Παιδική εργασία στις φάρμες της Starbucks και της Nespresso

Ερευνητικό ρεπορτάζ της εκπομπής Dispatches του βρετανικού Channel 4, αποκάλυψε ότι σε φάρμες καφέ στη Γουατεμάλα που προμηθεύουν τις εταιρείες Starbucks και Nespresso δουλεύουν παιδιά κάτω των 13 ετών.

Το ρεπορτάζ της εκπομπής Dispatches κατέγραψε επτά φάρμες που προμηθεύουν τη Nespresso και πέντε που προμηθεύουν τη Starbucks. Σε όλες τους βρήκαν παιδιά, που σε περιπτώσεις φαίνονταν μέχρι και οκτώ ετών, να δουλεύουν σε οκτάωρες βάρδιες, έξι μέρες την εβδομάδα, για ημερήσιο μισθό που μετά βίας φτάνει την τιμή ενός καφέ.

Τα παιδιά πληρώνονταν αναλόγως του βάρους των κόκκων καφέ που μάζευαν, σε σακιά βάρους έως 45 κιλών. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του βρετανικού καναλιού, το συνηθισμένο ημερομίσθιο δεν ξεπερνούσε τις 5 λίρες Αγγλίας την ημέρα, πέφτοντας ως και στις 31 πένες λίρας την ώρα.

Το κο­βάλ­τιο, οι Κι­νέ­ζοι και η παι­δι­κή ερ­γα­σία

Όσοι άν­θρω­ποι κα­τέ­χουν κι­νη­τό τη­λέ­φω­νο, κο­μπιού­τερ, όποια άλλη ηλε­κτρο­νι­κή συ­σκευή με επα­να­φορ­τι­ζό­με­νες μπα­τα­ρί­ες λι­θί­ου έχουν επαφή με το ορυ­κτό κο­βάλ­τιο και με τα παι­διά ερ­γά­τες του Κον­γκό.

Το 60% του σπά­νιου αλλά και απα­ραί­τη­του για τις μπα­τα­ρί­ες με­τάλ­λου βρί­σκε­ται στο Κογκό σε γε­ω­λο­γι­κές απο­θέ­σεις εκα­τομ­μυ­ρί­ων χρό­νων.

Τα τε­λευ­ταία χρό­νια η ζή­τη­ση του κο­βάλ­τιου έγινε ακόμη με­γα­λύ­τε­ρη όταν άρ­χι­σε η μα­ζι­κή πα­ρα­γω­γή ηλε­κτρι­κών αυ­το­κι­νή­των.

36 άτομα έχασαν την ζωή τους σε ορυχείο στο Κονγκό

Τουλάχιστον 36 άτομα σκοτώθηκαν την Πέμπτη 27/6 σε ορυχείο που κατέρρευσε στο νοτιοανατολικό Κονγκό. Οι εργάτες του ορυχείου που ανήκει στην εταιρεία Glencore, εξήγαγαν χαλκό και κοβάλτιο. Τα ορυχεία στο νότιο Κονγκό, παράγουν περισσότερο από το ήμισυ του παγκοσμίου κοβαλτίου, βασικού συστατικού, μεταξύ άλλων, στις μπαταρίες ηλεκτρικών αυτοκινήτων, κινητών τηλεφώνων και διαφόρων gadgets που τα παιδιά και οι άνθρωποι που δουλεύουν εκεί αγνοούν.

Ελβετικές σοκολάτες και κοκαΐνη

Του Δημήτρη Κούλαλη

Η Ελβετία και τα υπόλοιπα πλυντήρια των εμπόρων του θανάτου και της σκλαβιάς δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο από αυτό που έγραφε σε επιστολή του ο Ναζίμ Χικμέτ: το «χρηματοκιβώτιο των περιουσιών που φυγαδεύονται από αλλού». Το χρηματοκιβώτιο του πλούτου που αποκτήθηκε με φωτιά και σίδερο. Το χρηματοκιβώτιο δικού μας, κλεμμένου πλούτου. 

Πριν λίγο καιρό, με αφορμή τον εορτασμό της λεγόμενης «ημέρας των ερωτευμένων», της γνωστής σε όλους μας «ημέρας του Αγίου Βαλεντίνου», η εταιρεία προϊόντων σοκολάτας «Lacta» (από το 1991 ανήκει στην οικογένεια της Kraft Foods Inc) ξεκίνησε την προβολή της νέας της διαφημιστικής καμπάνιας με τον ευφάνταστο τίτλο «Act for Love».

Το στόρι ήταν απλό. Διαφορετικοί τύποι ζευγαριών μοιράστηκαν τη δική τους ιστορία αγάπης με ένα μόνο σύνθημα: «Η αγάπη δεν έχει χρώμα, ηλικία, εθνικότητα και φύλο. (…) Η αγάπη δεν κάνει διακρίσεις».

