Το παρασκήνιο πίσω από τους νέους διορισμούς στην ηγεσία του Άρειου Πάγου

Της Βασιλικής Σιούτη

Σε κρίσιμο πολιτικό ζήτημα εξελίσσεται τις τελευταίες μέρες το θέμα της επιλογής ηγεσίας του Άρειου Πάγου (η θητεία της παλιάς ολοκληρώνεται στις 30 Ιουνίου 2019), καθώς ο πρωθυπουργός αποφάσισε να ορίσει νέα πρόεδρο και εισαγγελέα, αγνοώντας τις ενστάσεις τόσο της αντιπολίτευσης όσο και της πλειοψηφίας του νομικού κόσμου της χώρας.

Ως γνωστόν, η ηγεσία στις ανώτατες θέσεις της Δικαιοσύνης διορίζεται από το υπουργικό συμβούλιο, καθώς η εκάστοτε εκλεγμένη κυβέρνηση θεωρείται εκφραστής της λαϊκής βούλησης.

Από τη στιγμή όμως, που ο πρωθυπουργός (μιας κυβέρνησης μειοψηφίας έτσι κι αλλιώς) έχει αναγνωρίσει μετά την μεγάλη ήττα των ευρωεκλογών της 26ης Μαΐου 2019 πως έχει απολέσει την εμπιστοσύνη του εκλογικού σώματος και έχει προαναγγείλει τη διεξαγωγή εθνικών εκλογών, υπάρχει έντονη αμφισβήτηση –νομική και πολιτική– για το κατά πόσο νομιμοποιείται να ορίσει τη νέα ηγεσία του Άρειου Πάγου.

Η αντιβασιλεία Στουρνάρα, η παράλληλη εξουσία και το «ελληνικό Μαϊντάν»

Του Γιάννη Νικολόπουλου

Στην ίδια χώρα και σε άλλες εποχές, θα είχαν πέσει τα τσιμέντα και θα είχαν ξηλωθεί οι πλάκες από τα πεζοδρόμια. Σήμερα, είναι… απλώς άλλη μια αγιογραφική συνέντευξη του κεντρικού τραπεζίτη, Γιάννη Στουρνάρα στον γνωστό δημοσιογράφο του ομίλου ΜΜΕ ιδιοκτησίας Αλαφούζου, Αλέξη Παπαχελά.

Ο Γιάννης Στουρνάρας ομολογεί ανοιχτά ότι υπήρξε σχέδιο παρεμπόδισης ή και ανατροπής της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛΛ, με πρωτεργάτη τον ίδιο και συνεργάτη τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλο στην περίπτωση που η κυβέρνηση τερμάτιζε τη λιτότητα, έσπαζε τον ευρωενωσιακό ζουρλομανδύα που έχει επιβληθεί και με τη συνέργεια των ελλήνων τραπεζιτών, και εκπλήρωνε τη λαϊκή εντολή της 25ης Ιανουαρίου – τα περί ”εφόδων στο Νομισματοκοπείο” ή ”παράλληλου νομίσματος” έχουν απαντηθεί ανάλογα και κατάλληλα από όσους έχουν μπει στο στόχαστρο των εγχώριων ενορχηστρωτών και απολογητών της κοινωνικής μας καταστροφής. Ένα, τηρουμένων των αναλογιών,”ελληνικό Μαϊντάν” που θα εξαπέλυε η παράλληλη εξουσία της χώρας (τραπεζίτες, πολιτικοί και ΜΜΕ) από κοινού ενδεχομένως με τους οργανωτές των συλλαλητηρίων τύπου ”Μένουμε Ευρώπη” ή όσους φορείς, εργοδοτικές ενώσεις, σύλλογοι και σωματεία – σφραγίδες στοιχήθηκαν με το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα.

Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;

Του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου

Ένα νέο σύστημα διαπλεκόμενης οικονομικής και πολιτικής εξουσίας ανοικοδομείται ακριβώς πάνω στα ερείπια του παλιού και πίσω από τις πομπώδεις διακηρύξεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για αδυσώπητο πόλεμο με τη διαφθορά. Οι μάχες που δίνονται στρέφονται απλώς ενάντια στην «ξεδοντιασμένη» παλιά διαπλοκή, σε μια προσπάθεια του νέου πολιτικοοικονομικού συστήματος να βάλει τις βάσεις της δικής του κυριαρχίας στα πράγματα. Πάντα σε συνεργασία με κάποιους φίλους από τα παλιά…

