Μετωπική Παρισιού με Airbnb

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Η χορηγία της γνωστής πλατφόρμας βραχυχρόνιων μισθώσεων Airbnb στην Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή αποτέλεσε τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τη γαλλική πρωτεύουσα που θα φιλοξενήσει τους Αγώνες του 2024. Το Παρίσι βρίσκεται σε σύγκρουση διαρκείας με την αμερικανική εταιρεία που την κατηγορεί ότι έχει οδηγήσει τα ενοίκια στα ύψη, σε βάρος κυρίως των μεσαίων στρωμάτων που είτε καλούνται να πληρώνουν υπέρογκα μισθώματα ή να αναζητήσουν κατοικία εκτός του κέντρου της πόλης. Η ραγδαία επέκταση της Airbnb αποτυπώνεται ανάγλυφα στον αριθμό των διαμερισμάτων του Παρισιού που συμπεριλαμβάνονται στην πλατφόρμα της: Από 4.000 το 2012, αυξήθηκαν σε 40.000 το 2015 και σε 60.000 το 2018!

Η σύγκρουση του Παρισιού με την αμερικανική πλατφόρμα κορυφώθηκε με αφορμή το πρόστιμο ύψους 12,5 εκ. ευρώ που επιβλήθηκε στην Airbnb. Ως αφορμή χρησιμοποιήθηκε η μη έγκαιρη γνωστοποίηση στις αρχές των κατοικιών που εντάχθηκαν στην πλατφόρμα. Η προερχόμενη από τους σοσιαλιστές δήμαρχος του Παρισιού Αν Χινταλγκό μάλιστα εμφανίζεται αποφασισμένη να προκηρύξει δημοψήφισμα το 2021, εάν εκλεγεί ξανά στις δημοτικές εκλογές, για τη λειτουργία της Airbnb στη γαλλική πρωτεύουσα, αφήνοντας τους δημότες να αποφασίσουν.

Ουδέν μονιμότερο της κατάστασης έκτακτης ανάγκης

INFOWAR

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Μετά το τελευταίο τρομοκρατικό χτύπημα στη Γαλλία αυξάνονται οι φωνές που ζητούν επιστροφή στο καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Αυτό που παραλείπουν να σημειώσουν είναι ότι η κατάσταση εξαίρεσης ουσιαστικά δεν καταργήθηκε ποτέ.

Απλώς μετατράπηκε σε ένα καρκινικό σώμα που απειλεί να κάνει μετάσταση σε όλη την Ευρώπη

Σας υποσχέθηκαν τάξη και ασφάλεια και το μόνο που ζήτησαν σε αντάλλαγμα ήταν η σιωπηρή, πειθήνια συγκατάθεσή σας

Από την ταινία «V for Vendetta»

Αποστολή Παρίσι *  

Τέσσερις στρατιώτες με παραμέρισαν ευγενικά και συνέχισαν την πορεία τους. Κρίνοντας από τον εξοπλισμό τους, ακόμη και οι συνάδελφοί τους στο Αφγανιστάν ίσως να τους θεωρούσαν ελαφρώς… βαριά ντυμένους. Εμείς, όμως, βρισκόμασταν στο Παρίσι και μάλιστα σε μια από τις πιο πολυσύχναστες μπαρογειτονιές της πόλης.

Τους ακολούθησα από απόσταση για λίγα χιλιόμετρα και συνειδητοποίησα πως το πρόβλημα δεν ήταν η παρουσία των γαλλικών ενόπλων δυνάμεων στους δρόμους – το πρόβλημα ήταν ότι κανένας δεν έδινε πια σημασία σε μια «περίπολο» που παλαιότερα θα κυκλοφορούσε μόνο σε κατεχόμενη χώρα.

18 Μαρτίου, η Ημέρα της Παγκόσμιας Επανάστασης

Του Περικλή Κοροβέση

Εχουν καθιερωθεί παγκοσμίως ημέρες εορτασμού είτε για κάποιο σημαντικό θέμα (γυναίκες, ρατσισμός κ.λπ.) είτε για κάποιες εθνικές επετείους (επαναστάσεις ή απελευθερώσεις από κάποια ξένη κατοχή). Οι γιορτές, οι τελετουργίες, οι λιτανείες δεν είναι κάτι καινούργιο στην ιστορία της ανθρωπότητας. Είναι τόσο παλιές όσο και η ιστορία του πλανήτη μας. Ακόμα και πριν εμφανιστούν τα ανθρωποειδή. Τα ζώα την εποχή του ζευγαρώματος έχουν κάποιο τελετουργικό.

Ολες αυτές οι εκδηλώσεις έχουν έναν κοινό πυρήνα: να υφάνουν έναν κοινό ιστό, δηλαδή να ενώσουν την κοινωνία και να την κατευθύνουν προς έναν στόχο. Αν είναι θρησκευτικές, να την οδηγήσουν προς το θείο ή τα πνεύματα.

