (ουσιαστικά ή κατ’ επίφασιν, διαλέγετε και παίρνετε) ή η δημοκρατία για το λαό;

Ο Μεσαίωνας δεν θα έρθει γιατί ήδη τον βιώνουμε

του Χρήστου Επαμ. Κυργιάκη

Μία γρήγορη σύγκριση, χωρίς καμία δόση υπερβολής, της κατάστασης που βιώνουμε με αυτή που βίωναν οι άνθρωποι την εποχή των ιπποτών και των βασιλιάδων, μάς οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο «Μεσαίωνας» έχει ήδη επιστρέψει σε ολόκληρη την Ευρώπη με διαφορετική αμφίεση σε διαφορετικό σκηνικό.

Τότε, όλη η ακίνητη περιουσία μιας χώρας και οι ζωές των ανθρώπων ήταν στην κατοχή των βασιλιάδων.

Οι άνθρωποι πλήρωναν φόρο για να έχουν το δικαίωμα να αναπνέουν, να ζουν στις καλύβες τους και να καλλιεργούν τη γη που ανήκε στο βασιλιά δίνοντας τη σοδειά σ’ εκείνον και κρατώντας για τους ίδιους τα ελάχιστα για να μπορούν να επιβιώνουν.

Παραδιαλογισμοί…με άρωμα Ευρώπης

Του Χρήστου Επαμ. Κυργιάκη

Π: Πατέρας

Γ: Γιος

 Γ: Πατέρα, πώς λέγεται αυτός ο πολιτικός που πάει με πολλά κόμματα μόνο και μόνο για να μη χάσει τη βουλευτική ή την υπουργική καρέκλα;

Π: Δύσκολη ερώτηση μου βάζεις. Νομίζω πως δεν ξέρω την απάντηση. Σίγουρα όμως δε λέγεται πόρνη.

Γ: Και αυτός που υπακούει τυφλά στις εντολές του αφεντικού του χωρίς να σιχτιρίζει και να αγκομαχά έναντι παχυλής αμοιβής;

Γεια σου Τσίπρα πρωτοπόρε, ριζοσπάστη ρασοφόρε!

.

.

Οκ, είναι καιρός νομίζω να “αναβαθμίσουμε” την κριτική μας προς τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί όσο τα ζαγάρια της “ηγετικής ομάδας” μένουν ανεξέλεγκτα, ο Τσίπρας θα πηγαίνει από καραγκιοζιλίκι σε καραγκιοζιλίκι…

Επίσκεψη στο “ιερό βουνό” λοιπόν. Στο λεγόμενο “άγιο όρος”.

Μάκη Τριανταφυλλόπουλε, πόσο γελοίος είσαι; (Μέρος δεύτερο)

.

.

Τώρα λοιπόν που στο πρώτο μέρος του άρθρου ξεκαθαρίσαμε το ποιος είναι ποιος στην όλη υπόθεση και το τι πραγματικά έχει συμβεί, θέλετε να αρχίσουμε να σπάμε πλάκα;

Και εξηγούμαι: Επειδή είμαι ψυχαναγκαστικός, στα όρια του Άσπεργκερ, αμέσως παρακάτω θα αποδομήσω φράση προς φράση τις δύο ανεκδιήγητες δηλώσεις που έκανε ο Τριανταφυλλόπουλος σχετικά με την υπόθεση.

Πάμε:

Πρώτη δήλωση: Πέμπτη 19 Ιουνίου.

Γράφει λοιπόν ο “δημοσιογράφος” για τον Σακελλαρίδη:

“…Όταν κατάλαβε ότι η απίστευτα ανεύθυνη πολιτικά συμπεριφορά του θα δημοσιοποιηθεί μέσω του zougla.gr, πέρασε στην αντεπίθεση από το facebook!…”
Το ότι η συμπεριφορά του Γαβριήλ Σακελλαρίδη είναι “απίστευτα ανεύθυνη” προφανώς το έκρινε ο ίδιος ο Τριανταφυλλόπουλος, γιατί έτσι γουστάρει βρε αδερφέ, με δικά του αυθαίρετα ηθικά κριτήρια και πιστεύοντας ότι μιλάει εκ μέρους κάποιας (κρυφής από όλους τους άλλους ανθρώπους) οικουμενικής αλήθειας.
Πιο ψώνιο πεθαίνεις.

