Οδησσός, 2 Μαΐου 2014: Τρία χρόνια μετά, το έγκλημα των Ουκρανών νεοναζί παραμένει ατιμώρητο

Του Βασίλη Μακρίδη

Στις 2 Μαΐου συμπληρώθηκαν ακριβώς τρία χρόνια από την πραγματοποίηση ενός από τα στυγνότερα εγκλήματα στην ιστορία της Ευρώπης και του κόσμου, που οφείλονται στην δράση των σύγχρονων νεοναζί: η πυρπόληση του Κτηρίου των Συνδικάτων στην Οδησσό της Ουκρανίας από μέλη του «Δεξιού Τομέα» και άλλων παραστρατιωτικών νεοναζιστικών ομάδων, που οδήγησε στον θάνατο τουλάχιστον 48 ανθρώπων και στον τραυματισμό πολλών δεκάδων άλλων. Ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων ενδέχεται μέχρι και σήμερα να είναι σημαντικά μεγαλύτερος, αφού 45 άτομα ακόμη θεωρούνται ως αγνοούμενοι, την ίδια στιγμή που 20 από τα πτώματα που ανευρέθηκαν μέσα στο Κτήριο των Συνδικάτων στάθηκε αδύνατο να αναγνωριστούν, αφού είχαν κυριολεκτικά καρβουνιαστεί.

Πώς όμως οδηγήθηκαν τα πράγματα σε αυτήν την τραγωδία, σε μια πόλη η οποία ιδρύθηκε το 1794 με εντολή της αυτοκράτειρας Αικατερίνης της Β’ (της «Μεγάλης»), ήταν ανέκαθεν μια πόλη πολυεθνική, πολυθρησκευτική και πολυπολιτισμική, γι’ αυτό και ανεκτική στη διαφορετικότητα και, βεβαίως, μια πόλη άρρηκτα δεμένη με τον σύγχρονο Ελληνισμό, αφού εκεί ιδρύθηκε η Φιλική Εταιρεία το 1814, ενώ κυβερνήτης της υπήρξε για σημαντική περίοδο ο Γρηγόριος Μαρασλής;

Ποιο άρωμα της Οδησσού; Εκεί, που χθες, πυρπόλησαν ανθρώπους;

Οι εικόνες είναι αποτρόπαιες και η είδηση ανατριχιαστική, τρομερή, εξοργιστική. Στην Οδησσό στις 2 του Μάη πυρπόλησαν το «Σπίτι των Συνδικάτων». Εκεί, όπου είχαν καταφύγει ρωσόφωνοι κάτοικοι της πόλης. Σαράντα, σύμφωνα με τις τρέχουσες πληροφορίες, από αυτούς έχασαν τη ζωή τους, κάηκαν ζωντανοί ή ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου. Ανάμεσα τους και νέα παιδιά, μέλη αντιφασιστικών και αριστερών οργανώσεων, όπως ο Andrew Brazhevsky, που διάβαζε λογοτεχνία και μαρξισμό, δούλευε ως προγραμματιστής  με σπουδές στην πληροφορική (σύμφωνα με τις δημοσιεύσεις των δικών του ανθρώπων) και είχε όνειρα σαν τα δικά μας.

Η συμμετοχή της Ελλάδος στην αντικομμουνιστική εκστρατεία της Ουκρανίας (Φεβρουάριος 1919)

Προπαγανδιστική αφίσσα των “Λευκών” υπέρ της στρατολογίας

Περί τα τέλη του 1918, μετά το τέλος  του Α ΄Π Π, οι Αγγλογάλλοι  αποφάσισαν την εκτέλεση εκστρατείας στην Ουκρανία, προκειμένου να υποστηρίξουν τους εκεί μαχομένους  εναντίον των Μπολσεβίκων αντιπάλους τους, τους επονομαζόμενους “Λευκούς”. Οι “Λευκοί” ήταν ένα συνοθύλευμα από Ουκρανούς εθνικιστές, οπαδούς του Τσάρου, τοπικοί οπλαρχηγοί, στρατηγοί και πρίγκιπες με προσωπικές πολιτικές φιλοδοξίες, ένοπλες οργανώσεις, ενώενας από τους σημαντικότερους ηγέτες των “Λευκών ήταν ο στρατηγός Ντενίκιν. Παράλληλα η εκστρατεία αυτή αποσκοπούσε,  αφενός,  στην τιμωρία, τρόπον τινά, των Σοβιετικών, που μετά την επικράτησή τους είχαν αποσκιρτήσει από την Αντάντ και είχαν διακόψει  τις επιχειρήσεις στο Ανατολικό Μέτωπο, και, αφετέρου, στην εξασφάλιση της αποπληρωμής των δανείων που είχε συνάψει η Τσαρική Ρωσία με τους Γάλλους και τα οποία δεν αναγνώριζαν πλέον οι Μπολσεβίκοι .