Ευρωδεξιό μπλόκο στην ένταξη των ελληνικών ομολόγων στην ποσοτική χαλάρωση

Του γιάννη κιμπουρόπουλου

Είναι τουλάχιστον ειρωνεία της συγκυρίας το γεγονός ότι χθες, μέρα κατά την οποία οι αποδόσεις των δεκαετών ελληνικών ομολόγων για πρώτη φορά έπεφταν κάτω από το 1%, εξέλιξη για την οποία τα κυβερνητικά στελέχη δικαίως πανηγύριζαν, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα «λογόκρινε» δραστικά ψήφισμα, με το οποίο καλούνταν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να εντάξει τους ελληνικούς τίτλους στην ποσοτική χαλάρωση.

Συγκεκριμένα, στην έκθεση για τη νομισματική πολιτική της ΕΚΤ, που υπερψηφίστηκε χθες από την Ολομέλεια του Ε.Κ., στο Στρασβούργο, με απόφαση της Επιτροπής Οικονομικών του Ε.Κ., είχε περιληφθεί η εξής αναφορά υπέρ των ελληνικών ομολόγων: «(Το Ε.Κ.) εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η ΕΚΤ δεν έχει ακόμη συμπεριλάβει τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα αγοράς τίτλων του δημόσιου τομέα (PSPP), παρά τις βελτιώσεις που πέτυχε η Ελλάδα όσον αφορά τη βιωσιμότητα του χρέους και την εκ νέου πρόσβαση στις αγορές ομολόγων· καλεί την ΕΚΤ να εξηγήσει για ποιον λόγο δεν έχει ακόμη διενεργήσει ανάλυση της βιωσιμότητας του χρέους σε σχέση με τα ελληνικά ομόλογα, η οποία αποτελεί προϋπόθεση για τη συμπερίληψη των ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης».

Αλλαγή σελίδας για το θεματοφύλακα του ευρώ

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Η αποχώρηση του Μάριο Ντράγκι από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η παράδοση της σκυτάλης στην πρώην γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ σηματοδοτεί και το τέλος μιας εποχής, που μόνο ανέφελη δεν ήταν. Από τη θητεία του ιταλού τραπεζίτη στη Φρανκφούρτη αν κάτι θα μείνει είναι η ρήση του τον Ιούλιο του 2012, από το Λονδίνο, πώς «θα κάνει ότι απαιτείται» για να σώσει το ευρώ. Το ‘πε και το ‘κανε… Με ένα γενναιόδωρο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων (Outright Monetary Transactions) που οδήγησε τον ισολογισμό της ΕΚΤ να εξελιχθεί στην μακροβιότερη φούσκα της Ευρώπης (από 807 δισ. ευρώ το 1999 σε 4,7 τρισ. το 2018) το ευρώ σώθηκε.

Η διάσωση του κοινού νομίσματος δεν επιτεύχθηκε ωστόσο χωρίς απώλειες. Η «κρίση του ευρώ» έφερε στην επιφάνεια τις τεράστιες δομικές αδυναμίες και αντιφάσεις που διαπερνούσαν τη λειτουργία του κοινού νομίσματος, κάνοντας το κατασκευαστικά αδύναμο, χώρια του γεγονότος ότι ήταν ταυτόσημο της λιτότητας, αποκλείοντας εγγενώς την άσκηση μιας πολιτική αναδιανομής. Σημαντικότερη όλων ήταν η ασυμμετρία των εθνικών οικονομιών που το είχαν υιοθετήσει ως εθνικό τους νόμισμα. Η δομική δε κρίση των προηγούμενων χρόνων βάθυνε αυτές τις ασυμμετρίες, με αποτέλεσμα το ευρώ να χάσει την έλξη που ασκούσε σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες κι ένα ρεύμα υιοθέτησής του να ανακοπεί βίαια.

