Πώς η Ελλάδα μπορεί να γίνει αναλώσιμος στρατιώτης στην πρώτη γραμμή ενός βρώμικου πολέμου

Του Άρη Χατζηστεφάνου

«Τους κάναμε μια πρόταση την οποία δεν μπορούν να αρνηθούν». Η περίφημη φράση από την ταινία ο Νονός θα μπορούσε να περιγράψει αρκετά από τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στο νέο νομοσχέδιο που κατατέθηκε στο Κογκρέσο για την στρατιωτική και ενεργειακή συνεργασία των ΗΠΑ με την Ελλάδα και την Κύπρο.

Αριστοτεχνικά περιτυλιγμένη, σε μια υποτιθέμενη «επίθεση φιλίας», κρύβεται η προσπάθεια των ΗΠΑ να αυξήσουν τις πωλήσεις όπλων στις δυο χώρες (για να αντισταθμίσουν αναμενόμενες απώλειες από την Τουρκία), να προωθήσουν τα συμφέροντα αμερικανικών εταιρειών στην εκμετάλλευση πετρελαίου και φυσικού αερίου στην περιοχή αλλά και να αυξήσουν την επιρροή στα μέσα ενημέρωσης σε Ελλάδα και Κύπρο. Προκειμένου να χρυσώσει το χάπι, το νομοσχέδιο υποτίθεται ότι μετατρέπει τις ΗΠΑ σε προστάτη των δυο χωρών, αίροντας το εμπάργκο πώλησης όπλων στην Κυπριακή Δημοκρατία και παρεμβαίνοντας στο θέμα των τουρκικών παραβιάσεων στο Αιγαίο.

Σε «πεδίο βολής φθηνό» μετατρέπουν την Ελλάδα οι ΗΠΑ

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Αρχή περιπετειών και προβλημάτων για την Ελλάδα και την Κύπρο αποτελεί το «Νομοσχέδιο για την ασφάλεια και την ενεργειακή συνεργασία στην ανατολική Μεσόγειο του 2019» που κατατέθηκε προς ψήφιση στα αμερικανικά νομοθετικά σώματα. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία μείζονος πολιτικής σημασίας που αναθεωρεί εκ βάθρων την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ στην περιοχή.

Η σοβαρότητα του νομοσχεδίου υπογραμμίζεται από το γεγονός ότι κατατέθηκε από δύο γερουσιαστές που προέρχονται από την «οριζόντια» πτέρυγα των ιεράκων του Ρεπουμπλικανικού και του Δημοκρατικού Κόμματος. Δεν εντάσσεται δηλαδή στα ουκ ολίγα θέματα που διχάζουν τα δύο αμερικανικά κόμματα εξουσίας. Το παρελθόν δε του Δημοκρατικού Μπομπ Μενέντες, ο οποίος είχε διαφωνήσει ακόμη και με τη συμφωνία του Ομπάμα για το Ιράν και του Ρεπουμπλικανού Μάρκο Ρούμπιο που έχει καλέσει δημόσια στη δολοφονία του Μαδούρο εγγυώνται ότι είναι μια συμφωνία επιθετική που προάγει τα συμφέροντα της αμερικανοκρατίας.

Γκρεμίζουν(;) όσα οι ίδιοι έχτισαν – Στις ΗΠΑ «νομοθετούν» νέα κατάσταση σε Αιγαίο

Του Δημήτρη Μηλάκα

Σύμφωνα με τα «μαντάτα» που έρχονται από την Ουάσιγκτον, «με ένα διακομματικό νομοσχέδιο “πακέτο”, που τοποθετεί την Ελλάδα στο επίκεντρο του στρατηγικού ενδιαφέροντος των ΗΠΑ, οι Αμερικανοί γερουσιαστές Μπομπ Μενέντεζ (Δημοκρατικός) και Μάρκο Ρούμπιο (Ρεπουμπλικανός) επιδιώκουν να παγιώσουν το ενδιαφέρον της αμερικανικής διπλωματίας για την Ανατολική Μεσόγειο».

Επειδή κάποιοι παραδοσιακοί αλλά και άλλοι όψιμοι εγχώριοι οπαδοί της μετατροπής της χώρας σε αμερικανικό προτεκτοράτο έχουν ήδη αρχίσει να πανηγυρίζουν ζητωκραυγάζοντας υπέρ της ελληνοαμερικανικής στρατηγικής σχέσης, αξίζει τον κόπο να δούμε προσεκτικά ποια ακριβώς είναι η κατάσταση στην περιοχή και για ποιους λόγους θέλουν να «αλλάξουν» οι Αμερικανοί.

