Ευρώπη Παγκαλο-Νότηδων…

Του Διονύση Ελευθεράτου

Ένα πολιτικό και «καλλιτεχνικό» πρίμο-σεκόντο, στο παραλήρημα εναντίον των προσφύγων

Ο ένας θεωρεί (πλειστάκις αποδε­δειγμένο!) τον εαυτό του μεγά­λο ερμηνευτή και καλλιτέχνη. Ο άλλος απέκτησε το προσωνύμιο «μεγάλος τραγουδιστής» εξ αιτί­ας εκείνου του απαράμιλλου «έπους» του, δη­λαδή της υπόθεσης Οτσαλάν. Ο ένας «είναι» ότι δηλώνει, ο άλλος ότι «κατορθώνει» …Μέ­χρι πρότινος, αυτό ήταν ίσως το μόνο ευδιάκρι­το στοιχείο που συνέδεε τον Νότη Σφακιανάκη με τον Θεόδωρο Πάγκαλο. Εδώ και λίγες ημέ­ρες, όμως, έχει αρθεί αυτή η «μοναδικότητα»…

Έπειτα από τις πρόσφατες δηλώσεις αμφοτέρων για το προσφυγικό, από αυ­τό το εμετικό «πρίμο-σεκόντο» της παρά­νοιας, ο Ν. Σφακιανάκης μάλλον θα πρέ­πει να νιώθει ανακουφισμένος που ο Θ. Πάγκαλος είναι μόνο κατά παρατσούκλι τραγουδιστής. Ειδάλλως θα αποδεικνυ­όταν εντονότατος ο ανταγωνισμός για την ανάδειξη του αυθεντικότερου εκφραστή της «χρυσαυγίτικης» λογικής, καθώς και του επιθετικότερου παραληρήματος ενα­ντίον των προσφύγων, στον κόσμο της σόου-μπιζ.