Η προαναγγελθείσα κρίση της Deutsche Bank

Οικονομικά ερανίσματα

Του Γιώργου Τοζίδη

Η κρίση των γερμανικών τραπεζών, που υπέβοσκε από το 2008, φαίνεται ότι πλέον έχει μπει στο τελευταίο στάδιο. Την περασμένη εβδομάδα, η μετοχή της Deutsche Bank βρέθηκε στο χαμηλότερο σημείο της λόγω του κινδύνου να επιβληθεί στη γερμανική τράπεζα πρόστιμο συνολικού ύψους 14 δισεκατομμυρίων δολαρίων από το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης. Την Τρίτη, η δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα της Γερμανίας, η Commerzbank, ανακοίνωσε σχέδιο στρατηγικής αναδιάρθρωσης που περιλαμβάνει την περικοπή 10.000 θέσεων εργασίας και τη μείωση των μερισμάτων. Την Τετάρτη, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μ. Draghi, υπερασπίστηκε τις πολιτικές χαμηλών επιτοκίων και ποσοτικής χαλάρωσης στο γερμανικό κοινοβούλιο, παρά τις κραυγές των Γερμανών βουλευτών ότι αυτές οι πολιτικές υπονομεύουν τη γερμανική οικονομία και, κυρίως, τον γερμανικό χρηματοπιστωτικό τομέα.

Απασχόληση και ανεργία στα χρόνια των μνημονίων

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΕΡΑΝΙΣΜΑΤΑ

Του Γιώργου Τοζίδη

Στοιχεία ΕΛΣΤΑΤ, ΟΑΕΔ, ΕΡΓΑΝΗ

Στο σημερινό εράνισμα γίνεται μία απόπειρα συγκριτικής παρουσίασης των στοιχείων για την ανεργία στη χώρα μας με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, του ΟΑΕΔ και του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ.

1. Σύμφωνα με την έρευνα εργατικού δυναμικού της ΕΛΣΤΑΤ για το Β΄ τρίμηνο 2016 (δημοσιεύθηκε στις 15/9/2016), ο αριθµός των απασχολούµενων ανήλθε σε 3.702.613 άτοµα και των ανέργων σε 1.112.075. Το ποσοστό ανεργίας ήταν 23,1%, έναντι 24,9% του προηγούμενου τριµήνου και 24,6% του αντίστοιχου τριµήνου 2015. Την 30/6/2016, οι εγγεγραμμένοι άνεργοι ανέρχονταν σε 950.025, από τους οποίους οι 827.133 αναζητούσαν εργασία ενώ οι 122.892 όχι.

To μέλλον έχει πολλή ξηρασία…

Του Γιώργου Τοζίδη

Το τέλος της παγκοσμιοποίησης είναι πλέον ορατό. Δεν πρόκειται για διαπίστωση της στήλης αλλά για το συμπέρασμα μελέτης της Deutsche Bank(!). Οι στρατηγικοί αναλυτές της, Jim Reid, Nick Burns και Sukanto Chanda ισχυρίζονται ότι «φαίνεται πως πλησιάζουμε στο τέλος μίας ολόκληρης οικονομικής περιόδου. Συχνά, αυτές οι περίοδοι αρχίζουν και τελειώνουν σε μακρά κύματα. Τα τελευταία τριάντα χρόνια ένας τέλειος συνδυασμός παραγόντων -η επανένταξη της Κίνας στην παγκόσμια οικονομία τη δεκαετία του ΄70, η πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και, σε κάποιο βαθμό, η οικονομική φιλελευθεροποίηση της Ινδίας- προσέθεσαν περισσότερους από ένα δισεκατομμύριο εργάτες στην παγκόσμια αγορά εργασίας». Οι παραπάνω εξελίξεις συνέπεσαν, σύμφωνα με τη Deutsche Bank, «με μία γενική έκρηξη του παγκόσμιου εργατικού πληθυσμού τόσο σε απόλυτους αριθμούς όσο και σε σχέση με το συνολικό πληθυσμό» και με μία τεράστια δημογραφική αλλαγή σε παγκόσμιο επίπεδο, σε συνδυασμό με την υψηλή κερδοφορία και την αύξηση των καταναλωτικών δαπανών των εργατών, τροφοδότησαν την ανάπτυξη και αύξησαν την παραγωγικότητα. Αλλά αυτή η περίοδος των «baby-boomers» στις αναπτυγμένες οικονομίες έχει τελειώσει και η επέκταση του εργατικού δυναμικού στις αναδυόμενες οικονομίες επιβραδύνεται.