Αν είναι πολιτικές, έχουν σκοπό να τη συσπειρώσουν γύρω από την εξουσία. Στις μοναρχίες, κυρίως με γάμους πριγκίπων και πριγκιπισσών και στέψεις και στις αστικές δημοκρατίες, με μια επέτειο επανάστασης (π.χ. Γαλλία, πρώην ΕΣΣΔ κ.λπ.) ή μιας απελευθέρωσης από ξένη ή αποικιοκρατική κατοχή. Και όχι σπάνια, θρησκευτικές και πολιτικές γιορτές αλληλοσυνδέονται, ακριβώς γιατί υποστηρίζουν την ίδια την εξουσία και το θείο τίθεται στην υπηρεσία της πολιτικής.

Τι ζητά ο Τσίπρας στο Παρίσι;

Του Παύλου Δερμενάκη

Η διαπλοκή στην εποχή της «κυβέρνησης της αριστεράς»

Η κυβέρνηση και ιδιαίτερα ο πρωθυπουργός και το περιβάλλον του συνεχίζουν ακάθεκτοι να μας εκπλήσσουν αρνητικά με νέα κατορθώματα. Σαν να βρίσκονται σε ένα ιδιότυπο αγώνα δρόμου προσπαθούν να αποδείξουν ότι μπορεί να κάνουν όλα όσα αρνητικά έκαναν οι προκάτοχοί της επί δεκαετίες. Το νέο «επίτευγμά» τους αφορά το ταξίδι αστραπή του πρωθυπουργού και του στενού του περιβάλλοντος στο Παρίσι και οι επιχειρηματικές συναντήσεις που πραγματοποιήθηκαν.

Προφανώς το ταξίδι ήταν σχεδιασμένο. Όμως για μία ακόμη φορά η κυβέρνηση προσπάθησε να αποκρύψει ένα τόσο σοβαρό γεγονός. Για μία ακόμη φορά χρειάστηκε να γίνει αναφορά από τρίτους, να διαρρεύσει το θέμα στον Τύπο, για να υποχρεωθεί μετά από μέρες η κυβέρνηση να ενημερώσει για το γεγονός. Μάλιστα χρειάστηκε να γίνουν αρκετά μη κολακευτικά σχόλια για τον σκοπό του ταξιδιού του προκειμένου να δοθεί μια απάντηση. Μια απάντηση – ενημέρωση με τη συνηθισμένη τακτική της κυβέρνησης. Όχι επώνυμη και σταράτη, αλλά μέσω της γνωστής διαδικασίας του non paper.

Σύμφωνα με τα σχετικά ανακοινωθέντα από τις ίδιους τους οίκους στο Παρίσι, το non paper του Μαξίμου κυκλοφόρησε μετά, ο πρωθυπουργός συναντήθηκε με τον πρόεδρο της L΄Οreal και εκπροσώπους της επενδυτικής τράπεζας Ρότσιλντ ένας από τους μεγαλύτερους και πιο σκοτεινούς παίκτες του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Και μόνο αυτό αρκεί για να δημιουργηθούν μια σειρά ερωτήματα και αρνητικοί συνειρμοί.

Πλανήτης Λόμπι εναντίον πλανήτη Γη

Της Βαλιας Μπαζού

Το μέγα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί τις επόμενες δεκαπέντε ημέρες στο Παρίσι, στη Διάσκεψη για το Κλίμα (COP21), είναι εάν ο πλανήτης Λόμπι τελικά θα «καταπιεί» τον πλανήτη Γη. Εάν, δηλαδή, θα επικρατήσουν οι σώφρονες ή τα συμφέροντα των πολυεθνικών. Και το ερώτημα αυτό δεν είναι υπερβολή, αφού ο ΟΗΕ έχει χαρακτηρίσει τη Διάσκεψη για το Κλίμα ως την τελευταία ευκαιρία για τον πλανήτη Γη.

Η δραματική προειδοποίηση δεν είναι σχήμα λόγου, αλλά η ωμή πραγματικότητα, αφού στηρίζεται στις εκθέσεις της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος (Intergovernmental Panel on Climate Change – IPCC), ένα σώμα 2.000 επιστημόνων, που στην τελευταία έκθεσή του προειδοποίησε ότι εάν δεν περιοριστεί η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη στους 2 βαθμούς Κελσίου, τότε η κλιματική αλλαγή θα είναι μη αναστρέψιμη, όπως και οι δραματικές της επιπτώσεις.

Ασκήσεις οικο-ιμπεριαλισμού στο Παρίσι…

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Η Διάσκεψη για το Κλίμα και το αβυσσαλέο χάσμα που διαπερνά το καπιταλιστικό σύμπαν.

Την πα­ρα­μο­νή της Διε­θνούς Διά­σκε­ψης για το Κλίμα στη Γαλ­λία (COP21) πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν πε­ρί­που 2.000 δια­δη­λώ­σεις σε πάνω από 100 πό­λεις σε όλο τον κόσμο υπέρ μιας δε­σμευ­τι­κής συμ­φω­νί­ας για την κλι­μα­τι­κή αλ­λα­γή. Στην Αθήνα, μια αναι­μι­κή κι­νη­το­ποί­η­ση στο Σύ­νταγ­μα σχε­δόν επι­σκιά­στη­κε από έναν συρ­φε­τό Αϊ­βα­σί­λη­δων, που έτρε­ξαν στο κέ­ντρο, φυ­σι­κά για φι­λαν­θρω­πι­κούς σκο­πούς και με χο­ρη­γούς τύπ/ου Coca Cola…

Στο στρα­το­κρα­τού­με­νο Πα­ρί­σι, ωστό­σο, σώ­θη­καν κάπως τα προ­σχή­μα­τα. Πε­ρί­που 300 δια­δη­λω­τές προ­σή­χθη­σαν ή συ­νε­λή­φθη­σαν την Κυ­ρια­κή 29/11 , σπά­ζο­ντας την απα­γό­ρευ­ση των δια­δη­λώ­σε­ων και δια­τα­ράσ­σο­ντας την απο­λί­τι­κη «οι­κου­με­νι­κό­τη­τα» της Διά­σκε­ψης. Ωστό­σο, σε γε­νι­κές γραμ­μές, οι τρο­μο­κρα­τι­κές επι­θέ­σεις στο Πα­ρί­σι απο­τέ­λε­σαν ιδε­ώ­δες πρό­σχη­μα για να στε­γα­νο­ποι­η­θεί η COP21 από κάθε επί­δρα­ση κι­νή­μα­τος.

Ο Αλέξης Τσίπρας καλεί τους Έλληνες να κάνουν Χριστούγεννα στο Παρίσι

Κάλεσμα στους Έλληνες να επισκεφτούν τα Χριστούγεννα το Παρίσι απηύθυνε ο Αλέξης Τσίπρας μαζί με τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, αφού το Παρίσι είναι πια άδειο από τουρίστες.

Ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε πως οι Έλληνες πρέπει να πάψουν να σκέφτονται μόνο τους εαυτούς τους και θα πρέπει να βοηθήσουν τους Γάλλους σε αυτή τη δύσκολη περίοδο που περνούν μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι, γιατί και οι Γάλλοι μας βοήθησαν μετά το τρομοκρατικό χτύπημα από τις ελληνικές κυβερνήσεις και την Τρόικα.

Όπως δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας, αυτή την περίοδο το Παρίσι είναι η πιο ασφαλής πόλη του κόσμου, αφού σε κάθε τουρίστα αναλογούν μια μονάδα πεζοναυτών, ένα σύνταγμα καταδρομέων και πέντε διμοιρίες γαλλικών ΜΑΤ, ενώ έχουν ναρκοθετηθεί οι εξωτερικοί χώροι όλων των ξενοδοχείων και των μουσείων.

To ρωσικό αεροπλάνο και το γαλλικό ρεζιλίκι

του Απόστολου Αποστολόπουλου

Όλοι παίζουν με τη φωτιά, έστω και αν θεωρούν ότι το παιχνίδι είναι υπό έλεγχο

Το ρωσικό αεροπλάνο καταρρίφθηκε και οι Ρώσοι πιλότοι σκοτώθηκαν. Το θύμα, όμως, δεν ήταν ο Πούτιν αλλά ο Ολάντ – ρεζίλι στα χέρια του Νταβούτογλου και του Ομπάμα. Μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι ο Ολάντ έδειξε, δημοσίως τουλάχιστον, διάθεση να συνεργαστεί στρατιωτικά με τη Ρωσία για να χτυπηθούν οι Τζιχαντιστές. Με πρώτο στόχο την πρωτεύουσα του Ισλαμικού Κράτους (Ι.Κ.), τη Ράκα. Αν η στρατιωτική σύμπραξη Ρωσίας- Γαλλίας οδηγούσε στην πτώση της Ράκα το Ι.Κ. θα είχε υποστεί ανεπανόρθωτη στρατιωτική και κυρίως πολιτική ήττα, ουσιαστικά θα ήταν το τέλος του. Οι ΗΠΑ θα έχαναν κάθε στήριγμα και εργαλείο πίεσης στη Μ. Ανατολή. Θα έχαναν, όμως, ταυτόχρονα και την Ευρώπη. Η Ε.Ε. ή θα ακολουθούσε σύσσωμη το παράδειγμα της Γαλλίας και θα συντασσόταν με τη Ρωσία αίροντας τις κυρώσεις εναντίον της ή θα πήγαινε σε διάσπαση, οπότε αντίο και στη γερμανική ηγεμονία.

Στημένες οι διαπραγματεύσεις για το κλίμα στο Παρίσι

Του Χοσέ Μαρία Σισόν*

Η 21η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών (COP21) της Σύμβασης Πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για τις Κλιματικές Αλλαγές (UNFCCC), η οποία θα πραγματοποιηθεί στο Παρίσι από τις 30 Νοεμβρίου ώς τις 11 Δεκεμβρίου 2015, έχει χαρακτηριστεί ως «τελευταία ευκαιρία» για μια νέα συμφωνία – η οποία θεωρητικά θα λειτουργήσει ως γέφυρα μετά το Πρωτόκολλο του Κιότο και θα καθορίσει τη μακροπρόθεσμη δράση για το παγκόσμιο κλίμα από το 2020 και εντεύθεν.

