Καλώς ή Κακώς, Μετρηθήκαμε

Του Παναγιώτη Μένεγου

Καλώς ή κακώς με την υπόθεση του Νίκου Ρωμανού μετρηθήκαμε. Μετρήσαμε αυτούς που διαβάζουμε (κι αυτούς που μας διαβάζουν), αυτούς που ακούμε (κι αυτούς που μας ακούνε). Μετρήσαμε φίλους, friends και followers στις ατέλειωτες τοποθετήσεις-αντεγκλήσεις-αερολογίες της κανονικής ζωής και της κοινωνικής δικτύωσης. Μετρήσαμε, φυσικά, τους πολιτικούς μας και διαπιστώσαμε ποιο είναι το περιθώριο συναίνεσης σε μια περίοδο ασφυκτικής πόλωσης. Δεν ήταν δύσκολο γιατί η υπόθεση του Νίκου Ρωμανού δεν ήταν διχαστική, κακώς θεωρήθηκε και συντηρήθηκε ως τέτοια. Ποτέ ένα ζήτημα που έχει ως βασικότερο διακύβευμά του την ανθρώπινη ζωή δεν μπορεί να διχάζει. Η ελληνική κοινωνία είδε λοιπόν ξανά τον εαυτό της στον καθρέφτη με αφορμή έναν αποφασισμένο 21χρονο απεργό πείνας και οι ουλές του εκτεταμένου μισανθρωπισμού της στάθηκαν αδύνατον να κρυφτούν. Κι αυτήν τη φορά ήταν παντελώς απούσα, ως οντότητα όχι ως νοοτροπία, από το προσκήνιο των εξελίξεων η Χρυσή Αυγή για να τα ρίξουμε όλα εκεί και να κρυφτούμε πίσω από μια δήθεν δημοκρατική μάσκα. Αυτή τη φορά, η κουβέντα έγινε εντός του «συνταγματικού τόξου», για να θυμηθούμε τη φράση-φετίχ.

ΜΙΚΡΕΣ ΑΝΑΣΕΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

Ο Νίκος Ρωμανός αποφάσισε να ασταματήσει την απεργία πείνας που είχε ξεκινήσει αφού το αίτημα του για παρακολούθηση μαθημάτων στη σχολή που πέρασε έγινε δεκτό.

Μία τροπολογία που πέρασε η ελληνική Βουλή, απο τις δεκάδες που περνάει κατά καιρούς για διάφορα θέματα, έδωσε τη λύση, αλλά δεν πρέπει να μείνουμε σε αυτό γιατί θα χάσουμε την ουσία: Χρειάζεται να γίνει άμεσα ένας συνολικός απολογισμός για να δούμε τι κρατάμε και τι αφήνουμε απο την περίπτωση Ρωμανού. Ας ξεκινήσουμε απο τα αρνητικά και θα περάσουμε στη συνέχεια στα θετικά.

Δεν ηττήθηκε ο Χαρ. Αθανασίου. Οι «πρόθυμοι ηλίθιοι» ηττήθηκαν!

Του Ονόφριου Σκώπτη

Ο υπουργός Δικαιοσύνης Χ. Αθανασίου δεν έχει κανένα λόγο να αισθάνεται ηττημένος μετά την διακομματική τροπολογία για το δικαίωμα αυτοπρόσωπης φοίτησης του Ν. Ρωμανού στη Σχολή του.

Ίσα-ίσα, ο Χαράλαμπος Χριστόφα Αθανασίου έχει δείξει πως είναι εξαιρετικά ευπροσάρμοστος στις καταστάσεις. Ήταν αυτός που πριν από μερικά χρόνια, σαν Πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, είχε δώσει για ανάγνωση, στον τότε υπουργό, το αντιμνημονιακό βιβλίο «Το δόγμα του σοκ» της Naomi Klein. Αυτό δεν τον εμπόδισε να μετεξελιχθεί σε υπουργό της πιο ακραίας μνημονιακής κυβέρνησης.

Με τον κ. Αθανασίου, λοιπόν, «κανένα πρόβλημα». Το πρόβλημα παρουσιάζεται στους «πρόθυμους ηλίθιους».