Kαι τον Αύγουστο υπάρχουν «ειδήσεις»…

Ερανιστής

Του Γιώργου Τοζίδη

Απόδειξη της μεγάλης αναταραχής στην οποία βρίσκεται ο πλανήτης είναι η διάψευση, τα τελευταία χρόνια, της γνωστής ρήσης του U. Eco ότι τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις. Η στήλη παρουσιάζει σήμερα μία ανασκόπηση των κυριότερων οικονομικών ειδήσεων του Αυγούστου που σηματοδοτούν, σε σημαντικό βαθμό, τις εξελίξεις του επερχόμενου «χειμώνα».

1.Το Brexit «απελευθέρωσε» τις αναλύσεις για το μέλλον της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.). Ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός οικονομολόγων, όλων των τάσεων, αναδεικνύουν τον αποσταθεροποιητικό ρόλο του ενιαίου νομίσματος που απειλεί την ένωση στο σύνολό της. Ο J. Stiglitz εξέδωσε βιβλίο με τον χαρακτηριστικό τίτλο The Euro and its Threat to the Future of Europe (Το Ευρώ ως απειλή για το μέλλον της Ευρώπης) όπου προτείνει επτά αλλαγές για τη σωτηρία του ευρώ, η υιοθέτηση των οποίων έρχεται, όμως, σε πλήρη αντιπαράθεση με το σχέδιο για γερμανική ηγεμονία στην Ευρώπη.

Ποιος «πρέπει» να φοβάται τη διάλυση της Ε.Ε.;

Του Γιώργου Τοζίδη

Ενδιαφέροντα στοιχεία για το διεθνές εμπόριο των κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) το 2015 ανακοινώθηκαν από την Eurostat (31.03.2016).

Οι βασικότεροι εμπορικοί εταίροι της Ε.Ε. είναι οι ΗΠΑ (18% του συνόλου), η Κίνα (15%), η Ελβετία (7%) και Ρωσία (6%). Τα παραπάνω ποσοστά έχουν μεταβληθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια: το μερίδιο των ΗΠΑ άρχισε να ανακάμπτει μετά το 2011, η Κίνα έχει διπλασιάσει το μερίδιό της σε σύγκριση με το 2002 (7%), το μερίδιο της Ελβετίας παραμένει σταθερό, ενώ δραματική πτώση καταγράφει το μερίδιο της Ρωσίας ως αποτέλεσμα των οικονομικών κυρώσεων. Τα κυριότερα εμπορεύματα στο διεθνές εμπόριο της Ε.Ε. με τον υπόλοιπο κόσμο ήταν: μηχανολογικός εξοπλισμός και μεταφορικά μέσα, άλλα βιομηχανικά αγαθά και χημικά προϊόντα.

Απαραίτητος ο δημόσιος έλεγχος των τραπεζών

Του Γιώργου Τοζίδη

Από τη δημοσίευση των οικονομικών αποτελεσμάτων των τεσσάρων συστημικών τραπεζών για τη χρήση 2015 προκύπτουν ορισμένα αξιόλογα συμπεράσματα (βλέπε σχετικό πίνακα).

Η αλήθεια για τους πρόσφυγες στην Ε.Ε.

Του Γιώργου Τοζίδη

Το σημερινό εράνισμα αποκλίνει θεματικά και ασχολείται με το πιο κρίσιμο ζήτημα που αντιμετωπίζει η πατρίδα μας (μετά την πολύπλευρη κρίση) και η Ευρώπη. Αφορμή για αυτήν την παρέκκλιση αποτέλεσε η δημοσίευση των στατιστικών στοιχείων της Eurostat (2015) για τον αριθμό των προσφύγων που ζήτησαν άσυλο στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.).

Το 2015 ζήτησαν άσυλο στην Ε.Ε. 1.255.640 πρόσφυγες και ο αριθμός τους ήταν αυξημένος κατά 123% περίπου σε σύγκριση με το 2014 (562.680 πρόσφυγες). Οι τρεις κυρίαρχες εθνότητες των προσφύγων ήταν οι Σύριοι (29%), οι Αφγανοί (14%) και οι Ιρακινοί (10%). Πρόκειται, δηλαδή, για πρόσφυγες που εγκαταλείπουν τις εστίες τους λόγω των πολέμων που η Δύση (και κυρίως οι ΗΠΑ) προκάλεσαν στις χώρες τους.

«Ευρώπη χωρίς Ένωση»

Του Γιώργου Τοζίδη

Με τον παραπάνω τίτλο η περιβόητη δεξαμενή σκέψης Stratfor δημοσίευσε άρθρο για τις προοπτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο σημερινό εράνισμα παρουσιάζονται τα βασικότερα σημεία αυτού του πολύ ενδιαφέροντος άρθρου.

Σύμφωνα με τον συντάκτη, το σχέδιο της ευρωπαϊκής ενοποίησης δεν είχε καμία πιθανότητα επιτυχίας. Στηριζόμενος στην ιστορία, αναφέρει ότι εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια, η Ευρώπη σπαράσσεται από πολέμους και διαιρέσεις με βάση τις διαφορές στη θρησκεία, τη γλώσσα και τον πολιτισμό. Αυτές οι αντιπαραθέσεις δεν σβήνουν από την ιστορική μνήμη των λαών της Ευρώπης καθώς μεταδίδονται από γενιά σε γενιά μέσω των συστημάτων εκπαίδευσης.

Ένα παράδοξο δημοψήφισμα

Του Γιώργου Τοζίδη

Η συμφωνία για την τροποποίηση των όρων συμμετοχής του Ηνωμένου Βασιλείου (Η.Β.) στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) δεν ήταν παρά η αρχή μιας ακόμη διαδικασίας αμφισβήτησης της συνοχής της Ένωσης. Παρά το γεγονός ότι ικανοποιήθηκαν σε σημαντικό βαθμό οι απαιτήσεις της κυβέρνησης του Η.Β., κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 23ης Ιουνίου 2016. Τι περιλαμβάνει η συμφωνία; Τη μη συμμετοχή του Η.Β. σε διαδικασίες περαιτέρω πολιτικής ενοποίησης της Ε.Ε. Τη δυνατότητα μη παροχής, για χρονικό διάστημα επτά ετών, κοινωνικών επιδομάτων και στους μετανάστες που προέρχονται από την Ε.Ε. Την εξαίρεση του Η.Β. από τη χρηματοδότηση προγραμμάτων διάσωσης των χωρών της ευρωζώνης. Τη διασφάλιση ότι το City του Λονδίνου δεν θα υποχρεωθεί να εφαρμόσει το ρυθμιστικό πλαίσιο των τραπεζών που θα υιοθετήσει η Ε.Ε.

Όμως ο χρηματοπιστωτικός τομέας του Η.Β. είναι ο τομέας της βρετανικής οικονομίας που θα πληγεί περισσότερο σε περίπτωση εξόδου της χώρας από την Ε.Ε. καθώς το 30% του ετήσιου πλεονάσματος του ισοζυγίου χρηματοοικονομικών υπηρεσιών που ανέρχεται σε 60 δισ. λίρες (77 δισ. ευρώ) προέρχεται από την Ε.Ε.

Εδώ ο κόσμος καίγεται…

Οικονομικά ερανίσματα

Του Γιώργου Τοζίδη

Ενώ η παγκόσμια οικονομία έχει εισέλθει σε μία φάση αναταραχής με άγνωστη την τελική κατάληξη και οι χώρες της Ενωμένης Ευρώπης (Ε.Ε.) αντιμετωπίζουν, για πρώτη φορά μετά την ίδρυσή της, τρεις μεγάλες κρίσεις ταυτόχρονα (υψηλό δημόσιο χρέος, οικονομική στασιμότητα και Προσφυγικό), η πρόσφατη «ανάκριση» στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (Ε.Κ.) του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (Ε.Κ.) M. Draghi κατέδειξε τις δογματικές εμμονές των Γερμανών που οδηγούν, με μαθηματική βεβαιότητα, την Ε.Ε. σε διάλυση.

Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια υπονομεύουν την παγκόσμια οικονομία

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΡΑΝΙΣΜΑΤΑ

Του Γιώργου Τοζίδη

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η πολυδιάστατη κρίση που ξέσπασε το 2008 είναι και η εκτίναξη των μη εξυπηρετούμενων δανείων (μεδ) των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Μπορεί το πρόβλημα των μεδ στην Ελλάδα να είναι εξαιρετικά οξυμένο, λόγω της μεγάλης μείωσης των εισοδημάτων, της ανεργίας και της κερδοσκοπικής πολιτικής των τραπεζών. Ανάλογη, όμως, είναι η κατάσταση και σε πάρα πολλές χώρες του πλανήτη.

