Προδοσία ξανά

Ο Αλέξης Τσίπρας και η Πρώτη-Δεύτερη Φορά Αριστερά κυβέρνηση πέτυχαν τον στόχο τους που δεν ήταν άλλος από την ψήφιση του τρίτου Μνημονίου.

Αυτός ήταν ο λόγος που έγινε κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ: για να περάσει το τρίτο Μνημόνιο που δεν μπορούσε να περάσει η κυβέρνηση Σαμαρά.

Αυτό δεν είναι κανένα μυστικό.

Σε συνέντευξή του στον ΑΝΤ1, στις 9 Δεκεμβρίου του 2014, δηλαδή πριν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει για πρώτη φορά κυβέρνηση, ο Γιάνης Βαρουφάκης είχε πει «Το Βερολίνο έχει συνειδητοποιήσει πως η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά δεν έχει πόδια και δεν μπορεί να νομιμοποιήσει το τρίτο μνημόνιο. Όπως εκπαραθυρώθηκε ο κ. Παπανδρέου γιατί χρειάστηκε μια νέα κυβέρνηση για να περάσει το δεύτερο μνημόνιο, το Βερολίνο αυτή τη στιγμή κρίνει πως χρειάζεται μια νέα κυβέρνηση για να περάσει το τρίτο μνημόνιο».

Ο ελληνικός ορντοφιλελευθερισμός

του Πέτρου Σταύρου

Αριστερή βιοπολιτική και ζητήματα οικονομικής πολιτικής μετά το Μνημόνιο 3

Σε ποια πολιτική και ιστορική φάση βρισκόμαστε σήμερα μετά και τη δεύτερη και καθοριστικότερη εκλογική επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Σεπτεμβρίου; Σε ποια φάση βρίσκεται ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και το ελληνικό αστικό πολιτικό σύστημα; Σε ποια φάση βρίσκονται οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και τι θέλουν να εφαρμόσουν πάνω στον ελληνικό κοινωνικό σχηματισμό; Δεν θα τα απαντήσουμε όλα αυτά τα ερωτήματα εδώ. Θα επιχειρήσουμε όμως κάποιες εκτιμήσεις στη βάση μιας νέας λογικής που δεν έχει αναπτυχθεί, μέχρι τώρα, στο πλαίσιο της ανασύνθεσης του αριστερού ριζοσπαστικού και αντικαπιταλιστικού χώρου αλλά και επιχειρήματος.

Συνήθως, η συζήτηση επί της αριστερής και ριζοσπαστικής στρατηγικής διεξάγεται κυρίως με όρους «εντός» και «εκτός» ευρωζώνης και ΕΕ. Αυτό το «εντός» και το «εκτός» μοιάζουν να χωρίζονται από ένα λεπτό χρονικό νήμα ως αποτέλεσμα μιας έκρηξης του βουλησιαρχικού δυναμικού της αντικαπιταλιστικής και ριζοσπαστικής αριστεράς αλλά και άλλων πιο εθνοκεντρικών και πατριωτικών δυνάμεων που θα εκδηλωθεί, από κοινού, κάποια στιγμή. Όμως στη πραγματικότητα αυτό το χρονικό νήμα δεν υπάρχει. Δεν μπορούμε να συζητάμε για το τι θα κάνουμε την «επόμενη ημέρα» όταν αυτή η «επόμενη ημέρα» τοποθετείται θεωρητικά στην εκτός ΕΕ εποχή. Πρόκειται για μια συζήτηση σε υψηλό θεωρησιακό επίπεδο που δεν λαμβάνει υπόψη της την παρούσα συγκυρία και τις πολιτικές συγχρονίες. Είμαστε ακόμα εντός της ΕΕ και δεν προβλέπεται να αποχωρήσουμε άμεσα. Άρα θα πρέπει να διορθώσουμε, κατά κάποιο τρόπο, τη χρονικότητα των στρατηγικών αναφορών μας που μιλούν με όρους «εντός» και «εκτός» της ΕΕ.

Μαγική εικόνα

Αν κάποιος σου έλεγε πριν από έναν χρόνο πως, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση, ο Αλέξης Τσίπρας θα ψηφίσει το πιο σκληρό Μνημόνιο, θα του έλεγες πως παραλογίζεται. Κι όμως, αυτό έγινε, και απόψε, τα μεσάνυχτα, η Βουλή θα ψηφίσει το πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα της συμφωνίας για το τρίτο πρόγραμμα στήριξης.

Αυτό που είναι εντυπωσιακό δεν είναι τόσο η απάτη του Αλέξη Τσίπρα αλλά η προθυμία τόσων ανθρώπων να αποδεχτούν πως έγινε αυτή η απάτη.

Άνθρωποι που μέχρι χτες ούρλιαζαν και διαδήλωναν κατά των Μνημονίων, όχι μόνο έχουν βγάλει τον σκασμό αλλά δεν δέχονται και κουβέντα κατά του Μνημονίου Τσίπρα.

Αδέρφια, η νίκη είναι κοντά!

Αισιοδοξία πρέπει να γεμίζει όλους τους Έλληνες η νέα έκθεση του ΔΝΤ που προβλέπει -μεταξύ άλλων- την ανάγκη λήψης πρόσθετων μέτρων ύψους 1,35 δισ. ευρώ, πρωτογενές έλλειμμα 0,5% για το 2015 και μηδενικό πρωτογενές πλεόνασμα για το 2016, εκτίναξη του χρέους στο 206,6% του ΑΕΠ για το 2016, νέα συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας και αύξηση της ανεργίας στο 27,1% για το 2016.

Το αισιόδοξο μήνυμα στην έκθεση του ΔΝΤ είναι πως η συνέχιση της ελληνικής κρίσης -που δεν είναι κρίση μετά από 6 χρόνια αλλά μόνιμη κατάσταση- θα επεκταθεί σε όλη την ευρωζώνη.

Αδέρφια, είμαστε ένα βήμα από το να διαλύσουμε την ευρωζώνη.

Let the party begin

Οι εκλογές έγιναν, οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης έγιναν, και τώρα -σύμφωνα με το …πρόγραμμα- πρέπει να εφαρμοστούν τα μνημονιακά μέτρα.

Το πρόβλημα με το Μνημόνιο είναι ότι είναι ανεφάρμοστο. Δεν είναι θέμα αν αγαπάς το Μνημόνιο ή όχι.

Δηλαδή, αν οι Έλληνες δεν έχουν αποφασίσει πως μπορεί και να χρειαστεί να πεθάνουν για το Μνημόνιο, το Μνημόνιο δεν μπορεί να εφαρμοστεί.

Αφήνω κατά μέρος το γεγονός πως ο απατεώνας Τσίπρας -μετά την κατάργηση του Μνημονίου- ξέχασε και το χρέος, και έρχομαι στην πραγματικότητα.

Έτοιμο το Μνημόνιο!

Ενώ οι Έλληνες κωλοβαράνε στις παραλίες, η κυβέρνηση κατάφερε να φτάσει σε συμφωνία με τους δανειστές. Μια δυο λεπτομέρειες που απομένουν δεν αποτελούν πρόβλημα και δεν μπορούν να σταθούν εμπόδιο στον νέο θρίαμβο της Ελλάδας.

Η συμφωνία αποδεικνύει πως δεν χρειάζεται να δουλεύουμε όλοι οι Έλληνες για να μεγαλουργήσει η χώρα, αφού αρκεί να δουλεύουν ο Τσακαλώτος με τον Σταθάκη και εμείς οι υπόλοιποι να κάνουμε βουτιές, για να επιβεβαιωθεί η εμβληματική φράση του Λένιν «Όλοι σε αγαπάνε όταν είναι έτοιμοι να χύσουν», η οποία αποδίδεται, λανθασμένα, στην Μαντόνα.

Νέα συγχαρητήρια επιστολή του Φιντέλ Κάστρο στον Αλέξη

Οι διαπραγματεύσεις δεκαεπτά ωρών στις Βρυξέλλες μέχρι το πρωί της Δευτέρας και η συνθηκολόγηση που έκανε ο Αλέξης Τσίπρας με το Τέταρτο Ράιχ δεν μπορούσαν να αφήσουν ασυγκίνητο τον Φιντέλ Κάστρο. Γι’ αυτό του έστειλε και δεύτερη επιστολή, μετά από εκείνη της επόμενης του δημοψηφίσματος.

Σύντροφε Αλέξη,

Έμεινα κι εγώ ξάγρυπνος την Κυριακή, παρακολουθόντας τις εξελίξεις κατά την διάρκεια της Συνόδου Κορυφής.

PSI & αποθεματικά Ασφαλιστικών Ταμείων και Δημόσιων Υπηρεσιών

Του Γιώργου  Πάσογλου

Δικηγόρου

Σχετικά με την ανταλλαγή των ομολόγων των ασφαλιστικών  ταμείων και των άλλων δημόσιων υπηρεσιών  με νέα ελληνικά ομόλογα είναι αναγκαίο να ληφθούν υπόψη μερικά γεγονότα, τα οποία αποσιωπούνταν  από τους  τραπεζίτες, το κράτος  και τους  συνδικαλιστές.

