Γεια σου Τσίπρα πρωτοπόρε, ριζοσπάστη ρασοφόρε!

.

.

Οκ, είναι καιρός νομίζω να “αναβαθμίσουμε” την κριτική μας προς τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί όσο τα ζαγάρια της “ηγετικής ομάδας” μένουν ανεξέλεγκτα, ο Τσίπρας θα πηγαίνει από καραγκιοζιλίκι σε καραγκιοζιλίκι…

Επίσκεψη στο “ιερό βουνό” λοιπόν. Στο λεγόμενο “άγιο όρος”.

Μάκη Τριανταφυλλόπουλε, πόσο γελοίος είσαι; (Μέρος δεύτερο)

.

.

Τώρα λοιπόν που στο πρώτο μέρος του άρθρου ξεκαθαρίσαμε το ποιος είναι ποιος στην όλη υπόθεση και το τι πραγματικά έχει συμβεί, θέλετε να αρχίσουμε να σπάμε πλάκα;

Και εξηγούμαι: Επειδή είμαι ψυχαναγκαστικός, στα όρια του Άσπεργκερ, αμέσως παρακάτω θα αποδομήσω φράση προς φράση τις δύο ανεκδιήγητες δηλώσεις που έκανε ο Τριανταφυλλόπουλος σχετικά με την υπόθεση.

Πάμε:

Πρώτη δήλωση: Πέμπτη 19 Ιουνίου.

Γράφει λοιπόν ο “δημοσιογράφος” για τον Σακελλαρίδη:

“…Όταν κατάλαβε ότι η απίστευτα ανεύθυνη πολιτικά συμπεριφορά του θα δημοσιοποιηθεί μέσω του zougla.gr, πέρασε στην αντεπίθεση από το facebook!…”
Το ότι η συμπεριφορά του Γαβριήλ Σακελλαρίδη είναι “απίστευτα ανεύθυνη” προφανώς το έκρινε ο ίδιος ο Τριανταφυλλόπουλος, γιατί έτσι γουστάρει βρε αδερφέ, με δικά του αυθαίρετα ηθικά κριτήρια και πιστεύοντας ότι μιλάει εκ μέρους κάποιας (κρυφής από όλους τους άλλους ανθρώπους) οικουμενικής αλήθειας.
Πιο ψώνιο πεθαίνεις.

Μάκη Τριανταφυλλόπουλε, πόσο γελοίος είσαι; (Μέρος πρώτο)

.

.

Η απάντηση είναι απλή: Εντελώς.

Πέρα από αδίστακτος. Πέρα από διεφθαρμένος. Πέρα από φασιστόμουτρο.

Είσαι εντελώς γελοίος.

Τόσο, που πρέπει να σταματήσεις αμέσως να παριστάνεις τον “δημοσιογράφο” και να ψάξεις (αν έχεις τα προσόντα και το θάρρος) να βρεις μια τίμια δουλειά. Για παράδειγμα, περιβολάρης. Να φυτεύεις καρότα.

Θα έπρεπε να το έχεις κάνει εδώ και εικοσιπέντε χρόνια. Και μάλιστα να βιντεοσκοπήσεις την παραίτησή σου, ζητώντας, λίγο πριν εξαφανιστείς δια παντός από τον δημόσιο βίο, ταπεινά συγνώμη από την πανανθρώπινη αισθητική. Για χίλιους δυο λόγους. Αλλά θα πιάσουμε μόνο τον πιο πρόσφατο: Την υπόθεση “Γαβριήλ Σακελλαρίδης”.

Με αφορμή τις εξελίξεις στη ΔΗΜΑΡ, ιδού η άποψή μου για τον Φώτη Κουβέλη

.

.

Ήσουν λαμόγιο ξακουστό, σε λέγανε Κουβέλη
σου άρεσε να τσαλαβουτάς στης εξουσίας το μέλι.
Πύρινα στο Μνημόνιο τάχα μου έριχνες βέλη
μα όταν σου τάξανε κοκό, σύρθηκες σαν κουρέλι.

Με κωλοτούμπες άλλαξες τις θέσεις σου τελείως
έλεγες είσαι αριστερός, μα είσαι απλά γελοίος.
Μέσα στη συγκυβέρνηση των αρχικαθαρμάτων
παρέλασες καρνάβαλος, ηγέτης των αρμάτων.
Χυδαία υποστήριξες (πόσο σου πρέπει ξύλο;)
Δένδια, Βορίδη, Άδωνι, Μπαλτάκο και Φαήλο.