Επιχειρήσεις και νοικοκυριά βρίσκονται σε αδυναμία αποπληρωμής των δανειακών υποχρεώσεών τους λόγω της οικονομικής στασιμότητας που επέφεραν οι πολιτικές λιτότητας και διάλυσης του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών σχέσεων. Η μεγαλύτερη απειλή για την παγκόσμια οικονομία προέρχεται από τα μεδ της Κίνας που εκτιμάται ότι ανέρχονται σε 5 τρισεκατομμύρια δολάρια και αντιστοιχούν στο 50% περίπου του ΑΕΠ της χώρας. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο δανεισμός επιχειρήσεων και νοικοκυριών εκτοξεύθηκε από τα 9 στα 30 τρισεκατομμύρια δολάρια μέσα σε μόλις επτά χρόνια (2008-2015).

Το μακρύ χέρι των ΗΠΑ σε νέα αποστολή

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΕΡΑΝΙΣΜΑΤΑ

Του Γιώργου Τοζίδη

Στις 8 Δεκεμβρίου 2015, ο εκπρόσωπος Τύπου του ΔΝΤ Gerry Rice ανακοίνωσε ότι το Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου συμφώνησε να μεταβάλει τον τρόπο αντιμετώπισης των κρατών που αθετούν τις δανειακές υποχρεώσεις τους όταν πιστωτές τους είναι κράτη και όχι ιδιώτες. Η απαγόρευση δανειοδότησης των χωρών που αθετούν τις δανειακές υποχρεώσεις τους είχε θεσμοθετηθεί κατά την ίδρυση του ΔΝΤ (1945) και είχε ως στόχο την προστασία των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, που την εποχή του ψυχρού πολέμου δανειοδοτούσαν τις χώρες-δορυφόρους τους προκειμένου να τίθενται υπό τον έλεγχό τους. Σήμερα η κατάσταση είναι διαφορετική. Οι ΗΠΑ διαπιστώνουν με τρόμο ότι η Κίνα επεκτείνει την παγκόσμια επιρροή της δανείζοντας χώρες χωρίς να τις υποχρεώνει στη λήψη μέτρων λιτότητας ή στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας τους και συμβάλλει στη δημιουργία εναλλακτικών, προς το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα, χρηματοδοτικών θεσμών. Το Ταμείο τίθεται, πλέον, στην υπηρεσία και των γεωπολιτικών επιδιώξεων των ΗΠΑ. Η πρώτη εφαρμογή αφορά, καθόλου τυχαία, την Ουκρανία.

Tέλος εποχής;

Του Γιώργου Τοζίδη

Στις 18 Σεπτεμβρίου 2007, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (FED) μείωσε το επιτόκιο κατά μισή εκατοστιαία μονάδα (από 5,25% σε 4,75%). Προκειμένου να αντιμετωπισθεί η χρηματοοικονομική κρίση του 2008, ακολούθησαν και άλλες παρόμοιες αποφάσεις με αποτέλεσμα το επιτόκιο στις ΗΠΑ (αλλά και στην Ε.Ε. και το Ηνωμένο Βασίλειο) να μειωθούν σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα. Πριν από τρεις μέρες (16/12/2015) η FED αύξησε το επιτόκιο κατά 25 εκατοστιαίες μονάδες (από 0,25% σε 0,50%) τερματίζοντας αυτήν την περίοδο χαμηλών επιτοκίων. Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, η αύξηση του επιτοκίου θα συνεχισθεί και το 2016 (αύξηση κατά 1%) με τελικό στόχο το 2017 να έχει ανέλθει στο 3,5%. Η αύξηση του επιτοκίου είναι η δεύτερη πράξη στην οποία καταφεύγει η FED, προκειμένου να περιορίσει τη νομισματική πολιτική, καθώς είχε προηγηθεί ο τερματισμός της ποσοτικής χαλάρωσης.