Μάκη Τριανταφυλλόπουλε, πόσο γελοίος είσαι; (Μέρος πρώτο)

.

.

Η απάντηση είναι απλή: Εντελώς.

Πέρα από αδίστακτος. Πέρα από διεφθαρμένος. Πέρα από φασιστόμουτρο.

Είσαι εντελώς γελοίος.

Τόσο, που πρέπει να σταματήσεις αμέσως να παριστάνεις τον “δημοσιογράφο” και να ψάξεις (αν έχεις τα προσόντα και το θάρρος) να βρεις μια τίμια δουλειά. Για παράδειγμα, περιβολάρης. Να φυτεύεις καρότα.

Θα έπρεπε να το έχεις κάνει εδώ και εικοσιπέντε χρόνια. Και μάλιστα να βιντεοσκοπήσεις την παραίτησή σου, ζητώντας, λίγο πριν εξαφανιστείς δια παντός από τον δημόσιο βίο, ταπεινά συγνώμη από την πανανθρώπινη αισθητική. Για χίλιους δυο λόγους. Αλλά θα πιάσουμε μόνο τον πιο πρόσφατο: Την υπόθεση “Γαβριήλ Σακελλαρίδης”.

Θλιβερός όπως πάντα

Κάποιες ώρες κράτησε ο εκβιασμός του Βενιζέλου σχετικά με τη διαφαινόμενη εξαφάνιση  του ΠΑΣΟΚ της Ελιάς, μέσω των ευρωεκλογών. Όσο κι αν κανείς δεν καταλάβαινε ποιος ήταν ο αποδέκτης του εκβιασμού, αυτός ήταν ωμός και ξεκάθαρος. Σε ερώτηση για το αν ο Βενιζέλος σε περίπτωση χαμηλών επιδόσεων της «Ελιάς» στις ευρωεκλογές, θα πει στον Σαμαρά ότι αποχωρεί από την κυβέρνηση, είχε απαντήσει: «Δεν θα το πω στον κ. Σαμαρά, θα το πω στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Διότι εδώ πρέπει να ξαναενωθεί το έθνος κι όλοι να έρθουν προ των ευθυνών τους. Εδώ το έθνος είναι διχασμένο σε μια βάση τεχνητή, ξεπερασμένη και επικίνδυνη.(..) Η κυβέρνηση είναι συνταγματικά νόμιμη, γιατί έχει την πλειοψηφία της Βουλής μέχρι τον Ιούνιο του 2016. Όμως, εκτός από τη νομιμότητα, υπάρχει και η νομιμοποίηση που είναι μια πολιτική έννοια. Πρέπει να σε στηρίζει ο κόσμος, πρέπει να έχεις ένα ηθικό δικαίωμα να κάνεις αυτά που κάνεις. Αν λοιπόν αυτό διαταραχθεί, δεν μπορείς να κυβερνήσεις.»

Ο Μεσαίωνας μέσα τους

Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

Στη δημοσκόπηση της Palmos-Analysis που δημοσιεύθηκε στο TVXS τέθηκε και το εξής ερώτημα: «Πιστεύετε ότι τα θέματα θρησκευτικής πίστης πρέπει να απασχολούν την πολιτική αντιπαράθεση;». Δόξα τω θεώ, το 68% απάντησε όχι , το οποίο σημαίνει ότι παρά τις άοκνες προσπάθειες των μουλάδων και των Σαμαράδων δεν έχουμε γίνει ακόμα Ιράν και τι Ιράν θα ήταν αυτό χωρίς πετρέλαιο και καμήλες. Υπάρχει όμως και το 28% που θεωρεί ότι τα θρησκευτικά ζητήματα επηρεάζουν την πολιτική αντιπαράθεση κι αν πας σε όσους δηλώνουν ότι σκοπεύουν να ψηφίσουν Ν.Δ., το 28% εκτοξεύεται αυτομάτως στο 52%.

Οι προηγούμενοι

Και πάνω που σκέφτεσαι ότι ο Βενιζέλος τα έχει πει όλα και τα έχει κάνει όλα, κάτι νέο ξεστομίζει και σε εκπλήσσει. Χτες ο πρόεδρος του όποιου ΠΑΣΟΚ κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ για «εμμονική διεκδίκηση κατάληψης της εξουσίας». Ποιος; Ο άνθρωπος που αντιπολιτεύεται τον εαυτό του και κατηγορεί τους νόμους που ψήφισε!

Ο άνθρωπος που ομολόγησε ότι ο ίδιος και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ψήφισαν τα μέτρα των Μνημονίων αδιαφορώντας για το αν θα εφαρμοστούν και με ποιες επιπτώσεις, αλλά για να παραμείνει το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, έρχεται σήμερα και κατηγορεί άλλους για εξουσιαστικές εμμονές. Αυτός που μας λιάνισε τις ζωές για να γίνει αντιπρόεδρος στη σημερινή κυβέρνηση. Αυτός που παζάρεψε κάθε «ναι σε όλα» της καταστροφής μας για να κερδίσει τη θέση του υπουργού Εξωτερικών.

Αντε περαστικά μας

«Πρώτα θα πάω για σκι και μετά θα τα βρούμε με την Ελλάδα» είπε αξιωματούχος της Ε.Ε. Μαγκιά του. Δεν υπάρχει περιεκτικότερη πρόταση που να περιγράφει πιο ολοκληρωμένα την κατάσταση. Κι απορώ γιατί δεν αποκαλύπτουν και το όνομα του αξιωματούχου να τον εκτιμήσουμε περισσότερο.

Τι κακό είπε ο άνθρωπος και ξαφνικά κάποιοι θίχτηκαν; Δηλαδή πόσο πιο σοβαρό και αξιοπρεπές ήταν το υφάκι του Σαμαρά όταν μόνο που δεν έξυνε τ’ αρχίδια του  κατά τη διάρκεια της ομιλίας του Τσίπρα στη Βουλή; Πόσο πιο σοβαρό και αξιοπρεπές ήταν το χιουμοράκι του Τσίπρα όταν έλεγε στον Βενιζέλο ότι πήγε στο Τέξας για να μάθει τεχνικές μονομαχίας στο Ελ Πάσο;

Φυσάει η ομάδα!

Ήταν να μην αρχίσουν τις μαλακίες εκεί στην κυβέρνηση. Άπαξ και άρχισαν, ποιός τους πιάνει! Όχι δηλαδή πως ήταν δύσκολο να τα καταφέρουν, έτσι; Με τόσα φυντάνια που έχουν μαζευτεί στην ομάδα, το πρωτάθλημα είναι άχαστο. Μιλάμε για πρώτα ονόματα, ε; Κάτσε καλά, λέμε! Από ποιόν ν’ αρχίσεις και σε ποιόν να καταλήξεις; Μισό λεπτό να συγκεντρωθώ, μη και ξεχάσω κανένανε πρωτοκλασσάτο:

Η “ανάσταση (πολιτικά) νεκρών”, οι “συμμαχίες” και η επιστροφή του Σημίτη

Τον τελευταίο καιρό με αφορμή την κινητικότητα στο χώρο του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ (και δια μέσου του κειμένου των 58 πρώην και νυν Σημιτικών), εμφανίζεται έντονα το σενάριο της πολιτικής ανάστασης του Κ.Σημίτη, ενός Πρωθυπουργού που πολλοί πίστεψαν ότι θα έκανε τη διαφορά στην χώρα μας, αλλά ο οποίος κατάφερε να οδηγήσει με τις πολιτικές του (βλ. Χρηματιστήριο, ασφαλιστικό, εξοπλιστικά) την χώρα στα χέρια της τρόικας – συνεπικουρούμενος βεβαίως με την καταστροφική περίοδο Καραμανλή. Ο κ. Σημίτης βέβαια δεν καταλαβαίνει απ’ αυτά – γι’ αυτό εξάλλου αρθρογραφεί “αντι-Μνημονιακά” κλείνοντας το μάτι στην τρόικα, λέγοντας ότι φταίμε κι εμείς (“δεν μας φταίει το Μνημόνιο”) για το ότι το Μνημόνιο δεν πέτυχε, πιστεύοντας προφανώς ότι έτσι φτιάχνει ένα προφίλ που θα το επαναφέρει στην επικαιρότητα…Το κείμενο του Μάρκου Μουζάκη (αρθρογράφου της εφημερίδας “Παρόν”) είναι χαρακτηριστικό και αξίζει να διαβαστεί αν και είναι γραμμένο σε επιθετικό τόνο για τον πρώην Πρωθυπουργό:

NSA φάε τη σκόνη μας

Των Τσέκερη Άγγελου, Κυρίτση Γιώργου

Και που μας παρακολουθούν οι Αμερικάνοι τι έγινε, είπε ο Πάγκαλος. Κι εμείς τους παρακολουθούμε, και επιπλέον τους ψεκάζουμε και δύο φορές τη βδομάδα.

Και τους πουλάμε και μεταλλαγμένα.

Επειδή είναι σεμνός πολιτικός, παρέλειψε να πει ότι έχουμε και χημικά όπλα.

Τα κρατάει ο Βενιζέλος σπίτι του μαζί με τα αμυντικά σχέδια της χώρας.

Η Ν. Ορλεάνη είναι εδώ

Όσοι έχετε διαβάσει το «Δόγμα του ΣΟΚ» θα θυμάστε το παράδειγμα της Ν. Ορλεάνης. Όταν επιτέλους επέτρεψαν στους κατοίκους της να επιστρέψουν μετά τις καταστροφές του τυφώνα Κατρίνα, εκείνοι βρήκαν ακόμη μεγαλύτερες καταστροφές που είχαν γίνει από ανθρώπους που εκπροσωπούσαν τη Σχολή του Σικάγου και εφάρμοζαν τις καταστροφικές θεωρίες του Φρίντμαν. Μεγαλύτερος τυφώνας αποδείχτηκε το «περισσότερο κέρδος».

Ραν Ταν Πλαν

Του Χριστόφορου Κάσδαγλη

Ωραίοι οι βουλευτές της Ν.Δ.! Τους πατάς την ουρά κι εκείνοι αντιδρούν αλυχτώντας αρκετές σελίδες αργότερα. Για την ακρίβεια την ουρά των ψηφοφόρων τους, γιατί τη δική τους δεν δοκίμασε να την πατήσει κανείς.

Ξαφνικά λοιπόν ανακάλυψαν οι καημένοι οι εκ της περιφερείας ορμώμενοι εκπρόσωποι του λαού ότι πλήττονται οι αγρότες από τις προβλέψεις του ενιαίου Φόρου Ακίνητης Περιουσίας. Δεν τους ενόχλησε η ύφεση και η ανεργία, η φτώχεια, το ρήμαγμα του ασφαλιστικού συστήματος και του κοινωνικού κράτους, όλ’ αυτά τα μνημόνια που ψήφισαν και ξαναψήφισαν οι ίδιοι για να μας σώσουν, μόνο κολλάνε τώρα στην ουρά του γαϊδάρου.

Οταν ο Αντώνης γνώρισε τον Μπένυ

Tου Στάθη

Τέλος καλό, όλα καλά!

