Η μεγάλη σφαγή από τους ναζί και η «διαγραφή από το χάρτη» του χωριού Lidice της Τσεχίας

Του Λαμπρου Τόκα

Η 10η Ιούνη, είναι μια μέρα που προσφέρεται για «να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι», τι σημαίνει στην πράξη ο ναζισμός/φασισμός, που — δυστυχώς — τα τελευταία χρόνια έχει ξαναρχίσει να σηκώνει κεφάλι. Περιγράφοντας με απλά λόγια τον τρόπο σκέψης και δράσης, όσων πιστεύουν και υπηρετούν τη φασιστική ιδεολογία, ο υπαρξιστής φιλόσοφος Ζαν-Πωλ Σαρτρ  έλεγε πως «Ο φασισμός δεν ορίζεται από τον αριθμό των θυμάτων, αλλά από τον τρόπο που τα σκοτώνει». Μια αρκετά καθαρή εικόνα, σχετικά με την επινοητικότητα των Ναζί στις μεθόδους φρίκης και αρρωστημένης επιβολής της ναζιστικής ιδεολογίας στον άμαχο πληθυσμό, μας προσφέρουν και τα εκατοντάδες μικρά ολοκαυτώματα που διενεργήθηκαν στο διάστημα από την έναρξη (1939) μέχρι το τέλος (Μάης 1945) του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου σε αρκετές χώρες του κόσμου, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.

Δίστομο: «Εις το πέρασμα των αιώνων ουδέποτε η ανθρωπότης εδοκίμασε τοσαύτην θηριωδίαν”

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Το ολοκαύτωμα, τα ανθρωπόμορφα κτήνη και τα ντόπια ναζιστόμουτρα

10 Ιουνίου 1944: Οι Γερμανοί ναζί μπαίνουν στην κωμόπολη του Διστόμου. Αποκλείουν τις εισόδους και αρχίζουν τις έρευνες στα σπίτια, αναζητώντας μαχητές του ΕΛΑΣ, χωρίς αποτέλεσμα. Οι κατοχικές δυνάμεις συγκεντρώνουν όλους τους κατοίκους, άντρες και γυναίκες, αρκετές μαζί με τα μωρά τους. Η σφαγή είναι ολοκληρωτική. Στη συνέχεια πυρπολούν τα σπίτια. Το Δίστομο ξεκληρίζεται. Στα πτώματα, πάνω στα άψυχα κατακρεουργημένα κορμιά, έχει απομείνει αποτυπωμένη η ανείπωτη φρίκη. Το ολοκαύτωμα του πυρπολημένου Διστόμου αποτελεί κορυφαίο τεκμήριο της κτηνωδίας του ναζισμού: 218 εκτελεσμένοι. Ανάμεσά τους 114 γυναίκες, 45 παιδιά και έφηβοι, 20 βρέφη…

Μάγδα Φύσσα: «Έχασα το παιδί μου από τους φασίστες, από τους νεοναζί αυτής της χώρας»

Χθες ήταν η γιορτή της Μητέρας όμως η Μάγδα Φύσσα, όπως και πολλές ακόμα, δεν μπορούσε να ακούσει «χρόνια πολλά». Έχει χαρακτηριστεί ως η μητέρα όλων, ενώ βρέθηκε στην πρώτη γραμμή στη μάχη ενάντια στον φασισμό και τη Χρυσή Αυγή. Με αφορμή την 9η Μαΐου μίλησε για τον Παύλο, τον Ζακ αλλά και πολλές ακόμα μητέρες εκεί έξω που πονούν και έχουν χάσει τα παιδιά τους. «Ας μην ξεχνάμε και την μητέρα του Ζακ Κωστόπουλου, ο οποίος δολοφονήθηκε σε δημόσια θέα και πόσες άλλες» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Σε αποκλειστική συνέντευξη στο Debater.gr, η Μάγδα Φύσσα με αφορμή την γιορτή της μητέρας μίλησε για τον Παύλο, τον αγώνα για δικαίωση στη δίκη της Χρυσής Αυγής αλλά και για πολλές ακόμα μητέρες που ζουν χωρίς τα παιδιά τους.