Βουρκώνω και υποκλίνομαι

Ποια είναι αυτή η γαμημένη δημοκρατία που κάθε λίγο και λιγάκι μνημονεύετε; Ποια αδιέξοδα είναι αυτά που τάχα μου δεν υπάρχουνε; Κι αυτοί οι τοίχοι που κλείνουν τις ζωές των παιδιών από τα 15 τους τι σκατά είναι;

Ρουφάνε την ζωή από το μεδούλι τους και μετά τους ζητάνε και τα ρέστα.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΑΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ

Να υπενθυμίσουμε σε τι χάλι βρίσκεται η κοινωνία μας.Σε ποια κατάσταση μας έφεραν αυτοί  που καταχρέωσαν τη χώρα.Αυτοί που μιλάνε για ανάπτυξη και δημοκρατία και στην πλάτη τους είναι φορτωμένοι με αμέτρητα σκάνδαλα. Χιλιάδες αυτοκτονίες,εκατομμύρια άνεργοι.Εξαθλιωμένοι άνθρωποι που περιμένουν στα συσσίτια.Άνθρωποι πεθαίνουν γιατί δεν πλήρωσαν το ρεύμα.Παιδιά πεθαίνουν από τα μαγκάλια και λιποθυμούν στα σχολεία.Χιλιάδες μεταναστεύουν και εκατομμύρια χρωστάνε στις τράπεζες,στις εφορίες και στους λογαριασμούς.Και οι υπόλοιποι,αυτοί που στάθηκαν «τυχεροί»,δουλεύουν σε συνθήκες γαλέρας για να έχουν τα στοιχειώδη.

Τη δική σου ζωή «απέρριψε» το δικαστήριο

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Σκοτώνουν έναν άνθρωπο για να δείξουν ότι είναι πιο δυνατοί. Δεν μάχονται αυτόν. Εσένα θέλουν να τσακίσουν. Θέλουν να σου αποδείξουν πως ό,τι και αν κάνεις είσαι χαμένος. Και αν το παρακάνεις είσαι νεκρός.

Σου λένε αν φύγεις από τον κύκλο θα χαθείς. Στα όριά του μοναχά να γυροφέρνεις.

Σκοτώνουν ξανά τα παιδιά του Δεκέμβρη

Της Μαρίας Λούκα

«Φέρνω τις ελπίδες μιας γενιάς να μου τις σιδερώσουν
Να μην έχω κι ένα κουστουμάκι για της πράξης μου το δίκιο
Τώρα που ξεπόρτισαν του κράτους οι χαφιέδες πάλι
Έλα αγόρι σφίξε τη γροθιά και σήκωσε κεφάλι»

Τέτοιες μέρες τα τελευταία χρόνια σκαλώνουν στο μυαλό μου οι στίχοι από το τραγούδι του Αλέξανδρου Βούλγαρη ( the boy) και νιώθω να ξαναζωγραφίζεται στο πρόσωπο μου ο θυμός του 2008 , σα να ξαναβλέπω σ’ ένα υποφωτισμένο κάδρο καρέ καρέ τις μέρες μας και τις νύχτες μας τότε. «Τις μέρες του Αλέξη», όπως αντηχούσε ρυθμικά σε κάθε στενό στην Αθήνα.

Θυμάμαι να επιστρέφω αρον αρον από ένα ταξίδι στη Δράμα στις 7 Δεκέμβρη, να παρκάρω παράνομα το αμάξι κάπου στο Κολωνάκι και να πηγαίνω τρέχοντας στην κατάληψη της Νομικής Σχολής, ένα φοιτητικό διαμέρισμα στα Εξάρχεια που πνίγονταν στα χημικά όποτε ανοίγαμε τα παράθυρα με στίβες από πεταμένα delivery.

Ελευθερία ή θάνατος

Ο Νίκος Ρωμανός κάνει απεργία πείνας διεκδικώντας το δικαίωμα του να πάρει εκπαιδευτικές άδειες για να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο και να κερδίσει «ανάσες ελευθερίας», και φέρνει με το κορμί του και τη ζωή του μπροστά στα μάτια όλων των Ελλήνων, το εθνικό σύνθημα της Ελλάδας: Ελευθερία ή θάνατος»

Ώστε, αυτό είναι το «Ελευθερία ή θάνατος»;

Ναι, χαζούλη, αυτό είναι.

Το περίμενες με φουστανέλα, φέσι και τσαρούχια;

Αλκίνοος Ιωαννίδης: «Άνθρωποι σαν τον Ρωμανό καθρεφτίζουν την αμηχανία και την ανημπόρια μας»

Πατήστε το Play

---

 

«Αυτές τις μέρες με την υπόθεση του Νίκου Ρωμανού, πραγματικά δυσκολεύομαι να σκεφτώ οτιδήποτε άλλο» δήλωσε ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, μιλώντας στους 93.4 Στο Κόκκινο και στην εκπομπή «Με μια Ομπρέλα Κόκκινη» των Στράτου Κερσανίδη και Έλσας Σπυριδοπούλου.

Ο Δήμος Μούτσης δεν «μασάει» τα λόγια του για την υπόθεση Ρωμανού

Με ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook o γνωστός συνθέτης Δήμος Μούτσης παίρνει θέση για την υπόθεση Νίκος Ρωμανός. Χωρίς να «μασάει» τα λόγια του. Όπως πρέπει δηλαδή.

