Καταπολέμησε τη φτώχεια:σκότωσε έναν φτωχό

Eduardo Galeano
Πηγή:”Οι μέρες αφηγούνται” Εκδόσεις Πάπυρος

Το 1638 [5 Σεπτεμβρίου] γεννήθηκε ο Λουδοβίκος ΙΔ’,βασιλιάς της Γαλλίας, ο Βασιλιάς Ήλιος.

Ο Βασιλιάς Ήλιος αφιέρωσε τη ζωή του στο να πολεμά ένδοξα κατά των γειτόνων του, και να περιποιείται τις μπούκλες της περούκας του, και να περιποιείται τις μπούκλες της περούκας του, τις αξιοθαύμαστες κάπες του και τα ψηλοτάκουνα παπούτσια του.

Η αγνότητα της πίστης και η αγνότητα της φυλής (Οι μέρες αφηγούνται – 26&27 Αυγούστου)

Eduardo Galeano

Η αγνότητα της πίστης-26 Αυγούστου

Ο Ιβάν ο Τρομερός γεννήθηκε το 1530.

Για να κάνει τους υπηκόους του ευσεβείς χριστιανούς, έχτι­σε στη Μόσχα τη μεγαλόπρεπη εκκλησία του Αγίου Βασιλείου, που εξακολουθεί να είναι το όμορφο σύμβολο της πόλης, και για να διαιωνίσει τη χριστιανική εξουσία του, έστειλε στην Κόλαση μερικούς αμαρτωλούς, τους αντιπάλους του και τους συγγενείς του:

έριξε στα σκυλιά τον πρίγκιπα Αντρέι και τον αρχιεπίσκοπο Λεονίντ,

έψησε ζωντανό τον πρίγκιπα Πιοτρ,

Τα δίδυμα (Οι μέρες αφηγούνται )

Eduardo Galeano

Το 1944, στον τουριστικό παράδεισο του Μπρέτον Γουντς, έγινε γνωστό ότι η ανθρωπότητα κυοφορούσε δίδυμα, που τα είχε απόλυτη ανάγκη.

Το ένα θα ονομαζόταν Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και το άλλο Παγκόσμια Τράπεζα.

Κλεμμένα παιδιά (Οι μέρες αφηγούνται – 14 Φεβρουαρίου)

Του Eduardo Galeano

Τα παιδιά των εχθρών έγιναν λάφυρο πολέμου για τη στρατιω­τική δικτατορία της Αργεντινής, η οποία τα τελευταία χρόνια έκλεψε πάνω από πεντακόσια.

Όμως πολύ περισσότερα παιδιά έκλεψε, και για πολύ μεγα­λύτερο χρονικό διάστημα, η δημοκρατία της Αυστραλίας, με την άδεια του νόμου και τη συγκατάθεση του κόσμου.

Το 2008 ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας Κέβιν Ραντ ζήτησε συγγνώμη από τους αυτόχθονες, που οι λευκοί τούς έκλεβαν τα παιδιά επί έναν αιώνα.

Έχετε χρόνο για κάτι ωραίο; (Οι μέρες αφηγούνται – 12 Ιανουαρίου)

Eduardo Galeano

Σαν σήμερα το πρωί, το 2007, ένας βιολονίστας έδωσε κονσέρ­το σε έναν σταθμό του μετρό της Ουάσινγκτον.

Ακουμπισμένος στον τοίχο, δίπλα σε έναν σκουπιδοτενεκέ, ο μουσικός, που περισσότερο έμοιαζε με ένα συνηθισμένο αγόρι από τις συνοικίες, έπαιξε έργα του Σούμπερτ και άλλων κλασι­κών, επί τρία τέταρτα της ώρας.

Το ταξίδι της λέξης (Οι μέρες αφηγούνται – 31 Δεκεμβρίου)

Του Eduardo Galeano

Ο Σερένους Σαμόνικους έγραψε το 208 στη Ρώμη τις Μυστικές υποθέσεις, ένα βιβλίο όπου αποκάλυπτε ό,τι γνώριζε για την τέχνη της γιατρειάς.

Όταν η θάλασσα του Ρίο ντε Ζανέιρο πήρε φωτιά (Οι μέρες αφηγούνται – 27 Νοεμβρίου)

Το 1910 έλαβε τέλος η εξέγερση των Βραζιλιάνων ναυτικών.

Οι εξεγερμένοι είχαν απειλήσει την πόλη του Ρίο ντε Ζανέι­ρο με προειδοποιητικές κανονιές:

«Να καταργηθεί το μαστίγωμα, ειδάλλως θα ισοπεδώσουμε την πόλη.»

Απαγορεύεται το πέρασμα (Οι μέρες αφηγούνται – 9 Νοεμβρίου)

Eduardo Galeano

Μια μέρα σαν σήμερα, το 1989, πέθανε το τείχος του Βερολίνου.

Όμως γεννήθηκαν άλλα τείχη, ώστε εκείνοι που είχαν δε­χτεί εισβολές να μην μπορούν να εισβάλουν στη χώρα των ει­σβολέων,

Συνταγή για τον εφησυχασμό των αναγνωστών (Οι μέρες αφηγούνται – 28 Σεπτέμβρη)

Σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα για το δικαίωμα του ανθρώ­που στη σωστή πληροφόρηση.

Ίσως είναι ευκαιρία να υπενθυμίσουμε ότι ενάμιση περίπου μήνα μετά την ισοπέδωση της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι από τις ατομικές βόμβες, η εφημερίδα The New York Times διέψευσε τις φήμες που τρομοκρατούσαν τον κόσμο.

Εδουάρδο Γκαλεάνο: Η Αριστερά είναι το πανεπιστήμιο της Δεξιάς

Στο τελευταίο του βιβλίο «Οι μέρες αφηγούνται» (εκδόσεις Πάπυρος) αφιερώνει ένα σχόλιο για κάθε ημέρα του χρόνου. Σε αυτά τα 366 μικρά αφηγήματα ο Ουρουγουανός Εδουάρδο Γκαλεάνο, εμβληματική φυσιογνωμία μιας ανυπότακτης διανόησης της Λατινικής Αμερικής, σχολιάζει την Ιστορία, του παρελθόντος και την πρόσφατη, αλλά ανιχνεύει και την ουσία πίσω από μικρά γεγονότα που σηματοδοτούν μεγάλες ανθρώπινες αξίες, όπως όταν οι ποδοσφαιριστές μιας ιταλικής ομάδας κατέβηκαν στο γήπεδο με βαμμένα μαύρα τα πρόσωπά τους για να τονίσουν την αντίθεσή τους στον ρατσισμό.

Ο Γκαλεάνο, γνωστός στη χώρα μας από την τριλογία του Μνήμη της φωτιάς, στην αποκλειστική συνέντευξη που έδωσε στο «Βήμα» με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του βιβλίου του στα ελληνικά, εξηγεί γιατί «η Αριστερά είναι το πανεπιστήμιο της Δεξιάς», ποια είναι η σχέση του κινήματος των «Αγανακτισμένων» με τον έρωτα, γιατί πρέπει να μην υπακούσουμε στο παρόν αλλά να επινοήσουμε ένα άλλο μέλλον και ποιες δυναμικές ορίζουν την ανθρώπινη κατάσταση.