“Καλύβα με καλύβα, σπίτι με σπίτι”!

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Ήταν 27 Απρίλη 1941, σαν σήμερα, στις 8 το πρωί, ημέρα Κυριακή, όταν τα γερμανικά  στρατιωτικά τμήματα μπαίνουν στην Αθήνα. Ο λαός «υποδέχεται» τους ναζί κατακτητές παραμένοντας  ερμητικά κλεισμένος στα σπίτια του. Η πρωτεύουσα είναι μια έρημη πόλη.

  Ηδη από τις 23 Απρίλη, πριν πέσει η Αθήνα στα χέρια των Γερμανών και επιβληθεί στη χώρα η στυγνή τριπλή (γερμανική, ιταλική, βουλγάρικη) κατοχή, ο Τσολάκογλου είχε υπογράψει στη Θεσσαλονίκη το οριστικό πρωτόκολλο της συνθηκολόγησης. Οι Γερμανοί αναγνωρίζοντας τον «πατριωτισμό» του τον διόρισαν πρώτο «πρωθυπουργό» της κατεχόμενης Ελλάδας.

Ο «ισόθεος» Χίτλερ στα Καλάβρυτα…

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Ήταν 13 Δεκέμβρη 1943. Ένα από τα ειδεχθέστερα εγκλήματα των ναζί κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στα Καλάβρυτα.

Τα ανθρωποειδή του ναζισμού συγκεντρώνουν όλους τους άνδρες άνω των 14 έως και 65 χρονών στην πλατεία. Τους οδηγούν σε ένα μικρό λόγο έξω από την πόλη. Γύρω – γύρω στήνουν πολυβόλα. Ταυτόχρονα δοσίλογοι και ταγματασφαλίτες μαζί με τμήματα του γερμανικού στρατού λεηλατούν την πόλη.

Στις 2.34, το μεσημέρι, ξεκινά το μακελειό. Τα πυροβόλα θερίζουν τον άμαχο πληθυσμό. Οι νεκροί ξεπερνούν τους 750. Οι δολοφόνοι φεύγοντας ολοκληρώνουν το έργο τους. Πυρπολούν την ηρωική κωμόπολη. Μαζί και το σχολείο στο οποίο έχουν κλειδώσει τα γυναικόπαιδα και τους γέροντες.

Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων: Μια σφαγή ανεξιλέωτη

Του Ανδρέα Δενεζάκη

Συμπληρώνονται 77 χρόνια από την ημέρα εκείνη που μια ολόκληρη πόλη, τα Καλάβρυτα, βίωσαν τη βαναυσότητα και τη κτηνωδία του φασισμού, στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα που γνώρισε η ανθρωπότητα, το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων.

Καλάβρυτα σύνθεση Φέρτη

Δευτέρα, 13 Δεκέμβρη του 1943. Η καμπάνα της Μητρόπολης Καλαβρύτων άρχισε να χτυπά από τα ξημερώματα. Σε λίγο ήρθε η διαταγή να συγκεντρωθούν όλοι οι κάτοικοι της πόλης στο Δημοτικό Σχολείο, έχοντας μαζί τους μια κουβέρτα και τρόφιμα για μια μέρα. Νέοι, γέροι, γυναίκες και παιδιά συγκεντρώθηκαν, ανήσυχοι, στο Σχολείο. Οι Γερμανοί και οι γερμανοντυμένοι συνεργάτες τους, «Ελληνες» των Ταγμάτων Ασφαλείας, προσπάθησαν να καθησυχάσουν τον κόσμο. Ό,τι είχαν να κάνουν στα Καλάβρυτα, το είχαν κάνει τις προηγούμενες μέρες. Είχαν πάρει στα χέρια τους κατάλογους με τα ονόματα των ανταρτών και των οικογενειών τους, είχαν κάψει και γκρεμίσει τα σπίτια τους, μια και δεν τους βρήκαν εκεί. Το ξενοδοχείο «Χελμός», που το είχαν χρησιμοποιήσει σαν νοσοκομείο οι αντάρτες, καταστράφηκε ολοσχερώς με πυρκαγιά.

Μια ακόμα νίκη κατά των ναζί

Δικαιώθηκε ο δημοσιογράφος Στρατής Μπαλάσκας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για το χαρακτηρισμό «νεοναζί» σε γυμνασιάρχη. Καταδίκη της Ελλάδας για παραβίαση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Στη σημαντική αυτή δικαστική υπόθεση, η οποία περιγράφεται παρακάτω, δικηγόρος του δημοσιογράφου στην προσφυγή του στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ήταν ο Θεόδωρος Θεοδωρόπουλος. Το σημειώνουμε ιδιαιτέρως διότι η σημαντική μάχη αυτή κερδήθηκε και με τη συνεισφορά του.

***

Αξίζει να διαβάσετε την αγόρευση του Θεόδωρου Θεοδωρόπουλου στη δίκη των ναζί της Χρυσής Αυγής (ήταν εκ των συνηγόρων της Πολιτικής Αγωγής για λογαριασμό των μελών του ΠΑΜΕ): Η αγόρευση του Θόδωρου Θεοδωρόπουλου: Ενα νομικό και πολιτικό κειμήλιο για τη δίκη της Χρυσής Αυγής.

28η Οκτωβρίου: Πίσω από το “αντιφασιστικό” κάδρο

του Νίκου Μπογιόπουλου

Παρατήρηση πρώτη: To 1923 εκδηλώθηκε στο Μόναχο το λεγόμενο «πραξικόπημα της μπυραρίας». Ο Χίτλερ συνελήφθη αλλά παρότι οι νόμοι της (αστικής κοινοβουλευτικής) Δημοκρατίας της Βαϊμάρης προέβλεπαν ακόμα και την ποινή του θανάτου για το έγκλημά του, έμεινε στη φυλακή – σε υπερπολυτελές κελί – μόλις 8 μήνες, πλήρωσε 500 μάρκα πρόστιμο, και αφέθηκε ελεύθερος. Δέκα χρόνια αργότερα και αφού είχε αξιοποιήσει όλες τις νόμιμες διαδικασίες της (αστικής κοινοβουλευτικής) Δημοκρατίας της Βαιμάρης, ο Χίτλερ διορίστηκε Καγκελάριος.

Αν η ιστορική γνώση παρέχει στοιχειώδη πολιτική επίγνωση, τότε το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι: η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία κάθε άλλο παρά αποτελεί αδιαπέραστη ασφαλιστική δικλείδα απέναντι στον φασισμό.

Μήπως υπερβάλουμε;

Το αμετανόητο χέρι (με τη σβάστικα) του ναζί Κασιδιάρη

Ο Κασιδιάρης είναι ναζί. Έφτιαξε τη δική του ναζιστοσυμμορία και προσπαθεί να βάλει κοστουμάκι στο ναζισμό του. Η σβάστικα στο χέρι του παραμένει για να γνωρίζουν όλοι ποιος είναι.

Ο Κασιδιάρης με τη σβάστικα στο χέρι είχε επιτεθεί και χτυπήσει τη βουλευτή του ΚΚΕ, Λιάνα Κανέλλη, στον αέρα της τηλεοπτικής εκπομπής το 2012.  Ο Κασιδιάρης και τότε έπραξε ως αυτό που είναι: Ως ναζί.

Δεν είναι αθώοι – Οι ναζί στη φυλακή

Την Τετάρτη 7 Οκτωβρίου θα ανακοινωθεί η απόφαση του δικαστηρίου για τους ναζί.

