Η πραγματικότητα της “Ευρώπης”

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Η κυβέρνηση της ΝΔ ανακάλυψε ξαφνικά ότι η «Ευρώπη», δηλαδή η ΕΕ, δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Ο σκληρός πυρήνας των βόρειων χωρών αρνήθηκε να δεχτεί την πρόταση των «9» για κοινή έκδοση ομολόγου που θα χρηματοδοτήσει τις δημοσιονομικές δαπάνες για την αντιμετώπιση της διαγραφόμενης οικονομικής καταστροφής από τον κορωνοϊό.

Ξέσπασε ο Ιταλός πρωθυπουργός Τζιουζέπε Κόντε για την έλλειψη αλληλεγγύης, εκτοξεύοντας απροσδιόριστες απειλές για το τι θα συμβεί αν σύντομα δεν υπάρξει έμπρακτη αντιστροφή της στάσης της ΕΕ. Ακόμη και ο κ. Μητσοτάκης, πάντα προσεκτικός και μετρημένος, όπως ταιριάζει σε «καλό μαθητή», δήλωσε ότι η απόφαση στερείται οικονομικής λογικής. Ο κορωνοϊός αντιπροσωπεύει συμμετρικό σοκ για όλους, άρα δεν είναι ευθύνη κανενός συγκεκριμένου κράτους και πρέπει να τον αντιμετωπίσουμε ως εταίροι.

Λαπαβίτσας: Το Brexit, ο Τζόνσον και τα αδιέξοδα της ΕΕ

Ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, Κώστας Λαπαβίτσας , μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό 98.4 από την Κρήτη, για το πώς διαμορφώνεται το σκηνικό στο Ηνωμένο Βασίλειο, μετά την εκλογή Τζόνσον. Ανέλυσε γιατί η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας παραμένει εμφατικά υπέρ του Brexit, σε αντίθεση με το χρηματοπιστωτικό και βιομηχανικό κεφάλαιο, τις αντιφάσεις του Εργατικού κόμματος αλλά και την εκτίμηση ότι πριν τις αποφάσεις για το Brexit , ενδέχεται να έχουμε στη Βρετανία , πολιτικά γεγονότα μείζονος σημασίας.

Κ. Λαπαβίτσας: Η σχέση λαού και πολιτικής ελίτ στο Brexit

Την ακτινογραφία της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής κατάστασης στο Ηνωμένο Βασίλειο αλλά και την Ε.Ε. με επίκεντρο το Brexit, παρουσίασε στον 98.4 μιλώντας από το Λονδίνο ο καθηγητής Οικονομικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής πρωτεύουσας Κώστας Λαπαβίτσας.

Όπως είπε, οι λαϊκές δυνάμεις είναι αναφανδόν υπέρ του Brexit, ακόμη και σήμερα παρά την προπαγάνδα και επικοινωνιακά, την ώρα που η πολιτική ελίτ είναι σε αδιέξοδο και ο σκληρός οικονομικός πυρήνας του κεφαλαίου, υπέρ την παραμονής στην Ε.Ε. και αυτή η σχάση είναι το σημαντικότερο πρόβλημα αυτή την ώρα στη Βρετανία.

Κ.Λαπαβίτσας: «Το ευρώ βλάπτει την Δημοκρατία»

Παρότι βραχυχρόνια πολιτικά, το πρόβλημα σε Ισπανία και Ιταλία μπορεί να λυθεί κυβερνητικά και για την Ευρωζώνη, μακροπρόθεσμα ο πυρήνας της Ε.Ε. με ραχοκοκαλιά πλέον το ευρώ, πλήττεται για τους λαούς που αντιλαμβάνονται ότι η βασική αρχή της ευρωζώνης είναι τα πλεονάσματα της Γερμανίας.

Τα πλεονάσματα αυτά μόνο η συνέχιση της αυστηρής δημοσιονομικής λιτότητας τα διατηρεί, λέει ο καθηγητής οικονομικών Κώστας Λαπαβίτσας, μιλώντας στον 98.4.

Κ.Λαπαβίτσας: Όσοι σήκωσαν τα βάρη των μνημονίων έχουν αφωνία

«Το δίλημμα «καθαρή ή μη καθαρή» έξοδο από τα μνημόνια, είναι πλαστό, αφού μνημονιακές πολιτικές εξυπηρετεί που σε τίποτα δεν άλλαξαν τις δομικές παθογένειες της ελληνικής οικονομίας, αλλά την λίμνασαν ακόμη περισσότερο.

»Το παράδοξο είναι πως όσοι στη κρίση 8 χρόνων δεν υπέστησαν σχεδόν τίποτα, έχουν άποψη για την χώρα, ενώ όσοι σήκωσαν το βάρος και το πλήρωσαν με συντριβή, έχουν περιέλθει σε αφωνία, ενώ αυτοί θα έπρεπε να έχουν το πρώτο λόγο», λέει στον 98.4 και στην εκπομπή του Γιώργου Σαχίνη ο πανεπιστημιακός οικονομολόγος Κώστας Λαπαβίτσας.

Το τέλος του 3ου μνημονίου οδηγεί σε νέα συμφωνία επιτήρησης

Η τυπική λήξη του προγράμματος του 3ου μνημονίου τον Αύγουστο του 2018, οδηγεί σε νέα συμφωνία επιτήρησης την Ελλάδα είπε ο οικονομολόγος και πολιτικός Κώστας Λαπαβίτσας, στο Ράδιο 9,84 και στο Γιώργο Σαχίνη.

Παράλληλο νόμισμα, παράλληλες πληρωμές και παράλληλες πραγματικότητες

Toυ Κώστα Λαπαβίτσα

Το «παράλληλο νόμισμα» είναι συνηθισμένο φαινόμενο στην νομισματική ιστορία, με πολλές μορφές. Οι επιπτώσεις του εξαρτώνται από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε περίπτωσης. Στη χώρα μας εμφανίστηκαν τρεις κυρίως προτάσεις παράλληλου νομίσματος.

Η πρόταση Μάγιερ

Η πρώτη και πλέον συνεκτική ήταν του Τόμας Μάγιερ, οικονομολόγου της Ντόιτσε Μπανκ, ο οποίος πρότεινε το «παράλληλο G-euro». Η ελληνική κυβέρνηση θα έκανε ορισμένες πληρωμές συντάξεων, μισθών και άλλων υποχρεώσεων όχι σε «κανονικά ευρώ» της ΕΚΤ, αλλά σε ειδικά χρεόγραφα που θα είχαν ως λογιστική μονάδα το «ελληνικό ευρώ», ή G-euro. Οι επιχειρήσεις θα ήταν επίσης υποχρεωμένες να πληρώσουν ένα μέρος του μισθού των εργαζομένων σε «ελληνικό ευρώ». Η ισοτιμία έκδοσης θα ήταν 1:1, αλλά γρήγορα θα υπήρχε υποτίμηση ως προς το «κανονικό ευρώ».

Κ. Λαπαβίτσας: Δεν υπάρχει οξεία κρίση στη Γερμανική Ευρωζώνη

Είναι λάθος ανάλυση και πολιτική επιλογή, η άποψη ότι η ευρωζώνη είναι σε οξεία κρίση από τη γερμανική πολιτική λιτότητας και η λύση είναι περισσότερο ευρωπαϊσμός. Αυτή η Ε.Ε. είναι η επιλογή της Γερμανικής εξαγωγικής βιομηχανίας και των διακλαδώσεων της με την Γερμανία στο πυρήνα, χώρες όπως Γαλλία και Ιταλία συμπληρωματικά και τρεις περιφέρειες, όπου το ευρώ λειτουργεί ως το νόμισμα εξυπηρέτησης των γερμανικών συμφερόντων, λέει ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου Κώστας Λαπαβίτσας στον 9.84 και τον Γιώργο Σαχίνη.

Τι ετοιμάζει ο Κώστας Λαπαβίτσας;

Καλά κρυμμένη στις τελευταίες γραμμές μιας πολύ ενδιαφέρουσας ανάλυσης στην Καθημερινή για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας βρισκόταν μια είδηση.

Ο Κώστας Λαπαβίτσας, καθηγητής της σχολής SOAS του πανεπιστημίου του Λονδίνου, προανήγγειλε ότι τις επόμενες εβδομάδες θα παρουσιαστεί στην Αθήνα μια «επιστημονική δουλειά που θα τεκμηριώνει… ότι μια αλλαγή πορείας είναι απολύτως εφικτή».

Στο κείμενό του κάνει λόγο για «ανάκτηση βασικών εργαλείων οικονομικής πολιτικής που θα συμβαδίζει με ανάκτηση της κυριαρχίας».

Όσοι έχουν διαβάσει αποσπάσματα της νέας δουλειάς κάνουν λόγο για την πληρέστερη επιστημονική πρόταση που έχει υπάρξει μέχρι σήμερα για την έξοδο από την κρίση και την ευρωζώνη.

Οι ιεραπόστολοι του «λιτού βίου»

 

του Κώστα Λαπαβίτσα

Διαβάζω τακτικά δηλώσεις «πνευματικών ανθρώπων», για την ανάγκη να γίνουμε πιο ολιγαρκείς, να καταλάβουμε ότι πέρασε ο καιρός των παχιών αγελάδων, να δεχτούμε ότι θα είμαστε όλοι φτωχότεροι. Συχνά συνοδεύονται από διάφορα δακρύβρεχτα για το τέρας του καταναλωτισμού, την αλλοτρίωση της σύγχρονης ζωής, τη χυδαιότητα της βουλιμίας. Είναι, λένε, προσωπική, οικογενειακή και εν τέλει εθνική ανάγκη να ξαναβρούμε το μετρημένο παρελθόν μας.

Μου θυμίζουν πολύ εκείνα που γράφονται στον επίσημο τύπο από περιώνυμους δημοσιογράφους και πολιτικούς. Ότι πρέπει να φτωχύνουμε για να μην πτωχεύσουμε. Ότι υπήρξε φούσκα στην Ελλάδα την προηγούμενη δεκαετία. Ότι ξεσαλώσαμε και τώρα πληρώνουμε τα επίχειρα. Ότι δεν μπορεί να υπάρχει ευμάρεια με δανεικά. Ότι, ακόμη, ο ‘λιτός βίος’ είναι πηγή ψυχικής ηρεμίας και αρετής.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μεταμορφώσει την ΕΕ, αν τον αφήσει η Ευρώπη …

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Παραθέτω την ελληνική μετάφραση άρθρου μου στην Γκάρντιαν σήμερα, 29 Δεκεμβρίου 2014.

Την μετάφραση έκανε το ThePressProject, το οποίο και ευχαριστώ. Ο τίτλος που χρησιμοποίησε το ThePressProject ήταν «Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κερδίσει» που δεν απέχει από την κεντρική ιδέα του άρθρου μου. Αρκεί βέβαια να έχει κανείς πλήρη επίγνωση του τι μέλλεται να αντιμετωπίσει μια κυβέρνηση που θα επιχειρήσει να υλοποιήσει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ είναι αποτέλεσμα του προγράμματος προσαρμογής που επιβλήθηκε στην Ελλάδα το 2010 από την Τρόικα (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), η οποία διέθεσε τεράστια δάνεια στο πλαίσιο του προγράμματος, ζητώντας όμως άνευ προηγουμένου περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, αυξήσεις φόρων και κατάρρευση μισθών. Ήταν ένα κλασικό, αν και ακραίο, πακέτο λιτότητας με μια διαφορά ζωτικής σημασίας: Αυτή τη φορά δεν ήταν δυνατό να περιοριστούν οι επιπτώσεις της λιτότητας μέσω της υποτίμησης του νομίσματος όπως, για παράδειγμα, συνέβη στην Ασιατική κρίση του 1997-98. Η συμμετοχή της Ελλάδας στην Eυρωζώνη είχε κλείσει όλες τις εξόδους διαφυγής.

Δεν υπάρχουν έξυπνες τεχνικές λύσεις για τη διαγραφή του χρέους

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Σπάνια φιλοξενώ κείμενα άλλων, όπως γνωρίζουν όσοι παρακολουθούν το μπλογκ μου. Σήμερα θα κάνω μια εξαίρεση γιατί, πρώτον, το θέμα της διαγραφής του χρέους έχει μεγάλη οικονομική, κοινωνική και πολιτική σημασία και, δεύτερον, ο Λεωνίδας Βατικιώτης ασχολείται συστηματικά με το ζήτημα ήδη από το 2010 και κατέχει πολλές πλευρές του.

Η πρόταση των Σωτηρόπουλου-Μηλιού-Λαπατσιώρα έλαβε μεγάλη δημοσιότητα στην Ελλάδα. Από μόνη της δε συνιστά καινοτομία διότι, όπως ορθά αναφέρει ο Βατικιώτης, αποτελεί μια εκδοχή της πρότασης των Paris και Wyplosz. Και η τελευταία όμως δεν είναι στη ουσία παρά μια εκδοχή της πρότασης που είχαν νωρίτερα καταθέσει οι Buiter και  Rahbari, αλλά και ο De Grauwe και άλλοι.

«Απαραίτητο εναλλακτικό πλάνο για το νόμισμα»

«Καμία προοπτική και κανένα ενδεχόμενο δεν μπορεί να αποκλείεται από την κυβέρνηση για το θέμα άλλου νομίσματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να έχει τρία και τέσσερα διαφορετικα και εναλλακτικά πλάνα», δήλωσε ο οικονομολόγος, Κώστας Λαπαβίτσας

Τι σημαίνει το τέλος της ύφεσης για μια κυβέρνηση της Αριστεράς ;

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Τα νέα στοιχεία της Ελ.Στατ. για το εποχικά διορθωμένο τριμηνιαίο ΑΕΠ, τα οποία ενσωματώνουν τη μεθοδολογία που χρησιμοποιείται ευρύτερα στην ΕΕ, έδειξαν ότι η ύφεση επιτέλους τελειώνει. Βρήκε ευκαιρία η παντελώς αποτυχημένη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου να πανηγυρίσει την ‘επιστροφή στην ανάπτυξη’. Οι διακηρύξεις της κυβέρνησης έχουν φυσικά χάσει κάθε αξιοπιστία, όπως κατέδειξε και η τελευταία φάρσα με το νομοσχέδιο για τις οφειλές στο Δημόσιο. Το που βρίσκεται η ελληνική οικονομία τη στιγμή αυτή όμως έχει μεγάλη σημασία, ακριβώς γιατί η συγκυβέρνηση πνέει τα λοίσθια.

Τι δείχνουν τα στοιχεία της Ελ.Στατ. για κατάσταση της οικονομίας καθώς οδεύουμε προς την επόμενη κυβέρνηση που μάλλον θα είναι του ΣΥΡΙΖΑ;

Κ. Λαπαβίτσας: “Μόνη λύση η διαγραφή του χρέους”

«Μόνη λύση για την Ελλάδα η διαγραφή του χρέους», λέει σήμερα στο Ράδιο 9,84 και στον Γιώργο Σαχίνη ο οικονομολόγος, πανεπιστημιακός καθηγητής Κώστας Λαπαβίτσας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Κουβέλης και ο Λαπαβίτσας

SOOC

Της Βασιλικής Σιούτη

Αυτές τις μέρες διαβάσαμε τίτλους ρεπορτάζ που έγραφαν: «Ανοιχτή πρόσκληση του ΣΥΡΙΖΑ στη ΔΗΜΑΡ», «Ο ΣΥΡΙΖΑ έστρωσε το χαλί της συνεργασίας με τη ΔΗΜΑΡ» και άλλα παρόμοια

Αρκετά εύγλωττα είναι αλήθεια, που περιγράφουν το υπαρκτό θέμα της συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΔΗΜΑΡ που δρομολογείται. Άλλωστε ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Βίτσας χαιρέτησε ως θετική την απόφαση της ΔΗΜΑΡ για σχηματισμό προοδευτικής κυβέρνησης στην οποία θα εργαστούν μαζί.

Η Αργεντινή έχει δικαίωμα να βάλει τους δικούς της όρους

Συνέντευξη του Κώστα Λαπαβίτσα

στον Γιώργο Λαμπίρη

Το news.gr, μίλησε με τον καθηγητή Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο SOAS του Λονδίνου, Κώστα Λαπαβίτσα, σε μία προσπάθεια να παρουσιάσει μια ακόμα οπτική γωνία από έναν ειδικό για την κατάσταση που διαμορφώνεται με τη νέα χρεοκοπία της Αργεντινής.

Πώς φτάσαμε στο να ζητούν τα αρπακτικά την αξία των ομολόγων τους στο 100%;

Σημείο καμπής για το ΣΥΡΙΖΑ

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές αποτελεί γεγονός ολκής για τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Προσφέρει τη δυνατότητα μεγάλων αλλαγών, αν και προέκυψε κυρίως λόγω της εκλογικής υποχώρησης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και όχι λόγω της δυναμικής του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ. Το κεντρικό ζήτημα των εκλογών ήταν αν η χώρα είναι έτοιμη να προχωρήσει σε μια βαθιά ανατροπή του πολιτικού σκηνικού εδώ και τώρα. Φάνηκε ότι οι δυνάμεις της ανατροπής υπάρχουν, είναι μετρήσιμες, σε βαθμό που εκφράζονται από το ΣΥΡΙΖΑ βγήκαν πρώτες, αλλά το συνολικό αποτέλεσμα δε δείχνει ότι η ανατροπή θα προκύψει αυτόματα. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να δώσει την ώθηση που χρειάζεται, αλλάζοντας και τον εαυτό του.