Καταρχήν πρέπει να διαχωρίσουμε τα ομόλογα των ασφαλιστικών ταμείων και των δημόσιων υπηρεσιών (π.χ. νοσοκομεία, πανεπιστήμια κτλ.) από τα ομόλογα των επενδυτών και κοινώς των κερδοσκόπων. Σύμφωνα με τους κανόνες του δημοσιονομικού δικαίου τα δημόσια δάνεια διαχωρίζονται σε αναγκαστικά και εκούσια. Αναγκαστικό είναι ένα δάνειο, όταν το κράτος επιβάλλει με νόμο στο εσωτερικό του την αγορά ομολόγων. Εκούσιο είναι ένα δάνειο όταν ένας επενδυτής αγοράζει με ελεύθερη θέληση σύμφωνα με το συμφέρον του ομόλογα από ένα  κράτος – δανειολήπτη.

Η καταιγίδα της Τετάρτης, οι χημικές ουρές, ο ρόλος της ΕΜΥ, η κολλώδης ουσία και το asset της φτωχοποίησης των λαών

Πριν λίγα 24ωρα τα ελληνικά ΜΜΕ έκαναν λόγο για έκτακτα καιρικά φαινόμενα και προειδοποιούσαν για την Καταιγίδα του Νώε από την οποία θα γλίτωναν μόνο η Μαρία Σπυράκη και ο Δημήτρης Καμπουράκης ώστε να εξασφαλισθεί η συνέχεια της αξιόπιστης ελληνικής φυλής-αμφότεροι μιλάνε με τον Θεό, δια μέσω Σαμαρά.
Τελικά εντελώς “συμπτωματικά” έριξε καρεκλοπόδαρα όταν 100.000 διαδηλωτές βρέθηκαν χθες βράδυ έξω από τη Βουλή διαμαρτυρόμενοι για το Μνημόνιο 3.

Το πιο εύκολο είναι να χαρακτηρίσει κανείς θεωρίες συνομωσίας τις φήμες που θέλουν τον Αττικό Ουρανό γεμάτο λευκές (χημικές) ουρές στην διάρκεια όλης της προηγούμενης εβδομάδας. Μάλιστα κάτοικοι της Φιλοθέης ανέβασαν στο διαδίκτυο φωτογραφίες από τον ουρανό της Αθήνας το απόγευμα της Δευτέρας. Ήταν γεμάτος από αυτές τις ουρές που μοιάζουν πλέον κοινό μυστικό, όπως είναι η αποδεκτή τροποποίηση του καιρού για τις αγροτικές καλλιέργειες.

Το κοκκάρι της γης

Την ώρα της ψηφοφορίας άρχισε να βρέχει στην εδώ και μήνες διψασμένη γη μας. Είχαμε να δούμε νερό από τον Μάη. Τελευταία έκανε συχνά πως θα βρέξει, τα μάζευε τα σύννεφα, μαύριζε το στερέωμα, ακούγαμε πως βρέχει σε όλη την υπόλοιπη χώρα αλλά εδώ τίποτα. Του ‘φευγε καμιά σταγόνα του ουρανού πότε πότε, σαν γέροντας που έχει ακράτεια αλλά μόλις περνούσε το μαύρο σύννεφο, ξαστέρωνε πάλι και η βροχή δεν ερχόταν.

Με την έναρξη της ψηφοφορίας για το Μνημόνιο 3 όμως, τα σύννεφα λυθήκανε και μια πολύ ωραία κι ευεργετική βροχή άρχισε επιτέλους να πέφτει. Κοιμήθηκα με το νανούρισμά της και με τη σκέψη στα σκόρδα, στο κοκκάρι, στα μαρούλια, στις λαχανίδες, στο σπανάκι, στη ρόκα, στα μπρόκολα, στα κουνουπίδια, στα σέσκουλα που θα πάρουν τα πάνω τους, που θα βγω το πρωί να τα αντικρίσω γεμάτα ζωή, να κοιτούν με κάθε φύλλο και κάθε τους κύτταρο ίσια κατά τον ουρανό. Κοιμήθηκα με τη σκέψη στη γη που από αύριο κιόλας θα ξεπετάξει τα μπαχάρια της και θα πρασινίσει ο τόπος.