Μπορεί όλοι οι δρόμοι να οδηγούν στο Παρίσι τις προσεχείς ημέρες, αλλά η έκβαση των συνομιλιών για το κλίμα είναι ουσιαστικά προκαθορισμένη από τον μονοπωλιακό καπιταλισμό. Το αποτέλεσμα θα είναι η επιδείνωση του κλίματος, των κοινωνικών ανισοτήτων και των αλλεπάλληλων κρίσεων που προκαλεί ο ιμπεριαλισμός. Και μάλιστα σε μια περίοδο που η Ευρώπη και οι γειτονικές περιοχές ταλανίζονται από συνεχώς επιδεινούμενα οικονομικά προβλήματα, πολιτική αναταραχή, μαζικές μετακινήσεις προσφύγων και έξαρση τρομοκρατικής και ακροδεξιάς βίας.

Πολλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο είναι αποφασισμένοι να πραγματοποιήσουν κινητοποιήσεις στις χώρες τους, ακόμα και στο Παρίσι, για να απευθύνουν τη συλλογική τους έκκληση για κλιματική και κοινωνική δικαιοσύνη, και να επαναλάβουν το μήνυμα αντίστασης κατά της ιμπεριαλιστικής ληστείας και των επαχθών βαρών του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος. Η Διεθνής Ένωση Αγώνα των Λαών (ILPS) εκφράζει την αλληλεγγύη της στους λαούς, καλεί τις οργανώσεις-μέλη της να συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις και επαναλαμβάνει την πάγια θέση της κατά του ιμπεριαλιστικού συστήματος, του πραγματικού υπεύθυνου της κλιματικής κρίσης.

Οι κύριοι υπεύθυνοι για το φαινόμενο του θερμοκηπίου

Αφότου η UNFCCC υπογράφηκε το 1992 και εφαρμόστηκε το 1995, οι βασικές βιομηχανικές χώρες δεσμεύθηκαν να περιορίσουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2) και άλλων ρύπων προκειμένου να ελεγχθεί το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Είκοσι όμως χρόνια μετά, παραμονές της COP21, η γη ασφυκτιά και «ψήνεται» σε ακόμα υψηλότερα επίπεδα ρύπων, ενώ η οικολογική κρίση έχει αγγίξει πρωτοφανή επίπεδα…

Μέχρι πρόσφατα οι ΗΠΑ παρήγαν τις μεγαλύτερες ποσότητες αερίων που συνδέονται με το φαινόμενο του θερμοκηπίου (GHG). Όμως η ραγδαία εκβιομηχάνιση της Κίνας την ανέδειξε στην πρώτη θέση των εκπομπών ρύπων, με 29% το 2013, ακολουθούμενη από τις ΗΠΑ με 15% και τα 28 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ακολουθούν, ως σύνολο, με 11%.

Δεδομένου όμως ότι τα GHG παραμένουν στην ατμόσφαιρα για αιώνες, οι εκπομπές που έχουν συντελεστεί σε βάθος χρόνου έχουν μεγάλη σημασία. Διαχρονικά οι ΗΠΑ παραμένουν πρώτες, αντιπροσωπεύοντας το υψηλότερο συνολικό ποσοστό εκπομπών GHG στην περίοδο 1850-2011 (27%), ακολουθούμενες από την Ευρωπαϊκή Ένωση (25%).

Οι ρύποι GHG υπολογιζόμενοι κατά κεφαλή δείχνουν επίσης ότι οι μεγαλύτεροι κατά κεφαλή ρυπαντές είναι και σήμερα οι μεγάλες βιομηχανικές χώρες, με πρώτες τον Καναδά, τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, την Ιαπωνία και την Ε.Ε. Ακολουθούν κάποιες μεγάλες και ταχύτατα αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Κίνα, η Βραζιλία, η Ινδονησία, η Ινδία και το Μεξικό (που χαρακτηρίζονται ως «αναδυόμενες οικονομίες»).

Η αύξηση των θερμοκρασιών σε παγκόσμιο επίπεδο, σαν άμεση συνέπεια των υψηλών επιπέδων GHG, οδηγεί σε δραστικές αλλαγές στο κλιματικό μας σύστημα και προκαλεί καταστροφές σε οικοσυστήματα και ανθρώπους. Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η ανθρωπότητα διαθέτει λιγότερο από μια δεκαετία για να λάβει δραστικά μέτρα προτού η κλιματική αλλαγή καταστεί μη αναστρέψιμη…

Ευρύτερη οικολογική και κοινωνικο-οικονομική κρίση

Η κλιματική κρίση βρίσκεται στην καρδιά της ευρύτερης παγκόσμιας οικολογικής κρίσης και αμφότερες είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τις επαναλαμβανόμενες και επιδεινούμενες κοινωνικο-οικονομικές κρίσεις, τις γεωπολιτικές κρίσεις και τους πολέμους, φαινόμενα που κι αυτά με τη σειρά τους είναι βαθιά ριζωμένα στο καπιταλιστικό σύστημα. Η κλιματική κρίση εξαλείφει ήδη 1,6% από το παγκόσμιο ΑΕΠ και, αν οι σημερινές τάσεις συνεχιστούν, δεν αποκλείεται να φθάσει το 3,2% του ΑΕΠ μέχρι το 2030. Απώλειες που είναι ιδιαίτερα καταστροφικές για τις φτωχές χώρες (εκτιμάται ότι θα χάσουν μέχρι και 11% του ΑΕΠ τους μέχρι το 2030).

Ιδιαίτερη μνεία απαιτεί το επεκτεινόμενο φαινόμενο των κλιματικών προσφύγων, καθώς οι κλιματικές επιπτώσεις συνδυάζονται με τις οικονομικές πιέσεις, την πολιτική αναταραχή και τους επιθετικούς πολέμους. Ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν φύγει από τη γη τους εξαιτίας περιβαλλοντικών καταστροφών στο διάστημα 2008-2013 υπολογίζεται στα 27 εκατομμύρια κάθε χρόνο κατά μέσο όρο, επηρεάζοντας 161 χώρες. Μια σειρά μελέτες αναδεικνύουν την ξηρασία και άλλα κλιματικά προβλήματα ως παράγοντα συρράξεων και αναταραχών στην ανατολική Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή, την αφρικανική ζώνη του Σαχέλ και το Μεξικό.

Ψευδολύσεις για το κλίμα

Οι προσπάθειες χρηματοδότησης εκ μέρους της UNFCCC προγραμμάτων για το κλίμα αντανακλούν κυρίως τις επιδιώξεις των επιχειρήσεων με γνώμονα το κέρδος, αντί να είναι ένα μέτρο κλιματικής δικαιοσύνης. Περισσότερο από ποτέ, η εμπορευματοποίηση και η χρηματιστικοποίηση έχουν κυριεύσει αγαθά και υπηρεσίες, όχι μόνο την «πνευματική ιδιοκτησία» και τη γενετική όπως στη δεκαετία του ’90, αλλά ακόμα και το χώρο των δημόσιων οικολογικών εργαλείων όπως δείχνουν οι λεγόμενες «αγορές άνθρακα», οι «ανταλλαγές χρέους/φύσης» και οι αποκαλούμενες «πληρωμές για οικολογικές υπηρεσίες» (PES).

Οι καπιταλιστές σκαρφίζονται τη μία ψευδή κλιματική «λύση» μετά την άλλη προκειμένου να δημιουργήσουν νέες επικερδείς επενδύσεις, αποπροσανατολίζοντας παράλληλα τον κόσμο από την αντιμετώπιση των πραγματικών και βαθιά κοινωνικών αιτίων της κλιματικής αλλαγής. Τα ίδια και τα ίδια παλιά προγράμματα του αγροτοβιομηχανικού τομέα παρουσιάζονται με νέα συσκευασία και προωθούνται με την ετικέτα της «έξυπνης κλιματικής λύσης». Γεωμηχανολογικά προγράμματα, συνδυαζόμενα συχνά με βιοτεχνολογικές ή νανοτεχνολογικές καινοτομίες, στηρίζονται σε εξαιρετικά υψηλές τεχνολογίες και εξαιρετικά ακριβές εγκαταστάσεις που υποτίθεται ότι θα θεραπεύσουν την άρρωστη βιόσφαιρά μας. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να επεκτείνουν την κερδοφορία των μονοπωλιακών καπιταλιστών, δημιουργώντας συνεχώς νέους περιβαλλοντικούς κινδύνους.

Ακάθαρτες και απαξιωμένες πηγές ενέργειας όπως τα μεγάλα φράγματα, η πυρηνική ενέργεια, τα βιοκαύσιμα και τα «επανασχεδιασμένα» ορυκτά καύσιμα προωθούνται επιθετικά με νέα συσκευασία, σαν καθαρές και ανανεώσιμες πηγές. Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι ο ιμπεριαλισμός εξακολουθεί να επεκτείνει τον τομέα ορυκτών καυσίμων μέσω των πιο βίαιων και καταστροφικών τρόπων, όπως η όλο και πιο εκτεταμένη χρήση της «υδραυλικής ρωγμάτωσης» (fracking), οι εξορύξεις σε εδάφη της Αρκτικής και σε μεγάλο θαλάσσιο βάθος, και η εγκατάσταση νέων πετρελαιαγωγών στη Βόρεια Αμερική, την Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική.

Η πραγματική λύση στα χέρια των λαϊκών κινημάτων

Υποστηρίζουμε ότι ο διεθνής αγώνας για την κλιματική δικαιοσύνη είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τον παγκόσμιο αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη. Ότι κοινός εχθρός είναι ο μονοπωλιακός καπιταλισμός και οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που αποτελούν τη βασική αιτία της κλιματικής και κοινωνικής αδικίας. Οι πραγματικές λύσεις για την κλιματική κρίση και τις συνδεόμενες με αυτή κρίσεις στην οικονομία, την πολιτική και την κοινωνία βρίσκονται στα χέρια των λαών και των κινημάτων που αγωνίζονται και αντιστέκονται στον ιμπεριαλιστικό έλεγχο και την καταλήστευση της γης, αναζητώντας εναλλακτικές λύσεις στο σάπιο σύστημα του παγκόσμιου καπιταλισμού.

* O καθηγητής Χοσέ Μαρία Σισόν, ιδρυτής του Κ.Κ. Φιλιππίνων, είναι σήμερα πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Αγώνα των Λαών (ILPS) και ζει ως πολιτικός πρόσφυγας στην Ολλανδία. Η παρούσα μετάφραση περιέχει εκτενή αποσπάσματα του πρωτότυπου άρθρου, το οποίο δημοσιεύθηκε στις 23/11/2015 και μπορεί να βρεθεί στα αγγλικά στο δικτυακό τόπο της ILPS: http://www.ilps.info

Μετάφραση: Ελεάννα Ροζάκη

Δρόμος της Αριστεράς

Παίξτε μπάλα, όχι πόλεμο

Το βράδυ του χτυπήματος του ISIS στο Παρίσι, ο πρόεδρος της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ, ήταν στο γήπεδο Stade de France και παρακολουθούσε τον φιλικό αγώνα ανάμεσα στις εθνικές ομάδες της Γαλλίας και της Γερμανίας.

Χτες το βράδυ, ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, Ντέιβιντ Κάμερον, ήταν ένας από τους θεατές του φιλικού αγώνα ανάμεσα στην Αγγλία και την Γαλλία στο Ουέμπλεϊ του Λονδίνου.

Η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ επρόκειτο να παρακολουθήσει τον χτεσινό φιλικό αγώνα μεταξύ της Γερμανίας και της Ολλανδίας στο Αννόβερο, αλλά ο αγώνας αναβλήθηκε λόγω απειλών για βομβιστική επίθεση.

Jacques Brel, 1929-1978

Της Μυρσίνης Λιοναράκη

Μπορεί να τον θυμόμαστε περισσότερο για το άκρως ερωτικό και σχεδόν ξεδιάντροπα ικετευτικό «Ne me quittes pas» («Μη με εγκαταλείπεις»), αλλά αν κάποιος λάτρεψε το φευγιό ήταν ο Jacques Brel. Ήταν ένας άνθρωπος του αποχωρισμού και έβλεπε, όπως σημειώνεται στη βιογραφία του, κάθε αύριο σαν το επόμενό του ταξίδι και κάθε συνθήκη σαν αφορμή για να φύγει, να ξεκολλήσει, να ανοίξει πανιά και φτερά.

Κωνσταντοπούλου: Αφόρητη αδικία κάθε παιδί που γεννιέται στην Ελλάδα να χρωστάει 32.500 ευρώ

Τη θέση ότι οι πολιτικές της λιτότητας και το καθεστώς των μνημονίων προσκρούουν στις αξίες της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και του κράτους δικαίου διατύπωσε η πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου, από το βήμα της Ολομέλειας του «Φόρουμ των Εναλλακτικών-Συμμαχία κατά της Λιτότητας», που διοργανώνουν αριστερές, προοδευτικές και οικολογικές πολιτικές δυνάμεις, κινήματα και συλλογικότητες, το διήμερο 30-31 Μαΐου 2015 στο Παρίσι.

Ειδικότερα, για την Ελλάδα, τόνισε ότι «κάθε παιδί που γεννιέται χρωστάει 32.500 ευρώ και αυτή είναι μια αφόρητη αδικία».

Η φλόγα που τρεμοσβήνει

Της Ευγενίας Λουπάκη

Σβήσαν τα φώτα στον πύργο του Αϊφελ, ρίγησε το λίκνο του Διαφωτισμού και εκατομμύρια άνθρωποι βγήκαν στο δρόμο. Στην “επίσημη” διαδήλωση της Κυριακής, μαζί τους περπάτησε και ο σφαγέας των Παλαιστινίων Νετανιάχου, κυκλωμένος από σωματοφύλακες. Και η Μέρκελ της εξαθλίωσης των λαών της Ευρώπης. Και ο Σαμαράς, του φράχτη του Εβρου.

Δέκα χρόνια πριν, το 2004, οι δρόμοι των πρωτευουσών της Ευρώπης, είχαν και πάλι πλημμυρίσει από εκατομμύρια διαδηλωτές. Και όχι μία, αλλά πολλές φορές.

Το Παρίσι της υποκρισίας

Του Παναγιώτη Σωτήρη

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη υποκρισία από τη σημερινή συγκέντρωση στο Παρίσι, όπου θα μαζευτούν για να χύσουν κροκοδείλια δάκρυα για τους νεκρούς σκιτσογράφους αυτοί που είναι υπεύθυνοι για τη πολέμους και μαζικές δολοφονίες

Είναι σαφές ότι κάποιοι προσπαθούν να φέρουν τον «πόλεμο των πολιτισμών»
στην Ευρώπη και να επιβάλουν καθεστώς προληπτικής τρομοκρατίας. Αυτό που έγινε στο Παρίσι δεν μπορεί να περιγραφεί ως μια σύγκρουση όπου από τη μια είναι ο «ανορθολογισμός» και από την άλλη ο «Διαφωτισμός».

Αυτό που έγινε ήταν μια ακόμη, βάναυση και βάρβαρη, στιγμή των συγκρούσεων μέσα από τις οποίες διαμορφώνονται σήμερα γεωπολιτικοί συσχετισμοί αλλά και ξεδιπλώνονται ταξικές στρατηγικές. Δεν ήταν η υποτιθέμενη αντίθεση ανάμεσα στον «τζιχαντισμό» και τις «φιλελεύθερες αξίες».

