Δύο απορίες για το νόμο των ΜΜΕ

Tου Θάνου Καμηλάλη

Η ψήφιση του νόμου για τις τηλεοπτικές άδειες ήταν το εύκολο κομμάτι για την κυβέρνηση. Τώρα ξεκινάει το δύσκολο, η εφαρμογή και ως προς αυτήν θα πρέπει να θέσουμε δύο απορίες. Η πρώτη αφορά τους κ.Μπόμπολα και Ψυχάρη, που σύμφωνα με τελευταίες εξελίξεις δεν μπορούν να ζητήσουν άδεια λειτουργίας τηλεοπτικού καναλιού. Η δεύτερη είναι ακόμα πιο ουσιαστική

Άλλωστε στον κόσμο των ελληνικών ΜΜΕ το πρόβλημα δεν ήταν ποτέ τόσο η θέσπιση νόμων, όσο η εφαρμογή τους. Κανόνες υπήρχαν από το ξεκίνημα της ιδιωτικής τηλεόρασης, για παράδειγμα ο ιδρυτικός της νόμος του 1989 όριζε συγκεκριμένες προϋποθέσεις για την αδειοδότηση, μόνο που φυσικά δεν ίσχυσε ποτέ. Υπάρχει και η πιο πρόσφατη περίπτωση της είσπραξης του φόρου 20% επί των τηλεοπτικών διαφημίσεων, που αναβάλλεται με συνεχείς αποφάσεις τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Το τοπίο παρέμεινε άναρχο, «άρρωστο» γιατί έλειπε η βούληση, όχι ο τρόπος. Και υπάρχουν πολλοί που θα προτιμούσαν να παραμείνει έτσι.

Θα πληρώνουμε διόδια ακόμα κι όταν δεν κυκλοφορούμε

Οι εθνικές οδοί έχουν ερημώσει. Η εθνική Βόλος – Λάρισα σου δίνει την εντύπωση ότι είναι στη Χιροσίμα μετά από την ατομική βόμβα. Η τιμή της βενζίνης παρέα με τα διόδια που έχουν εκτιναχθεί στα ύψη κάνουν  την μετακίνηση των Ι.Χ. απαγορευτική.

Κι αναρωτιέται κανείς, αφού ο κόσμος δεν κυκλοφορεί, οι εταιρείες δεν έχουν χασούρα από αυτό; Γιατί δεν κατεβάζουν τα διόδια να έχουν εισπράξεις;

Νταβατζήδες (και λιμοκοντόροι) της Ενημέρωσης

Του Δημήτρη Μηλακα

Το περιστατικό είναι αληθινό και συμβαίνει καθημερινά, το ομολογεί άλλωστε και ο εκδότης «του μεγαλύτερου εκδοτικού οργανισμού της χώρας», του ΔΟΛ, ο κύριος Σταύρος Ψυχάρης στο πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο του: «Υπάρχουν και σήμερα Μέσα Μαζικής Εκβιάσεως». Το  λέει ευθαρσώς ο εκδότης στο κείμενό του με τον τίτλο «οι λιμοκοντόροι της ενημέρωσης».

Δεν γνωρίζουμε σε τι και ποιους  ακριβώς αναφέρεται αλλά  είμαστε σίγουροι ότι ο κύριος Ψυχάρης μιλά μετά λόγου γνώσεως περί του θέματος των εκβιασμών και εκβιαστών στο χώρο των ΜΜΕ.   Αλλωστε και εμείς παροικούμεν την Ιερουσαλήμ και κάτι έχει πάρει το αυτί μας…

Μια απάντηση στην Diane D’Arras

Senior Executive Vice President Water

Western Europe της Suez Environnement

Αγαπητή Diane

Να διευκρινίσουμε ότι η παρακάτω επιστολή απαντά σε όσα φέρεσαι να δήλωσες κατά την συνέντευξη τύπου που παραχώρησες σε επιλεγμένα μέσα στην Θεσσαλονίκη που ελπίζουμε να μετέφεραν με ακρίβεια τα λεγόμενά σου.

Θα κρίναμε μάλλον αρνητικά το γεγονός ότι παρά τη δημοκρατική παράδοση της Γαλλίας και τη δήλωσή σου ότι η εταιρία θα λάβει σοβαρά υπόψη της το τοπικό όραμα για την πόλη, στην συνέντευξη τύπου που παραχώρησες στη Θεσσαλονίκη οι θύρες ήταν συμβολικά κλειστές για τους πολίτες της αλλά και μη προσκαλεσμένους δημοσιογράφους. Αυτή η στάση της εταιρίας που εκπροσωπείς δημιουργεί ερωτηματικά για τις δημοκρατικές ευαισθησίες που επέδειξες ως εκπρόσωπος της Suez, καλώντας τους αιρετούς εκπροσώπους της αυτοδιοίκησης, να συμμετέχουν ως ανεξάρτητα μέλη, στο νέο διοικητικό συμβούλιο που θα προκύψει. Μια διευκρινιστική ερώτηση θα χρειαζόταν για το ποια ακριβώς δικαιώματα θα είχε μια τέτοια συμμετοχή πέραν ενός άλλοθι «διαφάνειας», αλλά αυτή από ότι φαίνεται από τα σχετικά δημοσιεύματα δεν έγινε από τους παρόντες δημοσιογράφους, μερικοί εκ των οποίων βρίσκονται στο payroll των δημοσιογραφικών επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του εταίρου με τον οποίο η Suez κατεβαίνει στον διαγωνισμό του ΤΑΙΠΕΔ για την απόκτηση του 51 % των μετοχών της ΕΥΑΘ.

Λεφτά υπάρχουν αλλά μόνο για τους MEGA-εργολάβους

Την ώρα που η πλειονότητα των πολιτών βυθίζονται στην ύφεση και βιώνουν σκληρά μέτρα και περικοπές, το ελληνικό δημόσιο βρίσκει λεφτά για να τα δώσει σε μεγαλοεργολάβους που διαθέτουν και κανάλια που στηρίζουν επικοινωνιακά το κυβερνητικό έργο.

Το ποσό των 5,7 εκατομμυρίων ευρώ εκταμιεύθηκε με απόφαση του υπουργού Υποδομών Μιχάλη Χρυσοχοίδη για να δοθεί ως τόκοι υπερημερίας στην εταιρεία Μορέας Α.Ε.. Πρόκειται για την εταιρεία που ελέγχεται απο τον όμιλο ΕΛΛΑΚΤΩΡ, συμφερόντων Μπόμπολα, που έχει κατασκευάσει τον αυτοκινητόδρομο απο την Κόρινθο έως την Καλαμάτα.