Κι ακόμα πιο καλά, με κουμπάρο και παπά!

Επιτέλους! το ειδύλλιο Ευάγγελου – Αντώνη και Αντώνη – Ευάγγελου μετά από μια δύσκολη περίοδο συγκατοίκησηςοτην ίδια διακυβέρνηση έφθασε σε αίσιο πέρας οι δύο πολιτικοί αρχηγοί αποφάσισαν να ενωθούν με τα δεσμά του γάμου ενώπιον της Μερκελ και της Τρόικας,  ους Τρόικα (γνωστή και ως Αγία Τριάδα) συνέζευξεν, άνθρωπος μη χωριζέτω.

ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΩ

Η γη μπορεί να γυρίζει αλλά εγώ είμαι σταθερά καρφωμένη σ΄ενα σημείο. Εδώ στο κλουβί με τις τρελές Στη χώρα που το αυτονόητο θεωρείται πλέον ανατρεπτικός τρόπος σκέψης. Το αυτονόητο είναι πως ένας άνθρωπος που μόλις τρία χρόνια πριν δήλωνε ένα συγκεκριμένο εισόδημα, είχε μια συγκεκριμένη οικονομική επιφάνεια αυτή που αναλογεί σ΄ενα μισθοσυντήρητο της κακιάς ώρας, κι έπαιρνε επιστροφή από την εφορία διακόσια τριακόσια ευρώ, και τρία χρόνια αργότερα που είναι σε ακόμη χειρότερη κατάσταση από εκείνη που ήταν, φτωχότερος, ίσως άνεργος, με τις τιμές στα ύψη και την αγοραστική του δυνατότητα στο μηδέν, ΕΝΩ ΔΗΛΑΔΗ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ, όχι μόνο δεν έχει επιστροφή φόρου,  αλλλά πρέπει να πληρώσει ένα μάτσο φόρους, χαράτσια και γ@μησιάτικα αλλονών. Το αλλονών είναι βεβαιομένο από τη στιγμή που αυτός ο συγκεκριμένος άνθρωπος, δεν συμμετείχε σε καμία κλοπή, δεν τα εφαγε μαζί, δεν είχε κρυφά έσοδα ούτε καταθέσεις σε τράπεζες εξωτερικού, δεν έχει τίποτα που να αποδεικνύει πως ενώ τρια χρόνια πριν δικαιούταν επιστροφή τώρα πρέπει να πληρώνει το δεκαπλάσιο!

Αλογοκρατία

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

«Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος». Η φράση με την οποία ο Ιωάννης ανοίγει το ευαγγέλιό του ηγεμόνευσε για πολλούς μετά Χριστόν αιώνες στη Δύση. Εξέφρασε τον θρίαμβο της θεο-λογοκρατίας και τη συντριβή της αρχαιοελληνικής λογοκρατίας, όπου λόγος ήταν ο κοινός ή ο σύνθετος νους, το μέτρο του κόσμου ή τουλάχιστον το μέτρο αντίληψης του κόσμου. Η μεσολάβηση του θεού καπέλωσε και τον κοινό και τον σύνθετο νου. Ο Λόγος έγινε και φόβος και παρηγοριά για όσα φρικτά περίμεναν τις δύσμοιρες ανθρώπινες υπάρξεις, μέχρι που ήρθαν οι ανθρωπιστές και λίγο μετά οι διαφωτιστές (ομολογώ ότι μ’ έχει πιάσει κάποια εμμονή με τον διαφωτισμό, αλλά τόσο πίσω μάς έχει οδηγήσει ο νεο-σκοταδισμός) κι αποκατέστησαν την κυριαρχία του Ορθού Λόγου. Ο ορθολογισμός τους άλλαξε πολλά στη ζωή των ανθρώπων, τουλάχιστον στη Δύση, και έσπασε το μονοπώλιο του ανορθολογισμού, ο οποίος εδώ και τέσσερις αιώνες σε γενικές γραμμές  περιθωριοποιείται. Ζούμε στην εποχή του ορθολογισμού και ουδείς διανοείται να διακηρύξει ότι οποιαδήποτε πολιτική απόφαση, οικονομική επιλογή ή διοικητική πράξη είναι προϊόν θείας επιφοίτησης, προφητείας ή ονειρικής αποκάλυψης, χωρίς να τον πάρουν στο ψιλό. Ακόμη κι όταν εισηγείται τα πιο ανορθολογικά πράγματα.