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ

Του Γ. ΚΙΜΠΟΥΡΟΠΟΥΛΟΥ*

Στο μυθιστόρημα του Χ. Τζ. Ουέλς «Ο Πόλεμος των Κόσμων» η Αγγλία δέχεται επίθεση από Αρειανούς που έχουν τη μορφή γιγάντιων χταποδιών, κρύβονται μέσα σε μεταλλικούς κυλίνδρους για να προστατευτούν από την ατμόσφαιρα της γης, χρησιμοποιούν πανύψηλες μηχανές που αποτεφρώνουν στιγμιαία οτιδήποτε ζωντανό με θερμικές ακτίνες, πλημμυρίζουν τη γη με κόκκινο χορτάρι και τρέφονται με ανθρώπινο αίμα. Το μυθιστόρημα του Ουέλς ερμηνεύθηκε και ως σχόλιο πάνω στους βαθύτερους φόβους της κραταιάς τότε Βρετανικής Αυτοκρατορίας, που κυριαρχούσε σχεδόν στο 25% του πληθυσμού της Γης, και στην επικράτειά της -με αποικίες στις 5 ηπείρους- «ο ήλιος δεν έδυε ποτέ». Η ζοφερή αφήγηση του Ουέλς διατυπώνει δυο υπαινιγμούς: Πρώτον, ότι η αλαζονεία μιας ιμπεριαλιστικής υπερδύναμης μπορεί ανά πάσα στιγμή να πληγεί από κάτι τόσο μικροσκοπικό, όσο τα γήινα μικρόβια που εξόντωσαν τους Αρειανούς εισβολείς. Και, δεύτερον, ότι είναι αδύνατο να αντιμετωπίσεις μια «απειλή» χωρίς να κατανοήσεις βαθιά τη φύση της.

Η τέλεια προσομοίωση…

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

…Αφού, πάντως, ήθελαν να τα δοκιμάσουν όλα- πώς είναι να σέρνονται στο τραχύ οδόστρωμα τα ανάλαφρα Tod’s σου, πώς νιώθεις κάνοντας αλυσίδα για να μη σπάσει η κεφαλή της πορείας, πώς αισθάνεσαι φωνάζοντας, προσπαθώντας να φτάσει η φωνή σου, η οργή σου, το παράπονό σου στ’ αυτιά της βαρήκοης εξουσίας, πώς είναι να διαδηλώνεις, να πορεύεσαι μαζί με τους ανυποψίαστους θνητούς υποτελείς σου, την πωλήτρια Ζαν, τον μεταλλεργάτη Λυκ, τον αποθηκάριο Αλί, τον μετανάστη Αντρέι, τον απολυμένο Γιώργο-, αφού, λοιπόν, ήθελαν μια τέλεια προσομοίωση δημοκρατίας, διαμαρτυρίας, μαχητικότητας, γιατί δεν φρόντιζαν να συμβεί και σ’ αυτή τη διαδήλωση του Παρισιού ό,τι συμβαίνει σε όλες τις διαδηλώσεις που διαταράσσουν την ηρεμία της εξουσίας τους; Γιατί δεν φρόντιζαν να τους επιτεθούν με βία έφιπποι Βέλγοι ή Σουηδοί αστυνομικοί, γιατί δεν έδωσαν εντολές να τους φλομώσουν με χημικά τα ελληνικά ΜΑΤ;

Συγγνώμη Charlie

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Αγαπητό Charlie. Μάλλον δεν ασχολείσαι με τέτοιες λεπτομέρειες αλλά θα πρέπει να ξέρεις ότι στην μεγάλη πορεία κατά της τρομοκρατίας στο Παρίσι η Ελλάδα εκπροσωπείται από τον Αντώνη Σαμαρά. Συγγνώμη Charlie δεν το θέλαμε.

Θυμόμαστε όλοι πως είχε σταθεί δίπλα στην Ελλάδα στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας. Ο Σαμαράς είναι ο άνθρωπος που πήρε τα ιδεολογικά τέκνα των δικτατόρων – ακόμη και ανθρώπους που έλεγαν ότι στο Πολυτεχνείο δεν σκοτώθηκε κανένας – και τους έκανε υπουργούς.

Ξέρουμε πως όταν αναφερόσουν στο Εθνικό Μέτωπο και την οικογένεια Λεπέν ζωγράφιζες μια τεράστια κουράδα η σκιτσάριζες την κόρη του φασίστα πολιτικού με αναφορές στον Χίτλερ.

Το Μίσος

Του Χάρη Ζάβαλου

Χθες, 7 Γενάρη του 2015, για άλλη μια φορά, ο «δυτικός πολιτισμός» επλήγει από φονταμεταλιστές μουσουλμάνους, οι οποίοι προσβεβλημένοι από τα σατιρικά σκίτσα του περιοδικού Charlie Hebdo, εισέβαλαν οπλισμένοι στα γραφεία του εντύπου στο Παρίσι, εκτελώντας 11 δημοσιογράφους κι 1 αστυνομικό. 

Je suis Charlie

Η δολοφονική επίθεση τριών Γάλλων μουσουλμάνων κατά των γραφείων του σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo στο Παρίσι, άφησε πίσω της 12 νεκρούς και τέσσερις τραυματίες σε κρίσιμη κατάσταση. Επίσης, έκανε πολλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο -ανάμεσά τους κι εμένα- να αισθάνονται άρρωστοι.

Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, οι δράστες φώναζαν «Αλάχ Άκμπαρ» και δήλωσαν την στήριξή τους στην Αλ Κάιντα και πως παίρνουν εκδίκηση για τον προφήτη.

Ούτε κι αυτό λόγος για εκλογές;

Το δίχως άλλο, τα μέλη της κυβέρνησης δεν θα έχουν και καμιά προσωπική σκορδοκαΐλα, που θα κόψουν τις συντάξεις. Και δεν θα έχουν καμιά σκορδοκαΐλα, όπως ακριβώς δεν είχαν καμιά σκορδοκαΐλα όλες τις φορές που τις έκοβαν στο παρελθόν –ξερά ή εμμέσως, προσθέτω, διότι υπάρχει και το «εμμέσως», να μην ξεχνιόμαστε…

Μάλιστα, όχι μόνο δεν είχαν καμιά σκορδοκαΐλα όταν έκοβαν, αλλά, ίσα-ίσα, κάθε περικοπή τη συνόδευαν και με διαλέξεις πατριδογνωσίας από πάνω.

Η αναγκαιότητα της πτώχευσης

 

Όταν το επόμενο μέτρο που θέλει να επιβάλλει η Τρόικα είναι οι πλειστηριασμοί των ιδιωτικών ακινήτων στο ένα τρίτο της αντικειμενικής τους αξίας, με πρώτο «δικαιούχο» τις τράπεζες, τότε δεν υπάρχουν άλλες βιώσιμες λύσεις – φωνητικό

Η χρεοκοπία είναι, χωρίς καμία αμφιβολία, ένα εξαιρετικά επώδυνο γεγονός. Εάν όμως η επιλογή είναι από τη μία πλευρά οι συνθήκες ακραίας φτώχειας, οι οποίες όμως θα μπορούσαν σταδιακά να βελτιωθούν, ενώ από την άλλη ο αργός, επώδυνος θάνατος, όπου θα λεηλατούνται μεθοδικά όλα τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας από τους τοκογλύφους (ανάλυση), με τελική κατάληξη ξανά το θάνατο, με «απογυμνωμένη» εντελώς τη χώρα και χωρίς καμία δυνατότητα επιστροφής, τότε η μοναδική λογική απόφαση είναι ολοφάνερη

Η Τρόικα προσπάθησε να χρηματίσει τον Γκίκα Χαρδούβελη!

Αφόρητες ήταν οι πιέσεις της Τρόικας προς την ελληνική αποστολή στο Παρίσι. Τα στελέχη της Τρόικας είχαν κλείσει την ελληνική ομάδα στη μικρή της περιοχή και την χτυπούσαν από παντού.

Ήρωας της ελληνικής αποστολής στο Παρίσι αναδείχτηκε ο υπουργός Οικονομικών, Γκίκας Χαρδούβελης, τον οποίοι οι Γάλλοι αποκαλούν Χαρδουβελίξ.

Η επόμενη συνάντηση θα γίνει στο Βισύ

 

Των Γιώργου Κυρίτση & Αγγελου Τσέκερη

Ευτυχώς που έγινε η συνάντηση στο Παρίσι και κατάλαβε επιτέλους η τρόικα ποιος έχει το πάνω χέρι.

Αν δεν γουστάρετε τις ομαδικές απολύσεις, θα τις επιβάλουμε μονομερώς, τους είπε ο Χαρδούβελης αγριοκοιτάζοντάς τους.

Και ξεχάστε την απαγόρευση πλειστηριασμών. Η ανοχή μας τελείωσε.

Τι Παρίσι, τι γαμήσι…

Την περασμένη Δευτέρα, με το κείμενο “Όμορφα!“, σχολιάζαμε σε τούτη την γωνιά τον τίτλο τού κυριακάτικου Έθνους “Ταγκό στο Παρίσι, σκληρό ροκ στην Αθήνα”, λέγοντας ότι, σύμφωνα με την μπομπόλειο φυλλάδα, “στο Παρίσι θα χορεύαμε αισθησιακό ταγκό με τους ευρωπαίους συν-εταίρους μας ενώ στην Αθήνα θα βγάζαμε τα μάτια μας με την τρόικα”. Ειρωνευτήκαμε εκείνο το άρθρο και, όπως αποδεικνύεται σήμερα, δεν είχαμε καθόλου άδικο.

Τα «γιες μεν» και τα «γουαη νοτ»

 

Του Κώστα Εφήμερου

Σήμερα το πρωί το μισό υπουργικό συμβούλιο πήρε την πτήση της γραμμής (μας το τονίζουν αυτό) και μετέφερε τη μιζέρια του στο Παρίσι για συζητήσεις με την Τρόικα. Στην αρχή η συνάντηση αυτή επιχειρήθηκε να εμφανιστεί ως σημαντική στιγμή στην πορεία της επαναδιαπραγμάτευσης αλλά μετά η Τρόικα τράβηξε το αυτί του Αντώνη και αυτόματα μετατράπηκε σε «προπαρασκευαστική».

Η κυβέρνηση υποτίθεται ότι κουβαλάει μια σειρά από αιτήματα προκειμένου να ελαφρυνθούν τα βάρη των Ελλήνων αλλά, ας μη γελιόμαστε, αυτό που θέλει να πετύχει είναι απλά μερικές υποχωρήσεις προκειμένου ο Πρωθυπουργός να πάει στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης και να έχει να πει για κάτι περισσότερο από τον καιρό.