Μέχρι τότε το μήνυμα να φτάσει παντού:  Δεν είναι αθώοι – Οι ναζί στη φυλακή

Με ψήφους Μπακογιάννη και των ναζί της Χρυσής Αυγής οι ανατροπές στο ωράριο των φαρμακαποθηκών

Με τις ψήφους της παράταξης του Κ. Μπακογιάννη  και των ναζί της Χρυσής Αυγής ψήφισε εγκρίθηκαν οι αλλαγές – ανατροπές στο ωράριο των φαρμακαποθηκών.

Συγκεκριμένα στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Τη Δευτέρα 29 Ιουνίου ο δήμαρχος Αθηναίων χέρι – χέρι με τους χρυσαυγίτες πέρασε το νέο ωράριο των παρά και ενάντια στις θέσεις και τα αιτήματα των εργαζόμενων σε αυτές, εξυπηρετώντας αποκλειστικά τους μεγαλοεπιχειρηματίες των φαρμακαποθηκών.

Η σφαγή στο Δίστομο – ένα έγκλημα χωρίς τιμωρία

Του Γιώργου Καραγιάννη

Η σφαγή του Διστόμου στις 10 Ιουνίου 1944 ήταν ένα έγκλημα χωρίς τιμωρία. Η έναρξη του Ψυχρού Πολέμου και η αντιπαράθεση Αμερικανών, Άγγλων και Γάλλων με τη Σοβιετική Ένωση επέτρεψε στους φυσικούς αυτουργούς του εγκλήματος (και όχι μόνο αυτούς) να μην τιμωρηθούν. Όμως η ιστορία δεν πρέπει να ξεχνιέται. Τα ονόματα των εγκληματιών και των υπευθύνων για την ατιμωρησία των περισσοτέρων από αυτούς είναι καταγραμμένα και δεν πρέπει να ξεχαστούν.

Ένα μικρό πείραμα ΓΤΠ Καβάλα

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Το μεσημέρι της Πέμπτης πραγματοποιήσαμε ένα μικρό πείραμα ανεβάζοντας στο Twitter την φωτογραφία που βλέπετε από πάνω.

Για την ιστορία, η ιδέα ότι τα αρχικά του κόμματος του ναζιστή Κασιδιάρη «Έλληνες Για την Πατρίδα» σχηματίζουν το όνομα «Έλληνες Γ.Τ.Π» δεν ήταν καν δική μας, την πήραμε από τον λογαριασμό του Λουκά Σταμέλου. Και ίσως κάποιοι να το είπαν νωρίτερα.

Εμείς υποθέσαμε απλώς ότι κάποτε μπορεί να ανοίξει και μια τοπική οργάνωση στην Καβάλα, όποτε η αφίσα της θα έγραφε «Ελληνες Γ.Τ.Π, Καβάλας». Φτιάξαμε λοιπόν τη σχετική «αφίσα» και την ανεβάσαμε στο Twitter.

Η Κάνδανος και τα ντόπια ναζιστόμουτρα

του Νίκου Μπογιόπουλου

Προχθές ήταν  η επέτειος της σφαγής της Κανδάνου. Ξεκίνησε στις 2 Ιουνίου 1941. Η Κάνδανος, ένα μικρό χωριό της Κρήτης στο Νομό Χανίων, έμελλε να γίνει ένα από τα μνημεία της ναζιστικής θηριωδίας κατά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Το ολοκαύτωμα της Κανδάνου, όπως και η σφαγή στο Κοντομαρί, ήταν απάντηση των Γερμανών εισβολέων στην ηρωική αντίσταση του λαού της Κρήτης, στο έπος που γράφτηκε στην Ιστορία ως «Μάχη της Κρήτης».

