Οικογενειακές υποθέσεις

Οικογενειακές υποθέσεις 1
Το όνειδος της οικογένειας

Ο Θόδωρος Κατσανέβας, είχε χαρακτηριστεί από τον Ανδρέα Παπανδρέου ως «όνειδος της οικογένειας» όταν ήταν γαμπρός του. Αφού έφτιαξε ένα κόμμα πέντε (αριθμός 5) αστέρων για την δραχμή και πάτωσε κανονικά, τώρα κατεβαίνει με τον Βελόπουλο. Ρε, τι παθαίνουν οι άνθρωποι στις εκλογές…

«Μητσοτάκης-Βαρβιτσιώτης ΑΕ» και… τα ύστερα του κόσμου που έρχονται!

Του Νέαρχου Σερεμέτη

Στην Ελλάς του 2015, το είδαμε και αυτό: να εξανίστανται οργίλοι κατά της οικογενειοκρατίας ο… Μητσοτάκης και ο Βαρβιτσιώτης (δεν χρειάζονται μικρά ονόματα.  Brand είναι το επώνυμό τους. Σαν τη SIEMENS, π.χ., ένα πράγμα).

Τι απομένει, λοιπόν, να δούμε σ’ αυτή τη χώρα; Τα εξής:

* Πύρινο άρθρο-παρέμβαση του Πέτρου Κωστόπουλου υπέρ του αναχωρητικού ασκητισμού και εν γένει της στροφής στην πνευματικότητα, τη θεραπευτική νηστεία και το ζεν διαλογισμό.

* Την Ελένη Μενεγάκη με κορακί μαλλί να εκλαϊκεύει άψογα το μηχανισμό του πεδίου Χιγκς.

Επιτέλους ένας Έλληνας πολιτικός τα έβαλε με την οικογενειοκρατία: ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Οικογενειοκρατία, αυτή η διαχρονική μάστιγα ευλογία της ελληνικής πολιτικής ζωής…

Η #πρώτη_φορά_αριστερά φυσικά, δεν θα μπορούσε παρά να τιμήσει αυτή τη λαμπρή παράδοση του ελληνισμού, ενώ είμαστε πάααρα πολύ τυχεροί που στην αντιπολίτευση υπάρχουν δραστήρια, λαμπρά και κυρίως αυτοδημιούργητα στελέχη, σαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη, για να ξεφωνίζουν τη φαυλοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ:

Ελληνική Μπασταρδοκρατία Vol.2: Μητσοτακέικο

Του Χάρη Ζάβαλου

Άλλωστε κάθε κόμμα που σέβεται τον εαυτό του χρειάζεται έναν Μητσοτάκη. Έτσι για το γούρι…

Στο δεύτερο μέρος της τριλογίας μας με θέμα την οικογενειοκρατία και τον νεποτισμό {ο όρος νεποτισμός προέρχεται από τη λατινική λέξη νέπος (nepos, γεν. nepotis) που σημαίνει «ανιψιός» ή «εγγονός») που μαστίζει την ελληνική πολιτική ζωή από την γέννηση του ελληνικού κράτους μέχρι και σήμερα, αποφασίσαμε να ερευνήσουμε τον ορισμό της Μαφιοκρατίας και πως το «δαχτυλίδι της εξουσίας» προσφέρεται σαν δώρο στον διάδοχο.

Θα εξιστορήσουμε το έπος της απόλυτης ελληνικής πολιτικής οικογένειας που έναν αιώνα τώρα κρατά με νύχια και με δόντια τα σκήπτρα της εξουσίας, βολεύοντας άπαντες που είχαν το «προνόμιο» το επίθετό τους να ξεκινάει από ¨Μητσό¨ και να τελειώνει σε ¨τάκης¨.

Ελληνική Μπασταρδοκρατία vol. 1

του Χάρη Ζάβαλου

 Το Βαρβιτσιωτέικο και το Κεφαλογιαννέικο…

Ελληνική Μπασταρδοκρατία vol. 1

H έλευση του νέου μέλους της οικογένειας Μητσοτάκη, αφού η κόρη της Ντόρας Μπακογιάννη έφερε στον κόσμο έναν αυριανό υπουργό (και γιατί όχι πρωθυπουργό), και το δημοσίευμα ότι ο ανιψιός του Κωστάκη του Καραμανλή σκέφτεται να πολιτευτεί, μας προκαλoύν για μια αναδρομή στις διασημότερες πολιτικές οικογένειες που μονοπωλούν τα βουλευτικά έδρανα και τους υπουργικούς θώκους για περισσότερα από 80 χρόνια τώρα.

Λόγω του μεγάλου όγκου και των πολλών οικογενειών που λυμαίνονται τον πολιτικό βίο, θα κάνουμε αυτό το άρθρο τριλογία, σαν τον Νονό του Φράνσις Φορντ Κόπολα. Άλλωστε είναι παράλληλοι οι βίοι και τεράστιες οι ομοιότητες μεταξύ τους.

“Μπήκαν” ή “τους έμπασαν”;

Μέσα στα πολλά διλήμματα  ας βάλουμε κι ακόμα ένα: Είναι η σκέψη που οδηγεί τη γλώσσα, ή η γλώσσα τη σκέψη;

Εξαρτάται, είναι η απάντηση, από το ποιος κρατάει το πηδάλιο του μυαλού του. Αν το κρατάει ο ίδιος ή αν το κρατάει κάποιος άλλος εκτός. Κυρίως όμως, εξαρτάται από το βαθμό επίγνωσης που έχει το άτομο για το ποιος είναι ο τιμονιέρης. Διότι μπορεί να νομίζει ότι τιμονεύει αυτός, στην πραγματικότητα όμως ο χειριστής να είναι κάποιος άλλος,  που έχει τη δύναμη να υποβάλλει και να συσκοτίζει κυριότητες.

Το ανάστημα του Κυριάκου Μητσοτάκη

Η κωλυσιεργία της συγκυβέρνησης εδώ και αρκετά χρόνια ώστε να προβεί σε μαζικές απολύσεις ΔΥ δείχνει πόσο δύσκολο είναι να το κατορθώσει, όχι γιατί δεν το επιθυμεί αλλά γιατί όπως και να το κάνουμε ακόμα και η ίδια αισθάνεται, έστω και ακροθιγώς, την ανατριχίλα που η πράξη αυτή εγείρει. Όσο και χοντρόπετση και χορτασμένη από τα οφέλη που μέρος της κοινωνικής αυτής μερίδας τής απέφερε στα 40 και βάλε χρόνια της θητείας της, κάπου διστάζει να το πράξει έτσι στην ψύχρα. Εκεί που το αποτόλμησε, στην ΕΡΤ, έφαγε τα μούτρα της. Γιαυτό και προσπαθεί καιρό τώρα να διεγείρει τον κοινωνικό αυτοματισμό και την ανθρωποφαγία των εν ενεργεία ανέργων εναντίον των μελλοντικών, και γιαυτό άλλωστε εφευρίσκει και το χρυσό χάπι της αναπλήρωσης των απολυμένων ΔΥ από άλλους αξιοκρατικότερους, άσχετο αν ουδεμία γραπτή και νομοθετημένη τέτοια δέσμευση υπάρχει, και ούτε πρόκειται άλλωστε, να υπάρξει, άσχετο επίσης κι αν οι περισσότεροι ΔΥ την σήμερον ημέραν είναι ήδη αξιολογημένοι μέσω του ΑΣΕΠ, για την ευθυκρισία του οποίου, εισέτι, δεν έχουν διατυπωθεί ενστάσεις. Αν και κανείς δεν ξέρει μέχρι αύριο, όταν η συγκυβέρνηση θα έχει ξεμείνει από επικοινωνιακές ντρίπλες.