Του Γιάννη Νικολόπουλου

Υπάρχει ένα ιστορικό ανέκδοτο που δεν απέχει λογικά και πολύ από την αλήθεια των γεγονότων της εξιστόρησης του. Λέγεται ότι κάποια στιγμή, το καλοκαίρι του 1871, ο Αδόλφος Θιέρσος, αρχηγός του γαλλικού κράτους και των στρατευμάτων των Βερσαλλιών που έπνιξαν στο αίμα την Κομμούνα του Παρισιού, διαπίστωσε ότι οι αγαπημένες του μπότες ιππασίας είχαν φθαρεί στις σόλες τους. Πήρε το χρυσό κουδουνάκι από το κομοδίνο του, το χτύπησε δυο-τρεις φορές και στο ηχητικό αυτό κάλεσμα, εμφανίστηκε ο προσωπικός καμαριέρης του. Ο Θιέρσος απαίτησε από τον υπηρέτη του να βρει επειγόντως έναν τσαγκάρη στο Παρίσι για να επιδιορθώσει τις μπότες του. Ο υπηρέτης, ατάραχος, απάντησε στον αφέντη του: “Δεν υπάρχουν πλέον τσαγκάρηδες στο Παρίσι, κύριε”. Ο Θιέρσος τα χρειάστηκε και σήκωσε με απορία τα φρύδια του. “Δεν υπάρχουν τσαγκάρηδες στο Παρίσι!; Και ποιος θα μου επιδιορθώσει τις μπότες; Μα, καλά, πού πήγαν όλοι οι τσαγκάρηδες των Παρισίων;” ρώτησε εκνευρισμένος ο πολιτικός – και ο υπηρέτης, πάντα ατάραχος τον αποστόμωσε με την απάντηση του: “Δεν υπάρχουν πια τσαγκάρηδες στο Παρίσι, επειδή τους εκτελέσατε όλους πριν από δύο μήνες, κύριε”. More