Η συντριβή του Γ΄ Ράιχ: Η μάχη του Βερολίνου

 

Η συμβολή των λαών της Σοβιετικής Ένωσης (ΕΣΣΔ) στη συμμαχική νίκη κατά του φασισμού είναι ένα αναντίρρητο γεγονός. Οι ηρωικές μάχες της Μόσχας, του Στάλινγκραντ, του Κουρσκ, του Λένινγραντ και άλλων πόλεων της ΕΣΣΔ αποτελούν σταθμό στην παγκόσμια, οικουμενική, ιστορία της ανθρωπότητας. Είναι επίσης γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ρωσία υπέστη ανυπολόγιστες καταστροφές από τη ναζιστική θηριωδία. Ο φόρος αίματος που κλήθηκε να πληρώσει ο σοβιετικός λαός είναι ένα γεγονός που δεν δύναται να αμφισβητηθεί από κανένα σοβαρό μελετητή και στοχαστή. Η τελική αποφασιστική μάχη του Κόκκινου Στρατού εναντίον της ναζιστικής Γερμανίας δόθηκε στην πρωτεύουσα του Γ΄ Ράιχ, στο Βερολίνο: Ονομάστηκε στρατηγική επιθετική επιχείρηση για την κατάληψη του Βερολίνου, άλλως μάχη του Βερολίνου. Οι πολεμικές εχθροπραξίες ξεκίνησαν την 16η Απριλίου του 1945 και ολοκληρώθηκαν την 8η Μαΐου του ίδιου έτους.

Οι 200 της Καισαριανής

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Η διαταγή των Γερμανών ναζί κατακτητών δημοσιεύτηκε στις 30 Απρίλη 1944:

«…Την 27.4.44 κομμουνιστικαί συμμορίαι παρά τους Μολάους κατόπιν μιας ενέδρας επιθέσεως εδολοφόνησαν ανάνδρως έναν Γερμανόν στρατηγόν και τρεις συνοδούς του (…) Ως αντίποινα θα εκτελεστούν: 1) Ο τυφεκισμός 200 κομμουνιστών την 1.5.1944. 2) Ο τυφεκισμός όλων των ανδρών τους οποίους θα συναντήσουν τα γερμανικά στρατεύματα επί της οδού Μολάων προς Σπάρτην…».

«Ανανδρία» – στη γλώσσα των κατακτητών (και των συνεργατών τους) – ήταν ο ηρωικός αγώνας ενάντια στην Κατοχή.

Ανθρωποι χωρίς υπόσταση

Tου Περικλή Κοροβέση

Οταν τα πογκρόμ έγιναν επίσημη πολιτική του Γ’ Ράιχ -μέχρι τότε ήταν πρακτική παρακρατικών οργανώσεων και με τη Νύχτα των Κρυστάλλων ο διωγμός και ο αφανισμός των Εβραίων έγινε η καθημερινότητά τους, αφού προηγουμένως λεηλατήθηκαν οι περιουσίες τους- αυτό δημιούργησε ένα τεράστιο κύμα φυγής.

(Πριν βρεθεί η Τελική Λύση με το Ολοκαύτωμα, μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ‘40, οι ναζί «ευνοούσαν», αν δεν εξανάγκαζαν, τους Εβραίους να εγκαταλείψουν τη χώρα, καθώς νομικά, Γερμανός πολίτης -όπως ήταν οι Εβραίοι- δεν μπορεί να απελαθεί από τη χώρα του.) Αλλά πού να πάνε;

Φαντάσματα του Άουσβιτς και ελεύθερη αγορά

Του Δημήτρη Κούλαλη

Από τη γοτθική επιγραφή του “κομμωτηρίου” του Άουσβιτς στις θρησκευτικές προσφορές των Ινδών πιστών και από εκεί στις παγκόσμιες μητροπόλεις της μόδας και τις εταιρείες εμπορίας “extension”. Πώς συνδέονται όλα αυτά; Ακολουθούν οι απαντήσεις…

Εβδομήντα οκτώ χρόνια συμπληρώνονται, τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, από τη μυστική συνάντηση των 15 αξιωματούχων του Γ’ Ράιχ στη γνωστή βίλα στο Wannsee όπου και συζητήθηκαν οι λεπτομέρειες για την εφαρμογή της «τελικής λύσης του εβραϊκού ζητήματος». Ο χώρος ήδη απ’ το 1992 λειτουργεί ως μουσείο για το Ολοκαύτωμα, ενώ, όπως διαβάζουμε σε πρόσφατο δημοσίευμα της Deutsche Welle, μια νέα Έκθεση εγκαινιάζεται τούτες τις μέρες προκειμένου να μην «ξεχαστούν ποτέ τα ναζιστικά εγκλήματα».

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή.

Ο πόλεμος των γραμματοσειρών

infowar

Tου Άρη Χατζηστεφάνου

Στα δεκάδες αφιερώματα που γίνονται φέτος για τα εκατό χρόνια από τη δημιουργία της σχολής του Μπάουχαους, αρκετοί ξεχνούν μια από τις μεγαλύτερες μάχες που έδωσε το καλλιτεχνικό κίνημα: την προσπάθεια να αλλάξει τη γραμματοσειρά που χρησιμοποιούσε η ναζιστική Γερμανία

«Σε εκατό χρόνια η Ευρώπη θα μιλάει τη γλώσσα μας… αρκεί να αντικαταστήσουμε τη γραμματοσειρά Gothic με αυτήν που αποκαλούμε Latin»

Αδόλφος Χίτλερ

Oταν ο Γουτεμβέργιος ανακάλυψε την τυπογραφία δεν είχε ιδιαίτερες επιλογές για τη γραμματοσειρά που θα χρησιμοποιούσε H λεγόμενη Blackletter (γνωστή και σαν Gothic script ή Textura) είχε κυριαρχήσει ήδη από τον 12ο αιώνα αντικαθιστώντας την Carolingian minuscule, η οποία λόγω του καλλιγραφικού χαρακτήρα της ήταν πιο δύσκολο να αναπαραχθεί και έτσι καθυστερούσε την παραγωγή βιβλίων που ζητούσε η Δυτική Ευρώπη.

Όταν ένας αρχιναζί θέλει να σώσει το (ναζιστικό) τομάρι του

Ο Μιχαλολιάκος δήλωσε «αθώος», σαν κοινός ρουφιάνος «έδωσε» όποιους και ό,τι μπορούσε και κοίταξε το (ναζιστικό) τομάρι του. Τι είπε για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, την δολοφονική επίθεση στο ΠΑΜΕ και τους Αιγύπτιους αλιεργάτες και πώς προσπάθησε (σαν ναζιστοανθρωπάριο) να υποστηρίξει ότι δεν είναι ναζί.  

Ο Μιχαλολιάκος, είχε κι ένα καλό κάρφωμα για αρκετούς χρυσαυγίτες που…έπινε νερό στο όνομα τους κάποτε αλλά και για ολόκληρη την τοπική της Νίκαιας (αντιγράφουμε από τη σταχυολόγηση του jailgoldendawn.com):

