Αστικά λεωφορεία: «Μεταχειρισμένη», ιδιωτική και πανάκριβη ενίσχυση ένα χρόνο μετά

του Κυριάκου Νασόπουλου

Το πρωί της περασμένης Παρασκευής, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης βρέθηκε στο αμαξοστάσιο των Οδικών Συγκοινωνιών (ΟΣΥ) στην Πέτρου Ράλλη για να «καλωσορίσει» τα πρώτα 40 λεωφορεία μέσω leasing, από τα 293 συνολικά, που βγήκαν στους δρόμους για την ενίσχυση των δρομολογίων σε 14 περιοχές.

Λίγους μήνες πριν, τον Νοέμβριο για τη ακρίβεια, είχε δεχτεί σφοδρή κριτική για την δήλωση ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να γεννήσει λεωφορεία. «Οι ειδικοί μας είπαν πως πρέπει να τα ενισχύσουμε. Εκεί εκ των πραγμάτων υπάρχει συγχρωτισμός. Θα μπορούσαμε να έχουμε προσθέσει περισσότερα; Ίσως. Κάναμε το καλύτερο που μπορούσαμε. Ίσως μπορούσαμε κάτι καλύτερο; Δεν μπορούμε να γεννήσουμε λεωφορεία», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός.

Mητσοτάκης: Βγαίνουν 40 μισθωμένα λεωφορεία – ΚΚΕ: Είναι κοροϊδία-Θα μπορούσαν άμεσα να βγουν 300

Το αμαξοστάσιο της ΟΣΥ επισκέφθηκε νωρίς το πρωί ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης για να αμβλύνει τις εντυπώσεις από την κατάσταση συνωστισμού που επικρατεί επί ένα χρόνο πανδημίας στα ΜΜΜ. Αφορμή για τη πρωινή επίσκεψη είναι πως από σήμερα βγαίνουν στους δρόμους 40 λεωφορεία μέσω leasing.

Μέσα Μαζικής Μεταφοράς: καθημερινά δρομολόγια στην απαξίωση με τερματικό σταθμό τους ιδιώτες

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Μείωση δρομολογίων, ατελείωτες ουρές στις στάσεις, γερασμένος στόλος, υπερεντατικοποίηση της εργασίας, ακριβό εισιτήριο, εκρήξεις στις μηχανές εν κινήσει λεωφορείων γεμάτων κόσμο, όπως αυτή που συνέβη την 1^η Δεκεμβρίου στη γραμμή 608[1], και στο βάθος ιδιωτικοποίηση… Αυτή είναι σε αδρές γραμμές η …εκρηκτική κατάσταση που επικρατεί στις δημόσιες συγκοινωνίες του λεκανοπεδίου.

Η απαξίωση αποκαλύπτεται από ορισμένα αντιπροσωπευτικά μεγέθη που περιλαμβάνονται στον συνημμένο πίνακα. Εν συντομία από το 2010 μέχρι και το 2015, που είναι η τελευταία χρονιά για την οποία έχει δημοσιευθεί Έκθεση Πεπραγμένων της διοίκησης στην ιστοσελίδα του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών Αθήνας[2], όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο: Λεωφορεία, τρόλεϊ, οχηματοχιλιόμετρα, επιβάτες, χιλιομετρικό δίκτυο, αριθμός γραμμών, μέχρι και ο αριθμός των στάσεων μειώθηκε!

Η υποβάθμιση του συγκοινωνιακού έργου δεν θα είχε τόσο έντονο αρνητικό κοινωνικό αντίκτυπο αν συνέβαινε σε μια εποχή ανόδου των λαϊκών εισοδημάτων, όταν αυξάνονται οι πωλήσεις αυτοκινήτων ιδιωτικής χρήσης και μοτοσυκλετών. Τα χρόνια των μνημονίων όμως οι πωλήσεις νέων ΙΧ σημείωσαν μεγάλη κάμψη, οι οικογένειες πούλησαν το επιπλέον αυτοκίνητο με το οποίο εξυπηρετούταν το δεύτερο εργαζόμενο μέλος της οικογένειας, μείωσαν τη χρήση του αυτοκινήτου για λόγους οικονομίας κι έτσι η ανάγκη για αξιόπιστη δημόσια συγκοινωνία αυξήθηκε κατακόρυφα. Μαζί και το αίτημα καλύτερης γεωγραφικής κάλυψης και συχνότητας των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς[3]. Και αυτήν ακριβώς την περίοδο το «μικρότερο κράτος» των μνημονίων ήρθε να συρρικνώσει το συγκοινωνιακό έργο και να αυξήσει την 1^η Φεβρουαρίου 2016 την τιμή του εισιτηρίου από 1,20 ευρώ στο 1,40!