Ιδιοκατοίκηση: Η Εurostat διαψεύδει το μύθο

Του Γιώργου Τοζίδη

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΕΡΑΝΙΣΜΑΤΑ

Ένας από τους μύθους στους οποίους στηρίζονται αριστεροί και δεξιοί «εκσυγχρονιστές» προκειμένου να «αποδείξουν» την οπισθοδρόμηση της ελληνικής κοινωνίας σε σύγκριση με την «πολιτισμένη» δύση, είναι ότι στην Ελλάδα καταγράφεται το υψηλότερο ποσοστό ιδιοκατοίκησης. Δυστυχώς για τους εκσυγχρονιστές η Eurostat δημοσίευσε στατιστικά στοιχεία (έτος 2014) για τις συνθήκες διαβίωσης στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) που καταρρίπτουν και αυτόν τον μύθο. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Eurostat:

Το γερμανικό οικονομικό «θαύμα»

Του Γιώργου Τοζίδη

Το σκάνδαλο της Volkswagen (στα γερμανικά σημαίνει «το αυτοκίνητο του λαού») προσέθεσε ακόμη ένα καρφί στο φέρετρο της προτεσταντικής ηθικής της Γερμανίας ενώ, ταυτόχρονα, εξέθεσε για μία ακόμη φορά τους ελεγκτικούς μηχανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης (που προγραμματίζουν να αρχίσουν ανάλογους ελέγχους το 2017).

Η αποκάλυψη* των αρμόδιων Αρχών των ΗΠΑ ότι η VW χρησιμοποιούσε ένα λογισμικό με το οποίο μείωνε τις εκπομπές καυσαερίων των πετρελαιοκίνητων οχημάτων που κατασκευάζει ήρθε να προστεθεί στα σκάνδαλα της Deutsche Bank (χειραγώγηση του διατραπεζικού επιτοκίου του Λονδίνου), της Siemens και της Hochtief (καταβολή προμηθειών σε πολιτικούς και κυβερνητικά στελέχη), των γερμανικών εταιριών εξοπλισμών (Ferrostaal κ.ά.) κ.λπ. Ένα-ένα τα πετράδια του στέμματος της Γερμανίας αποδεικνύονται φτιαγμένα από κάρβουνο που λερώνουν όσους τα πλησιάζουν…

Aντίδοτο στη μαύρη προπαγάνδα…

Του Γιώργου Τοζίδη

Η δημιουργία ψευδών εντυπώσεων και η καλλιέργεια κλίματος πανικού σχετικά με την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας αποτελούν βασικά όπλα για την υπονόμευση και τον εκβιασμό της κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας όπως έδειξε και η ιστορία με το ηλεκτρονικό μήνυμα του συνεργάτη του κ. Στουρνάρα. Όμως, πόσο πραγματική είναι αυτή η εικόνα; Η στήλη παρουσιάζει την εξέλιξη μεγεθών τηςελληνικής οικονομίας, όπως αυτά δημοσιεύθηκαν από την ΕΛΣΤΑΤ και την Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ).

Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ:

Aτάκτως Ερριμμένα(;)

Του Γιώργου Τοζίδη

gtozidis.wordpress.com

Οι σκληρές διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους δανειστές της είναι φυσιολογικό να έχουν αποσπάσει την προσοχή και να μην σχολιάζονται γεγονότα και εξελίξεις που συμβαίνουν είτε σε παγκόσμιο είτε σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Στο πλαίσιο του σημερινού ερανίσματος παρατίθενται τρεις εξελίξεις που αφορούν άμεσα ή έμμεσα και τη χώρα μας.

1. Ελάχιστα έχουν γραφτεί σχετικά με τις εξελίξεις στην Ασιατική Τράπεζα Υποδομών και Επενδύσεων που θα διαθέτει αρχικό κεφάλαιο 50 δισ. δολαρίων. Πρόκειται για την καθοδηγούμενη και χρηματοδοτούμενη από την Κίνα προσπάθεια δημιουργίας εναλλακτικών θεσμών προς την Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Περισσότερες από 40 χώρες έχουν ζητήσει να συμμετάσχουν μεταξύ των οποίων χώρες της Ευρώπης (Γαλλία, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο) και της Ασίας (Ινδία, Βιετνάμ, Ν. Κορέα, Ταϊλάνδη, Σιγκαπούρη) και πρόσφατα η Ιαπωνία και η Αυστραλία. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή η μεγάλη συμμετοχή κρατών γίνεται παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες των ΗΠΑ να υπονομεύσουν την προσπάθεια της Κίνας.