– Για τον Λαγό: για τη συνομιλία Λαγού-Πατέλη στις 23/9 “Γιώργο μένεις” προσέθεσε με νόημα ότι η φράση του Λαγού είναι “γνώμη μου είναι ότι μένεις”. Απέδωσε δηλαδή πλήρως την ευθύνη της συγκάλυψης στον Λαγό, τον οποίο και κάρφωσε για την τηλεφωνική συνομιλία της 18/9 με τον Δεβελέκο (με περιεχόμενο “δεν τον ξέρεις, δεν τον έχεις δει”): “…δική μου άποψη ήταν να εμφανιστούν όλοι (σσ. αν κληθούν από την Αστυνομία)… Δεν ξέρω γιατί υποστηρίζει αυτή την άποψη ο Λαγός… Δεν ήμουν παρών στη συνομιλία… Μπορεί να ήμουν. Ήμουν της άποψης να εμφανιστούν άπαντες… Εγώ είπα να μην αποκρύψει κανείς τίποτα”. Για τα μηνύματα Λαγού όσον αφορά το ΠΑΜΕ, ο Μιχαλολιάκος δήλωσε: “Δεν μου άρεσαν καθόλου αυτά τα μηνύματα”, εκθέτοντας ακόμα μια φορά τον πρώην σωματοφύλακά του. Για το Συνεργείο, είπε ότι του μεταφέρθηκε ότι: “κάποιοι αντιφρονούντες επετέθηκαν στη μοτοπορεία και έγινε συμπλοκή”, αδειάζοντας την εκδοχή Λαγού ότι δεν ήταν παρών. Μάλιστα πρόσθεσε: “Δεν επέτρεψα άλλη μοτοπορεία για να μην περάσει από κάποιο στέκι και γίνουν επεισόδια”.

Η ανακατασκευή της μνήμης, το ασυνείδητο και η πολιτική

Της Δήμητρας Αθανασοπούλου

Η Ιστορία δεν κατασκευάζεται -λένε- από γεγονότα, αλλά από τον τρόπο που τα αντιλαμβανόμαστε και τα ερμηνεύουμε. Μέσα από μνημονικά ίχνη και μαρτυρίες δημιουργούνται νέοι χώροι επεξεργασίας του παρελθόντος που προτείνουν άλλες ερμηνευτικές κατασκευές. Και κάπως έτσι οι μνήμες λαμβάνουν νέα μορφή σε συνάρτηση με την οδύνη που έχουν προκαλέσει και σε σχέση με το τι θέλουν να υπηρετήσουν σε ψυχικό ή σε πολιτικό επίπεδο την εκάστοτε περίοδο ανακατασκευής τους. Μόνο που ο τρόπος ανακατασκευής των αναμνήσεων δεν είναι ποτέ τυχαίος.

Πριν από δύο εβδομάδες, με αφορμή την 80ή επέτειο από την έναρξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, εγκρίθηκε το ψήφισμα σχετικά με τη σημασία της ευρωπαϊκής μνήμης για το μέλλον της Ευρώπης. Το ψήφισμα υποστήριζε πως «ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο πιο καταστροφικός πόλεμος στην ιστορία της ανθρωπότητας, ξεκίνησε ως άμεσο αποτέλεσμα της διαβόητης Συνθήκης μη επιθέσεως της 23ης Αυγούστου 1939 μεταξύ ναζί και Σοβιετικών, γνωστής επίσης ως σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ».

Κουστούμι και γραβάτα πια -Ο ναζισμός βγάζει τα στρατιωτικά-

του Περικλή Κοροβέση

Οι πρόσφατες ευρωεκλογές ανέδειξαν μία επικίνδυνη απειλή για τη δημοκρατική προοπτική της Ευρώπης. Ο νεοφασισμός πια αποτελεί μια εδραιωμένη πραγματικότητα. Το γεγονός πως οι Πράσινοι και οι Φιλελεύθεροι εκτόξευσαν τα ποσοστά τους είναι μεν θετικό, αλλά αυτό δεν σημαίνει φραγμό στον νεοφασισμό, που κερδίζει συνεχώς έδαφος (σε μερικές χώρες πρώτη δύναμη -Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία, Γαλλία, Ουγγαρία, Πολωνία) σε βάρος των ισχυρότερων ευρωπαϊκών ομάδων, του ΕΛΚ και του S&D, που αποδυναμώθηκαν και μαζί τους το καθιερωμένο μοντέλο πολιτικής που κυριάρχησε στην Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο όρος νεοφασισμός που χρησιμοποιώ συλλήβδην για τους ευρωσκεπτικιστές, τους ακροδεξιούς ή για καθαρά νεοναζιστικές ομάδες είναι υπό συζήτηση. Ο Εντσο Τραβέρσο προτείνει τον όρο μεταφασισμός για να τονίσει τη μεταβατική φύση ενός εν εξελίξει φαινομένου και να δείξει τη συνέχεια και την κληρονομιά του κλασικού φασισμού του Μεσοπολέμου, που είχε μια περιχαρακωμένη και απόλυτη ιδεολογία, όσο και τη ρήξη με μια ασαφή ιδεολογία που συνδυάζει λαϊκισμό και ξενοφοβία.

