Η πίστις, εάν μη έργα έχη, νεκρά εστί καθ’ εαυτήν (Αλέξη Τσίπρα, πιστεύεις στον Θεό;)

φωτ.: Στράτος Καλαφάτης

Αλέξη Τσίπρα, πιστεύεις στον Θεό; Το ερώτημα απευθύνθηκε στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης από τη συμπολίτευση και ακολούθως από ορισμένους ιεράρχες. Οι ερωτώντες υποστηρίζουν ή υπονοούν ότι από την απάντηση του κ. Τσίπρα (ήδη δοθείσα άλλωστε σε ανύποπτο χρόνο) οι Ελληνες πολίτες θα κρίνουν αν είναι κατάλληλος για πρωθυπουργός ― ένα ιδιότυπο γκάλοπ, δηλαδή, για τον καταλληλότερο πρωθυπουργό, βασισμένο σε ερώτηση με «παγίδες».

Είναι προφανές ότι τέτοιο ερώτημα βάζει την ήδη εύθραυστη δημοκρατία μας σε τροχιά παραοθωμανικής θεοκρατίας, ήκιστα χριστιανικής και ήκιστα διαφωτιστικής ταυτοχρόνως. Προξενεί αλγεινή εντύπωση δε ότι τέτοιο ερώτημα δεν ετέθη από κάποιον γραφικό ζηλωτή, αλλά από πολιτικό οργανισμό που αντλεί από τον φιλελευθερισμό.

Θα πέσει θειάφι και θα κάψει τους τοιούτους

Tου Γιάννη Αναδρανιστάκη

Μια χαρά τα λέει ο άγιος, αρκεί στη θέση της ομοφυλοφιλίας να μπει η αγαμία στην οποία υποχρεώνει η Εκκλησία τους ιερείς που θέλουν να κάνουν καριέρα δεσπότη. Αυτή κι αν είναι «ανατροπή της ανθρώπινης οντολογίας και φυσιολογίας».

«Τι άλλο θα μας ζητήσουν; Να παντρεύονται οι άνθρωποι με τους σκύλους;», είχε αναρωτηθεί ο Πειραιώς Σεραφείμ, όταν είχε τεθεί για πρώτη φορά θέμα επέκτασης του Συμφώνου Ελεύθερης Συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια και από τότε η αναρώτησή του διδάσκεται στις θεολογικές σχολές της υφηλίου, ως δείγμα άφατης χριστιανική αγάπης. Διδάσκεται επίσης και στα pet shops της Λεωφόρου Βουλιαγμένης.