Αδικαίωτα τα θύματα στη Μανωλάδα

Του Κώστα Ζαφειρόπουλου

Ακόμα ένα θλιβερό επεισόδιο στην προδιαγεγραμμένη αρνητική δικαστική εξέλιξη της υπόθεσης της άγριας ρατσιστικής επίθεσης στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας το 2013 γράφτηκε χθες στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο Πάτρας.

Το δικαστήριο βάσει του μεταγενέστερου νόμου 4411/2016 κήρυξε παραγεγραμμένη υφ’ όρον την ποινή των 8 ετών και επτά μηνών που είχε επιβληθεί πρωτοδίκως στον απλό συνεργό (ιδιοκτήτη του κτήματος) και έκανε δεκτό το αίτημα αναβολής (επ’ αόριστον) της υπόθεσης για τον φυσικό αυτουργό (τον έναν επιστάτη) ο οποίος έχει καταδικαστεί σε 14 χρόνια φυλάκισης.

Και οι δύο αρχικά καταδικασθέντες παραμένουν ελεύθεροι καθώς οι ποινές τους είχαν ανασταλτικό αποτέλεσμα.

Οι «επενδυτές» των πάσης φύσεως Μανωλάδων

Του Αλέξανδρου Ζέρβα

Φαίνεται πως, πέραν από το γελοίον της δήλωσης Μάρδα, αποκαλύπτεται σιγά-σιγά μια κρυφή ατζέντα που ενυπάρχει πίσω από τη συνολική διαχείριση του προσφυγικού. Κρυφή βέβαια παραμένει μόνο στην Ελλάδα, γιατί σε άλλες χώρες, όπως η Γερμανία, η Άνγκελα Μέρκελ έχει φανερά επιδοθεί -εδώ κι αρκετό καιρό και κατά παραγγελία προφανώς των Γερμανών βιομηχάνων- στην προσπάθεια προσέλκυσης των φτηνών εργατικών χεριών προσφύγων και μεταναστών.

Η κρυφή ατζέντα των εγχώριων «επενδυτών»

Η εν λόγω κρυφή ατζέντα υπαγορεύει τη λογική ότι «από τη στιγμή που θα μας κατσικωθούν δεκάδες χιλιάδες από δαύτους για κάποια χρόνια, γιατί να μην τους αξιοποιήσουμε για την τόνωση της εγχώριας οικονομίας;». Με ανάλογη, άλλωστε,  λογική δεν είχε χτιστεί πριν από κάποια χρόνια η ισχυρή Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων; Με τέτοιες πρακτικές δεν πλούτιζαν οι μεγαλοτσιφλικάδες στις πάσης φύσεως Μανωλάδες ανά την επικράτεια; Έχει κανείς την ψευδαίσθηση πως σήμερα θα διακινδυνεύσουν να χάσουν αυτήν την ευκαιρία για νέες «επενδύσεις»;  

Όχι άλλες Μανωλάδες

Της Μαρίας Παρέντη

“Σαν πρόσφυγας δεν έζησα, μα νιώθω πρόσφυγας και τάσσομαι στο πλευρό εκείνων που πατρίδα χρειάζονται.”

Αμπελάκια Σαλαμίνας 3 Νοεμβρίου 2012. Ο Ουαλίντ Τάλεμπ  ξεκινά όπως κάθε μέρα για τη δουλειά του.  Εδώ κι ένα χρόνο εργάζεται σε ένα φούρνο. Του αρέσει τόσο να φτιάχνει ψωμί. Τα χρήματα δεν είναι καλά και δεν τα παίρνει στην ώρα τους, αλλά δεν μπορεί να έχει και πολλές απαιτήσεις. Το αφεντικό όταν τον πήρε ήξερε πως  δε θα ζητήσει ασφάλειες κι αποζημιώσεις. Απέλυσε μάλιστα και τρεις άλλους γιατί, όπως είπε, η κρίση τον είχε “γονατίσει”.

Η σκοτεινή λάμψη της δικαιοσύνης

Αργεντινή, Γάζα, Μανωλάδα. Τρεις φαινομενικά διαφορετικές περιπτώσεις, οικίες στην Ελλάδα, οι οποίες δεν πολυμοιάζουν μεταξύ τους. Ή μήπως όχι;

Η Αργεντινή επέλεξε να χρεοκοπήσει “επιλεκτικά” απ’ το να πληρώσει 1600 φορές πάνω δύο από τα κοράκια του χρηματοπιστωτικού κόσμου που γάμησαν ολοκληρωτικά μέσα σε τρεις δεκαετίες τον πλανήτη.

Η απόφαση της χώρας της Λατινικής Αμερικής δεν ήταν προϊόν μιας παράνοιας της στιγμής, αλλά συνειδητή επιλογή, εξαιτίας της απόφασης ενός αμερικανικού δικαστηρίου κατά την οποία όποιος χρεώνει γονατισμένες χώρες με ομόλογα υποπολλαπλάσια της αξίας τους, μπορεί μετά να ζητά τα ρέστα, την είσπραξη του ταμείου, και το ταμείο το ίδιο.

Σκάγια από άλλο ανέκδοτο

Ηταν ένας Ιάπωνας, ένας Αμερικανός κι ένας Έλληνας στο αεροπλάνο. Το αεροπλάνο πετούσε πάνω από μια άγνωστη ζούγκλα και κάποια στιγμή αναγκάζεται λόγω βλάβης -δεν το έριξε κανείς παλαβός- να πραγματοποιήσει αναγκαστική προσγείωση.

Εκεί λοιπόν μέσα στη ζούγκλα, οι τρεις τους βρίσκουν ξαφνικά μπροστά τους μια πανάγρια ανθρωποφάγα φυλή. “Μη φοβάστε” τους λέει ένας τύπος με φτερά και τον πούτσο του δεμένο μέσα σε ένα καλάμι. “Δεν θα σας φάμε σαν τα άλλα ανέκδοτα. Θα σας πάρουμε μαζί στο χωριό για να διεξάγουμε μια ανθρωπολογική μελέτη”.

Στο χωριό υπήρχε μια περίεργη καλύβα γεμάτη τρύπες. Οι τρεις ταξιδιώτες στέκονται μπροστά στην πόρτα, ενώ όλοι οι ανθρωποφάγοι ανθρωπολόγοι κρεμιούνται σαν τσαμπιά σταφύλια γύρω απ´την καλύβα για να βλέπουν απ´τις τρύπες τι γίνεται μέσα.

Η μονόφθαλμη δικαιοσύνη της Μανωλάδας

«Μπράβοι του γαιοκτήμονα πυροβολούν στο ψαχνό εναντίον των μεταναστών εργατών γης που διεκδικούν τα δεδουλευμένα έξι μηνών, τραυματίζοντας τριάντα τέσσερις.»  Είκοσι λέξεις μόνο αρκούν για να συνοψίσουν τι συνέβη στη Μανωλάδα τον Απρίλη του 2013. «Οι μετανάστες δουλεύουν για 22 ευρώ σε 45 βαθμούς θερμοκρασία και κοιμούνται σε παραπήγματα που λίγο διαφέρουν από τα θερμοκήπια.» Άλλες είκοσι λέξεις χρειάζονται για να περιγραφεί τι ακριβώς σημαίνει Μανωλάδα. «Αθώοι ο γαιοκτήμονας και ο ένας μπράβος, οι άλλοι δύο καταδικάστηκαν για σωματικές βλάβες σε εξαγοράσιμες ποινές και αφέθηκαν ελεύθεροι.» Ακόμα είκοσι λέξεις για τη σημερινή δικαστική απόφαση.

Η Ελληνική Δικαιοσύνη είναι τυφλή

by To Skouliki Tom

Αθώοι όλων των κατηγοριών κρίθηκαν χθες, από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο της Πάτρας, ο επιχειρηματίας που κατηγορείτο για την υπόθεση της επίθεσης εναντίον των μεταναστών τον Απρίλιο του 2013 στη Νέα Μανωλάδα, καθώς και ο ένας επιστάτης της επιχείρησης, ενώ οι άλλοι δύο επιστάτες αφέθηκαν ελεύθεροι μετά την έφεση.

Η αλήθεια είναι πως όταν αρχικά διάβασα ότι η Εισαγγελέας της έδρας πρότεινε την ενοχή και των 4 κατηγορουμένων, παραξενεύτηκα. Μετά, όταν ήρθε η απόφαση των δικαστών, μπήκαν επιτέλους όλα σε μια τάξη.

Οι δικαστές δεν καταδικάζουν τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται

Αθώοι κρίθηκαν από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο της Πάτρας οι δυο από τους κατηγορούμενους για τους τραυματισμούς με όπλα περισσότερων από 30 ξένων εργατών που ζητούσαν να τους καταβληθούν τα δεδουλευμένα πολλών μηνών στα φραουλοχώραφα της Νέας Μανωλάδας, ενώ οι άλλοι δυο αφέθηκαν ελεύθεροι μέχρι την έφεση.

Οπωσδήποτε, είναι απόλυτα δίκαιη η απόφαση του δικαστηρίου, αφού το να πυροβολείς ξένους εργάτες και να τραυματίζεις τριάντα από αυτούς είναι πλημμέλημα της πλάκας μπροστά στο έγκλημα που διέπραξε η Χάρις Αλεξίου που τραγούδησε για τις καθαρίστριες.

Tα ‘χω μισήσει τα ολόχρυσα κλουβιά σας

Ένα μεικτό ορκωτό δικαστήριο, με τεσσερις «ευυπόληπτους» πολίτες και τρεις δικαστές, αποφάσισαν ότι ο «καλός οικογενειάρχης και επιχειρηματίας» Βαγγελάτος είναι αθώος. Τι κι αν 35 μετανάστες πυροβολήθηκαν στο ψαχνό, επειδή ζητούσαν τα δεδουλευμένα τους, τι κι αν δούλευαν και ζούσαν σε συνθήκες απάνθρωπες, που ούτε ζώα δεν θα μπορούσαν να ζήσουν. Τι κι αν γίνεται καθαρό δουλεμπόριο.

Και τι έκπληξη, μάθαμε ότι μπαίνει στο αρχείο η υπόθεση στο Φαρμακονήσι, ναι και όλως τυχαίως κανείς δεν είναι ένοχος. Τι κι αν ξεκληρίστηκαν οικογένειες, τι κι αν θα μας στοίχειωναν τα πρόσωπα των πατεράδων. Τι κι αν κατάφεραν μέσα στην τραγωδία τους, να καταγγείλουν και να ζητήσουν βοήθεια.  Άνθρωποι και υπάνθρωποι. Μόνο που οι υπάνθρωποι έχουν το κοστούμι και τον τίτλο. Την στολή του καλού πολίτη. «Φόρα αφεντικό λοιπόν τα κολάρα και τις γραβάτες! Φόρα τις σοβαρές μουτσούνες! Δεν πειράζει να μην έχεις κεφάλι, καπέλο να ‘χεις και φτάνει…Φτου σου κόσμε», όπως φώναζε ο Ζορμπάς.

Γελαστός με το στανιό

Του Πάνου Μουχτερού

Χρόνια πολλά, ζωγραφιστά!

Μπαμπά, μπαμπά! Άκου με λίγο! Έχω μερικές απορίες να μου λύσεις. Αγόρι μου γλυκό, σε παρακαλώ, ντύσου και περιμένουμε κόσμο για να γιορτάσουμε την πρωτοχρονιά. Σε πιάνουν αυτές οι περίεργες οι ερωτήσεις σου πάντα τις πιο ακατάλληλες στιγμές. Μα, μπαμπά, δεν μπορώ να τα καταλάβω όλα από μόνος μου, θέλω να με βοηθήσεις, να μου εξηγήσεις ορισμένα που με απασχολούν από χτες. Άντε, πες μου τι θες να δούμε τι σε προβληματίζει πάλι. Είναι αυτό που λέει και το τραγούδι, πως να κρυφτείς απ’ τα παιδιά, έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα! Στην εποχή που ζούμε βέβαια είναι ακόμα πιο δύσκολο να κρυφτείς από τα παιδιά. Ναι, είναι η λεγόμενη προχωρημένη τους αντίληψη, δεν ξέρω τι να πω, η εύκολη πρόσβαση που έχουν στην παραμικρή πληροφορία, ο εγκέφαλός τους μοιάζει με κινητή εγκυκλοπαίδεια που διαρκώς εμπλουτίζει το περιεχόμενό της και που δεν σταματά να ψάχνει, να διευκρινίζει, μέχρι να εξηγηθεί και η τελευταία του κόσμου έννοια.

Οι φράουλες ανήκουν σε αυτόν που τις μαζεύει

Η φράουλα είναι ένα από τα κατεξοχήν προϊόντα που οι οικονομολόγοι ονομάζουν, εντάσεως εργασίας. Με απλά λόγια για το μεγαλύτερο μέρος του κόστους παραγωγής της, ευθύνεται η εργασία που χρειάζεται.

Είναι επίσης ένα ευπαθές προϊόν με πολύ μικρή σεζόν και πολύ συγκεκριμένες κλιματικές προτιμήσεις. Για την ακρίβεια αγαπά τα ηπειρωτικά κλίματα ελαφρώς πιο βόρια της ελλάδας. Και τότε γιατί σκατά η ελλάδα και η ισπανία εξάγουν φράουλες? Μα γιατί βάση του συνθήματος όλα τα φρούτα όλες τις εποχές, η σεζόν της φράουλας στην ελλάδα έρχεται νωρίτερα από τη σεζόν της πραγματικής φράουλας. Α ναι ξέχασα να σας πω. Αν είστε από τη βόρια ελλάδα ή αν έχετε φάει φράουλες της κεντρικής ευρώπης στην εποχή τους, θα ξέρετε ήδη πως η φράουλα μανωλάδας έχει τόση σχέση με φράουλα, όσο η ντομάτα ολλανδίας έχει σχέση με ντομάτα.

Φράουλες παντού

Την προώθηση των ρατσιστικών και εγκληματικών πρακτικών του συνεχίζει το ελληνικό κράτος και οι χιλιάδες φασίστες του που βρήκαν πρόσφορο έδαφος να βγάλουν απ’ τις ντουλάπες τους τούς σκελετούς του μίσους που τόσο καλά νόμιζαν πως έκρυβαν όλα αυτά τα χρόνια.

Λίγες, μόλις, μέρες μετά την αναλυτική και άκρως δυσφημιστική έκθεση του Ευρωπαίου Επιτρόπου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και την απάντηση της ελληνικής κυβέρνησης περί “δημοκρατίας”, εργάτες εκτελούνται εν ψυχρώ στην Μανωλάδα.

Έγκλημα τους ήταν η απαίτηση των δεδουλευμένων έξι μηνών που, σύμφωνα με σημερινά δημοσιεύματα, δεν ξεπερνούσαν τα 4 με 5 ευρώ την ημέρα. Μεροκάματο που ο αγώνας για την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της χώρας αποτελεί ήδη το πρότυπο της νέας ελληνικής επιχειρηματικότητας.

Oι ματωμένες φράουλες της Μανωλάδας

Ζήτησαν τα δεδουλευμένα και τους πυροβόλησαν  !

Ανθρωποκυνηγητό έχει εξαπολύσει η αστυνομία στην Ηλεία για τον εντοπισμό και τη σύλληψη τριών ανδρών. Νωρίτερα ένας από αυτούς πυροβόλησε και τραυμάτισε δεκάδες αλλοδαπούς εργάτες στη Μανωλάδα.

Σύμφωνα με πληροφορίες νωρίς το απόγευμα 200 περίπου μετανάστες πήγαν στην γεωργική επιχείρηση που εργάζονται για να ζητήσουν τα δεδουλευμένα έξι μηνών.