Ιδού:

Ο υπουργός ψεύδεται

Αναλυτικά, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, την επομένη της μεγάλης διαδήλωσης αλληλεγγύης στην Αθήνα και άλλες πόλεις και ενώ η αγωνία για την κατάσταση της υγείας του Νίκου Ρωμανού μεγαλώνει, ο Χαράλαμπος Αθανασίου τόνισε ψευδώς ότι o 21χρονος λαμβάνει «υγρή τροφή».

Ωστόσο τόσο ο ίδιος ο Ν. Ρωμανός, όσο και οι γιατροί του διαψεύδουν τα περί λήψης τροφής. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε επιστολή του που δημοσιοποιήθηκε νωρίτερα, με τίτλο «Χορεύοντας με τον θάνατο για 24 μέρες», σημειώνει ότι έχει υπογράψει επισήμως την άρνησή του «για οποιαδήποτε χορήγηση ορού».

ΚΑΙ ΛΗΣΤΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ!

Ελεύθερος είναι ο άνθρωπος που είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τις συνέπειες των πράξεών του.

Ας πούμε μερικά πράγματα ξεκάθαρα.Χωρίς χρωματισμούς και ποίηση.Άλλωστε πολλές φορές χρειάστηκε να δούμε τα γεγονότα ωμά.Έτσι όπως στέκεται και η Ιστορία.Μια Ιστορία γεμάτη αίμα, βία και πόλεμο.Μπορεί για τους πολλούς η πραγματικότητα να είναι μια ΤV που παίζει συνέχεια τα ωραιότερα παραμύθια και τις πιο ρομαντικές περιπέτειες.Κι ο καθένας από εμάς να νομίζει πως ελέγχει την κατάσταση,κραδαίνοντας το τηλεκοντρόλ που θα μπορεί όποτε θελήσει να πατήσει το κόκκινο κουμπί και να δώσει ένα τέλος στην ασχήμια.Ή στην καλύτερη των περιπτώσεων να «αλλάξει» κανάλι…

Π. Δαμιανός: «Χτες να βρεθεί λύση για τον Ρωμανό»

Πατήστε το Play

---

 

«Πρέπει σήμερα, χτες να βρεθεί λύση. Και η λύση δεν μπορεί να είναι να γυρίσουν πίσω τα όνειρα και η σκέψη ενός νέου ανθρώπου». Η έκκληση είναι από τον διευθυντή του Γυμνασίου – Λυκείου των φυλακών Αυλώνας Πέτρο Δαμιανό, ο οποίος μιλά στο Κόκκινο για τον μαθητή του, Νίκο Ρωμανό.

Ο Π. Δαμιανός τονίζει πως θα μπορούσε να έχει δώσει την άδεια το Συμβούλιο της φυλακής, αλλά “δε ξέρω αν μπορούσαν να σηκώσουν τέτοιο βάρος, μετά τις πειθαρχικές διώξεις που αντιμετώπισε το Συμβούλιο Φυλακής με την δραπέτευση Ξηρού”.

Ο ΝΙΚΟΣ ΡΩΜΑΝΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ

Η περίπτωση του Νίκου Ρωμανού είναι γνωστή:

Καταδικάστηκε για τη ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης, αφού πρώτα βασανίστηκε απο ένστολα γουρούνια στο χοιροστάσιο της Βέροιας, οδηγήθηκε στη φυλακή, έδωσε εξετάσεις, πέρασε σε μία σχολή, αρνήθηκε τις υποκριτικές βραβεύσεις απο τους λακέδες του κράτους και το μόνο που ζητάει είναι να έχει τη δυνατότητα να σπουδάσει στη σχολή που πέρασε.

Περί Ρωμανού κι επεξεργασίας της αλήθειας

του Παναγιώτη Χατζηστεφάνου

Παρακολουθώντας τις επεξεργασμένες φωτογραφίες του Ρωμανού να περνάνε από την κεντρική ροή, εκείνες που υπέστησαν χασάπικη επέμβαση από βάρβαρο “χειριστή” Photoshop δεν μπορώ παρά να εστιάσω στην σημασία που έχει αυτό το χυδαίο ρετούς καθώς προσπαθεί να αποκρύψει τα ίχνη της βίας του Ναζιστικού παρακράτους που είναι καθεστώς στο αποικιοκρατούμενο κρατίδιο που κάποτε λεγόταν Ελλάδα.

Η προχειρότητα, η τσαπατσουλιά αλλά και η αλαζονεία αυτής της επέμβασης είναι το λογότυπο που συμβολίζει την μοναδική βιομηχανία που πραγματικά γνωρίζει ανάπτυξη και έχει λαμπρό μέλλον στην πάλαι ποτέ Ελλάδα: την ολοένα και πιο επιταχυνόμενη κατασκευή και παραγωγή εικονικής κανονικότητας.