Δεν μαθαίνουμε με τίποτα

Μετά την χρεοκοπία της χώρας, υπήρξαν άπειρες συζητήσεις και άπειρα άρθρα για τους πολιτικούς της χώρας. Το πρόβλημα εντοπίστηκε στα κόμματα και στους πολιτικούς, ενώ οι Έλληνες ολιγάρχες παρουσιάζονται ακόμα ως «υγιείς δυνάμεις», αν και οι πάντες γνωρίζουν πως οι Έλληνες ολιγάρχες ελέγχουν τα κόμματα και τους πολιτικούς.

Οι Έλληνες ολιγάρχες ελέγχουν πήρως τη χώρα και έχουν στην κατοχή τους τα ΜΜΕ, τα οποία μπορεί να είναι χρεοκοπήμένα αλλά -ελλείψει νέων ΜΜΕ- έχουν ακόμα μεγάλη δύναμη.

Η Μαφία δεν υπάρχει

Πολλοί από τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής δήλωναν πως ψήφισαν Χρυσή Αυγή για χαβαλέ. Δεν ξέρω πώς ακριβώς τον εννοούν τον χαβαλέ –και μέχρι πού φτάνει-, αλλά υποθέτω πως μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα και την χτεσινή εκτέλεση των δυο νεαρών μελών της Χρυσής Αυγής θα έχουν αλλάξει γνώμη.

Η πολιτική επιλογή της κυβέρνησης Σαμαρά –γιατί επιλογή της κυβέρνησης Σαμαρά ήταν- να χαρακτηριστεί η Χρυσή Αυγή «εγκληματική οργάνωση» ήταν …σοφή.

Μακιγιάροντας τον νεκρό

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Η οικονομική πραγματικότητα της χώρας επισκιάστηκε μερικές ημέρες από το ταξίδι Σαμαρά στην Κίνα, του οποίου το οικονομικό αποτέλεσμα δεν προεικάζεται συγκλονιστικό. Αντιθέτως μάλλον επισκιάζεται από την επιμονή της πολιτικής και διπλωματικής ηγεσίας των ΗΠΑ να αγνοεί συστηματικά την Ελλάδα στους σχεδιασμούς της για την περιοχή μας.

Όσο όμως και αν μακιγιάρεις την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, αυτή δεν κρύβεται. Αντιθέτως τις προηγούμενες μέρες εμφανίστηκαν, μέσω των επίσημων στοιχείων, σε όλο τους το μεγαλείο, η πολιτική γύμνια και το μέγεθος της κατάρρευσης. Επίσης αναδείχθηκαν, σε κοινή θέα, όλα τα κόλπα απόκρυψης της πραγματικότητας: