
Άκουγα στο ΣΚΑΙ τον Ερντογάν, να μιλάει για την “εθνική μας τραγωδία”. Χάσαμε, έλεγε, διακόσιους σαράντατοσους ανθρώπους (δεν θυμάμαι ακριβώς τον αριθμό των νεκρών μέχρι εκείνη την ώρα). Εμείς, ένα έθνος 77 εκατομμυρίων, σήμερα πενθούμε τον χαμό των δικών μας ανθρώπων αλλά με τη βοήθεια του θεού μπλα μπλα μπλα. Έκλεισε το διάγγελμα με απειλές για εξεταστικές και για αυτούς που θα πληρώσουν.
Τι πούστηδες είναι αυτοί οι εξουσιαστές τελικά. Προσέξτε γλώσσα που χρησιμοποίησε: τραγωδία του έθνους, ολόκληρου του έθνους, όσων είναι Τούρκοι, όλοι εμείς πενθούμε τους δικούς μας ανθρώπους και ας είμαστε (εμβόλιμος εθνικισμός-πάντα βοηθάει, όπως επίσης και να κολλάς κάπου τον θεό, τον όποιο θεό) ένα κραταιό έθνος 77 εκατομμυρίων και άρα διακόσιοι πάνω η κάτω δεν αλλάζουν κάτι, στο σώμα του έθνους είναι σαν ένα κόψιμο στο δάχτυλο. Ματώνει λίγο, πονάει λίγο αλλά το σώμα παραμένει κραταιό και δυνατό, ισχυρό να συντρίψει αυτούς (κάποιους, όποιους, μια θολή απειλή χωρίς όνομα ή ιδιότητα) που προκάλεσαν αυτό το κόψιμο. More