Παγκόσμια υγειονομική βόμβα: 1 στα 4 νοσοκομεία παγκοσμίως δεν διαθέτει τρεχούμενο νερό

1 στα 3 δεν μπορεί να διασφαλίσει την υγιεινή των χεριών στους χώρους παροχής φροντίδας – Ασθενείς και υγειονομικοί ανυπεράσπιστοι απέναντι στον κορωνοϊό

Ένα στα τέσσερα νοσοκομεία στον κόσμο δεν διαθέτουν τρεχούμενο νερό και βασικές υπηρεσίες υγιεινής και απολύμανσης, εκθέτοντας το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό και τους ασθενείς σε αυξημένο κίνδυνο μόλυνσης από κορωνοϊό, ανέφερε σήμερα ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ).

Περίπου 1,8 δισεκατομμύριο άνθρωποι επισκέπτονται ή εργάζονται σε ένα νοσοκομείο που δεν διαθέτει τρεχούμενο νερό ή σύστημα αποχέτευσης, σύμφωνα με κοινή έκθεση του ΠΟΥ και της Unicef, η οποία βασίστηκε στα δεδομένα 165 χωρών.

Σοβαρά λάθη και παραλήψεις από το Υπουργείο Υγείας στην Υγειονομική διαχείριση της κρίσης κατά την πύρινη λαίλαπα

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

• Σοβαρά λάθη και παραλήψεις από το Υπουργείο Υγείας στην Υγειονομική διαχείριση της κρίσης κατά την πύρινη λαίλαπα παρ’ ότι ο κος Πολάκης έμεινε 36 ώρες ξάγρυπνος.

• Κρυφτούλι με τους Νοσηλευόμενους εγκαυματίες στις ΜΕΘ για να κρύψουν το μέγεθος της καταστροφής, τον αριθμό των νεκρών και την έλλειψη κλινών ΜΕΘ.

Σήμερα νοσηλεύονται σε ΜΕΘ 8 ασθενείς από τις φωτιές. Θριάσιο 1, ΚΑΤ 2, Ευαγγελισμός 5. Επίσης νοσηλεύονται 6 στη ΜΑΦ του Κέντρου Εγκαυμάτων του Θριασίου Νοσοκομείου με πολύ σοβαρά εγκαύματα. Σύνολο 14. Κάποιοι σε κατάσταση μη αναστρέψιμη

Στα σπίτια του Σταθάκη μεταφέρονται οι ασθενείς κρατούμενοι με εντολή Τσίπρα

Άμεση ήταν η παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα στο θέμα του κολαστηρίου-νοσοκομείου των φυλακών Κορυδαλλού, αν και έγινε με 11 μήνες καθυστέρηση. Η παρέμβαση Τσίπρα έγινε επειδή οι χρήστες των social media ξεσήκωσαν τον κόσμο, με αφορμή το γεγονός ότι ακόμα ένας καρκινοπαθής στο τελευταίο στάδιο πέθανε στις 6 Δεκεμβρίου μέσα στο νοσοκομείο κρατουμένων Κορυδαλλού

Ο Αλέξης Τσίπρας τηλεφώνησε σήμερα το πρωί στον υπουργό Δικαιοσύνης και τον υπουργό Υγείας και τους είπε πως η κυβέρνηση μάλλον δεν θα πέσει ακόμα, οπότε κάτι πρέπει να προσποιηθούν ότι κάνουν για το κολαστήριο του Κορυδαλλού, για τα μάτια του κόσμου.

Ανασφάλιστος και Καρκινοπαθής στην Ελλάδα της Κρίσης

Ο Τάσος Σισμανόγλου

της Μαρίας Λούκα

Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Κατσής

Για έναν καρκινοπαθή σήμερα, η Ελλάδα της οικονομικής κρίσης, της εργασιακής επισφάλειας, της ανεργίας και της κατάρρευσης του δημόσιου συστήματος υγείας είναι μια φυλακή δίχως σίδερα. Διότι στο ήδη φορτισμένο πλαίσιο -είτε από σκοπιμότητα, είτε από άγνοια-, προστέθηκε τα τελευταία χρόνια στο αντιεπιστημονικό στερεότυπο της «καταραμένης» ή «επάρατου νόσου» όπου οι ασθενείς αντιμετωπίζονται ως μελλοθάνατοι, η λιτότητα, μια συνθήκη που επαναχαράσσει αρκούντως περιοριστικά τα όρια της ζωής. Οι καρκινοπαθείς εδώ γίνονται πια αντικείμενα περιφρόνησης ή στην καλύτερη περίπτωση φιλανθρωπίας και οίκτου, ποτέ όμως υποκείμενα δικαιωμάτων.

Στην πραγματικότητα ο καρκίνος είναι μια ζόρικη και σκληρή αρρώστια. Θεραπεύσιμη όμως συχνά –αρκεί να υπάρχει έγκαιρη και ολοκληρωτική πρόσβαση σε ένα καλά οργανωμένο σύστημα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, αλλά και υποστήριξη ψυχολογική. Προϋποθέσεις που σήμερα δεν υφίστανται καθώς ένας στους τρεις πολίτες έχει χάσει την ασφαλιστική του κάλυψη.

Γιατί μπορούν

Η εισφορά αλληλεγγύης θα πήγαινε στον ΟΑΕΔ για τους ανέργους, μας έλεγαν.

Το “χαράτσι” της ΕΡΤ θα πάει για το “ελληνικό Μπι Μπι Σι”, μας έλεγαν.

Τα 25€ στα νοσοκομεία θα πάνε στους φτωχούς ασθενείς, μας λένε.

Επί ποδός πολέμου η Ιεράπετρα για το νοσοκομείο

Ανοικτή συνέλευση για τις επόμενες κινήσεις της τοπικής κοινωνίας σχετικά με το νοσοκομείο πραγματοποιεί το Σάββατο η ανοιχτή επιτροπή αγώνα Ιεράπετρας. Η συνέλευση θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα Μαρία Λιουδάκη στις 18.30 το απόγευμα.

Στην σχετική ανακοίνωση αναφέρεται:

Στο Νοσοκομείο…

Τα κυλικεία των Δημόσιων Νοσοκομείων είναι πλέον από τους ελάχιστους χώρους που μπορεί κανείς να βρει θρυλικά περιοδικά (ελαφρώς κιτρινισμένα) όπως τα «Κράνος», «Έφοδος», «Τιραμόλα» και «Μικρός Σερίφης». Η παρατήρηση αυτή μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω μια τόσο γελοία εισαγωγή στη σημερινή ανάρτηση, απλά και μόνο επειδή δεν μου βαστάει να ξεκινήσω με το λόγο για τον οποίο βρεθήκαμε στο Νοσοκομείο. Ίσως σε κάποιο καιρό από τώρα να κάνουμε μια συζήτηση πάνω στο θέμα, έτσι αποστασιοποιημένα και ψύχραιμα.

Δυο μέρες τώρα, ξέφευγα από τη στενοχώρια μου παρατηρώντας και αποτυπώνοντας εικόνες του Νοσοκομείου. Τη μοναχική κυρία από τη Ρωσία. Έναν τραυματιοφορέα που έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να μας φτιάξει τη διάθεση. Μια νοσοκόμα που τα παιδιά της είναι άνεργα και «μακάρι να έρθει η ΧΑ να δείρει όσους φταίνε». Τον κρατούμενο στο αμπαρωμένο δωμάτιο που αποφάσιζαν οι φύλακες αν πείναγε ή αν χρειαζόταν παυσίπονο.