Για τον Άξελ Κισιλόφ, Υπουργό Οικονομικών της Αργεντινής

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Τον Άξελ Κισιλόφ, νέο Υπουργό Οικονομικών της Αργεντινής, το γνώρισα προς το τέλος του 2011. Η παρουσία του ήταν ιδιαίτερα χαρισματική: περίπου σαράντα χρονώ, με έκδηλη αυτοπεποίθηση, αλλά και την αδιόρατη κούραση που φέρνει στο πρόσωπο η εξουσία. Ήταν ντυμένος απλά, χωρίς τα κοστούμια των υπολοίπων. Η έλλειψη γραβάτας λειτουργούσε ως μηχανισμός διαφοροποίησης και επιβολής ισχύος πάνω στους άλλους. Ακριβώς το αντίστοιχο αυτού που συνήθως κάνει η γραβάτα σε όσους δεν τη φοράνε, μόνο που στην περίπτωση του Κισιλόφ η ισχύς πήγαζε από την προσωπικότητά του κι όχι από τα ρούχα.

Φαινόταν καθαρά ότι επρόκειτο για άνθρωπο που βρισκόταν ήδη ψηλά στους μηχανισμούς εξουσίας της Αργεντινής και θα πήγαινε ακόμη ψηλότερα. Ήταν τότε ο υπ’ αριθμόν δύο στο Υπουργείο Οικονομικών, αλλά όλοι γνώριζαν ότι αυτός κατείχε την πραγματική δύναμη και όχι οι αδιάφοροι υπουργοί που μεσολάβησαν μέχρι να αναλάβει τα ηνία. 

Το Κυπριακό Ευρώ δεν είναι καν ευρώ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ Κ.ΛΑΠΑΒΙΤΣΑ ΣΤΗ «ΧΑΡΑΥΓΗ» (8/12)

ΟΡΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ Η ΕΞΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ

Ερ: Πώς θα χαρακτηρίζατε το κοκτέιλ της πιστωτικής κατάρρευσης κατ’ αρχήν και στη συνέχεια της αυστηρής λιτότητας που επιβλήθηκε στην Κύπρο;

Είναι μια μέθοδος η οποία εφαρμόστηκε σε όλες τις χώρες της περιφέρειας, με εξαίρεση το κούρεμα των καταθέσεων στην Κύπρο που ήταν πρωτοφανές. Ομως, πακέτο μέτρων αυστηρής λιτότητας και πιστωτική στενότητα ήταν η συνταγή για όλες τις χώρες της περιφέρειας με τα ίδια καταστροφικά αποτελέσματα. Στην Κύπρο, το πρόβλημα πήρε ακραία μορφή, λόγω του χαρακτήρα της κρίσης και της αντιμετώπισης του προβλήματος από το Γιούρογκρουπ. Η κυπριακή κρίση, οπωσδήποτε, ήταν αντανάκλαση της ευρωπαϊκής και ευρωζωνικής κρίσης, σε συνδυασμό με το χαρακτήρα που είχε πάρει η κυπριακή ανάπτυξη. Είχαμε δηλαδή μια υπερδιόγκωση του τραπεζικού τομέα, άρα είναι δεδομένο πως έπρεπε να ληφθούν μέτρα ενωρίτερα, καθώς είχε φανεί η λανθασμένη πορεία ανάπτυξης της οικονομίας, η οποία δεν ήταν βιώσιμη.

Η γαλλική ελίτ και το ευρώ: Προς συντεταγμένη διάλυση;

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Ο Φρανσουά Εζμπούρ ανήκει στη γαλλική ελίτ, είναι στυλοβάτης του ‘ευρωπαϊσμού’ και υποστηρικτής της νομισματικής ένωσης από την αρχή της. Έχει περάσει από σειρά θέσεων υψηλής ευθύνης στο γαλλικό κράτος, περιλαμβανομένου και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Είναι σήμερα διευθυντής του International Institute of Strategic Studies (IISS) που είναι ένα διεθνές ινστιτούτο ερευνών με στενότατη διαπλοκή με τους αμυντικούς μηχανισμούς της Δύσης. 

Το γαλλικό αδιέξοδο

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Ποιος θυμάται σήμερα τις ελπίδες που έτρεφαν τόσοι – και στην Ελλάδα – για την προεδρία Ολάντ; Η πραγματικότητα αποδείχθηκε τελείως αντίθετη, με τη δημοτικότητα του Ολάντ σε ελεύθερη πτώση, την εμφάνιση οργανωμένης λαϊκής δυσαρέσκειας και την εντυπωσιακή άνοδο του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου. Παράλληλα η Γαλλία έχει χάσει την ικανότητα να διαμορφώνει την πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Το οικονομικό υπόβαθρο της πολιτικής αναταραχής

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Ήταν βαθύτατη η πολιτική αναταραχή που προέκυψε το Σεπτέμβριο, αν και η πορεία της αποδείχτηκε απρόβλεπτη. Η ίδια όμως η αναταραχή ήταν απολύτως προβλέψιμη, αρκεί κανείς να μην έκλεινε τα μάτια του στις εξαιρετικά τεταμένες κοινωνικές συνθήκες που έχουν από καιρό φέρει την πολιτική ζωή σε κατάσταση ανωμαλίας. Η ομαλότητα που διακηρύσσει ο κ. Σαμαράς δεν υπάρχει, ούτε και θα επιστρέψει εύκολα. Στη ρίζα της αναταραχής είναι η οικονομική καταστροφή που έχουν προκαλέσει τα Μνημόνια.

Μια εικόνα, χίλιες λέξεις, κατά το γνωστό απόφθεγμα. Κοιτάξτε λοιπόν το διάγραμμα που δείχνει τη μεταβολή των μισθών στην ελληνική οικονομία συνολικά. Βασίζεται σε στοιχεία που μόλις έδωσε στη δημοσιότητα η Ελληνική Στατιστική Αρχή, τα οποία αναφέρονται στο δεύτερο τρίμηνο κάθε έτους και είναι εποχικά διορθωμένα

Επικοινωνιακή διαχείριση και πραγματικότητα της ανάκαμψης

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Η έκφραση ‘ομίχλη του πολέμου’ στα αγγλικά αποδίδει το απρόβλεπτο της μάχης, το εγγενές χάος της πολεμικής σύγκρουσης. Οι αντίπαλοι φροντίζουν να μεγαλώσουν την ‘ομίχλη του πολέμου’ με ψέματα και παραπλανητικές κινήσεις. Την τελευταία τριετία  η χώρα μας ζει τον αγριότερο ταξικό πόλεμο από τη δεκαετία του ’40 κι έχει δώσει νέο νόημα στην ‘ομίχλη του πολέμου’.

Η αναγέννηση της ευρωπαϊκής Αριστεράς

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Έχει ανάψει για τα καλά η συζήτηση στην ευρωπαϊκή Αριστερά για το μέλλον του ευρώ. Στη Γερμανία το Ντι Λίνκε έχει θέσει το θέμα ανοιχτά και με όρους επιστημονικής έρευνας. Στη Γαλλία υπάρχει συμπαγές ρεύμα απόρριψης του ευρώ που γνωστοί οικονομολόγοι εκφράζουν ακόμη και στις σελίδες του Μοντ Ντιπλοματίκ. Στην Ισπανία εμφανίστηκε συντεταγμένη ομάδα προσωπικοτήτων της Αριστεράς που διαπιστώνει την αποτυχία του κοινού νομίσματος. Ως και το πανευρωπαϊκό δίκτυο Τρανσφόρμ, από τους ακραιφνέστερους υποστηρικτές της ‘ευρωπαϊκής ιδέας’, φαίνεται πλέον να κατάλαβε ότι κάτι δομικό συμβαίνει.                       

Τα επίδικα της συζήτησης είναι πολλά. Το πρώτο και πιο άμεσο είναι η ανάδειξη του ευρώ σε μηχανισμό λιτότητας και ύφεσης χωρίς ημερομηνία λήξης. Αλλά βέβαια το νόμισμα δεν είναι ποτέ ένα απλό τεχνικό ζήτημα. Το δεύτερο επίδικο είναι το πλήγμα στην δημοκρατία, ιδίως στην περιφέρεια, όπου οι υπερεθνικοί μηχανισμοί του ευρώ και η Τρόικα έχουν καταστρατηγήσει βασικά δημοκρατικά δικαιώματα, καθώς και την εθνική ανεξαρτησία, για να μην αναφέρουμε την αξιοπρέπεια. Το τρίτο είναι το κοινωνικό υπόβαθρο του ευρώ διότι φυσικά το χρήμα δεν είναι ένα ουδέτερο οικονομικό φαινόμενο. Η ΟΝΕ έχει αναδείχθεί σε μοχλό προώθησης των κυνικότερων συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου σε βάρος της μισθωτής εργασίας και των  μικρομεσαίων.