Η καριόλα η καθαρίστρια

.

.

Αν σε χτυπήσω στα πλευρά θα στα τσακίσω.

Τα θέλεις άλλωστε τα πλευρά σου; Τα χρειάζεσαι;
Τα γόνατα ναι, να το καταλάβω. Σε στηρίζουν για να κάνεις αυτό που πρέπει, αυτό που γεννήθηκες να κάνεις.
Πάτωμα στο πάτωμα μέχρι να πεθάνεις καριόλα. Γονατισμένη. Θα γυαλίσεις το γραφείο του υπουργού, τον προθάλαμο του γραφείου του υπουργού, τον διάδρομο που οδηγεί στον προθάλαμο του γραφείου του υπουργού, το χολ πριν από τον διάδρομο που οδηγεί στον προθάλαμο του γραφείου του υπουργού, το ασανσέρ, το λόμπι, τις σκάλες στο ισόγειο, τις σκάλες απέξω από την κεντρική είσοδο, το πεζοδρόμιο, τον δρόμο, τον επόμενο δρόμο δεξιά στη γωνία, τη λεωφόρο μετά, την ανισόπεδη γέφυρα, τον δρόμο μετά από αυτήν, το στενάκι πριν το νεκροταφείο, την είσοδο του νεκροταφείου, το μονοπάτι μέχρι τον τάφο σου, τον ίδιο τον τάφο σου, μέχρι και τον χωμάτινο πάτο του τάφου σου, πριν θαφτείς εκεί για πάντα, ξεχασμένη και πειθήνια.

“Νοσταλγός της μεταπολίτευσης”: Ένα σατιρικό πολιτικό τραγούδι :)

.

.

Έχουμε και λέμε:

Ακολουθεί συνταγή για να διαδόσεις τις απόψεις σου σε όσο περισσότερο κόσμο γίνεται, με τρόπο ευχάριστο και ταυτόχρονα ξεσηκωτικό.

1.   Επιλέγεις ένα τραγούδι που ήδη υπάρχει. Το τραγούδι αυτό πρέπει να είναι:

• Πασίγνωστο, ώστε σε οποιαδήποτε μορφή του να είναι άμεσα αναγνωρίσιμο.
• Ρυθμικό και χαρούμενο, ώστε να μεταδίδει παλμό και αισιοδοξία.
• Πολύ-πολύ ωραίο (για ευνόητους λόγους!)

2.   Αφαιρείς τους στίχους.

3.   Γράφεις δικούς σου στίχους, μετατρέποντάς το σε μια καυστική πολιτική σάτιρα όλης της μεταπολίτευσης, που αρχίζει από τη δεκαετία του ’70 και φτάνει ως τις μέρες μας.

Για να τελειώνουμε: Ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει στις ευρωεκλογές. (Και έχουμε και τα ποσοστά!)

.

.

Λοιπόν.

Επειδή μετά από τον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών την περασμένη Κυριακή, λαμβάνω από πολλές διαφορετικές πηγές (sites, blogs, αναρτήσεις στα socialmedia, κατ’ ιδίαν συζητήσεις με φίλους και γνωστούς) όχι μόνο δυσοίωνες προβλέψεις σχετικά με τα αποτελέσματα των μεθαυριανών εκλογών αλλά και απαισιόδοξα σχόλια γενικότερα σχετικά με την (α)πιθανότητα ανατροπής της κυβέρνησης και αλλαγής της καταστροφικής για όλους μας πορείας της χώρας και της κοινωνίας, έχω να πω τα εξής:

(Π)ω(ρ)δή στον Μπογδάνο

.

Ακολουθεί (π)ω(ρ)δή αφιερωμένη στον Μπογδάνο,  με αφορμή την κακούργα γυναίκα (ξέρει εκείνη) που τον προτίμησε αντί για εμένα…

.

.

Επάνω που σε γνώρισα το νιώθω πως σε χάνω
ε, λογικό, αντίζηλο σαν έχω τον Μπογδάνο.
Πώς να τον συναγωνιστώ αυτόν τον αρχιγόη
με γλοιώδη χίπστερ δηθενιά και Αλαφούζου μπόι;

Ξέρουμε και εμείς από ηλεκτρισμό τραγόπαπα :)

.

.

Μητροπολίτης Γόρτυνος: «Το ράσο μου πετάει τριφασικό ρεύμα».

Σεβασμιότατε.

ΘΑ ήθελα να σας ενημερώσω ότι μέσα από την ολοένα αυξανόμενη ΕΝΤΑΣΗ αλλά και ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ των κοινωνικών αντιδράσεων, παρατηρούμε μια κατασταλαγμένη ΤΑΣΗ για γενικευμένη ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στη μνημονιακή πολιτική που ασκείται από το εξουσιαστικό ΚΥΚΛΩΜΑ κυβέρνησης, τρόικας και διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Ως αποτέλεσμα, από την ΠΟΛΩΣΗ του ΦΟΡΤΙΣΜΕΝΟΥ πολιτικού κλίματος, αναμένεται να γεννηθεί ένα ΡΕΥΜΑ νέων ριζοσπαστικών ιδεών, τόσο στο οικονομικό όσο και στο πολιτισμικό ΠΕΔΙΟ, το οποίο και θα μπολιάσει τους ιδεολογικούς ΠΥΛΩΝΕΣ των εργατικών αγώνων που θα αποτελέσουν τη ΔΙΟΔΟ για τον προοδευτικό ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ της ελληνικής κοινωνίας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι… σκατά στα μούτρα μας!

.

(Η φωτογραφία είναι από το μπλογκ wonderjlawwall.blogspot.gr)

.

Ακολουθεί “σκληρό” κείμενο που ίσως στενοχωρήσει κάποιους…

Με αφορμή τη στυγνή μαζική εξόντωση προσφύγων στο Αιγαίο από άρτια εκπαιδευμένους ανίερους ένστολους δολοφόνους, έχω προσωπικά να καταθέσω τα εξής:

Δεν ντρέπομαι για το κράτος–εγκληματία… Δεν συγχρωτίστηκα ποτέ μαζί του, και άλλωστε η φύση του είναι γνωστή.
Οργίζομαι και θλίβομαι.

Δεν ντρέπομαι για τους αδηφάγους αφέντες του νεοφιλελευθερισμού, “ντόπιους και ξένους” (η …ξύλινη γλώσσα εσκεμμένη).
Δεν είχα αυταπάτες ποτέ.

Ούτε για τα τομάρια τους αχυρανθρώπους τους που λυμαίνονται τη χώρα από θέσεις εξουσίας.

Ούτε καν για τους ξεφτιλισμένους ρατσιστές, σεξιστές, ομοφοβικούς, θρησκόπληκτους, προγονοβλαμμένους βρωμοελληναράδες νοικοκυραίους. Αηδιάζω και τους περιφρονώ από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.

Ντρέπομαι με “εμάς”.

“Εκεί ΕΡΤ ;” “Ναι, ποιος είναι παρακαλώ;” “Εδώ Πολυτεχνείο!”

.

.

ΦΤΑΝΕΙ!

Ζούμε μια απροκάλυπτη, κτηνώδη και κυνική χούντα. Μια συνειδητή, μεθοδική και συστηματική προσπάθεια εξόντωσης του ελληνικού λαού.

Το αδηφάγο διευθυντήριο του παγκοσμιοποιημένου νεοφιλελεύθερου χρηματοπιστωτικού συστήματος, οι Ρεν, Τόμσεν, Σόιμπλε και Λαγκάρντ αυτού του κόσμου, η συμμορία της Goldman Sachs και της Τρόικα που μετέτρεψε τη χώρα σε αποικία χρέους με τη συναίνεση και τη βοήθεια των προδοτικών μνημονιακών κυβερνήσεων, δείχνει να μην χορταίνει πια με τίποτα. Και ο πρωθυπουργεύων Αντώνης Σαμαράς, με όλο το σκυλολόι των ξεπουλημένων, ξεφτιλισμένων, άχρηστων, διεφθαρμένων και φασισταράδων υπουργών, βουλευτών και συμβούλων του, υπακούοντας τυφλά στις εντολές των κατακτητών της χώρας, έχει εξαπολύσει έναν πρωτοφανή πόλεμο εναντίον της ελληνικής κοινωνίας.

Και το κυριότερο, νικάει!

Ναι, νικάει. Αυτό το τιποτένιο και επικίνδυνο ανθρωπάκι:

Καταδικάζουμε τις δολοφονίες των ναζιστών ή όχι;

.