Ελβετικές σοκολάτες και κοκαΐνη

Του Δημήτρη Κούλαλη

Η Ελβετία και τα υπόλοιπα πλυντήρια των εμπόρων του θανάτου και της σκλαβιάς δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο από αυτό που έγραφε σε επιστολή του ο Ναζίμ Χικμέτ: το «χρηματοκιβώτιο των περιουσιών που φυγαδεύονται από αλλού». Το χρηματοκιβώτιο του πλούτου που αποκτήθηκε με φωτιά και σίδερο. Το χρηματοκιβώτιο δικού μας, κλεμμένου πλούτου. 

Πριν λίγο καιρό, με αφορμή τον εορτασμό της λεγόμενης «ημέρας των ερωτευμένων», της γνωστής σε όλους μας «ημέρας του Αγίου Βαλεντίνου», η εταιρεία προϊόντων σοκολάτας «Lacta» (από το 1991 ανήκει στην οικογένεια της Kraft Foods Inc) ξεκίνησε την προβολή της νέας της διαφημιστικής καμπάνιας με τον ευφάνταστο τίτλο «Act for Love».

Το στόρι ήταν απλό. Διαφορετικοί τύποι ζευγαριών μοιράστηκαν τη δική τους ιστορία αγάπης με ένα μόνο σύνθημα: «Η αγάπη δεν έχει χρώμα, ηλικία, εθνικότητα και φύλο. (…) Η αγάπη δεν κάνει διακρίσεις».

Τα αναλώσιμα παιδιά μας

Της Σοφίας Χουδαλάκη

«…εμείς είμαστε καλά.
Κάνε καλέ θεούλη,
να ’χουν όλα τα παιδάκια ένα ποταμάκι γάλα,
μπόλικα αστεράκια, μπόλικα τραγούδια.
Κάνε καλέ θεούλη,
να ’ναι όλοι καλά
έτσι που κι εμείς
να μη ντρεπόμαστε για τη χαρά μας…»

   Μιλάει ο Ρίτσος στην κόρη του και μέσα από εκείνη μιλάει σε όλα τα παιδιά. Ένα απόσπασμα από το «Πρωινό άστρο», ποίηση από τον πατέρα στο παιδί, από τον άνθρωπο του σήμερα στον άνθρωπο του αύριο. Τόσο χορτάτα, τόσο χαρούμενα, τόσο ανέμελα θέλει ο άνθρωπος τα παιδιά, τα παιδιά τα δικά του, τα παιδιά του διπλανού του, τα παιδιά του κόσμου. «…για να μην ντρεπόμαστε για τη χαρά μας», γράφει ο ποιητής και αναρωτιέται κανείς, αν υπάρχει ντροπή για όσα παθαίνουν τα παιδιά.

Αν συγκεντρώναμε σε μια χώρα όλα τα παιδιά, που υποχρεώνονται σε αναγκαστική εργασία, θα δημιουργούσαμε την 9^η μεγαλύτερη χώρα του κόσμου, με 151 εκατομμύρια πληθυσμό (151.622.000). Θα ήταν μια χώρα με 64 εκατομμύρια κορίτσια και 88 εκατομμύρια αγόρια. Αγόρια και κορίτσια σαν αυτά που αναθρέφουμε, σαν αυτά που φιλάμε κάθε βράδυ, σαν αυτά που κοιτάμε με κρυφό καμάρι και αγωνία. Αγόρια και κορίτσια δικά μας, σαν όλα τα παιδιά αυτού του κόσμου.

Οι ματωμένες σοκολάτες της Nestle

Τίποτα πιο γλυκό από μια σοκολάτα. Κι αυτό ισχύει για μικρούς και μεγάλους. Όμως όπου υπάρχει φως, υπάρχει και σκιά. Και η σοκολάτα έχει μια πολύ σκοτεινή πλευρά που μένει αόρατη, γιατί εμείς οι ίδιοι αρνούμαστε να τη δούμε, καθώς μας φέρνει σε ευθεία αντίθεση με ό,τι θέλουμε να πιστεύουμε πως είμαστε: Άνθρωποι.

Προχθές το βράδυ είχαμε μαζευτεί μερικοί γείτονες  για να γιορτάσουμε τα γενέθλια μιας  φίλης. Αφού είπαμε ευχές και τα συνήθη που λέγονται σε αυτές τις περιπτώσεις, κόψαμε μια σοκολατόπιτα αντί τούρτας, η εορτάζουσα έσβησε το κεράκι της, το κομμάτι που φάγαμε όλοι το θεωρήσαμε «μικρό» για την απόλαυση που μας άφηνε στο στόμα αλλά για λόγους «πολιτικής ορθότητας»  δεν το παραδεχθήκαμε και μετά από λίγο αρχίσαμε να «αποσυρόμαστε»  σιγά σιγά ο καθένας μας στο δικό του «κόσμο», παίζοντας με το κινητό του.

«Καλά ρε δε ντρέπεσετε; Μεγάλοι άνθρωποι και κάνετε σα 17χρονα;» άστραψε και βρόντηξε η εορτάζουσα, απευθυνόμενη στην ομήγυρη, με ηλικιακή γκάμα από 35 μέχρι 55. Βάλαμε τα γέλια και συμφωνήσαμε να κάνουμε κάτι «μαζί». Απορρίφθηκαν μετ’ επαίνων το να παίξουμε «παντομίμα» και μια σειρά από επιτραπέζια παιχνίδια και προκειμένου  να «εισπνεύσουμε» κάτι  από τον άγριο αέρα της εφηβείας που νοσταλγούσαμε όλοι, είπαμε να παίξουμε «αλήθεια ή θάρρος». Το ξεκινήσαμε μεν, αλλά σχετικά σύντομα το εγκαταλείψαμε κι αυτό,  γιατί σίγουρα δεν ήταν κανένας μας πλέον 17. Οπότε η επιλογή που απέμεινε ήταν να ανοίξουμε την τηλεόραση. Είχε τον τελικό του “the voice”, όπως είπε η πιο ενημερωμένη επί της ελληνικής show biz στην παρέα.

Η παιδική εργασία απελευθερώνει

by To Skouliki Tom

Σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας, 168 εκατομμύρια παιδιά παγκοσμίως αναγκάζονται να εργάζονται, ενώ τα υπόλοιπα εργάζονται εθελοντικά γιατί έχουν ως πρότυπο τον Αντώνη Σαμαρά που δουλεύει 7 μέρες τη βδομάδα 24 ώρες το 24ωρο.

Η έρευνα αναφέρει ότι η Ελλάδα είναι ανάμεσα στις χειρότερες χώρες του κόσμου για να μεγαλώσει κάποιος ένα παιδί αλλά ανάμεσα στις καλύτερες για πουλήσει ή να νοικιάσει ένα, αφού το εμπόριο παιδιών στη μαύρη αγορά αποτελεί την πιο βαριά βιομηχανία της Ελλάδας μετά τον τουρισμό, τα όπλα και τα ναρκωτικά.

Ο Ηθικός Ξεπεσμός και η Υποκρισία των Πολιτισμένων

Του Γιώργου Παπαδόπουλου

Η Unicef υπολογίζει πως κάθε χρόνο, εξαναγκάζονται σε εκπόρνευση περίπου 2.000.000 παιδιά και ο ΟΗΕ ότι τα κέρδη από την παράνομη εμπορία ανθρώπων ξεπερνούν τα 7 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Το 80% των παιδιών που μπαίνουν στην πορνεία ζουν από 8 έως 10 χρόνια. Τα περισσότερα πεθαίνουν από ΑΙDS, ενώ τα υπόλοιπα από τις βιαιοπραγίες ή αυτοκτονούν.

Guardian: «Μήπως να επαναφέρουμε και την παιδική εργασία;»

Επιστροφή στα κάτεργα του Μεσαίωνα

Σε ένα καταφανώς ειρωνικό της άρθρο, η βρετανική εφημερίδα Guardian στηλιτεύει την εργασιακή πολιτική των συμβάσεων μηδενικών ωρών (zero-hours contracts) – ένα καθεστώς που έχει επικριθεί επειδή δεν προσφέρει ούτε κανονική εργασία, αλλά ούτε και σταθερό εισόδημα, ενώ είναι σαφώς προς όφελος του εργοδότη κι όχι του εργαζομένου.

Με τον τίτλο «Γιατί να σταματήσουμε τις συμβάσεις μηδενικών ωρών; Ας αναβιώσουμε και την παιδική εργασία», ο τακτικός αρθρογράφος της εφημερίδας Λάρι Έλιοτ σημειώνει πως «είναι κρίμα που ο Καρλ Μαρξ δεν ζει για να σχολιάσει το γεγονός πως το 90% των εργαζομένων της επιχείρησης Sports Direct δουλεύουν υπό καθεστώς εργασιακής σύμβασης μηδενικών ωρών».

«Παιδοκτόνοι»

Σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που δόθηκαν στη δημοσιότητα από την αρμόδια Επίτροπο για θέματα Εκπαίδευσης, το 13,1% των μαθητών στην Ελλάδα εγκαταλείπει το σχολείο πριν ολοκληρώσει τις σπουδές του.

Να, λοιπόν, ένα ακόμα «επίτευγμα» της Ελλάδας του «ευρώ», της Ελλάδας του «ευρωπαϊκού προσανατολισμού», της πάλαι ποτέ «ισχυρής Ελλάδας» που (κατά τους θιασώτες της γνωστής θεωρίας «πρέπει πάση θυσία να») ανήκει στον «σκληρό πυρήνα» της Ευρωζώνης:

Τα 13 στα 100 παιδιά «πετιούνται» από τα σχολεία, δεν μπορούν να ολοκληρώσουν ούτε καν τη στοιχειώδη εκπαίδευση.