Η γάγγραινα των ελεγκτικών εταιρειών

Tου Λεωνίδα Βατικιώτη

Η υποκρισία που ανθεί στα ρετιρέ του ευρωπαϊκού οικοδομήματος ήταν γνωστή από καιρό. Δεν χρειαζόταν να αποκαλυφθεί ότι ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ έφερε προσωπική ευθύνη για την μετατροπή του μικροσκοπικού δουκάτου του Λουξεμβούργου σε ένα απέραντο πλυντήριο, με αφορμή τις αποκαλύψεις της Διεθνούς Σύμπραξης Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ), καθώς διετέλεσε πρωθυπουργός του επί 20 σχεδόν χρόνια: από το 1995 ως το 2013! Η απερίγραπτη δυσοσμία του ευρωπαϊκού οικοδομήματος αποκαλύπτεται αν λάβουμε υπ’ όψη μας επιπλέον ότι ο Γιουνκέρ διετέλεσε επί 8 χρόνια, από το 2005 ως το 2013, πρόεδρος του Eurogroup, του συμβουλίου υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης. Με άλλα λόγια, ο άνθρωπος που έφερε την ευθύνη για την εναρμόνιση της οικονομικής πολιτικής των κρατών μελών της ευρωζώνης και την σφιχτή δημοσιονομική διαχείριση εφάρμοζε στο εσωτερικό της χώρας του μια οικονομική πολιτική που υπονόμευε ευθέως την συνοχή της ευρωζώνης και τίναζε στον αέρα κάθε προσπάθεια σύγκλισης, από τη στιγμή που με αθέμιτα μέσα αφαιρούσε φορολογικά έσοδα από τα άλλα κράτη μέλη προς όφελος του «Μεγάλου Δουκάτου» του των …484.000 κατοίκων.

Για να μη λες ότι δεν ήξερες

Επέλεξα να βάλω 3 διαφορετικά θέματα σε ένα άρθρο για να καταδείξω πώς η κυβέρνηση της ακροδεξιάς, του αυταρχισμού, των ΜΑΤ και των λακέδων της ακόμα και μπροστά στην επικείμενη κατάρρευσή της μέσω του αδειάσματος της πολιτικής της στο μνημόνιο και τη διαφαινόμενη αποτυχία στην εκλογή προέδρου της δημοκρατίας, τρέχει να εξυπηρετήσει συμφέροντα των οικονομικών ελίτ.

Το πρώτο θέμα αφορά…

Οffshore, πολιτικοί και banksters

Του Τάσου Τσακίρογλου

Ο όρος «σκιώδης» οικονομία εισήχθη πριν από μερικά χρόνια στο διεθνές λεξιλόγιο από τον οικονομολόγο, πρώην επικεφαλής του PIMCO, του πρώτου ομολογιακού αμοιβαίου κεφαλαίου στον κόσμο, Πολ ΜακΚόλεϊ. Ηθελε να περιγράψει μ’ αυτόν μια παράλληλη οικονομία που ξεφεύγει από κάθε ρυθμιστικό πλαίσιο και θεωρεί τον πλανήτη ένα απέραντο καζίνο, όπου ο καθένας μπορεί να ποντάρει σε οτιδήποτε και με οποιονδήποτε τρόπο, παρακάμπτοντας με κάθε νομιμότητα τις αγορές.

Σημαντικό μέρος αυτού του είδους της οικονομίας είναι οι λεγόμενοι φορολογικοί παράδεισοι (tax havens), στους οποίους καταφεύγουν κολοσσιαία ποσά παγκοσμίως, προερχόμενα από φοροδιαφυγή, φοροαποφυγή, διαφθορά και οργανωμένο έγκλημα. Ο παγκόσμιος άτλαντας αυτών των παραδείσων περιλαμβάνει από συμβατικές χώρες, όπως το Λουξεμβούργο, η Ελβετία, το Λιχτενστάιν, πολιτείες των ΗΠΑ (με επίκεντρο τη Wall Street) και η Βρετανία (με το City), μέχρι διάφορους εξωτικούς προορισμούς, όπως τα Νησιά Κέιμαν, οι Παρθένοι Νήσοι, τα Νησιά Κουκ, το Βανουάτου, το Ναουρού, οι Νήσοι Σαμόα, τα Νησιά Μάρσαλ, ο Μαυρίκιος και το Μακάο.

Παράπλευρες συνέπειες των LuxLeaks

Στο χθεσινό εντιτόριαλ το διεθνές ειδησεογραφικό δίκτυο Bloomberg θέτει ζήτημα παραίτησης του νεοεκλεγέντος προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλωντ Γιούνκερ. Αφορμή, οι πρόσφατες σαρωτικές αποκαλύψεις της Διεθνούς Σύμπραξης Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ) για τις ειδικές συμφωνίες του Λουξεμβούργου με εκατοντάδες πολυεθνικές εταιρείες, προκειμένου να αποφύγουν τη φορολόγηση στις χώρες δραστηριοποίησής τους.

Σιωπή σημαίνει φοροαποφυγή #Luxleaks

by To Skouliki Tom

Εξαιρετικά ευχάριστα για τις εμπλεκόμενες εταιρείες στο σκάνδαλο Luxleaks κρίνονται τα νέα που έρχονται από την Ελλάδα, αφού οι ελληνικές εφημερίδες αρνούνται κατηγορηματικά να αναφερθούν στην είδηση, παρά το γεγονός ότι έχει γίνει γνωστή από την Τετάρτη 5 Νοεμβρίου κι υπάρχουν ήδη περισσότερα από 1,7 εκατομμύρια αποτελέσματα για τη λέξη “Luxleaks” στο Google.

Βέβαια, σε αυτό φταίει κι η Διεθνής Σύμπραξη Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ) που επέλεξε ΤΑ ΝΕΑ ως αποκλειστικό συνεργάτη για τις αποκαλύψεις, αφού, ως γνωστόν, η εν λόγω εφημερίδα έχει βαρέσει διάλυση εδώ και χρόνια και δεν έχει λεφτά να πληρώνει δημοσιογράφους – πόσω μάλλον ερευνητές δημοσιογράφους.

Ο φορολογικός παράδεισος του Λουξεμβούργου πίσω από την μνημονιακή κόλαση της ΕΚΤ

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Μια μικρή γεύση και γα τα όσα θα γίνουν στην Ελλάδα όταν τυπικά κλείσει το κεφάλαιο των Μνημονίων πήραμε από την Ιρλανδία με αφορμή την αποκάλυψη της μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδας Irish Times (εδώ το σχετικό δημοσίευμα) σχετικά με την αφόρητη πίεση που άσκησε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στο Δουβλίνο για να υπαχθεί η χώρα σε μνημόνιο. Διαφορετικά, δεν θα ενέκριναν ούτε ευρώ στις τράπεζες και θα διέκοπταν την χρηματοδότηση μέσω του μηχανισμού έκτακτης παροχής ρευστότητας, ELA. Ενδεικτικό της σοβαρότητας της κατάστασης είναι ότι απαντώντας η Φρανκφούρτη στις κατηγορίες που διατυπώθηκαν εναντίον της, για τον εκβιασμό που άσκησε στον τότε πρωθυπουργό Μπράιαν Κόουεν, επιβεβαίωσε όλα όσα της καταλογίζονται.

Ποιος κυβερνά στην Ευρώπη;

Πόσο ζυγίζει μια τράπεζα; Πόσο ζυγίζει ένα κράτος; Στη ζυγαριά του Ζαν Κλωντ Τρισέ, τέως προέδρου της ΕΚΤ, τα συμφέροντα των τραπεζών βάραιναν αποφασιστικά περισσότερο από τα συμφέροντα των κρατών και των πολιτών τους. Και με αυτή τη λογική ενήργησε στον χειρισμό της κρίσης σε Ελλάδα και Ιρλανδία, όπως αποκαλύπτουν οι εκβιαστικές επιστολές του προς τις κυβερνήσεις των χωρών, τη διετία 2010-11 («Καθημερινή», χθες και 9.3.2014).

Οι επιστολές επιβεβαιώνουν όσα έχουν υποστηρίξει αναλυτές και πολιτικοί ηγέτες: η Ελλάδα και η Ιρλανδία θυσιάστηκαν για να μην πληγούν οι μεγάλοι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί που είχαν επενδυτικές θέσεις στο ελληνικό κρατικό χρέος και στις ιρλανδικές τράπεζες.

Λουξεμβούργο: αγαπημένο μου πλυντήριο

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Θα είναι το Λουξεμβούργο – ένα χωριό με 141 τράπεζες- το επόμενο θύμα μετά την Κύπρο στη σκακιέρα του Βερολίνου;

«Γνωρίζουμε τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Κύπρος και γι’ αυτό έχουμε να σας προτείνουμε μια εναλλακτική πρόταση διαχείρισης τω επενδύσεών σας». Μηνύματα σαν κι αυτά έφταναν κατά δεκάδες στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο Ρώσων ολιγαρχών αμέσως μετά τον τραπεζικό σεισμό που έπληξε την Κύπρο. Αποστολείς των μηνυμάτων ήταν τράπεζες σε φορολογικούς παραδείσους της Ευρώπης, όπως η Μάλτα, το Λιχτενστάιν, το Λουξεμβούργο αλλά ακόμη και το ψευδοκράτος της βόρειας Κύπρου.