Αρχή του τέλους για τον Ερντογάν;

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Ημερομηνία – σταθμό θα αποτελεί για τη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Τουρκίας η 31^η Μαρτίου 2019, καθώς θέτει ένα τέρμα στην κυριαρχία του Ερντογάν.

Το βάθος των αλλαγών που θα σηματοδοτήσει  και η κατεύθυνσή τους μένει να αποδειχθούν. Το σίγουρο είναι πώς τίποτε πλέον δεν παραμένει ίδιο στην Τουρκία…

Η αλλαγή σελίδας φάνηκε αν όχι από την προεκλογική περίοδο (δες εδώ) από το ίδιο το βράδυ των εκλογών την προηγούμενη Κυριακή, όταν από τα κεντρικά γραφεία του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) έλειπαν οι χιλιάδες διαδηλωτές που περίμεναν να αποθεώσουν τον ηγέτη τους, όπως συνέβαινε κάθε φορά στις εκλογικές αναμετρήσεις των προηγούμενων χρόνων, ακόμη κι όταν θριάμβευε η νοθεία όπως έγινε για παράδειγμα με το δημοψήφισμα του 2017. Το βράδυ της προηγούμενης Κυριακής μόλις και μετά βίας υπήρχαν 2.000 συγκεντρωμένοι έξω από τα γραφεία του ΑΚΡ.

Πλήρες αδιέξοδο με «γκρίζα συμφωνία»

του Σπύρου Παναγιώτου

Ανατολίτικα παζάρια με τη χώρα απέραντο hot spot

Πανηγυρίζει η Ευρώπη των 28 γιατί μετά από μαραθώνιες διαβουλεύσεις και αναβολές κατέληξε σε συμφωνία με την Τουρκία για τη διαχείριση των προσφυγικών ροών. Μέχρι την ώρα που έκλεισε η ύλη της εφημερίδας δεν είχαν γίνει γνωστές οι λεπτομέρειες της συμφωνίας. Σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν, η Τουρκία, πέρα από 3 δισ. ευρώ οικονομική βοήθεια, κατάφερε να αποσπάσει το άνοιγμα του Kεφαλαίου 33 για τις ενταξιακές της διαδικασίες όπως και μια γενικόλογη αναφορά για την άρση των περιορισμών διακίνησης των πολιτών της στις χώρες της Ε.Ε.

Κατάφερε, ακόμα, να εγκριθεί η παρουσία Τούρκων αξιωματούχων στα ελληνικά νησιά, ενώ δεν έγινε καμιά αναφορά στις παράνομες απαιτήσεις της στο Αιγαίο. Αποφεύχθηκε, όπως φαίνεται, το άνοιγμα κεφαλαίων που είχε μπλοκάρει η Κύπρος και απειλούσε με veto. Έναντι αυτών, γενικόλογες ήταν και οι δεσμεύσεις της Τουρκίας τόσο για την αποδοχή των παράτυπων μεταναστών στο έδαφος μετά την έναρξη της συμφωνίας όσο και για τον έλεγχο των προσφυγικών ροών μέσω του δικτύου των λαθρεμπόρων.

Δημοψήφισμα για να αποφασίσει ο ελληνικός λαός αν θα καταρρίπτονται τα τουρκικά αεροσκάφη εξήγγειλε ο Αλέξης Τσίπρας

Παγκόσμια αίσθηση έχει προκαλέσει η πρωτοβουλία του Αλέξη Τσίπρα να εξαγγείλει από το Twitter την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την επόμενη Κυριακή, καλώντας τον ελληνικό λαό να αποφασίσει αν επιθυμεί η Πολεμική Αεροπορία να καταρρίπτει τα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη που παραβιάζουν τον ελληνικό εναέριο χώρο.

Ο Αλέξης Τσίπρας εξήγγειλε το δημοψήφισμα, απευθύνοντας tweet στον πρωθυπουργό της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου, αναγκάζοντας όλα τα ΜΜΕ του πλανήτη να κάνουν λόγο για «πολιτική του Twitter».

Σύμφωνα με πληροφορίες από την τουρκική πλευρά, μετά την εξαγγελία του δημοψηφίσματος, ο Αχμέτ Νταβούτογλου μπλόκαρε τον Αλέξη Τσίπρα στο Twitter, αλλά αυτό δεν δεσμεύει τη χώρα μας στο θέμα του δημοψηφίσματος, αφού υπάρχει και το Facebook.

Πρώτες παρατηρήσεις για την επίσκεψη Νταβούτογλου

Πρώτες παρατηρήσεις για την επίσκεψη Νταβούτογλου:

• Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε ενώ το σκάφος Μπαρμπαρός, συνοδευόμενο από πολεμικά πλοία, βρίσκεται στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας ― δηλαδή υπό την σκιά μονομερώς προκληθείσας παραβίασης κυριαρχικού χώρου, και δυνάμει θερμού επεισοδίου.

• Η Τουρκία επιχειρεί σταθερά να μετατρέψει το Κυπριακό σε διμερές πρόβλημα, δηλαδή να το αποδιεθνοποιήσει, εκτός αποφάσεων ΟΗΕ και πλαισίου διεθνούς δικαίου. Η ελληνική πλευρά δεν απέρριψε σαφώς αυτή την τάση.

Η τρόικα, ο Νταβούτογλου και ο Νίκος Ρωμανός

Με την πολιτεία να έχει αποφασίσει πως ο Νίκος Ρωμανός πρέπει να πεθάνει, πολλοί είναι εκείνοι που λένε ότι στόχος της κυβέρνησης είναι η τεχνητή ένταση που θα αποπροσανατολίσει τον κόσμο και θα τραβήξει τα βλέμματα από τα νέα μέτρα και το νέο μνημόνιο.

Ας τα πάρουμε από την αρχή. Στις 6 Δεκεμβρίου, ημέρα της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, η Αθήνα θα είναι κλειστή εξαιτίας της επίσκεψης του Τούρκου πρωθυπουργού.

Η τζιχάντ πιέζει τον ερντογανισμό

Mετά την προεδρική εκλογή και την ανάδειξη του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο ανώτατο αξίωμα, έχει γραφεί ότι ο ισχυρός άνδρας της Τουρκίας κατά τα τελευταία δώδεκα χρόνια εδραιώνεται ακόμη περισσότερο, φέρνοντας πια την πολιτειακή δομή στα μέτρα των προσωπικών φιλοδοξιών του. Η απευθείας εκλογή στο προεδρικό αξίωμα έδωσε πρωτοφανή πολιτική ισχύ και κύρος στον Ερντογάν, τέτοια που του επιτρέπουν να συνεχίσει ακάθεκτος την ιδιότυπη μεταμόρφωση του τουρκικού κράτους, με ένα μείγμα αποκεμαλοποίησης και εξισλαμισμού.

Η επιλογή του, «υποτακτικού» και πάντως μη διαθέτοντος αυτόνομη πολιτική υπόσταση, Αχμέτ Νταβούτογλου για τη θέση του πρωθυπουργού είναι ενδεικτική των μακροπρόθεσμων σχεδίων του Ερντογάν. Ο μοναδικός ηγέτης μακροπρόθεσμα θα είναι ο Πρόεδρος, κατά το αμερικανικό μοντέλο, ακόμη κι αν χρειαστεί αλλαγή του ισχύοντος Συντάγματος.

Αφελείς, μύωπες ή και τα δύο;

Το Ποντίκι

Οι εξελίξεις, κατά κανόνα, στις ελληνοτουρκικές σχέ­σεις δεν προκύπτουν από τις επαφές και τις επίσημες επι­σκέψεις, όπως αυτή που πραγματοποί­ησε προχτες ο Τούρκος υπουργός Εξωτερι­κών Αχμέτ Νταβούτογλου.

Αυτές οι επισκέψεις, ειδικά τα τελευ­ταία χρόνια, λειτουργούν για τη δημι­ουργία της ψευδαίσθησης των ανέφελων σχέσεων καλής γειτονίας. Κάτω από αυτήν την ψευδαίσθηση χάσκει η οδυνηρή και επικίνδυνη πραγματικότη­τα: η Τουρκία από την κρίση των Ιμίων και έπειτα αμφισβητεί την κυριαρχία επί νησίδων, ακόμη και κατοικημένων ελληνικών νησιών στο Αιγαίο.

Γι’ αυτήν την πραγματικότητα, προ­φανώς, δεν γίνεται κανένας λόγος κα­τά τις επίσημες δηλώσεις μετά τις συνα­ντήσεις οι οποίες έχουν στόχο τη δημι­ουργία της επικίνδυνης για την Ελλάδα ψευδαίσθησης περί καλών και εποικο­δομητικών ελληνοτουρκικών σχέσεων. Ο κίνδυνος είναι απλός και έχει να κά­νει με ένα αφελές ερώτημα που ήδη – εδώ και αρκετά χρόνια – διατυπώνε­ται στο διπλωματικό προσκήνιο και πα­ρασκήνιο: