Η πρόσφατη τραγωδία με 21, ως τώρα νεκρούς, και η καταστροφή περιοχών της Δυτικής Αττικής και της Κατερίνης αλλά και οι προηγούμενες «προειδοποιητικές» πλημμύρες στη Σύμη, και Κέρκυρα δεν είναι πλήγματα της τύχης. Δεν είναι φυσικές καταστροφές που συμβαίνουν ξαφνικά και που η ανθρώπινη φύση δοκιμάζεται χωρίς περιθώρια αντίδρασης.
Αποτελούν εκδηλώσεις της αδιαφορίας και της περιφρόνησης συνολικά του σημερινού πολιτικού συστήματος προς την ανθρώπινη ζωή και περιουσία, ιδιαίτερα στις φτωχές γειτονιές της χώρας. Αποτελούν τραγικές συνέπειες επιλογών και σχεδιασμένων κινήσεων φορέων και οργανισμών επιφορτισμένων με την πρόληψη τους και τη διαχείριση τους πριν κιόλας συμβούν.
Σήμερα η Πολιτική Προστασία, το σύνολο δηλαδή των διαδικασιών και των μέτρων πρόληψης φυσικών καταστροφών, απαξιώνονται και παραχωρούνται στην ιδιωτική πρωτοβουλία με διάφορες προφάσεις. Ο αντιπλημμυρικός σχεδιασμός, η διευθέτηση των ρεμάτων, τα έργα αναδάσωσης και προστασίας των ορεινών όγκων από διάβρωση καθυστερούν γιατί έχουν μικρό εργολαβικό όφελος. Αντίθετα τα μεγάλα έργα που προωθούνται τις περισσότερες φορές επιβαρύνουν το φυσικό περιβάλλον και συμβάλλουν στη διαιώνιση των προβλημάτων. More