Ένας χρόνος χωρίς τον Μανώλη Γλέζο

Του Γεράσιμου Χολέβα

Σαν σήμερα πριν έναν χρόνο έφυγε από τη ζωή ο Μανώλης Γλέζος.

Ο Μανώλης Γλέζος τη νύχτα της 30ης προς 31η Μαΐου 1941 μαζί με τον Απόστολο Σάντα κατέβασαν από την Ακρόπολη τη σβάστικα.

«Κατά τη νύκτα της 30ης προς την 31η Μαΐου υπεξηρέθη η επί της Ακροπόλεως κυματίζουσα γερμανική πολεμική σημαία παρ’ αγνώστων δραστών. Διενεργούνται αυστηραί ανακρίσεις. Οι ένοχοι και οι συνεργοί αυτών θα τιμωρηθώσι διά της ποινής του θανάτου» ανέφερε σε ανακοίνωση της η Κομαντατούρ, στις 31 Μαΐου 1941.

«Ανέβα στην ταράτσα και κοίταξε στην Ακρόπολη»

 Σημείωση blog : Τον φοβήθηκαν οι ναζί στα 19 του που τον επικύρηξαν μαζί με τον Λάκη Σάντα. Τον φοβήθηκαν οι μετεμφυλιακές κυβερνήσεις καταδικάζοντας τον τρεις φορές σε θάνατο. Τον φοβήθηκαν στα 90 του κι οι παπαδημιοι του λαού το 2012 όταν τον ψέκαζαν προκλητικά μαζί με τον Μίκη Θεοδωράκη. Γιατί ο Μανώλης Γλέζος ήταν βγαλμένος από κείνη την πάστα που έκανε ότι είχε πει ο Κάστρο. Μαγκιά είναι να είσαι μέσα στο στόμα του Λύκου και να του φωνάζεις “άντε γαμήσου”.

Αντιγράφουμε τον παρακάτω μικρό φόρο τιμής στον Μανώλη Γλέζο από τη σελίδα του Βιβλιοπωλείου «Μικρό Καράβι» στο Facebook.

| Μανώλης Γλέζος | 9 Σεπτεμβρίου 1922 – 30 Μαρτίου 2020 |

Πήγαινε κοιμήσου Μανώλη, αλλαγή βάρδιας

Του Αλέκου Αναγνωστάκη

Ο Μανώλης Γλέζος ζούσε ταυτόχρονα στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον, έτσι όπως τα προσέγγιζε.

Γι’ αυτό εξάλλου μας καλεί να αναζητήσουμε το περιεχόμενο της ζωής και μέσα στις ίδιες τις σχέσεις ζωντανών και νεκρών. «Ζω για τους συντρόφους μου που χάθηκαν. Γι’ αυτούς που δεν υπάρχουν πια. Πριν από κάθε μάχη μαζευόμαστε και κουβεντιάζαμε. Και λέγαμε: Εάν εσύ ζεις, μη με ξεχάσεις» έλεγε, εξηγώντας γιατί σε μεγάλη ηλικία παρέμενε έφηβος.

Με ιδιαίτερα, κυριολεκτικά, τρόπο τοποθετεί μέσα σε ένα φάσμα τη διάκριση μεταξύ ζωντανού και νεκρού, όπου ζωντανοί και οι νεκροί κατοικούν μέσα στο ίδιο συνεχές. «Πέθανε, παραδείγματος χάριν, πριν από λίγες ημέρες ο φίλος μου, ο σεμνός αγωνιστής Φάνης Πασπαλιάρης. Μην κοιτάτε που η δημοσιότητα για διάφορους λόγους έχει ρίξει τα φώτα πάνω μου. Δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν οι αμνημόνευτοι αγωνιστές. Στην πραγματικότητα, γι’ αυτούς αγωνίζομαι μέχρι σήμερα. Για τα ανέστια όνειρά τους» υπογράμμιζε, αναφερόμενος στους τόσους άλλους, τους πολυάριθμους ανώνυμους αγωνιστές που συνθέτουν τη γενική πρωτοπορία η οποία αγωνίζεται και εμπνέει για να ανθρωπέψει ο άνθρωπος.

«…και μην ακούς των Αμερικανώ και των Εγγλέζω»

Του Γιώργου Παπαιωάννου

Στιχάκια από την Απείρανθο για τον Γλέζο και την Αντίσταση

Αφορμή για αυτές τις γραμμές στάθηκε μια βραδιά στην Απείρανθο της Νάξου το καλοκαίρι. Έχοντας στην παρέα τον μουσικό Σταύρο Μαραγκουδάκη από το Ρέθυμνο με τη λύρα του, η επίσκεψη στο πανέμορφο χωριό της ορεινής Νάξου είχε βέβαιη κατάληξη.

Είναι άλλωστε γνωστή η σχέση του ιστορικού χωριού με την Κρήτη, και ιδιαίτερα με τα Σφακιά, κάτι που καταλαβαίνει κανείς από τα ήθη, τα έθιμα και την ξεχωριστή διάλεκτο των κατοίκων. Όπως είναι γνωστή και η μοναδική σχέση του νησιού με τη μουσική, με έρευνες να δείχνουν πως είναι από τα μέρη με τους περισσότερους μουσικούς και οργανοπαίχτες.

Έτσι, κάπου στα τέλη Ιουλίου στην πλάτσα τ’ Απεράθου, δεν άργησε να φτιαχτεί μια παρέα από πολύ νέα παιδιά που επιστράτευσαν άλλος το βιολί, άλλος τη φωνή του ή την –αξιοθαύμαστη σε αυτές της ηλικίες– γνώση της μουσικής και της ιστορίας του τόπου. Τα νησιώτικα, αλλά και τα κρητικά παραδοσιακά τραγούδια, μονοπώλησαν το πρόγραμμα μέχρι το πρωί.

Επαναστάτης με αιτία

Όσοι πάλεψαν για τα ιδεώδη τους αγνοώντας την ίδια τους τη ζωή γνωρίζουν πολύ περισσότερο πως μια βροχή όσο δυνατή και να ναι δεν είναι δικαιολογία για παύση, δεν αρκεί για να τους εμποδίσει να τιμήσουν όπως αρμόζει την επέτειο του Πολυτεχνείου στις 17 Νοέμβρη.

Μ. Γλέζος: Δεν υπάρχει έτοιμος δρόμος για την αριστερά, πρέπει να σκάψουμε για να τον ανοίξουμε!

Είμαστε σε ένα σταυροδρόμι, θα πάμε αριστερά, δεξιά, ίσα… Όχι, δεν είμαστε μπροστά σε κανένα σταυροδρόμι. Θα σκάψουμε τον δρόμο που θα διαβούμε, αυτή είναι η διαφορά. Θα σκάψουμε τον δρόμο. Δεν έχουμε έτοιμο δρόμο, δεν θα κάνουμε επιλογή ανάμεσα σε δρόμους. Εμείς θα φτιάξουμε τον δρόμο που θα διαβούμε για να –το έχω πει, το ξαναλέω– να φέρουμε τον λαό στην εξουσία

Θέλουμε να δώσουμε σε όλους ζωή, θέλουμε να μην υποτάσσουμε κανέναν άνθρωπο σε καμιά αντίληψη, πουθενά. Θέλουμε τον συνάδελφό μας, τον συνάνθρωπό μας να είναι δίπλα μας στον αγώνα για την ανθρωποποίηση του ανθρώπου. Ο δρόμος της Αριστεράς είναι δύσκολος, δεν είναι εύκολος, αλλά εδώ σας θέλω. Τα εύκολα είναι για άλλους, για εμάς είναι τα δύσκολα…

Με Όμηρο παρεμβαίνει ο Γλέζος στην κόντρα για τον εμφύλιο

Παρέμβαση

Με παρέμβαση στην προσπάθεια αναθεώρησης της Ιστορίας της περιόδου της Αντίστασης, με αφορμή το αντικομμουνιστικό συνέδριο στο Ταλίν της Εσθονίας, προχωρά ο Μανώλης Γλέζος.

Σε ανοιχτή του επιστολή το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς αναφέρει:

Το σιδηρούν παραπέτασμα της Ε.Ε.

του Περικλή Κοροβέση

Σε εποχές ζοφερές, όπως η δική μας, αν επιζήσουν οι σημερινές πολιτικές δυνάμεις εξουσίας, τότε η πλήρης καταστροφή της χώρας είναι η μόνη βέβαιη προοπτική.

Αλλά υπάρχει και μια άλλη φαντασιακή υπόθεση. Ας υποθέσουμε πως η ειρήνη και η ευημερία επικρατούν σε όλο τον πλανήτη και οι λαοί αποφασίζουν μόνοι τους για την τύχη τους και όχι μέσω αντιπροσώπων.

Με την άμεση συμμετοχή τους στα κοινά διαμορφώνουν ένα ανεξάρτητο έθνος. Φυσικά, μέσα σε μια αρμονική διεθνή κοινότητα που θα βασίζεται στις αρχές της ισονομίας.

Ο Μανώλης Γλέζος και οι ολίγιστοι της ιστορίας

Της Δέσποινας Παπαγεωργίου

«Μία από τις χειρότερες αιτίες εχθρότητας είναι η λύσσα και η ποταπή επιθυμία να δεις να υποκύπτει αυτός που τολμά να αντιστέκεται σε αυτό που σε συνθλίβει», έγραφε ο Αλμπέρ Καμύ. Η ρήση ταιριάζει «γάντι» στην πρόσφατη επίθεση δύο αρθρογράφων στον Μανώλη Γλέζο.

Ξεκινάμε με το συμπέρασμα, γιατί μόνο έτσι αρμόζει σε έναν Μανώλη Γλέζο. Ο Μανώλης Γλέζος δεν είναι «μόνο» ο ήρωας που, μαζί με τον Απόστολο Σάντα κατέβασαν από την Ακρόπολη τη ναζιστική σημαία, κάνοντας τότε την καρδιά της κατεχόμενης Ευρώπης να χτυπά εκεί, στον έστω και προσωρινά απελευθερωμένο από το μιαρό αυτό σύμβολο ιερό βράχο-μήτρα της Δημοκρατίας. Ο Μανώλης Γλέζος είναι κυρίως ένας άνθρωπος που δεν υπέταξε ποτέ την ιδεολογία του στην ανάγκη. Ακόμα και όταν η ιδεολογία του τον οδήγησε τρεις φορές σε καταδίκη εις θάνατον και σε πολλά χρόνια στη φυλακή.

Ο «άβολος σύντροφος»

του Νίκου Σκοπλάκη

Η αγιογράφηση πολιτικών μορφών της Αριστεράς αποτελεί μορφή λήθης και όχι ιστορικής μνήμης· γι’ αυτό, αν θέλουμε να τιμούμε τους άξιους τιμής, οφείλουμε να αποτιμούμε τα ιστορικά τους εγχειρήματα μέσα στις αντιθέσεις, αλλά και τα εγχειρήματά τους στο τώρα, για όσους είναι ακόμα ζωντανοί.

Σε ό, τι αφορά τον Μανόλη Γλέζο, εκτός από τα πολύ γνωστά του παρελθόντος, δεν έχει να απολογηθεί για κάτι σε κανέναν και για τα διαβήματά του στο τώρα: δεν ήταν ο Γλέζος που επένδυσε στην υποκριτική προβολή ενός προκατασκευασμένου προφίλ, υποπροϊόντος ενός αδιαφανούς μεταπολιτικού μάρκετινγκ εν ονόματι της Αριστεράς, ώστε να συντηρηθεί στην πρωθυπουργία. Δεν ήταν ο Γλέζος που περιφρόνησε και αγνόησε συστηματικά τους πάντες και τα πάντα, εκφυλλίζοντας ένα κόμμα της ανανεωτικής αριστεράς σε σούπερ-μάρκετ για τη διακυβερνητική αρχή του ενός ανδρός και του περιγύρου του. Δεν ήταν ο Γλέζος που ανέχθηκε ή υποδαύλισε τη δημόσια κατασυκοφάντηση και διαπόμπευση ιδρυτικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για να σταθεροποιηθεί κυβερνητικά σε «εθνική συνεννόηση» με τρίτο μνημόνιο. Δεν ήταν ο Γλέζος που χρησιμοποίησε το δημοψήφισμα και το ψηφισμένο πρόγραμμα του κόμματός του ως ανταλλάξιμα είδη για να τα πετάξει στα σκουπίδια ενός eurogroup κι ενός συμβουλίου παλαιομνημονιακών αρχηγών. Δεν είναι ο Γλέζος που με σκηνοθετημένη διάθεση επικοινωνιακής σεμνοτυφίας έχει στηρίξει την προβολή του σε κίτρινους μηχανισμούς. Δεν είναι, τέλος, ο Γλέζος που έχει εθιστεί στην υποταγή, με ταυτόχρονη καταρράκωση όσων, όχι τόσο παλιά, συνιστούσαν πολιτικό λόγο, έννοιες, προγραμματικά περιεχόμενα ενός ριζοσπαστικού εγχειρήματος.

Ο Μανώλης Γλέζος ζητάει από το λαό να βγει στους δρόμους

Ενόψει της Συνόδου Κορυφής στη Ρίγα της Λετονίας, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μανώλης Γλέζος, κάνει έκκληση στο λαό να βγει στους δρόμους, γιατί «Tώρα είναι η ώρα να αποδείξουμε σε όλους ότι διατηρούμε τη μνήμη της ελευθερίας, την ιδεολογία της αντίστασης».

Ο κ. Γλέζος ζητάει «Να βγούμε στο δρόμο για να πούμε και στην κυβέρνησή μας πως είμαστε δίπλα της, αρκεί να μην κάνει βήμα πίσω».

Με όλο τον σεβασμό στο Μανώλη Γλέζο, δεν γίνεται οι πολίτες να βγαίνουν στον δρόμο, μόνο όταν το επιθυμεί η κυβέρνηση ή όταν βολεύει την κυβέρνηση.

Μια άλλη ανάγνωση της δήλωσης Γλέζου

Του Δημήτρη Ψαρρά

Πολύ βιάστηκαν όσοι έσπευσαν να «μαλώσουν» τον Μανώλη Γλέζο για τις γνωστές δηλώσεις του. Οποιος γνωρίζει την πορεία και τη στάση ζωής αλλά και την πολιτική ευφυΐα του ιστορικού στελέχους της Αριστεράς θα έπρεπε να λάβει υπόψη του και ένα δεύτερο ενδεχόμενο, το οποίο κατά τη γνώμη μου είναι εξίσου πιθανό.

Με τη γνωστή αίσθηση αυτοθυσίας που τον διακρίνει, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δεν δίστασε να θέσει σε δοκιμασία τις καλές του σχέσεις με την ηγεσία του κόμματός του προκειμένου να στείλει ένα μήνυμα, το οποίο δεν απευθυνόταν στο εσωτερικό της χώρας, αλλά στους Ευρωπαίους διαπραγματευτές.

Α, Β, Γ, Δ και πάει λέγοντας

Του Στέφανου Λίβου

Χωρίς περιττούς προλόγους, απαριθμίζω τις σκέψεις μου:

1.Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η κυβέρνηση του βουνού ούτε κανένας δούρειος ίππος που θα ανατρέψει τον καπιταλισμό. Είναι μια εκλεγμένη κυβέρνηση που εκφράζει το 4% αυτών που τον ψήφιζαν ανέκαθεν και ένα 33% ανθρώπων που προέρχονται από άλλους δημοκρατικούς χώρους. Αυτά λοιπόν που θα εφαρμόσει οφείλουν να είναι αντίστοιχα, γι’ αυτό καλό θα είναι να λείπουν από τώρα οι επαναστατικές χοντράδες, για να μην ζαλιστούμε μετά από τις κωλοτούμπες.

2.Οι ΣΥΡΙΖΑίοι που δηλώνουν δυσαρεστημένοι από τη διαπραγμάτευση και υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα θα πρέπει να φύγει από το ευρώ ας ψήφιζαν ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή ΚΚΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία εξουσιοδότηση να μας βγάλει εκτός Ευρωζώνης ούτε και θυμάμαι να την ζήτησε ποτέ. Αν κάποιοι σημερινοί βουλευτές ήθελαν ένα τέτοιο σενάριο, ας μιλούσαν προεκλογικά ανοιχτά για το ενδεχόμενο Grexit αντί να το αποφεύγουν ως απίθανο.

Η Αθήνα τραβάει το αυτί της Κυπριακής Δημοκρατίας

Aπό τα χρόνια της χούντας, όταν ο δικτάτωρ Ιωαννίδης ετοίμαζε το πραξικόπημα κατά του Προέδρου Μακαρίου, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών είχε να εκδώσει ρηματική διακοίνωση προς το υπουργείο Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ιούλιο του 2014, ο νυν ΥΠ.ΕΞ. Β. Βενιζέλος το κατάφερε: με ρηματική διακοίνωση επεχείρησε να βάλει στη θέση της μια ευρωβουλευτή! Την Ελένη Θεοχάρους.

3 συγκλονιστικά βίντεο από την ΕΤ3 με θέμα το ξεπούλημα της ΔΕΗ

Είναι εμπεριστατωμένες και τεκμηριωμένες οι παρεμβάσεις που έκαναν στην χθεσινή μαραθώνια εκπομπή της ελεύθερης ΕΤ3 ο Μανώλης Γλέζος και ο Νίκος Μπογιόπουλος (Δείτε τα βίντεο).

Το θέμα της εκπομπής είχε θέμα το ξεπούλημα μέρους της ΔΕΗ Πραγματικά ήταν μια συγκλονιστική εκπομπή φορτισμένη, γεμάτη συναίσθημα στον βαθμό που ο ένας παρουσιαστή της –ο άλλος ήταν ο Χρήστος Αβραμίδης- 0 Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης δακρύζει την ώρα που η κάμερα δείχνει τους χιλιάδες ανθρώπους που ξενυχτούν στα μπλόκα έτσι ώστε να μην περάσει το νομοσχέδιο για την «Μικρή ΔΕΗ».

Σύμβολα και συμβόλαια

Σε προηγούμενο άρθρο μου επιχείρησα μια σύγκριση των επιτυχόντων ευρωβουλευτών των ελληνικών κομμάτων με βάση την ιδιότητα που ο καθένας από αυτούς έχει. Παράλληλα, για αρκετούς υποψηφίους, το όνομά τους και η συμμετοχή τους φέρει και κάποιον συμβολισμό. Τι συμβολίζει η εκλογή του Κύρτσου ας πούμε και τι συμβολίζει αυτή του Γλέζου;

Ο Μανώλης Γλέζος δεν είναι η πρώτη φορά που συμμετέχει στο ευρωκοινοβούλιο. Πρωτοσυμμετείχε στα ευρωπαϊκά πράγματα, με θεσμικό ρόλο τουλάχιστον, το 1984 όταν και εξελέγη για πρώτη φορά ευρωβουλευτής. Συνεπώς είναι γνωστός στις Βρυξέλλες, τουλάχιστον για όσους γνωρίζουν λίγη ιστορία. Για τους υπόλοιπους, και βάση της επιτυχίας της ακροδεξιάς σε όλη την Ευρώπη, είναι ένα ζωντανό μάθημα Ιστορίας.

ΣΤΑ 1,3 ΤΕΤΡΑΚΙΣ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΡΑΧΜΕΣ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΟΦΕΙΛΕΣ

Το 1,35 τετράκις εκατομμύρια δραχμές φτάνουν οι γερμανικές οφειλές, σύμφωνα με στελέχη της Τράπεζας της Ελλάδος, που παρουσίασαν τα στοιχεία στην Επιτροπή Διεκδίκησης Γερμανικών Αποζημιώσεων της Βουλής.

Πρόκειται για ποσό που αφορά το έτος 1941 με πληθωριστική αξία, χωρίς να έχει γίνει αναγωγή σε σημερινές τιμές και χωρίς να έχει αφαιρεθεί η πληθωριστική αξία.

Η “Συνθήκη Ειρήνης”, που θα έκανε τη Γερμανία να πληρώσει τις οφειλές της στην Ελλάδα

Τι αναφέρει το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα δια στόματος Μανώλη Γλέζου. Η “συγγνώμη”, που μένει σκοπίμως στα λόγια

«Το αίτημά μας σήμερα είναι ένα: Υπογραφή συνθήκης ειρήνης με τη Γερμανία που αποφεύγουν να υπογράψουν οι πάντα νομότυποι Γερμανοί, γιατί μόνο τότε θα υποχρεωθούν να πληρώσουν τις οφειλές τους στην Ελλάδα», τόνισε ο Μανώλης Γλέζος, βουλευτής και πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που δόθηκε την Πέμπτη στην ΕΣΗΕΑ.

Τάδε έφη…

Με τις αποσκευές του πλήρεις από κροκοδείλια δάκρυα για τις γερμανικές θηριωδίες επί Κατοχής, επισκέπτεται την Ελλάδα ο Γερμανός Πρόεδρος Γιοάκιμ Γκάουκ.

Στους μαρτυρικούς τόπους όπου θα βρεθεί, ένας προσομοιωτής τύψεων καρφιτσωμένος στο μέρος της καρδιάς θα ορίζει τις συσπάσεις του προσώπου του. Κι ένα γονατογράφημα με ανέξοδες συγγνώμες που αποστήθισε καθ’ οδόν θα υπαγορεύει τις δηλώσεις του.

Αλλά μέχρις εκεί η καλή του διάθεση. Διότι, όπως διευκρίνισε, δεν μπορεί να αποστεί από τις θέσεις της κυβέρνησής του στο θέμα των επανορθώσεων.

Σκληρή απάντηση Γλέζου στους Γερμανούς για τις αποζημιώσεις

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Σκληρή απάντηση Γλέζου στους Γερμανούς για τις αποζημιώσεις

Ο άνθρωπος-σύμβολο της ελληνικής αντίστασης στους ναζί «κατακεραύνωσε» το ΥΠΕΞ της Γερμανίας για την δήλωσή του ότι η αποζημίωση της Ελλάδας «από την σκοπιά της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης δεν αποτελεί πλέον θέμα».

Το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία τονίζει:

Η απάντηση του Υπουργού Εξωτερικών της Γερμανίας σε δημοσιογραφική ερώτηση, για τις οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα, είναι ανιστόρητη, ψευδής και εξοργιστική.