Η Ευρώπη του κεφαλαίου σαλπίζει φουλ επίθεση

Γιώργος Παυλόπουλος

Η κατανομή των κορυφαίων θώκων της ΕΕ αποδεικνύει ότι οι αστικές τάξεις και κυρίως οι πιο ισχυρές, Γερμανίας και Γαλλίας, είναι αποφασισμένες να επιταχύνουν την αντιδραστική στροφή και αναδιάρθρωση ολόκληρου του καπιταλιστικού οικοδομήματος 

Είναι γεγονός ότι η υπουργός Άμυνας της Γερμανίας θεωρείται ανίκανη από πολλούς στο Βερολίνο, έχει προκαλέσει δυσαρέσκεια στις ένοπλες δυνάμεις, κατηγορείται για απευθείας αναθέσεις εξοπλιστικών συμβολαίων και για την ανοχή της στην παρουσία και δράση ακροδεξιών πυρήνων στο στράτευμα, ενώ τη βαραίνει και η υποψία της υποκλοπής στη διατριβή που της έδωσε δίπλωμα γιατρού. Τίποτε από όλα αυτά, όμως, δεν έχει τόση σημασία όσο η παρακάτω διαπίστωση και εκτίμηση που διατυπώθηκε μέσα από την ιστοσελίδα του Politico, μιας από τις πιο καλά πληροφορημένες όσον αφορά στα τεκταινόμενα στα κέντρα αποφάσεων των Βρυξελλών.

Τα εργαζόμενα κορίτσια και η κυρία Λαγκάρντ

Της Μαριάννας Τζιαντζή

Kοίτα ποιος (ή μάλλον ποια) μιλάει. Κάπως έτσι θα μπορούσε να τιτλοφορήσει κανείς τη συνέντευξη που έδωσε η Κριστίν Λαγκάρντ στην εφημερίδα Guardian με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. «Προσλάβετε γυναίκες!» είναι το μήνυμα που στέλνει η διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στους απανταχού εργοδότες. Ειδικά οι τράπεζες, υποστηρίζει, αν προσλάβουν γυναίκες σε διευθυντικές θέσεις, θα δουν τα κόκκινα δάνεια να λιγοστεύουν και τα οικoνομικά τους να στρώνουν. Και προφανώς, έτσι δεν θα χρειάζεται να τις διασώζουν οι κυβερνήσεις με τα χρήματα των λαών τους όπως συνέβη στη χώρα μας. Κυρίως όμως, αν κάποιες καθυστερημένες χώρες ανοίξουν την αγορά εργασίας στις γυναίκες, «το μέγεθος των οικονομιών τους θα αυξηθεί κατά μέσο όρο 35%». Σωστά διαβάσατε, 35%!

Εμείς στους δρόμους, εσείς με Μακρόν και Λαγκάρντ

του Γιώργου Παυλόπουλου

Πες μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι, λέει ο σοφός λαός. Από αυτή την άποψη, λοιπόν, ακόμη και οι πλέον δύσπιστοι (ή μήπως ευκολόπιστοι;) δεν πρέπει να έχουν πλέον αμφιβολία για το τι είναι και τι επιδιώκει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αυτή, δηλαδή, η οποία έχει επενδύσει μεγάλο μέρος της επικοινωνιακής της τακτικής για τη νέα χρονιά σε δύο «υψηλά» πρόσωπα που αναμένει να επισκεφθούν την Ελλάδα το επόμενο διάστημα.

Η αρχή γίνεται την ερχόμενη Πέμπτη, δύο ημέρες πριν τα επίσημα εγκαίνια της ΔΕΘ, με τον πρόεδρο της Γαλλίας, στον οποίο ετοιμάζεται πανηγυρική υποδοχή που θα συνοδεύεται και από «δώρα» (όπως η Τράπεζα Αττικής, αλλά και η ΕΥΔΑΠ, σύμφωνα με φήμες…). Όσο για τη συνέχεια, ο Τσίπρας ελπίζει ότι θα έχει την τιμή να ανοίξει την πόρτα του Μαξίμου και στη διευθύντρια του ΔΝΤ, την οποία έχει εδώ και καιρό προσκαλέσει επισήμως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Αν και σε αντίθεση με τον Μακρόν, η πραγματοποίηση του ταξιδιού της Λαγκάρντ και μάλιστα σύντομα μοιάζει να είναι αμφίβολη, ουδόλως αλλάζει το γεγονός ότι αμφότεροι αποτελούν αντιπροσωπευτικά δείγματα των «φίλων» που έχουν ή επιδιώκουν να έχουν ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του. Τα δε πεπραγμένα τους μιλούν εύγλωτα για το ποιόν τους.

Ένα χάδι και… έξι πετριές από το ΔΝΤ

του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Χλιαρή διευκόλυνση για έξοδο στις αγορές – Η έγκριση της «προληπτικής συμφωνίας» αναθερμαίνει παλιά κι ανοίγει νέα μέτωπα έναντι της Ελλάδας και των δανειστών της

Παγερά αδιάφορους άφηναν μέχρι χθες τους λίγους παίκτες της αγοράς ελληνικών ομολόγων τα… ψυχρά ρεύματα που εκπέμφθηκαν από την Ουάσιγκτον, την έδρα του ΔΝΤ. Η απόφαση του Εκτελεστικού Συμβουλίου του Ταμείου για την επί της αρχής έγκριση προληπτικής συμφωνίας ύψους 1,6 δισ. και, κυρίως, η έκθεση για το «εξαιρετικά μη βιώσιμο» ελληνικό χρέος έχουν προεξοφληθεί από τους ενδιαφερόμενους για «τζόγο» στα ελληνικά ομόλογα, που κράτησαν τις αποδόσεις τους στο δελεαστικό –γι’ αυτούς- επίπεδο του 5,3%.

Το ΔΝΤ, παρά το γεγονός ότι δεν άλλαξε ούτε κεραία στις αρνητικές εκτιμήσεις του για τη δυναμική του ελληνικού χρέους, απέφυγε να έρθει σε σύγκρουση με τους επισπεύδοντες των αγορών. Έτσι, η απόφασή του δεν θέτει συγκεκριμένη προθεσμία εντός της οποίας οι Ευρωπαίοι δανειστές πρέπει να αποφασίσουν τα νέα μέτρα ελάφρυνσης, με την απειλή ανάκλησης της συμφωνίας. Θεωρητικά αυτό μπορεί να γίνει οποτεδήποτε μέχρι τις 31/8/2018, οπότε λήγει η συμφωνία- η ίδια η έκθεση του Ταμείου αναφέρεται σε «επόμενους μήνες».

Η «συναίνεση του Βερολίνου» ακριβαίνει την αξιολόγηση

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Το deal Λαγκάρντ – Μέρκελ τη διευκολύνει, αλλά ανεβάζει τον λογαριασμό και ελαστικοποιεί το χρονοδιάγραμμά της – Ελλάδα- Γερμανία σε πολιτικά συγκοινωνούντα δοχεία

Η «διευκρίνιση» του Ντάισεμπλουμ , μετά την τελευταία συνεδρίαση του Eurogroup, ότι η Ελλάδα δεν έχει πρόβλημα ρευστότητας τους επόμενους μήνες, μέχρι τον Ιούλιο που οφείλει να εξοφλήσει δανεισμό 7 δισ. ευρώ, φωτογραφίζει ένα χρονοδιάγραμμα-λάστιχο για την αξιολόγηση, που μπορεί να φτάσει στο παρά πέντε. Κι ακόμη, η έμφαση με την οποία η Λαγκάρντ, μετά τη συνάντηση με τη Μέρκελ στο Βερολίνο, μίλησε για «πολλή δουλειά που χρειάζεται για να μπορέσει να παρουσιάσει ένα αξιόπιστο σχέδιο στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ», παρασύρει την αξιολόγηση προς τον Απρίλιο και τον Μάιο.

Ο χρόνος –δηλαδή, το γεγονός ότι Ευρωπαίοι δανειστές και ΔΝΤ συμφωνούν ότι δεν βιάζονται– είναι ο σημαντικότερος «εχθρός» της προσπάθειας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να κλείσει η αξιολόγηση το συντομότερο δυνατό. Και δουλεύει σε βάρος της, γιατί οι υποχωρήσεις που έκανε στο Eurogroup προφανώς δεν είναι οι τελευταίες. Η επιστροφή του κουαρτέτου και οι ισορροπίες που πρέπει να βρουν οι συνιστώσες τους μετά το deal Λαγκάρντ – Μέρκελ στο Βερολίνο, είναι βέβαιο ότι θα αυξήσουν τον λογαριασμό.

Για πάντα στο δωμάτιο ο ελέφαντας της παγκοσμιοποίησης

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα επιχείρησε η γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Κριστίν Λαγκάρντ, στις 13 Σεπτεμβρίου 2016 μιλώντας στο Τορόντο του Καναδά. Τίτλος της ομιλίας, που έγινε προς τιμήν της καναδής οικονομολόγου Σίλβια Όστρι, ήταν «κάνοντας την παγκοσμιοποίηση να δουλέψει για όλους».

Αφορμή για την ανάλυσή της, όσο κι αν δεν ειπώθηκε, στάθηκαν οι αυξανόμενες φωνές διαμαρτυρίες για τις ανισότητες που προκαλεί η παγκοσμιοποίηση. Οι συζητήσεις κορυφώθηκαν τους τελευταίους μήνες με αφορμή τη νίκη των οπαδών της εξόδου στο δημοψήφισμα για την παραμονή ή όχι της Βρετανίας στην ΕΕ και τα υψηλά ποσοστά που δίνουν οι δημοσκοπήσεις εν όψει των αμερικανικών εκλογών στον υποψήφιο των Ρεπουμπλικανών, Ντόναλντ Τραμπ. Το κοινό στοιχείο πίσω από τα δύο αυτά αποτελέσματα βρίσκεται στη δυσφορία του εκλογικού σώματος για τις επιπτώσεις στους μισθούς, την ανεργία και τις συνθήκες απασχόλησης από το άνοιγμα των οικονομιών. Με άλλα λόγια πώς η περιβόητη παγκοσμιοποίηση μείωσε τους μισθούς, αύξησε την ανεργία και οδήγησε σε επέκταση της προσωρινής, ελαστικής και ανασφάλιστης εργασίας. Αποκλείεται να βρεθεί κοινός θνητός που να μην έχει να διηγηθεί τουλάχιστον ένα σχετικό περιστατικό.

Μπίζνες της γυναίκας Μητσοτάκη με Παπασταύρου και στην μέση Σαμαράς

Αφού επί της ουσίας δεν υπάρχει αντικείμενο αντιπαράθεσης, τα αστικά κόμματα ΣΥΡΙΖΑ, και Ν.Δ διαγκωνίζονται να αποδείξουν ποιο είναι το λιγότερο διεφθαρμένο. Παρακολουθήσαμε, λοιπόν αυτές της μέρες από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης την προσπάθεια του να αποδομήσει το λεγόμενο «ηθικό πλεονέκτημα» του ΣΥΡΙΖΑ, δίνοντας στην δημοσιότητα της περιπτώσεις διορισμού σε κυβερνητικά πόστα «δικών του παιδιών», ενώ τώρα το φιλοσυριζαίικο περιοδικό «Επίκαιρα» αποκαλύπτει τις μπίζνες που έκανε ο κολλητός του Σαμαρά, Παπασταύρου μαζί με την γυναίκα του Κυριάκου Μητσοτάκη Μαρέβα Γκαμπόφσκι.

Ας δούμε το σχετικό δημοσίευμα

Το Νταβός δεν έφερε επιτάχυνση

του Γ. Αντωνόπουλου ( http://johnantono.blogspot.gr/)

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Με το πάσο τους οι δανειστές στην αξιολόγηση – Αποσαφηνίζεται το πλαίσιο συμβιβασμού για το ΔΝΤ – Μια «υπόσχεση» αντί ελάφρυνσης του χρέους και μια… ουρανοκατέβατη αναβάθμιση

Μας έκανε κατά τι σοφότερους το Νταβός; Όχι, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την εξέλιξη της διαπραγμάτευσης κυβέρνησης και κουαρτέτου επί της πρώτης αξιολόγησης. Μάθαμε απλώς από το δημόσιο βήμα του φόρουμ που συγκεντρώνει την παγκόσμια επιχειρηματική και πολιτική ελίτ ότι οι βασικοί παίκτες της διαπραγμάτευσης εμμένουν στις θέσεις τους.

Το χαρτί με τα στοιχεία για τις καλές δημοσιονομικές επιδόσεις της κυβέρνησης που κόμισε ο πρωθυπουργός δεν φάνηκε να συγκινεί ιδιαίτερα τους συνομιλητές του. Οι οποίοι, στο πλαίσιο της διπλωματικής ευγένειας που επέβαλε ο χώρος, είχαν έναν καλό λόγο να πουν για το «μεταρρυθμιστικό» ζήλο της κυβέρνησης, αλλά δεν συμμερίστηκαν καθόλου την αισιοδοξία του Α. Τσίπρα ότι η Ελλάδα το 2016 θα καταπλήξει ευχάριστα τη διεθνή κοινότητα. Ντράγκι, Ντάισελμπλουμ, Σόιμπλε, Λαγκάρντ, καθένας με τον τρόπο του, είπαν το ίδιο πράγμα: πρέπει να βγαίνουν τα νούμερα. Αυτά που προβλέπει το 3ο Μνημόνιο. Αδιάφορο αν θα πληρώσουν περισσότερο οι αγρότες, οι ελευθεροεπαγγελματίες, οι μισθωτοί ή οι συνταξιούχοι.

Προτεκτοράτο των δανειστών η κυβέρνηση και η χώρα

του Άρη Χατζηστεφάνου

Συνθήκες ελέγχου της χώρας που δεν έχουν υπάρξει παρά μόνο σε αποικίες ή χώρες υπό στρατιωτική κατοχή περιλαμβάνει το μνημόνιο που έφερε στην Ελλάδα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.

Μια πρόγευση για τις συνθήκες που θα επικρατούν στο εξής λάβαμε από την πρόθεση των δανειστών να μην επιτρέψουν τη συνέχιση του ελέγχου της λίστας Λαγκάρντ.

Η «Δημοκρατία των Καννών» αντεπιτίθεται

Του Αλέξανδρου Ζέρβα

Είναι ανατριχιαστικές κάποιες από τις αναλογίες, που μπορεί να εντοπίσει κάποιος αν συγκρίνει τη σημερινή κρίσιμη συγκυρία κι εκείνη του Νοέμβρη του 2011, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά  τις αντιδράσεις λεγόμενων εταίρων της χώρας μας μετά την ανακοίνωση της απόφασης να τεθούν βασικές πτυχές του δημοσιονομικού προγράμματος στην κρίση του ελληνικού λαού. Την αρχική «έκπληξη» διαδέχονται οι διαβεβαιώσεις ότι «η Ελλάδα ως κυρίαρχο κράτος έχει δικαίωμα να ακολουθήσει τις δικές της δημοκρατικές διαδικασίες», για να έρθει αμέσως μετά ο ωμός εκβιασμός κι η επιχείρηση επιβολής του ερωτήματος «ευρώ ή δραχμή», μήπως και τρομοκρατηθεί ο ελληνικός λαός.

Τρία ξίφη για έναν γόρδιο δεσμό

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Ντράγκι, Μέρκελ, Τσίπρας οι άνθρωποι-κλειδιά στο θρίλερ της διαπραγμάτευσης – Βομβαρδισμοί των θεσμών στις «κόκκινες γραμμές» – Σε ασαφές πλαίσιο η «συνολική, μακροπρόθεσμη συμφωνία»

«Tο κόλπο είναι να επικεντρώνετε στους ανθρώπους που έχουν πρακτική ισχύ στα ομόλογα και στις νομισματικές αγορές της Ευρωζώνης αυτή τη στιγμή: στον Έλληνα πρωθυπουργό, στην Γερμανίδα καγκελάριο και στον πρόεδρο της ΕΚΤ». Η οξυδερκής παρατήρηση έγινε από αναλυτές του Bloomberg και συστήνεται ως το καταλληλότερο μέσο αποκωδικοποίησης των επεισοδίων του θρίλερ της ελληνικής διαπραγμάτευσης. Το Bloomberg προτείνει τη «συνταγή» κυρίως στους παίκτες των αγορών ομολόγων, αλλά είναι χρήσιμη και για την εκτίμηση της πολιτικής έκβασης της διαπραγμάτευσης.