«Λαγός» και ο Λαγός – Υπό διάλυση η ναζιστική συμμορία

Υπό διάλυση η ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής.  Ο Λαγός γίνεται «λαγός» και ο Μιχαλολιάκος από την επίσημη ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής γράφει για «την δόλια και υστερόβουλη αποχώρηση του Λαγού».

«Λαγός» και ο ναζί Λαγός 

Ο ναζί Λαγός σε δήλωση που έκανε στο newsbeast.gr  μεταξύ άλλων αναφέρει:

«Είναι ένα παρεάκι οικογενειοκρατίας που εκμεταλλεύτηκε τη δολοφονία του γιου μου»

Του Αλ. Κόντη

Λ. Φουντούλης για Χρυσή Αυγή

«Φτιάχνουν τα ψηφοδέλτια για να βγουν οι δικοί τους. Ο κόσμος τούς πήρε χαμπάρι, ότι είναι ένα παρεάκι που βασίζεται στην οικογενειοκρατία και γι’ αυτό φεύγει από τη Χρυσή Αυγή». Μύδρους εναντίον της ηγετικής ομάδας της οργάνωσης εξαπολύει ο πρώην ευρωβουλευτής της Χρυσής Αυγής, Λάμπρος Φουντούλης. Μιλώντας στη Realnews, ο πατέρας του Γιώργου Φουντούλη, που, μαζί με τον Κώστα Καπελώνη, δολοφονήθηκε τον Νοέμβριο του 2013 έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στο Ν. Ηράκλειο δίνει την εξήγησή του για τον… συνωστισμό που επικρατεί στην πόρτα εξόδου της οργάνωσης. Ειδικά μετά τη συντριπτική ήττα που υπέστη στις πρόσφατες ευρωεκλογές, οι αποχωρήσεις είναι μαζικές, καθώς ακόμα και υποψήφιοι δήμαρχοι ή επικεφαλής τοπικών οργανώσεων έχουν πλέον αποχωρήσει. Μεταξύ των τελευταίων αποχωρήσεων είναι αυτές του Χάρη Μέξα, δημοτικού συμβούλου στον Αλιμο, και τεσσάρων μελών από την πενταμελή διοίκηση της τοπικής της Χ.Α. στην Πιερία.

«Λιποθυμούν ρε οι ναζί;»

Ο κατηγορούμενος χρυσαυγίτης, Γ. Πατέλης, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, «κατέρρευσε» και λιποθύμησε. Η δίκης της Χρυσής Αυγής διακόπηκε. Εκτός απροόπτου επρόκειτο να απολογηθεί αύριο. Κατηγορείται ότι ως πυρηνάρχης της Τοπικής Οργάνωσης Νίκαιας ενημέρωσε τον χρυσαυγίτη βουλευτή Λαγό και οργάνωσε το τάγμα εφόδου στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Ο Κ. Κορκοβίλης, ο οποίος είχε ήδη ξεκινήσει να απολογείται, όπως και ο επόμενος στη σειρά Μιχάλαρος δήλωσαν, ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν «λόγω του περιστατικού». Η υπεράσπιση των ναζί μίλησαν για την «ψυχική αναταραχή που έχει προκληθεί».