Το ρέκβιεμ της διαπλοκής

Του Κώστα Βαξεβάνη

Θυμάμαι μερικά από τα επίθετα που απέδωσαν στον Χρήστο Λαμπράκη μετά τον θάνατό του. Ευπατρίδης, δημοκράτης, σεμνός, κύριος. Κάποια από αυτά είχε τρέξει να αποδώσει και ο Σταύρος Θεοδωράκης, τότε που περηφανευόταν για τη σχέση του με το συγκρότημα και δεν επιχειρούσε να το πνίξει στο Ποτάμι. Αφού είχε γράψει για κρασιά που είχαν πιεί μαζί και χειρόγραφα που του αφιέρωσε κατέληγε πως ο Χρήστος Λαμπράκης ήταν  «σαφής, ευγενής, σύντομος».

Δεν θέλω να αδικήσω ούτε τον Λαμπράκη, ούτε αυτούς που τον θαύμαζαν. Δεν είχα την τύχη να τον γνωρίσω. Θα επαναλάβω όμως εντελώς ορθολογιστικά αυτό που είχα πει κάποτε σε κάποιον ο οποίος τον θαύμαζε και συνήθιζε να λέει πως ο Λαμπράκης ήταν τόσο σεμνός που κυκλοφορούσε με ένα σαραβαλάκι και παλιά παπούτσια: «αφού του έφτανε ένα παλιοαυτοκίνητο και ένα κομμάτι ψωμί για να ζήσει, αφού είχε τέτοια αυτάρκεια, γιατί ήθελε τόσο πολύ να έχει μια οικονομική αυτοκρατορία η οποία μάλιστα μαζί με τον ίδιο να κυβερνούν την Ελλάδα;».

Χρυσή Αυγή: H συμμορία που παριστάνει το κόμμα

Ο λόγος και οι πρακτικές που μεταχειρίζεται η Χρυσή Αυγή προέρχονται από τις χειρότερες περιόδους του προηγούμενου αιώνα

του Γιάννη Ξένου από τη Ρήξη φ. 89 που κυκλοφορεί

Το 1966, ο Βασίλης Βασιλικός αναλάμβανε, με το βιβλίο του «Ζ», να αποκαταστήσει την ιστορική αλήθεια γύρω από τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Στις σελίδες του βιβλίου περιγράφεται πως διαπλέκονταν η ναζιστική παρακρατική συμμορία του δωσίλογου Ξενοφώντα Γιοσμά με το βαθύ κράτος της εποχής, τον στρατό και τη χωροφυλακή. Το βαθύ κράτος έδωσε την εντολή να βγει από τη μέση ο ενοχλητικός Λαμπράκης και ο Γιοσμάς διέθεσε τη συμμορία του για να διαπραχθεί το έγκλημα. Ο Σπύρος Γκοτζαμάνης και ο Εμανουήλ Εμανουηλίδης, δύο γνωστοί τραμπούκοι της εποχής, με βαρύ ποινικό μητρώο, ήταν τα δύο μέλη της συμμορίας που δολοφόνησαν τον Λαμπράκη. Τα υπόλοιπα μέλη της οργάνωσης του Γιοσμά είχαν αναλάβει να ξυλοφορτώσουν και να τραμπουκίσουν όσους παρευρίσκονταν στην ομιλία του Λαμπράκη, ανάμεσα σ’ αυτούς και το βουλευτή της ΕΔΑ Γεώργιο Τσαρουχά. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του Βασιλικού βλέπουμε το κοινωνικό υπόβαθρο των λούμπεν στοιχείων που αποτελούν τη συμμορία του Γιοσμά, τον Βαρώναρο, τον Τζίμυ τον Πυγμάχου, τον «Χίτλερ», τον Ξανάλατο, τον Κυρίλωφ (ψευδώνυμα που χρησιμοποιεί ο Βασιλικός για υπαρκτά πρόσωπα) κ.ά., χαμάληδες, μεταφορείς, μικροπωλητές κ.ά. που επιβιώνουν κάνοντας βρόμικες δουλειές για το βαθύ κράτος της εποχής.