Η «επιχείρηση πειθώ» εξαντλεί τα όριά της

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Κλιμακώνουν το χρηματοδοτικό bullying εις βάρος της κυβέρνησης οι δανειστές – ΕΚΤ και ΔΝΤ κρατούν τα κλειδιά της διαπραγμάτευσης και απαιτούν «συμμόρφωση»

«Καθήκον μας είναι να πείσουμε τους εταίρους μας ότι οι δεσμεύσεις μας είναι στρατηγικές και όχι τακτικιστικές, και η λογική μας υγιής. Καθήκον τους είναι να εγκαταλείψουν μια στρατηγική που έχει αποτύχει». Είναι η κατακλείδα άρθρου του υπουργού Οικονομικών Γ. Βαρουφάκη στο Project Syndicate, με τίτλο «Ένα New Deal για την Ελλάδα». Σ’ αυτή τη φράση περικλείεται το βασικό λάθος της κυβερνητικής τακτικής στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Την αντιμετωπίζει ως υπόθεση πειθούς. Λες και οι δανειστές είναι παραπλανημένα πλάσματα, που με τα κατάλληλα πειστικά επιχειρήματα θα επανέλθουν στον ορθό δρόμο. Εδώ μπερδεύεται η επικοινωνία και η δημόσια ρητορική με τον «πόλεμο» συμφερόντων και πολιτικής ισχύος.

Plan B εκβιασμού από τους δανειστές

 

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Σενάρια χρεοκοπίας εντός ευρώ με «ξεχείλωμα» της διαπραγμάτευσης μέχρι το καλοκαίρι – Αισιοδοξεί για συμβιβασμό η κυβέρνηση, νέα λιτότητα εδώ και τώρα απαιτούν οι «θεσμοί»

Ανταποκριτής των Financial Times, βλέποντας τα γεμάτα καφέ και εστιατόρια στην ηλιόλουστη Αθήνα, έγραψε ότι η εικόνα του θυμίζει τις τελευταίες μέρες της Πομπηίας, λίγο πριν εκραγεί ο Βεζούβιος. Δεν επικρατεί πανικός, αλλά μια κατάσταση ανέμελης μοιρολατρίας. Σε μια χώρα στα πρόθυρα χρεοκοπίας οι απεσταλμένοι των ξένων ΜΜΕ θα ήθελαν να δουν αλλόφρονες πολίτες να συνωστίζονται στις τράπεζες και να λεηλατούν μαγαζιά.

Οι «3 θεσμοί» της Λαγκάρντ: Άννας, Καϊάφας, Πόντιος Πιλάτος…

του Διονύση Ελευθεράτου

Να λοιπόν που, τόσο στο πεδίο της ενδυματολογικής σημειολογίας, όσο και σε αυτό της φιλολογίας, η Κριστίν Λαγκάρντ βρίσκει τρόπο να συνενώσει το Πάσχα με το Καρναβάλι. Ως γνωστόν ανήμερα του Πάσχα των Καθολικών, για τις ανάγκες της συνάντησης με τον Γιάνη Βαρουφάκη, η «Ιέρεια» του ΔΝΤ μεταμορφώθηκε σε Joan Jett ή Suzi Quatro (οι ροκάδες ξέρουν…). Γιατί όχι; Η προσαρμοστικότητα είναι αρετή.

Αυτό, προ ημερών. Τώρα, στις ημέρες του ημέτερου Πάσχα, η Κριστίν μεταμορφώνεται σε ευαγγελίστρια της κοινωνικής δικαιοσύνης και δηλώνει στον διεθνή τύπο ότι στην Ελλάδα «το κόστος της κρίσης κλήθηκαν να το σηκώσουν κυρίως η οι πιο φτωχοί και η μεσαία τάξη». Λογικό: Δεν ήταν εβδομάδα, αλλά πενταετία Παθών – όλο και κάτι πήρε το αφτί και το μάτι της επικεφαλής του ΔΝΤ.

«Κόβει τον βήχα» περί εξόδου από το μνημόνιο η Λαγκάρντ

Η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει την ανάγκη «προληπτικής στήριξης» τόνισε η Κρ. Λαγκάρντ αναφερόμενη στην θέση της κυβέρνησης να σταματήσει τη χρηματοδότηση από το ΔΝΤ. Για «εξέλιξη» της σχέσης της χώρας μας με την τρόικα έκανε λόγο η επικεφαλής του Ταμείου.

Παρά την απόλυτη πεποίθησή  του Αντώνη Σαμαρά ότι η Ελλάδα μπορεί να καλύψει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες τα επόμενα χρόνια, χωρίς να χρειάζεται την οικονομική βοήθεια από την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ, την οποία επανέλαβε και σήμερα σε συνέντευξη που παραχώρησε στο πρακτορείο Bloomberg, το ΔΝΤ  έκοψε τον βήχα της κυβέρνησης μέσω της γενικής διευθύντριάς του, Κριστίν Λαγκάρντ.

ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ 1943, ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ 2013

Η χώρα που έχει επιλέξει συνειδητά να πέφτει από τα σύννεφα 24 ώρες το 24ωρο και 365 μέρες το χρόνο σοκαρίστηκε ακόμα μία φορά από τις πρόσφατες δηλώσεις της Κριστίν Λαγκάρντ.

Σύμφωνα με τα λεγόμενα της Γαλλίδας διευθύντριας του ΔΝΤ “όλοι πανηγυρίζουμε το πρωτογενές πλεόνασμα της Ελλάδας, το πρώτο αν δεν κάνω λάθος από το 1943”. Το γεγονός ότι το 1943 η χώρα ήταν υπό γερμανική κατοχή δεν έχει καμία σημασία στη σημερινή αποπολιτικοποιημένη πολιτική, όπου το μόνο πράγμα που πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι τα νούμερα και η κυρία Λαγκάρντ το ξέρει καλά.

success story απ´την ανάποδη

Δύο επιστολές με ξεχωριστή σημασία δημοσιεύτηκαν τις τελευταίες ώρες. Μία του Αντώνη Σαμαρά προς την Λαγκάρντ, τον Ρεν, τον Ντράγκι και τον Νταϊσελμπλούμ και μία του ΔΝΤ με παραλήπτη τον ίδιο του τον εαυτό και την αμερικανική Wall Street Journal, δηλαδή τις “αγορές”.

Στην επιστολή του ο Σαμαράς λέει ότι τα πράγματα στην Ελλάδα πάνε τέλεια. Οι στόχοι που του έβαλε η τρόικα βαίνουν καλώς, οι αριθμοί ευημερούν και σε περίπτωση που η χώρα χρειαστεί και τρίτο δάνειο, μαζί με νέο μνημόνιο, η κυβέρνηση είναι έτοιμη να επιβάλλει νέα μέτρα.

Το γράμμα του ΔΝΤ, από την άλλη, λέει ότι τα τρία τελευταία χρόνια έχει κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο. Δεν υπολόγισε καλά το μέγεθος της λιτότητας, δεν λογάριασε σωστά την ύφεση, δεν ακολούθησε τους κανόνες του σχετικά με το πόσο βιώσιμο είναι το ελληνικό χρέος.

Ορίστε όλη η “λίστα Λαγκάρντ”!

Αποκλειστική αποκάλυψη από το “τοίχο-τοίχο”.

Γιατί εδώ κάνουμε ρεπορτάζ!

Έχουμε στη διάθεσή μας αντίγραφο της λίστας Λαγκάρντ και αποκαλύπτουμε ποιοι βρίσκονται στο στικάκι του Βενιζέλου και φυσικά -ως είθισται- θα τιμωρηθούν παραδειγματικά γι’ αυτό.

1. Όσοι έχουν παιδιά.
2. Τα παιδιά τους.
3. Οι ιδιωτικοί υπάλληλοι.
4. Οι δημόσιοι υπάλληλοι.
5. Οι εργάτες.
6. Οι άνεργοι.
7. Οι γιατροί.
8. Οι δάσκαλοι.
9. Οι καθηγητές.
10. Οι περιπτεράδες.
11. Οι ταξιτζήδες
12. Οι φαρμακοποιοί.
13. Οι ναυπηγοί.
14. Οι συνταξιούχοι.

Αποκλειστικό: Ο πραγματικός διάλογος Σαμαρά-Λαγκάρντ

Πηγή : Warnews.gr

Το Warnews.gr, εξασφάλισε για τους αναγνώστες του, τον τηλεφωνικό διάλογο Σαμαρά-Λαγκάρντ. Σας τον παραθέτουμε, αυτολεξεί:

Αντ. Σαμαρας: ”Κριστίν, Εσύ;;”

Κρισ. Λαγκάρντ: ”Εγώ, ποιος μαλάκας με ενοχλεί;”

Αντ. Σαμαρας: ” Εγώ, ο Αντώνης. Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας”

WSJ: Η «σκληρή» τρόικα μπορεί να ρίξει την κυβέρνηση

 

«Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙ ΚΟΥΡΑΣΕΙ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ»

πηγή : ethnos.gr

Χωρίς διάθεση εκπτώσεων, μεταφέροντας την «κόπωση» των εταίρων για τα συνεχή αιτήματα αναδιαπραγμάτευσης που δεν συνοδεύονται όμως από ανάλογη προσήλωση στις μεταρρυθμίσεις και αποφασισμένοι, εν τέλει, να υιοθετήσουν σκληρή γραμμή έναντι της Ελλάδας, κατέφθασαν οι εκπρόσωποι της τρόικας, σύμφωνα με δημοσίευμα της Wall Street Journal.

Επικαλούμενο πηγές με γνώση των διαθέσεων των πιστωτών, το αμερικανικό έντυπο αναφέρει μάλιστα ότι οι πιέσεις που αναμένεται να ασκήσει το τριμερές επιτελείο, ίσως θέσει τους πιστωτές σε τροχιά σύγκρουσης με την νεοεκλεγείσα ελληνική κυβέρνηση.

Οι Συμπληγάδες, οι Στυμφαλίδες, η Σκύλλα η Χάρυβδη και η Κόπρος του Αυγεία!

Πως η αρχαία μυθολογία επαναλαμβάνεται σήμερα; Πως θα έσωζαν οι Αρχαίοι Ελληνες μια παρτίδα που μοιάζει κυριολεκτικά χαμένη;

του Γιώργου Αδαλή

Για την Ελλάδα, η ιστορία επαναλαμβάνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα! Στην σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας, όποτε οι πολιτικοί ηγέτες ήταν κατώτεροι των περιστάσεων, η χώρα βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση! Τούτη τη φορά οι ηγέτες δεν είναι απλά κατώτεροι των περιστάσεων αλλά κάτι πολύ χειρότερο!

Η απώτατη ξεφτίλα

Προσπαθώντας να απαλύνει το κλίμα που είχε δημιουργηθεί από την αναφορά της στα παιδιά του Νίγηρα, έφτιαξε με επιδεξιότητα το πλουμιστό φουλάρι της και είπε πως το καλύτερο για την Ελλάδα θα ήταν να μιμηθεί την Λετονία και να εφαρμόσει τα μέτρα λιτότητας που έφεραν καραμπινάτη ύφεση 20%, ψαλίδισμα των μισθών στα 280 ευρώ, ανεργία 60%. Αυτά είπε το παραδείσιο πτηνό και πήγε να φάει μπεκάτσες σαλμί.

Από την μεριά της δεν περιμένεις να κατέβει με πανό Vive la Grece σε φιλλεληνική διαδήλωση, άρα τιμάει το μεροκάματό της το αφορολόγητο με το παραπάνω.
Το πρόβλημα είναι σε μας, όχι σε αυτήν, που αν δεν είχε βγεί ο ΣΥΡΙΖΑ με τέτοια ποσοστά θα τρέχανε τα συνεταιράκια της εξουσίας, ποιός θα υπερθεματίσει πρώτος γιά την ορθότητα και το επιβεβλημένο των παρατηρήσεων της σεβαστής προέδρου του IMF.

Εξωχοτάτη, όχι δεν θα την προσφωνούσαν, αυτό ειναι πνευματική ιδιοκτησία αλλουνού καραγκιόζη.

Spain facing disaster, but the Troika goes la-la-la-la-Lagarde / Η Ισπανία έρχεται κατάφατσα με την καταστροφή και η Τρόικα τραγουδά Λα-λα-λα-λα-λα-γκαρντ ! ( πρωτότυπο και απόδοση στα ελληνικά)

Πηγή : The Slog

The Spanish Government is now openly admitting that doors into the credit markets are closing by the hour. But Finance Ministers of the G7 major economies have yet to take any action. Spanish Treasury Minister Cristobal Montoro sent out a dramatic SOS this afternoon poining out that the spread between the country’s 10-year bond and German/US debt was now in excess of 550 basis points. But all that happened was that his comments on Spain’s issues sent the euro down still further.

The U.S. Treasury said in a statement that the G7 discussed ‘progress towards a financial and fiscal union in Europe’, but made no joint statement and took no immediate action.