Free (press) νεοφιλελευθερισμός και λαϊφστάιλ: Με αφορμή την Athens Voice

Του Τάκη Γέρου

Το 2004 ο Νικόλας Σεβαστάκης είχε συμπεριλάβει στην Κοινότοπη χώρα μια υποδειγματική κριτική του περιοδικού ΚΛΙΚ και τουλαϊφτάιλ ως έκφραση του νέου φαντασιακού της ελληνικής κοινωνίας και της πολιτισμικής ηγεμονίας των νέων αστικών μεσοστρωμάτων.[1] Δέκα χρόνια μετά, έχω την αίσθηση ότι ένας τέτοιος θεωρητικός προσανατολισμός δεν έχει ευδοκιμήσει ιδιαίτερα στο πλαίσιο της αριστερής κριτικής, που τείνει να υποτιμά το λαϊφστάιλ ως πεδίο συγκρότησης ταυτοτήτων, αξιών, ιδεολογιών και τρόπων ζωής. Εάν όμως όλη η «μεταμοντέρνα τσογλανιά» της δεκαετίας του 1990 (για να δανειστώ μια γλαφυρή έκφραση του Νίκου Ξυδάκη) συμπυκνώθηκε συμβολικά στο περιοδικό ΚΛΙΚ, στις μέρες μας μια ανάλογη λειτουργία φαίνεται να επιτελείται –σε σημαντικό βαθμό και τουλάχιστον στην περιοχή της πρωτεύουσας– μέσα από τα έντυπα του λεγόμενου freepress. Θα είχε ενδιαφέρον να δούμε από κοντά το ένα από τα δύο δημοφιλέστερα freepress, την εβδομαδιαία εφημερίδα AthensVoice (AV), το πρώτο έντυπο αυτού του είδους που εκδόθηκε στην Αθήνα και μάλλον το πιο εμβληματικό.

Περισσότερο σχολείο ή περισσότερη μόρφωση;

Της Σόφης Νικολέα

Πριν μία εβδομάδα ο υπουργός Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος, σε συνέντευξή του στο Πρώτο Θέμα, ανακοίνωσε την απόφασή του για επιμήκυνση του σχολικού έτους (έναρξη σχολικού έτους 6 Σεπτεμβρίου, επιστροφή από τις διακοπές Χριστουγέννων στις 7/1 και παύση μαθημάτων για Πάσχα τη Μ. Τετάρτη). Υποστήριξε ότι αυτή η επιμήκυνση θα βοηθούσε τους μαθητές να μάθουν περισσότερα και καλύτερα, ενώ λίγες μέρες νωρίτερα στην προσπάθειά του να προωθήσει το χειμερινό τουρισμό-συμφέροντα της τουριστικής βιομηχανίας, ανακοίνωσε την καθιέρωση της ‘Λευκής Εβδομάδας’.

 Άραγε ο Αρβανιτόπουλος ενδιαφέρεται για ένα κα