Εισιτήριο στον Όλυμπο ετοιμάζεται να βάλει η κυβέρνηση!

Εχοντας ως μπούσουλα τη διεύρυνση της επιχειρηματικής δράσης ακόμα και μέσα στα δάση, το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας ετοιμάζεται να προωθήσει και να υλοποιήσει απόφαση, με την οποία θεσπίζεται εισιτήριο εισόδου στον Ολυμπο και εκχωρούνται αρμοδιότητες ελέγχου σε ιδιωτικές εταιρείες, με αποτέλεσμα το μέρος αυτό και τις φυσικές ομορφιές του να μπορούν να απολαμβάνουν κάθε χρόνο όλο και πιο λίγοι.

Οι λεπτομέρειες για την εφαρμογή αυτού του μέτρου περιγράφονται αναλυτικά σε έγγραφο του υπουργείου, με τίτλο «Θέσπιση εισιτηρίου εισόδου στην περιοχή του Ευρωπαϊκού Οικολογικού Δικτύου με κωδικό GR1250001 και ονομασία Ορος Ολυμπος».

Ο ασφαλιστικός «κουμπαράς» του Πινοσέτ βαφτίστηκε… «σουηδικός» – Επίθεση και στην εκπαίδευση με σχολεία ταξικών ταχυτήτων

Ακάθεκτη συνεχίζει το πρόγραμμα της η κυβέρνησης, όπως έκανε και κάνει και σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας, είτε εκμεταλλευόμενη τις καταστάσεις, είτε απλά εφαρμόζοντας το αντιλαϊκό της σχέδιο, κυριολεκτικά σε όλους τους τομείς.  .

Στην ατζέντα του πρωθυπουργού στο υπουργικό συμβούλιο, σήμερα, σειρά είχαν «τρεις κομβικές πρωτοβουλίες», όπως τις χαρακτήρισε: Αφορούν το ασφαλιστικό, την εκπαίδευση και την αστυνομία.

Το είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το εννοούσε: «Οι μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης δεν προβλέπεται να κάνουν διακοπές ούτε φέτος»!

Η κυβέρνηση και ο “κήπος του Διαβόλου”

Του Δημήτρη Κωστάκου

Ο κήπος της κυβέρνησης, οι ανθοκομικού χαρακτήρα διαπιστώσεις Χατζηδάκη και η αποπνικτική μυρωδιά του νεοφιλελευθερισμού

Όταν θριαμβεύει η αδικία

Του Δημήτρη Κουλάλη

«Όσο πιο εκπολιτισμένο είναι το αστικό κράτος, τόσο πιο έντεχνα ψεύδεται , όταν δηλώνει ότι τα σχολεία θα μπορούσαν να σταθούν υπεράνω της πολιτικής και να υπηρετήσουν την κοινωνία στο σύνολο της. Στην πραγματικότητα, τα σχολεία μετατράπηκαν σε εργαλείο της ταξικής κυριαρχίας της αστικής τάξης- με σκοπό τον ανεφοδιασμό των κεφαλαιοκρατών με υπάκουους υπηρέτες και ικανούς εργάτες».

Ο ΛΕΝΙΝ στο 1^ο Πανρωσικό Συνέδριο για την εκπαίδευση.

Αξίζει τον κόπο να ασχολείσαι με έναν τενεκέ;

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Παρατήρηση 1^η: Υπάρχει κάτι πιο γελοίο από τον γελοίο; Υπάρχει. Ο γελοίος που με εξυπνακισμούς πάει να παραστήσει τον ξύπνιο.

Παρατήρηση 2^η: Το εργατικό λαϊκό κίνημα δεν βρίσκεται και στα καλύτερά του. Αυτή η «ήττα», όμως, όσο κι αν φαίνεται οξύμωρο, έχει και κάτι το θετικό. Έχει αποθρασύνει τους σμπίρους του συστήματος.

Οι τελευταίοι λόγω της αμορφωσιάς τους περί την γεωμετρία της Ιστορίας και θεωρώντας αμετάβλητους τους συσχετισμούς υπέρ της τάξης της οποίας αποτελούν τους οργανικούς διασκεδαστές της, δεν νιώθουν την ανάγκη των προσχημάτων. Έτσι μας παρέχουν αφειδώς τα διαπιστευτήρια και της χυδαιότητας και της μαυρίλας τους.

‘Εκθεση Πισσαρίδη και κοινωνική ευθανασία

Του Δημήτρη Κωστάκου

Με σάλτο μορτάλε στον γκρεμό των μνημονίων, μοιάζει η έκθεση της “Επιτροπής Πισσαρίδη”.

Πρόκειται για την πλήρη υλοποίηση των μνημονιακών προβλέψεων, οι οποίες ταλανίζουν εργαζόμενους, συνταξιούχους και ανέργους την τελευταία δεκαετία.

Οι συντάκτες της έκθεσης, προτείνουν:

Σαρωτικές αντιλαϊκές “μεταρρυθμίσεις” σε όλους τους τομείς προτείνει η “έκθεση Πισσαρίδη”

Σε τηλεδιάσκεψη υπό τον πρωθυπουργό Κυρ. Μητσοτάκη παρουσιάστηκε χτες η τελική έκθεση του λεγόμενου «σχεδίου Ανάπτυξης για την Ελληνική Οικονομία», γνωστότερο ως «Έκθεση Πισσαρίδη», που δίνει το σήμα για επιτάχυνση των σαρωτικών αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων σε όλους τους τομείς, απ’ την Υγεία και την Εκπαίδευση έως την εργασία και το Ασφαλιστικό, με στόχο να φορτωθεί και η νέα καπιταλιστική κρίση στην πλάτη του λαού.

Τις στοχεύσεις της κυβέρνησης και όσων σιγοντάρουν τις υπαγορεύσεις του μεγάλου κεφαλαίου ομολόγησε ο πρωθυπουργός, αναφέροντας ότι σκοπός είναι να γίνει η χώρα «διεθνώς ανταγωνιστική και ελκυστική στους επενδυτές» και πως η έκθεση απαντάει στο αίτημα της κυβέρνησης για διάγνωση των χρόνιων διαρθρωτικών αδυναμιών της χώρας καθώς και στο αίτημά της για φιλόδοξους στόχους «ως προς το εύρος των αλλαγών που καλούμαστε να κάνουμε για να αλλάξουμε τη χώρα μας».

“Δεν χρειάζονται κρατικά νοσοκομεία” – “Γκρεμίστε τα”!

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Παρακολουθείς την αυτοθυσία γιατρών και νοσηλευτών σε αυτή τη μάχη ζωής και θανάτου στα δημόσια νοσοκομεία.

Βλέπεις το θανατικό ως συνέπεια της διάλυσης του συστήματος Υγείας από τον οδοστρωτήρα της ιδιωτικοποίησης παντού στην ΕΕ.

Αηδιάζεις με τους ντόπιους κλινικάρχες και την τακτική της κυβέρνησης απέναντί τους.

Βγάλτε τα πέρα μόνοι σας

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Ο Πατέλης, ο Κυρανάκης και μερικοί ακόμα αμετροεπείς ρέκτες του κανιβαλικού ατομικισμού αποτελούν μάλλον τις πιο γραφικές -τζημέρειες- εκδοχές ενός ευρύτερου φαινομένου που ο κορονοϊός απειλεί να το καταστήσει κυρίαρχο. Ισως δώσαμε στους δυο τους, παραπάνω προσοχή από αυτήν που άξιζαν, αν κι έχει τη χρησιμότητά του ο απλοϊκός μέχρι ανοησίας τρόπος που εκφράζουν μια παγκόσμια στρατηγική στην οποία συγκλίνουν αυθορμήτως οι πιο αλλοπρόσαλλες περσόνες και οι πιο ετερόκλητες πολιτικές του πλανήτη: Ο Μπολσονάρο στη Βραζιλία και ο Μόντι στην Ινδία, που παραδίδουν τον πάμφτωχο πληθυσμό των χωρών τους σε υγειονομικό ολοκαύτωμα. Ο Τραμπ, που εγκαταλείπει τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας εξωθώντας σε απαξίωση σειρά διεθνών οργανισμών οι οποίοι συνθέτουν το πλαίσιο διεθνούς συνεργασίας 75 μεταπολεμικών χρόνων. Ο Μασκ της Tesla, που με το τρόπαιο της χρηματιστηριακής απογείωσής του, εισβάλλει στον ανταγωνισμό των εμβολίων. Ο Γκέιτς, ο Ζούκερμπεργκ, ο Μπέζος που από την ασφάλεια των τρισεκατομμυρίων δολαρίων τους και των δισεκατομμυρίων πλανητικών υπηκόων τους εναλλάσσονται σε ρόλους ευαγγελιστών της επιστημονικής αλήθειας και αγαθών κηρύκων της φιλανθρωπίας, την ώρα που στρατιές νομικών και λογιστών τους επινοούν τεχνάσματα φοροαποφυγής εκατοντάδων δισεκατομμυρίων. Και μαζί τους όλες οι καλοσυνάτες φατσούλες που έχουν μετατρέψει το δόγμα της (υπαρκτής) ατομικής ευθύνης σ’ έναν ψυχολογικό μηχανισμό εξάλειψης της πολιτικής ευθύνης.

Με «σκονάκια» από ΟΟΣΑ, ΣΕΒ και Ν.Δ. η έκθεση Πισσαρίδη για την εκπαίδευση

Του Χρήστου Κάτσικα

Η έκθεση μας σερβίρει σαν «φαεινή ιδέα» ξαναζεσταμένο φαγητό νεοφιλελεύθερων συνταγών, μερικών ήδη δοκιμασμένων, άλλων ήδη νομοθετημένων των οποίων τα αποκαΐδια εισπνέουν σήμερα όσοι αναπνέουν μέσα στις σχολικές τάξεις.

Είναι αλήθεια ότι η επιτροπή που συνέταξε τη λεγόμενη έκθεση Πισσαρίδη, τουλάχιστον στον τομέα της εκπαίδευσης, δεν έκανε τίποτε παραπάνω από την πιστή συγκέντρωση, ανακεφαλαίωση και αποτύπωση των χιλιοειπωμένων «οδηγιών», «παραινέσεων» του ΟΟΣΑ, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ντόπιου Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ). Κοντολογίς, η έκθεση Πισσαρίδη μάς σερβίρει σαν «φαεινή ιδέα» ξαναζεσταμένο φαγητό νεοφιλελεύθερων συνταγών, μερικών ήδη δοκιμασμένων, άλλων ήδη νομοθετημένων των οποίων τα αποκαΐδια εισπνέουν σήμερα όσοι αναπνέουν μέσα στις σχολικές τάξεις.

Ο ημιμαθής κύριος Θεοδωρόπουλος

του Νίκου Μπογιόπουλου

Ο ημιμαθής Θεοδωρόπουλος έσπευσε να “συνωστισθεί” στο κλαμπ των επικριτών της Πρωτομαγιάτικης συγκέντρωσης στο Σύνταγμα.

Λαχανιασμένος, όμως, καθώς τον είχαν προλάβει ο Μπογδάνος, ο Τζήμερος και ο Φαηλοκρανιδιώτης.

Ετσι επέλεξε, μπας και…ξεχωρίσει, να το παίξει “άριστος”.

Στρατηγικοί καλοπληρωτές

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Το δίλημμά μου είναι με ποια παροιμία ν’ αρχίσω: Το «καινούργιο κοσκινάκι μου και πού να σε κρεμάσω» ή το «εκεί που μας χρωστάγανε μας πήραν και το βόδι»; Και οι δυο ταιριάζουν στο θέμα για το οποίο έπεσε τ’ ανάθεμα -αυτή την εβδομάδα- στον Αδωνι, αν και δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο μόνος διδάξας κυνισμό και κοτσανολογία για την προστασία της πρώτης κατοικίας. Για λόγους μεθοδολογικούς αρχίζω από τη δεύτερη παροιμία.

Ποιοι μας χρωστάγανε και εξακολουθούν να μας χρωστάνε; Πρωτίστως οι πολιτικές ηγεσίες που διαβουκολούν τη χώρα εδώ και δεκαετίες, αλλά ειδικά εκείνες οι οποίες, την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από την τρόικα -δηλαδή από το 2010 και εντεύθεν- δεν έκαναν το στοιχειώδες: να εφαρμόσουν το Σύνταγμα, την Οικουμενική Διακήρυξη Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη και άλλα θεμελιώδη νομοθετήματα, τα οποία κατάντησαν ν’ αξίζουν λιγότερο κι απ’ το χαρτί που σκουπίζονται (και μη ρωτήσετε πού).

Τα identity politics και η “φεγγαρόφωτη” των νεοφιλελέδων

Το άρθρο του Liberal που αφορά το πρόσωπο της νέας υφυπουργού Εργασίας, Δόμνας Μιχαηλίδου, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού που οι Αμερικανοί ονομάζουν identity politics.

Με τον όρο identity politics, οι Αμερικανοί περιγράφουν έναν τρόπο άκρως επιφανειακής πολιτικής προσέγγισης, που στην ουσία αποτελεί ένα τέχνασμα της νεοφιλελεύθερης σχολής, το οποίο έχει σαν στόχο να αποπροσανατολίσει και να απομακρύνει το κοινό από την ουσία της πολιτικής αντιπαράθεσης.

Η συγκεκριμένη τακτική χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από τα Αμερικανικά ΜΜΕ κατά την προεκλογική περίοδο των προεδρικών εκλογών του 2016. Το φιλελεύθερο μιντιακό κατεστημένο εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση εναντίον του Μπέρνι Σάντερς, αντίπαλου της Χίλαρι Κλίντον για το χρίσμα των Δημοκρατικών. Και αυτό, γιατί έβλεπε με τρόμο ότι οι σοσιαλιστικές πολιτικές που πρέσβευε ο Μπέρνι Σάντερς (εντελώς αντίθετες με τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου), είχαν τεράστια απήχηση στο Αμερικανικό κοινό και ειδικότερα στην Αμερικανική νεολαία.

Η γύμνια της σκατοψυχιάς

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Μία γυναίκα με καταγωγή από την Αρμενία που βρισκόταν στην Ελλάδα χωρίς χαρτιά και εργαζόταν ως αποκλειστική νοσοκόμα, έχασε τη ζωή της πέφτοντας στο κενό από το κτίριο του Νοσοκομείου Νίκαιας, στην προσπάθειά της να αποφύγει τον έλεγχο της αστυνομίας (https://www.imerodromos.gr/sto-keno-gia-30-eyro/)

Η Athens Voice έσπευσε να παρουσιάσει την είδηση με το παρακάτω… αστείο σχόλιο (https://www.imerodromos.gr/chrysaygitiki-foni/). Οπως κάθε θρασύδειλος, το εκλεκτό αυτό μέσο, μετά τις αντιδράσεις, κατέβασε την ανάρτηση.

Νέα Δημοκρατία: Πατρίς, θρησκεία και… Πινοσέτ!!!

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης, χθες στη Βουλή, διαμαρτυρήθηκε γιατί βάζουν στο στόμα του λόγια για τον Πινοσέτ, λόγια που – όπως ισχυρίστηκε- δεν έχει πει ποτέ.  Υπενθυμίζουμε στον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας με ποιον τρόπο ένας από τους εκλεκτούς του, ένας τομεάρχης στο κόμμα του, ο Κώστα Καραγκούνης, διαφήμισε το ασφαλιστικό του φασίστα Πινοσέτ (!) σαν το «πιο πετυχημένο παγκοσμίως». Επαναφέρουμε το άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου με τίτλο «Νέα Δημοκρατία: Πατρίς, θρησκεία και… Πινοσέτ!!!»
                                                                                                           

***

    Ο Βορίδης θέλει οι θεσμοί και το κράτος να δράσουν κατά της αριστερής ιδεολογίας…

Ο Γεωργιάδης ενοχλείται από την Κοινωνιολογία ως Επιστήμη διότι κάνει τα παιδιά αριστερά…

Ποιός φοβάται την ισότητα;

Ξέρετε κάτι συμπολίτες;

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε μία μεγάλη αλήθεια.Δέν τρέφει αυταπάτες για μία κοινωνία χωρίς ανισότητες.Ούτε κι εμείς.Γνωρίζουμε πολύ καλά πως η ιστορία και η ζωή των ανθρώπων είναι γεμάτη ανισότητες.Αυτό που δέν διευκρινίζεται σε αυτή τη φράση είναι το πώς δημιουργήθηκαν αυτές οι ανισότητες.Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι πιστοί του πιστεύουν πως  η αιτία όλων αυτών των ανισοτήτων είναι η φύση.Δηλαδή για παράδειγμα η φύση προίκισε κάποιους με εξυπνάδα,πονηριά -πείτε το όπως θέλετε-  να κατέχουν τον πλούτο όλου του κόσμου και τα υπόλοιπα δισεκατομμύρια ανθρώπους απλά να είναι σκλάβοι τους.

Αυτή…είναι η φύση του Κυριάκου Μητσοτάκη και των «έξυπνων» πιστών του σημερινού συστήματος.

Μέτα-αλήθεια – η πρωταπριλιά του Νεοφιλελευθερισμού

Οι πρόσφατες εξελίξεις στο παγκόσμιο πολιτικό σκηνικό, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, οδήγησαν μερίδα των μέσων μαζικής ενημέρωση να ανακαλύψουν (ή να εφεύρουν…) την έννοια της μέτα-αλήθειας (post-truth). Η άνοδος της λαϊκιστικής ακροδεξιάς σε όλο τον “δυτικό” κόσμο φαίνεται να επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς των δημοσιογράφων: η post-truth κοινωνία δοκιμάζεται από την ταχύτητα της πληροφορίας, τον άπειρο όγκο της και την αδυνατότητα ανακάλυψης μιας αντικειμενικής Αλήθειας. Οι κατηγορίες του Λόγου φαίνεται πως πνέουν τα λοίσθια μπροστά στην αυξανόμενη σύνδεση του κόσμου με τον …εαυτό του και την παραγωγή Θεάματος. Είναι έτσι; Πράγματι, μια σειρά δημοσιευμάτων, ρεπορτάζ, και άρθρων γνώμης τόσο στα εγχώρια όσο και στα διεθνή μίντια αλλά και σε αναγνωρισμένα λεξικά, όπως το παγκοσμίου φήμης Oxford, ανακηρύσσουν την έννοια της «μέτα-αλήθειας» ως τη λέξη της χρονιάς. Η μέτα-αλήθεια ορίζεται ως «οι συνθήκες υπό τις οποίες τα αντικειμενικά γεγονότα έχουν μικρότερη επιρροή στη διαμόρφωση της κοινής γνώμη από τις επικλήσεις προς το θυμικό και προς τις προσωπικές απόψεις», σύμφωνα με το βρετανικό λεξικό. Η έννοια της μετά-αλήθειας σηματοδοτεί το πέρασμα από τη νεωτερική παραγωγή ειδήσεων μέσω ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης και διαπιστευμένων δημοσιογράφων στη μετά-νεωτερική και αποκεντρωμένη ενημέρωση μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Το πέρασμα αυτό συνοδεύτηκε και από μια βαθιά κριτική και καχυποψία προς τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης η οποία οδήγησε και στην απαξίωση τους. Χαρακτηριστικά, σύμφωνα με το αμερικάνικο ερευνητικό κέντρο γα τα μίντια και την δημοσιογραφία PEW, το έτος 2015 ο τομέας της έντυπης δημοσιογραφίας γνώρισε την απόλυτη καταστροφή ενώ και η ηλεκτρονική δημοσιογραφία δεν σημείωσε σημαντική οικονομική πρόοδο, χάνοντας μάλιστα 8% της διαφημιστικής πίτας μόνο στην Αμερική. Ταυτόχρονα, ο διαδικτυακός διαφημιστικός τζίρος διογκώθηκε κατά 20% το 2015, σύμφωνα πάντα με την ίδια έρευνα. Το 65% της διαφημιστικής πίτας το καρπώθηκαν εταιρίες διαδυκτιακής τεχνολογίας, όπως οι Facebook, Google, Yahoo και Twitter, που δεν είναι όμως δημοσιογραφικοί οργανισμοί αλλά συμμετέχουν στη βιομηχανία ενημέρωσης.

Όταν ο ΣΚΑΙ μας έλεγε ότι τα τρώμε στις πουτάνες

Η δήλωση του Ντάισελμπλουμ ότι στον ευρωπαϊκό νότο ξοδεύαμε τα λεφτά σε ποτά και γυναίκες προκάλεσε σάλο.

 Δικαιολογημένη η αντίδραση αλλά ελοχεύει ο κίνδυνος να πέσουμε και πάλι στην παγίδα που λέει ότι η άδικη κριτική, που προηγείται των άδικων μέτρων λιτότητας, έρχεται μόνο από το εξωτερικό.

Κινδυνεύουμε δηλαδή να ξεχάσουμε ότι και οι οικονομικές ελίτ των δικών μας χωρών χρειάζονταν απεγνωσμένα τα μνημόνια προκειμένου να γυρίσουν τις εργασιακές σχέσεις στα μέσα του 19ου αιώνα – όπου βρίσκονται σήμερα, όπως εξηγούσε παλαιότερα ο καθηγητής εργατικού δικαίου Αρης Καζάκης.

Τι δεν είπε ο Λένιν – τι κατάλαβε η Διαμαντοπούλου

Του Αρη Χατζηστεφάνου

Με ένα κείμενο γκρίνιας απάντησε η πρώην υπουργός παιδείας του ΠΑΣΟΚ Άννα Διαμαντοπούλου στην απόφαση των Ευρωπαίων σοσιαλιστών να προσκαλέσουν τον ΣΥΡΙΖΑ στη μεγάλη τους γιορτή – γεγονός που απέδειξε και ποιος είναι ο πραγματικός εκπρόσωπος της συντηρητικής σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα.

Η Διαμαντοπούλου αφού εξηγεί (ορθώς) ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα αυτοαποκαλούμενο κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, το οποίο αθέτησε όλες τις υποσχέσεις του, κατηγορεί τους σοσιαλιστές ότι με την πρόσκληση δίνουν τροφή στον λαϊκισμό.

Κλοπή εκπαίδευσης (!)

Σήμερα λέω να διηγηθώ μια ιστορία, μάλλον αρκετά διαφορετική από εκείνες στις οποίες σας έχω συνηθίσει. Ή, μήπως, όχι και τόσο διαφορετική; Ας το κρίνετε μόνοι σας.

Μεταφερόμαστε στις ΗΠΑ, κάπου στα τέλη τής προηγούμενης δεκαετίας και φτάνουμε στο Άκρον, μια πόλη διακοσίων χιλιάδων ψυχών που βρίσκεται καμμιά εξηνταριά χιλιόμετρα νότια του Κλήβελαντ. Όπως συμβαίνει σε πολλές πολιτισμένες πόλεις, έτσι και στο Άκρον όλες οι ψυχές δεν είναι ίδιες. Κάποιες απ’ αυτές πρέπει να ζουν ξέχωρα από τις υπόλοιπες, σε γειτονιές διαμορφωμένες ειδικά για ψυχές που δεν έχουν μεγάλη ανάγκη από κοινωνικές παροχές, καλά σχολεία, ασφάλεια κλπ. Σε μια τέτοια γειτονιά ζη και η πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας, η έγχρωμη Κέλλυ Ουίλλιαμς-Μπόλαρ με τις δυο της κόρες.

Μένουμε βενζινάδικο

Πληθαίνουν μέρα με την ημέρα οι «συμπτώσεις» με τους διοργανωτές συγκεντρώσεων υπέρ της τρόικας και των δανειστών.

Μετά τα πανομοιότυπα πλακάτ, την στήριξη από το γραφείο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Αθήνα, τα καλέσματα σωματείων μεγάλων τραπεζών κ.α ήρθε στο προσκήνιο και η πρωταγωνίστρια του επεισοδίου με την πρόεδρο της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Χρυσές δουλειές κάνουν τα ξενοδοχεία του Συντάγματος με το #MenoumeEvropi

Ως ένα δεύτερο 2004 περιγράφουν οι άνθρωποι των ξενοδοχείων της πλατείας Συντάγματος την αφύπνιση του κινήματος των ακροδεξιών αστών που λανσάρουν το σύνθημα “Μένουμε Ευρώπη” χρησιμοποιώντας ακόμη και τα επίσημα social media της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ήδη, εκατοντάδες κρατήσεις έχουν γίνει στη Μεγάλη Βρεταννία, το King George και το Plaza Hotel, ενώ η ζήτηση είναι τόσο μεγάλη που οι ξενοδόχοι είναι έτοιμοι να διαμορφώσουν ειδικούς χώρους στις σάουνες, τα τζακούζια και τις εσωτερικές πισίνες για να φιλοξενήσουν τους ένθερμους Ευρωπαίους.

“Μας λένε ότι θέλουν να κάνουν κατάληψη στην πλατεία Συντάγματος κλείνοντας όλα τα δωμάτια στα ξενοδοχεία μας γιατί και μόνο στη σκέψη να μείνουν σε σκηνή για πάνω από δέκα λεπτά τους προκαλεί αναφυλαξία”, δήλωσε ένας παράγοντας ξενοδοχείου που θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του.