Μετά τη συμφωνία του Ιουλίου, η χώρα κυβερνάται από το εσωτερικό κουαρτέτο που συγκροτούν ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος και ο εκδότης Νίκος Χατζηνικολάου, ως εκπρόσωπος των χρηματοδοτών του, Βαρδή Βαρδινογιάννη και Γιώργου Κουρή. Σε αυτόν τον πυρήνα προσαρτώνται πολιτικές δυνάμεις όπως του Πάνου Καμμένου και του Βασίλη Λεβέντη (ο οποίος, πέρα από τις «γραφικότητες», έχει αναπτύξει τις δικές του σχέσεις με επιχειρηματίες), αλλά και επιχειρηματικών συμφερόντων όπως του Θόδωρου και της Γιάννας Αγγελοπούλου (που χρόνια αναζητούν αναβαθμισμένο οικονομικό ρόλο, θέση στο μιντιακό σύστημα και πολιτική παρουσία), της οικογένειας Γιαννακόπουλου και του Δημήτρη Μελισσανίδη. Από κοντά και το συγκρότημα Μπόμπολα το οποίο, προκειμένου να εξασφαλίσει κυβερνητική εύνοια, επέλεξε να αφήσει πίσω τη στρατηγική συμμαχία με τον ΔΟΛ που βρίσκεται στο πολεμικό στόχαστρο της κυβέρνησης και ήδη έχει αρχίσει να ανταμείβεται με σκόρπια έργα από δω κι από εκεί.

«Παλατιανός» πρόεδρος δημοκρατίας, μνημονιακός πρωθυπουργός

Του Θέμη Τζήμα

Όταν πριν τη χούντα το σύστημα εξουσίας στη χώρα δομούνταν κυρίως γύρω από το παλάτι, το στρατό και την πρεσβεία των ΗΠΑ- με τις “ευγενικές” χορηγίες βεβαίως των Ελλήνων μεγαλοαστών- υπήρχαν πάντα οι λεγόμενοι “παλατιανοί”, δηλαδή οι πολιτικοί και πολιτειακοί εκείνοι παράγοντες, που ασχέτως κυβέρνησης διασφάλιζαν ότι η πραγματική εξουσία θα συνέχιζε να ασκείται υπέρ του παλατιού και άρα υπέρ του συστήματος εξουσίας.

Σήμερα δεν έχουμε ούτε παλάτι, ούτε στρατό σε ρόλο όπως προ της χούντας. Έχουμε ωστόσο ένα εξίσου σκληρό αν και πολύ πιο σύγχρονο ως προς τις μεθόδους επιβολής του σύστημα εξουσίας, που κυριαρχείται από την ίδια πάνω- κάτω εγχώρια ολιγαρχία και από τους ίδιους- επίσης περίπου- ξένους πάτρωνες. Εξ ου και έχουμε “παλατιανούς” νέου τύπου, δηλαδή πολιτικούς και πολιτειακούς παράγοντες που πάνω από το θεσμικό τους ρόλο και την ελληνική δημοκρατία θέτουν τα συμφέροντα της εξουσίας που τους συντηρεί.

Το Προεδρικό status του Προκόπη Παυλόπουλου

 

by The One Eyed Bert

Μεγαλωμένοι στην Μέση Γη, Το Skouliki Tom, η I Willi Am κι εγώ, έχουμε μάθει στην σταθερότητα, την ομαλότητα και την ηρεμία. Κάτι χιλιάδες χρόνια με Μόργκοθ, μετά άπλα, ύστερα κάτι χιλιάδες χρόνια με Σάουρον, άπλα πάλι για άλλα τόσα χρόνια μέχρι που ξανάσκασε μύτη ο τρελός και πήγε να τα γαμήσει όλα.

Στην Ελλάδα τα πράγματα κινούνται ελαφρώς πιο γρήγορα, σαν τον Παυλόπουλο ένα πράμα (να’το και το μπάσιμο στο θέμα).

Δεν πρόλαβα να συνειδητοποιήσω την αλλαγή της Κυβέρνησης και το πέρασμα από την εποχή της μεταπολίτευσης στην εποχή της μεταμεταπολίτευσης και να σου μας κοτσάρουν και νέο Πρόεδρο.

Προκόψαμε

by To Skouliki Tom

Εξαιρετική κρίνεται η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ για την Προεδρία της Δημοκρατίας, αφού κρίνοντας από τα αντανακλαστικά του όταν ο Ηλίας Κασιδιάρης χτυπούσε σε ζωντανή μετάδοση τη Λιάνα Κανέλλη, ο Προκόπης Παυλόπουλος είναι γεννημένος για τη θέση.

Η ανακοίνωση της υποψηφιότητας για ΠτΔ άργησε αρκετές μέρες, γιατί η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ανάμεσα σε μια μπουκαμβίλια κι έναν βασιλικό που έχει ο Λαφαζάνης σπίτι του αλλά τελικά επικράτησε το όνομα του Προκόπη Παυλόπουλου που δε χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα. Ποτίζεται μόνος του.