«ΝΟΣΤΑΛΓΩΝΤΑΣ» ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

Όλες οι γενιές έχουν να πουν κάτι για «τα παλιά». «Η παλιά Αθήνα», «οι παλιές ανθρώπινες σχέσεις», «τα παλιά ταβερνάκια», «οι παλιοί έρωτες»… Η δική μου γενιά νιώθω ότι αναπολεί την παλιά υποκρισία των πολιτικών. Σε δούλευαν οι παλιοί πολιτικοί, αλλά σου έκλειναν και το μάτι. Έπαιζε ένα «Το ξέρεις ότι τώρα σε δουλεύω ε;». Κι εσύ όταν του έλεγες ότι θα τον ψηφίσεις, τον άφηνες να το καταλάβει ότι τον δουλεύεις. Υπήρχε μια σχέση, μια ειλικρίνεια σε όλο αυτό. Οξύμωρο, αλλά υπήρχε η ειλικρίνεια της αλληλοκατανόησης της υποκρισίας.

ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ

Τι ειρωνία να μιλάμε για την Υγεία σε μια χώρα που πλέον, νοσεί από τα θεμέλια μέχρι το ταβάνι,  σε κατάσταση μη αναστρέψιμη. Η κυβέρνηση μέσω των εκπροσώπων της στα κανάλια της, πλασσάρει ελπίδες στον ελληνικό λαό, ένα λαό που επίσης βρίσκεται σε τερματικό στάδιο απελπισίας Λες και δεν ζει ο καθένας μας στο πετσί του το φόβο,  τον υπέρτατο φόβο, μη τυχόν και μας συμβεί κάτι γιατί χαθήκαμε. Κι αυτό το “κάτι” εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι  δεν το περιορίζουν πλέον στις βαρειές καταστάσεις στις μη αναστρέψιμες, αλλά ακόμα και στα πιο απλά πράγματα…

Έχουν πλάκα!

Πριν καμμιά σαρανταριά χρόνια, το ΠαΣοΚ εμφανίστηκε ως “σοσιαλιστικό” κόμμα (το λέει και το όνομά του, άλλωστε). Αργότερα επαναπροσδιορίστηκε ως “σοσιαλδημοκρατικό”. Λίγο αργότερα, ο ιδρυτής του ανακάλυψε έναν “τρίτο δρόμο προς τον σοσιαλισμό”. Μετά άρχισε τις νεοφιλελεύθερες κουτσουκέλες, με κάτι προεδρικά διατάγματα που δεν είχαν και μεγάλη σχέση με τον σοσιαλισμό. Κατόπιν, το κόμμα έστριβε όλο και προς τα δεξιά κάθε φορά που άλλαζε τιμονιέρη. Στην αρχή “εκσυγχρονίστηκε” με τον Σημίτη, ύστερα ήρθε ο Τζέφφρυ και του άλλαξε τον αδόξαστο (μαζί με ολόκληρη την κοινωνία) και τώρα, στα ξεφτίσματα, με τον Βαγγέλα ήρθε και τακίμιασε απόλυτα με την νεοφιλελεύθερη δεξιά.

ΠΩΣ ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

Η «συγκλονιστική έρευνα» με τα «στοιχεία σοκ» έκανε την περασιά της απ’ όλα τα συστημικά ΜΜΕ. «Έρευνα του Πανεπιστημίου Πειραιά για τα χιλιάδες ιατρικά λάθη που δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Ένας στους δύο πολίτες μένει ανάπηρος. Σοκ προκαλούν τα στοιχεία για τα ιατρικά λάθη σε νοσοκομεία, κλινικές και δομές υγείας. Άνθρωποι μένουν ανάπηροι ή χάνουν τη ζωή τους, εξαιτίας κακών χειρισμών ή παραβλέψεων στη διάρκεια της επέμβασης ή της νοσηλείας. Σύμφωνα με το  ΕΘΝΟΣ είναι χαρακτηριστικό ότι οι ιατροδικαστές εκτιμούν πως κάθε χρόνο γίνονται στην Ελλάδα 6.000 ιατρικά σφάλματα. Στη μελέτη του Πανεπιστημίου Πειραιά αναλύθηκαν περιπτώσεις ιατρικής αμέλειας της τελευταίας δεκαετίας. Τρεις στις πέντε αφορούσαν δημόσια νοσοκομεία και μία στις πέντε ιδιωτικές κλινικές».

θεωρίες και νοήματα

Η όλη ιστορία με την παρέμβαση του Κατρούγκαλου στην ανατροπή αποκτά όλο και περισσότερες διαστάσεις. Διάβασα τις κατά κάποιο τρόπο απαντήσεις της Τριανταφύλλου και του Μανδραβέλη. Και στα δύο πονήματα δεν υπάρχει προσπάθεια να αρθρωθεί ούτε ένα επιχείρημα. Αλλά αυτό που κάνει εντύπωση είναι φράσεις όπως «θεωρίες τύπου Κατρούγκαλου». Υπάρχουν δύο πιθανότητες. Είτε όντως οι δύο αυτοί άνθρωποι δεν έχουν ξανακούσει ποτέ τέτοιες θεωρίες (πράγμα μάλλον απίθανο αν σκεφτούμε τις σπουδές και τα διαβάσματά τους) ή απλά μιλάνε έτσι γιατί παρουσιάζοντας «αυτές τις θεωρίες» ως παραλογισμούς ή τρέλες τύπου Κατρούγκαλου τις τοποθετούν σε ένα συγκεκριμένο σημείο. Εκεί που δεν μπορούν να έχουν κάποια σημασία στο δημόσιο διάλογο.

ΗΤΑΝ ΣΚΛΗΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΓΑΝ ΤΟΝΥ

Έχουν βγει τα καρακόλια της καθεστωτικής επικοινωνίας και προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο Σαμαράς τα «βάζει» με την Τρόικα. Διαδίδουν τα καρακόλια ότι «Η κυβέρνηση απειλεί με εκλογές αν η Τρόικα ζητήσει νέα μέτρα». Κι όταν λένε «κυβέρνηση» εννοούν τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο και τον Στουρνάρα. Διαδίδουν ότι και οι τρεις, σε διάφορες συναντήσεις, συζητήσεις, επαφές δήλωσαν ξεκάθαρα πως αν ζητηθούν νέα μέτρα από την Τρόικα η απάντηση θα είναι εκλογές.

ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΙ;

Τα κενά τα καλύπτει η Φύση. Ενίοτε καλύπτονται και παρά φύσιν. Δεν είναι αμαρτία. Άλλωστε ο σκοπός πάντα αγίαζε τα μέσα. Ως εκ τούτου, το να δρας εξτρεμιστικά εναντίον της λογικής και να δηλώνεις κεντροαριστερός για να επιβιώσεις πολιτικά, οικονομικά ή κοινωνικά, δεν είναι κακό. Μαλακία το λες, κακό όχι.

Το κενό δημιουργήθηκε από τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ, το οποίο ξεκίνησε ως λαϊκίστικο σοσιαλκάτι τρίτου δρόμου, εξελίχθηκε σε εκσυγχρονιστικό χρηματιστηριακό, μετατράπηκε σε απολιτίκ φιτ και κατάντησε προσωπική άποψη περί μνημονιακής κεντροαριστεράς.