.

Θα μπω κατευθείαν στο θέμα:

Όπως ίσως παρατηρήσατε, στα δύο προηγούμενα άρθρα που ανάρτησα σχετικά με τη δολοφονική επίθεση κατά των μελών της χρυσής αυγής στο Νέο Ηράκλειο, δεν καταδίκασα τις δολοφονίες. Και δεν το έκανα, κατ’ αρχήν, για τον απλό λόγο ότι θεωρώ πως είναι ντροπιαστικά ηττοπαθής η στάση σύμφωνα με την οποία ένας πολίτης, πολλώ δε μάλλον ένας “αριστερός” (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, ας το συζητήσουμε σε άλλο κείμενο…), πριν καν ξεκινήσει να τοποθετείται πάνω σε ένα θέμα όπως το παραπάνω, πρέπει να καταδικάσει γενικά και απόλυτα τη βία “από όπου κι αν προέρχεται”, δίνοντας έτσι …διαπιστευτήρια (αστικής) νομιμότητας σε ένα μάτσο κυβερνητικούς και άλλους μνημονιακούς, νεοφιλελεύθερους και (ακρο)δεξιούς αλήτες που του κουνάνε δηκτικά το δάχτυλο την ίδια στιγμή που ασελγούν πάνω στο Σύνταγμα της χώρας και εξοντώνουν τον λαό της.

– Επιλέξτε κατηγορία: “Δολοφονίες χρυσαυγιτών” ή “Σας παίρνουν το σπίτι”;

.

– Χχχμμμ… Να πάρω τη βοήθεια του κοινού (νου);

.

.

Αμ τι νόμιζες;

Δεν θα είχαμε νεκρούς την κατάλληλη στιγμή;

Δεν πρέπει να αλλάξει με τόσο παταγώδη τρόπο η ατζέντα της τόσο παταγώδους επικαιρότητας;

Μέχρι και ο Γεωργίου το είπε, λίγες ώρες πριν τη δολοφονική επίθεση στο Νέο Ηράκλειο: “Βρε λέτε να έχουμε κανέναν νεκρό αύριο στο ντέρμπυ ολυμπιακού-παναθηναϊκού ώστε να περάσουν τα νέα μέτρα;”

Απλά έπεσε έξω ο άνθρωπος στο είδος του ντέρμπυ…

Το αληθινό ντέρμπυ, σύντροφε πολίτη και τηλεθεατή, παίζεται μέσα στο κεφάλι σου: Είναι το ματς “Συνείδηση εναντίον Λήθης” και οι μνημονιακοί προηγούνται με γκολ από τα αποδυτήρια του Καστελόριζου.

Ο Χιούι, ο Λιούι και ο Ντιούι σκότωσαν τους χρυσαυγίτες!

.

(Ή, ποιός  δουλεύει  ποιόν…)

.

.

Νέος δημοσιογραφικός θρίαμβος του παρόντος ιστολογίου!

Όπως βλέπετε καθαρά στην παραπάνω αποκλειστική φωτογραφία, τα τρία ανιψάκια του Ντόναλντ-Δένδια (για συντομία, Ντόνδια) απομακρύνονται από τον τόπο του εγκλήματος στο Νέο Ηράκλειο, δευτερόλεπτα αφού έχουν εκτελέσει εν ψυχρώ τα μέλη της χρυσής αυγής. Όμως ο θείος τους, ο γνωστός ταλαίπωρος, τεμπέλης και ζοχάδας πάπιος, ο υπουργός Ντόνδιας, έχει προφανώς άλλη γνώμη: Βγάζοντας το κλασικό λιμνοπούλειο επιφώνημα “γκουλπ!”, αρχίζει να οργίζεται (μπροστά στις κάμερες) όπως μόνο αυτός ξέρει, με καταχθόνιους μορφασμούς και σφιγμένες παλάμες, ακολουθούμενες από αστείες άναρθρες κραυγές και άτσαλες χορευτικές κινήσεις. Έπειτα, με κόκκινο πρόσωπο και βγάζοντας καπνούς, με “σκουάκ, σμπαρακουάκ!” και πολλή φασαρία από πράγματα που εκσφενδονίζονται προς κάθε κατεύθυνση, παίρνει αμέσως με φόρα στο κυνήγι τη θεωρία των δύο άκρων, αφήνοντας όσο χρόνο χρειάζεται στα τρία σκανδαλιάρικα ανιψάκια ώστε να σκαρφαλώσουν εκτός κινδύνου στο σπιτάκι τους πάνω στο δέντρο της πίσω ΓΑΔΑυλής.

Αποκάλυψη: Παζάρια κυβέρνησης και Χρυσής Αυγής με διαιτητή τη Μέρκελ

.

.

Τεράστια δημοσιογραφική επιτυχία του μπλογκ μας! Ακολουθεί σε αποκλειστικότητα ο έγκυρος και διασταυρωμένος σημερινός διάλογος μεταξύ των μνημονιακών ανδρείκελων του ΠΑΝΔΟΚ και της Χρυσής Αυγής, υπό την εποπτεία της Αυτού Καγκελαριοτάτης.

Χρυσή Αυγή προς ΠΑΝΔΟΚ:
«Ρε καραγκιόζηδες, αν δεν μας αφήσετε ελεύθερους θα παραιτηθούμε από βουλευτές και θα γίνουν έκτακτες εκλογές για τις έδρες μας!»

ΠΑΝΔΟΚ προς Μέρκελ:
«Αφεντικό, μας απειλούν με εκλογές. Τι να κάνουμε;»

Η Χρυσή Αυγή προσκυνάει τους λαθρομετανάστες

.

.

…Σας ξάφνιασα με τον τίτλο;

Να διευκρινίσω λοιπόν δύο πράγματα:

Πρώτον, για όσους δεν με γνωρίζουν, ότι δεν δέχομαι καν την εννοιολογική νομιμότητα της λέξης “λαθρομετανάστης”. Κανείς άνθρωπος δεν είναι λαθραίος, πόσο μάλλον όλοι αυτοί οι δυστυχισμένοι οικονομικοί ή πολιτικοί πρόσφυγες (ιδού η σωστή ορολογία) που άμεσα (πόλεμος) ή έμμεσα (πείνα) ξεριζώθηκαν από τις πατρίδες τους για να στοιβαχθούν στην άλλη άκρη του κόσμου σε φρικιαστικά νεοναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, να δουλεύουν σαν δούλοι κάνοντας πλούσιους ρατσιστές νοικοκυραίους, να αντιμετωπίζονται συλλογικά ως εγκληματίες από μια κοινωνία συμπλεγματικών αμόρφωτων τουρκομπαρόκ ελληναράδων, και στη χειρότερη (;;;) να ανατινάζονται από νάρκες στα σύνορα απώθησης του Άλλου ή να πνίγονται ομαδικά στα “mare nostrum” νερά της συλλογικής μας βάφτισης στο Κτήνος και την Ύβρη.

Χρυσή Αυγή: Η επόμενη μέρα

.

.

Παραθέτω την άποψή μου σχετικά με τα καταιγιστικά πολιτικά γεγονότα του Σαββάτου, και ξεκινώ αντιγράφοντας αυτούσια μια ανάρτηση στο facebook ενός καλού και αξιόλογου φίλου, η οποία με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο:

«Οι εκπρόσωποι του οικονομικού φασισμού με όλες τις δυνάμεις της κρατικής εξουσίας (αστυνομία-δικαιοσύνη), αφού χρηματοδότησαν, εξέθρεψαν και χρησιμοποίησαν τον μπρουτάλ φασισμό, τώρα τον ματαξαναχρησιμοποιούν για να δείξουν ότι ο οικονομικός φασισμός είναι “δημοκρατικός”. Χαρείτε μικροαστοί: Μετά τους μπράβους έρχεται το κράτος για να κάνει πλειστηριασμούς και να “σωφρονιστούμε καταλλήλως”»…

Και έτσι ακριβώς είναι: Η εξάρθρωση της εγκληματικής ναζιστικής συμμορίας της χρυσής αυγής είναι πολύ περισσότερο καθεστωτικός ελιγμός από ότι είναι …νίκη του “λαϊκού κινήματος”. Είναι μια παγίδα που στήνει η νεοφιλελεύθερη μνημονιακή κυβέρνηση, του τύπου “ξεχάστε (εμάς) τους κλέφτες, τώρα ελάτε να συσπειρωθούμε όλοι μαζί γιατί υπάρχουν οι δολοφόνοι που είναι χειρότεροι”. Με ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια λοιπόν: