Ο Νικολό Μακιαβέλι και τα τρολ

Άγαλμα του Νικολό Μακιαβέλι στη Φλωρεντία, της Ιταλίας

Του Ερανιστή

Στα λεξικά, ο μακιαβελισμός ορίζεται ως άσκηση της εξουσίας, ιδίως της πολιτικής, χωρίς ηθικούς φραγμούς στην επιλογή των μέσων ή των στόχων.  Αν πάρουμε τον ορισμό στην ονομαστική του αξία, είμαστε σχεδόν αναγκασμένοι να δεχτούμε ότι όσοι εμπλέκονται στον αγώνα για την κυριαρχία είναι λίγο ή πολύ μακιαβελικοί – και μάλιστα ήταν τέτοιοι πριν ακόμα γεννηθεί ο Ιταλός πολιτικός. Διότι η ιστορική εμπειρία δείχνει ότι η άσκηση της εξουσίας χωρίς ηθικούς φραγμούς και η ανάλογη επιλογή των μέσων και των στόχων είναι από τα παλαιότερα παιχνίδια υπό τον ήλιο και σαφώς δεν περιορίζονται στους «μακιαβελικούς.» Ανάλογες αρνητικές αναφορές φαίνεται να συνεχίζονται μέχρι τις μέρες μας, αν ισχύουν όσα διαβάζω για την χρήση του όρου μακιαβελισμός, σε καναδέζικη πανεπιστημιακή έρευνα για τα τρολ:

«Κάνε ένα θόρυβο, για να κρύψεις έναν άλλον»

«Ο ρασιοναλισμός προώθησε την ιδέα, ότι ο άνθρωπος είναι ένα ον που κρύβεται μάλλον παρά φανερώνεται. Όπως συνήθως, σκαπανέας στην ανάπτυξη της ρασιοναλιστικής σκέψης ήταν ο Μακιαβέλι. Αυτός ο αυλικός, ο μάστορας της χειραγώγησης, ο ιντριγκαδόρος τών διαδρόμων, υποστήριζε πως ο άνθρωπος οφείλει να κρύβει πολλά πράγματα αν θέλει να κατατροπώσει τούς αντιπάλους του. Μετά τον Μακιαβέλι ήρθε ο καλοπροαίρετος Έρασμος, που έγινε ο διανοούμενος και ο ουμανιστής με τη μεγαλύτερη επιρροή κατά την Αναγέννηση στην Βόρεια Ευρώπη.

Ο Μακιαβέλι πέθανε ! Ζήτω ο Μακιαβέλι !

Σαν σήμερα , 21 Ιουνίου 1527 , πεθαίνει ο Νικολό Μπερνάντο ντι Μακιαβέλι , μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα , που άλλοι τον θεωρούν πατέρα της πολιτικής επιστήμης και άλλοι ως ένα κυνικό κτήνος , ταυτίζοντας το όνομα του με την διαφθορά και τον αυταρχισμό .

Το μνημειώδες έργο του  ο ” ΗΓΕΜΩΝ ”  , που γράφτηκε το 1513 , αποτέλεσε τη βίβλο αμέτρητων πολιτικών ανδρών , από τον Ερρίκο τον Η΄μέχρι τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι .

Τραγικά επίκαιρο στις μέρες μας , αφού το σχέδιο ” ΗΓΕΜΩΝ ” είναι η ονομασία του προγράμματος διάσωσης της Ελλάδας , που εμπνεύστηκαν  τα διεστραμμένα μυαλά της χρηματοοικονομικής ελίτ . Τα “κλειδιά” της χώρας παραδίδονται στον Γερμανό επίτροπο Ραϊχενμπαχ και τους σκιώδεις υπουργούς του , που αναλαμβάνουν τον έλεγχο υπουργείων , εφοριών , ασφαλιστικών ταμείων και δικαιοσύνης .