Συλλογική συγκρότηση, μετωπική απεύθυνση, ριζοσπαστισμός: Τρία απαραίτητα στοιχεία για τη Λαϊκή Ενότητα

Τα πρώτα εικοσιτετράωρα της ζωής της Λαϊκής Ενότητας αποτυπώνουν μια σημαντική δυναμική που έχει ακόμη μεγαλύτερες δυνατότητες όσο ο μέχρι πρότινος «βασιλιάς» της Αριστεράς αποδεικνύεται γυμνός. Τα πράγματα δεν πάνε όπως θέλησε ο ΣΥΡΙΖΑ και το ηγετικό του επιτελείο. Μέρα τη μέρα αποδυναμώνεται το σχέδιο Τσίπρα για εκλογές που θα πιάσουν το λαό και την αντιμνημονιακή Αριστερά στον ύπνο. Η υφαρπαγή μιας ζαλισμένης, απογοητευμένης, σοκαρισμένης αριστερής ψήφου και η χρησιμοποίησή της στη συγκρότηση μνημονιακής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, βρίσκει ισχυρά εμπόδια.

Η Λαϊκή Ενότητα έχει ισχυρά ηθικά και πολιτικά πλεονεκτήματα. Υπάρχουν όμως τρία άμεσα, απαραίτητα, ζωτικά χαρακτηριστικά με τα οποία πρέπει να αναμετρηθεί.

Νυν και πρώην Συριζαίοι στην καρακοσμάρα τους

Μετά την παραίτηση της κυβέρνησης και την εξαγγελία εκλογών, οι πρώην σύντροφοι στον ΣΥΡΙΖΑ ανταλλάσσουν σκληρές κατηγορίες.

Σύμφωνα με το Μέγαρο Μαξίμου, η Πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου, «συμπεριφέρεται ως δικτάτορας» και είναι «λάθος επιλογή». (σ.σ. Αλήθεια, ποιος την έκανε άραγε αυτή τη «λάθος επιλογή»; Μήπως αυτός που επέλεξε τον Νίκο Παππά; Μήπως αυτός που επέλεξε το Μνημόνιο; Μήπως αυτός που επέλεξε να εξαπατήσει τους πολίτες;)

Στελέχη της Λαϊκής Ενότητας του Παναγιώτη Λαφαζάνη κάνουν λόγο για «μνημονιακή δικτατορία» από τον Αλέξη Τσίπρα και την κυβέρνησή του, ενώ η Ζωή Κωνσταντοπούλου κατηγορεί την απερχόμενη κυβέρνηση για παραβίαση του Συντάγματος.
Έχω μια απορία: Τώρα τα ανακάλυψαν όλα αυτά τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ;

Αυλαία για την κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου

Της Βασιλικής Σιούτη

Αυλαία λοιπόν για την «πρώτη κυβέρνηση της αριστεράς» που δεν ήταν ακριβώς αυτό, αφού κυβερνητικός εταίρος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν το δεξιό κόμμα των ΑΝΕΛ, άρα επρόκειτο για την κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου. Των δύο αντιμνημονιακών ηγετών, που ζήτησαν την λαϊκή εντολή για να καταργήσουν την πολιτική των μνημονίων και εφτά μήνες μετά την ξαναζητάνε για να τη νομιμοποιήσουν.

Η κατάληξη αυτή, της μνημονιακής στροφής της κυβέρνησης, που επικυρώθηκε στις 14 Αυγούστου με την ψήφιση του τρίτου μνημονίου λιτότητας* με νέα άδικα οριζόντια μέτρα, είχε διαφανεί από τις 20 Φεβρουαρίου με τη συμφωνία του EUROGROUP που υπέγραψε ο πρώην υπουργός Οικονομικών με την έγκριση του πρωθυπουργού https://vassilikisiouti.wordpress.com/2015/02/21/%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%8C-%CE%AE%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BB%CE%BF%CE%B9%CF%80%CF%8C%CE%BD/

Μαζί ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ. Διαιρεμένοι πέφτουμε

Του Θανάση Τσιριγώτη

Κάποιος αδαής θα μπορούσε να σκεφτεί ότι η σαρωτική αντιδραστική επίθεση στην εκπαίδευση αφορά μόνο τους εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές. Αυτό άλλωστε διαδίδει σ’ όλους τους τόνους και μ’ όλους τους τρόπους η άρχουσα συμμορία και τα ηλεκτρονικά φερέφωνά της. Πώς δηλαδή οι απολύσεις αφορούν στους απολυμένους, η ιδιωτικοποίηση των δρόμων στους «γιωταχήδες», τα χαράτσια στους χαρατσωμένους και πάει λέγοντας. Έτσι ώστε ο καθένας να κοιτάει την πάρτη του και να μη βρίσκεται κανένα σημείο κοινής τομής των κοινωνικών παρανομαστών. Ώστε οι «από πάνω» ευκολότερα και αποτελεσματικότερα να διαιρούν, να επιτίθενται και να νικούν.

Πανάρχαια τακτική και απολύτως προσοδοφόρα για τα εκμεταλλευτικά όρνια που τρία χρόνια τώρα κραδαίνουν το μνημόνιο ως σημαία και ως σάβανο για το λαό μας.

Ωστόσο η παιδεία αφορά όλους μας. Αν μία κοινωνία αναπαράγεται, δηλαδή ξαναφτιάχνεται με φθηνότερους και επαχθέστερους όρους αφορά το σύνολό της.