Η «έξοδος» της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ και η απειλή εισόδου της Κύπρου στη Συμμαχία

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Ο θόρυβος που προκλήθηκε τα τελευταία 24ωρα, από τις απειλές των ΗΠΑ να αποπέμψουν την Τουρκία από το ΝΑΤΟ, κάλυψε μια άλλη πολύ πιο σοβαρή και πραγματική απειλή… να ενταχθεί η Κύπρος στη βορειοατλαντική συμμαχία.

Αν και το συγκεκριμένο σενάριο διοχετεύεται εδώ και χρόνια σε δημοσιογραφικά γραφεία, μέσα από συντονισμένες διαρροές Αμερικανών και νατοϊκών αξιωματούχων, πριν από μερικές ημέρες πήρε την πιο επίσημη μορφή του σε ένα κείμενο που δημοσίευσε o Ντέιμον Ουίλσον, αντιπρόεδρος του Ατλαντικού Συμβουλίου — ένα από τα σημαντικότερα αμερικανικά Think Tank που χρηματοδοτεί το ΝΑΤΟ.

Η τριμερής του …Τέταρτου χαρίζει το Γκολάν στο Ισραήλ

του Lupo di mare

Το βράδυ της Τετάρτης 20 Μαρτίου 2019 στην Ιερουσαλήμ κάτω από την ομπρέλα των ΗΠΑ, το Ισραήλ, η Ελλάδα και η Κύπρος ολοκλήρωσαν το πρώτο βήμα για την δημιουργία ενός «mini ΝΑΤΟ» στην Αν. Μεσόγειο.

Με την παρακάτω κοινή τους δήλωση το επιβεβαιώνουν:

Αποφασιστικό βήμα για την αυτοδιάθεση των λαών

του Κώστα Βενιζέλου*

Σημαντική απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για την αποαποικιοποίηση – Η περίπτωση του Μαυρικίου και της Κύπρου κατά της Βρετανίας

Ηπρόσφατη απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για τον Μαυρίκιο, ενισχύει, κατοχυρώνει το βασικότερο δικαίωμα των λαών, αυτό της αυτοδιάθεσης. Η απόφαση συνιστά τελειωτικό κτύπημα κατά των αποικιοκρατικών κατάλοιπων, υπό την προϋπόθεση, βέβαια, ότι θα αξιοποιηθεί από τα επηρεαζόμενα κράτη. Η στρατιωτική παρουσία των Βρετανών στον Μαυρίκιο, όπως και στην Κύπρο, με τις στρατιωτικές βάσεις, θεωρείται εφεξής παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου. Με βάση, λοιπόν, την απόφαση αυτή του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, της 25ης Φεβρουαρίου, το Ηνωμένο Βασίλειο έχει την υποχρέωση να τερματίσει τη διοίκηση του αρχιπελάγους Τσάγκος και μάλιστα το συντομότερο δυνατό καθώς η αποαποικιοποίηση δεν διενεργήθηκε νόμιμα.

Κατά τη δίκη, οι αρχές του Μαυρικίου υποστήριξαν πως η χώρα αναγκάστηκε να παραδώσει στη Βρετανία την περιοχή ως εκβιαστικό όρο που του τέθηκε για να κερδίσει την ανεξαρτησία του υπόλοιπου εδάφους του, το 1968. (Το αρχιπέλαγος αποσπάστηκε το 1965 από τη πρώην αποικία, με τη Βρετανία να δημιουργεί εκεί τη διοίκηση British Indian Ocean Territory). Αντίθετα, η Βρετανία υποστήριξε πως ο Μαυρίκιος παρέδωσε το αρχιπέλαγος με τη θέλησή του, αποδεχόμενο και σχετική οικονομική αποζημίωση, 3 εκατομμύρια λίρες. (Μάριος Ευρυβιάδης, «Η βάση Ντιέγκο Γκαρσία στον Μαυρίκιο», εφημερίδα Φιλελεύθερος, Λευκωσία, 3 Μαρτίου 2019).

Βρήκε «λαγό» για την ΑΟΖ το αμερικανικό «win – win»;

Θα έπρεπε να είναι κανείς αφελής για να μην λαμβάνει κανείς υπόψη του πότε, πώς και πού γίνονται οι δηλώσεις που αφορούν θέματα εξωτερικής πολιτικής, που αφορούν οικονομικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα.

Ας συνδυάσουμε, λοιπόν, τις αναφορές του πρώην υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά, στο 4ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, από τη μια σε σχέση με τα… κοινά συμφέροντα Ελλάδας – ΗΠΑ και από την άλλη τα περί συμμετοχής της στην «ανάπτυξη» της Τουρκίας στη Μεσόγειο.

Ενεργά γεωπολιτικά ρήγματα με επίκεντρο την Ελλάδα

Του Νίκου Ταυρή

H πιθανή ανακάλυψη μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αερίου νότια της Κύπρου εντείνει τους διεθνείς ανταγωνισμούς στο τόξο Ουκρανία, Βαλκάνια, Ν.Α. Μεσόγειος

Τέσσερα μεγάλα ανταγωνιστικά ενεργειακά σχέδια, άλλα υπό κατασκευή κι άλλα υπό μελέτη, έκφραση γενικότερων γεωπολιτικών αναδιαρθρώσεων, βρίσκονται σε εξέλιξη στην περιοχή καθιστώντας την στην πιο ασταθή και εύφλεκτη περιοχή μετά τη Μ. Ανατολή και τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.

Επίδικο της παγκόσμιας αντιπαράθεσης ο ενεργειακός έλεγχος της Ευρώπης, η διεύρυνση της οικονομικής διείσδυσης και του πολιτικού ελέγχου των Βαλκανίων και βέβαια τα υπερκέρδη των πολυεθνικών γιγάντων της εξόρυξης και εμπορίας πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Η τουρκική Γαλάζια Πατρίδα

του Δημήτρη Μηλάκα

Με την άσκηση «Γαλάζια Πατρίδα» που θα πραγματοποιήσει η Τουρκία από τις 27.2 έως και τις 8.3 ο Ταγίπ Ερντογάν θέλει να επιδείξει τις δυνάμεις και τις δυνατότητες που διαθέτει η χώρα του για να επιβάλει τα συμφέροντά της.

Απέναντι στην τουρκική αποφασιστικότητα και τις στρατιωτικές δυνατότητες που τη συνοδεύουν, οι ελληνικές κυβερνήσεις, μη εξαιρουμένης και της παρούσης της Αριστεράς, έχουν την τάση να κρύβουν το κεφάλι στην άμμο αναζητώντας δικαιολογίες για τις εντάσεις που χαρακτηρίζουν την πραγματικότητα στις σχέσεις των δύο χωρών.

Στρατηγική παράδοση στις βλέψεις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ

Του Σπύρου Παναγιώτου

Plan A η Αθήνα στην αποσταθεροποίηση της περιοχής

Λίγες μόνο μέρες μετά την επίσκεψη του Αλ. Τσίπρα στην Ρωσία και μερικές ώρες μετά την ομόφωνη συνυπογραφή της επέκτασης των οικονομικών κυρώσεων της Ε.Ε. σε βάρος της Ρωσίας ξεκίνησε ο «στρατηγικός διάλογος» μεταξύ ΗΠΑ και Ελλάδας στην Ουάσιγκτον.

Αν η επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Ρωσία ήταν η «αναγκαία στάχτη» μιας δήθεν πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, τότε ο «στρατηγικός διάλογος» στην Ουάσιγκτον είναι το αναγκαίο εισιτήριο για να επισημοποιηθεί πανηγυρικά η πλήρης υπαγωγή της χώρας στους σχεδιασμούς, οικονομικούς και γεωπολιτικούς, των ΗΠΑ στην Αν. Μεσόγειο και τη Βαλκανική.

Ελληνοτουρκικά: Ο …Τραμπ να βάλει το χέρι του (; )

Του Δημήτρη Μηλάκα

Η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται ήδη υποχρεωμένη να βρει απάντηση σε μια– εδώ και καιρό διατυπωμένη– δύσκολη ερώτηση; Τι θα πράξει στην περίπτωση που η Αγκυρα αμφισβητήσει έμπρακτα τα δικαιώματα σε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ του Καστελόριζου;

Το εν λόγω ερώτημα αυτές τις μέρες από υπόθεση εργασίας τείνει να μετατραπεί σε επικίνδυνη πραγματικότητα την οποία καλείται να αντιμετωπίσει η Αθήνα.

Κι αυτό γιατί το τουρκικό ερευνητικό σκάφος Barbaros με συνοδεία πολεμικών τουρκικών πλοίων κάνει βόλτες στο σημείο όπου εφάπτονται οι ΑΟΖ Κύπρου-Αιγύπτου και η ελληνική (Καστελόριζο) υφαλοκρηπίδα!

Στην παιδεία μεταφέρεται το κόστος της νέας διάσωσης των τραπεζών στην Κύπρο

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Στην οικονομική ιστορία της Κύπρου η τελευταία μέρα του Αυγούστου του 2018, η 31^η Αυγούστου, θα έχει μια ξεχωριστή θέση καθώς έκλεισε και τυπικά η Συνεργατική Τράπεζα με όλα τα υποκαταστήματά της να περνούν κι επίσημα πλέον στην Ελληνική Τράπεζα. Μαζί οι 1.100 εργαζόμενοι, εκ των 2.700 που απασχολούσε η Συνεργατική Κεντρική Τράπεζα (ΣΚΤ) με τους υπόλοιπους να αποχωρούν αξιοποιώντας το πρόγραμμα εθελούσιας συνταξιοδότησης που ενεργοποίησε η τράπεζα. Κυρίως όμως, στην Ελληνική Τράπεζα πέρασαν οι λογαριασμοί 400.000 περίπου Κυπρίων.

Για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης, είναι σαν να ιδιωτικοποιείται μια τράπεζα στη Γαλλία που έχει 65 εκ. πελάτες, μια τράπεζα στη Γερμανία με 80 εκ. πελάτες κοκ. Δε συμβαίνει και τόσο συχνά μια τράπεζα να έχει στο πελατολόγιό της όλο σχεδόν τον πληθυσμό μιας χώρας…

Τοπίο στην ομίχλη για το Κυπριακό στη Νέα Υόρκη

του Κώστα Βενιζέλου*

Κλειστά τα χαρτιά του γ.γ. του ΟΗΕ – Πιέσεις εντός και εκτός Κύπρου στον Αναστασιάδη και αντιφατική πολιτική από την Λευκωσία

Σε ομιχλώδες τοπίο προσέρχονται στη Νέα Υόρκη για επαφές οι εμπλεκόμενοι στο Κυπριακό. Την ερχόμενη εβδομάδα αναμένονται στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών έντονες διεργασίες και αλλεπάλληλες επαφές, η μπάλα ωστόσο βρίσκεται στα πόδια του γενικού γραμματέα του Διεθνούς Οργανισμού, Αντόνιο Γκουτέρες, ο οποίος θα καθορίσει τα επόμενα βήματα. Ενώπιον του γενικού γραμματέα, που μέχρι στιγμής έχει προγραμματισμένες μόνο χωριστές συναντήσεις με τους Αναστασιάδη και Ακιντζί, θα υποβληθεί και η έκθεση της απεσταλμένης του, Τζέιν Χολ Λουτ, που ολοκλήρωσε τις επαφές της με όλους τους εμπλεκόμενους, σε Αθήνα, Λευκωσία, Άγκυρα, Βρυξέλλες και Λονδίνο.

Ο γενικός γραμματέας του Διεθνούς Οργανισμού θα αποφασίσει κατά πόσο θα συγκαλέσει συνομιλίες ή θα παραπέμψει τους εμπλεκόμενους σε μια περίοδο προετοιμασίας. Είναι, πάντως, ξεκάθαρο πως εάν και εφόσον ξεκινήσουν συζητήσεις, είτε αμέσως είτε αργότερα, η βάση θα είναι το γνωστό πλαίσιο Γκουτέρες. Ένα πλαίσιο το οποίο, πέραν από τα κενά και τις ασάφειές του, περιέχει και ρυθμίσεις άκρως δυσλειτουργικές.

Θερμό φθινόπωρο για Κυπριακό και ενεργειακά

Του Κώστα Βενιζέλου

Μεθοδεύσεις για παγίδευση Λευκωσίας με στόχο «στρατηγική συμφωνία», το παιχνίδι της έντασης επιλέγει η Άγκυρα – Οι Ελληνοκύπριοι ενώπιον των υποχωρήσεων του Αναστασιάδη, που σε αυτά έχει τη στήριξη ΑΚΕΛ

Μέσα σε ένα ρευστό γεωπολιτικά περιβάλλον αναμένεται εντός Σεπτεμβρίου να εκδηλωθεί μια νέα προσπάθεια στο Κυπριακό, με στόχο την επίτευξη στρατηγικής συμφωνίας, δηλαδή την υπογραφή ενδιάμεσης λύσης. Η νέα προσπάθεια αναμένεται να διαδραματισθεί το τρίτο δεκαήμερο Σεπτεμβρίου, στη Νέα Υόρκη, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, με συναντήσεις του Γ.Γ., Αντόνιο Γκουτέρες, με τους εμπλεκόμενους. Εάν διαπιστωθεί κοινό έδαφος δεν αποκλείεται να πραγματοποιηθεί διαδοχικά τριμερής συνάντηση (Γκουτέρες, Αναστασιάδης, Ακιντζί) και στη συνέχεια Πενταμερής Διάσκεψη, όπως αυτή στο Κραν Μοντάνα, το καλοκαίρι του 2017.

Ανοιχτή πληγή οι τράπεζες στην Κύπρο

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Οι μνήμες από τον Μάρτιο του 2013, όταν χιλιάδες Κύπριοι είδαν τις καταθέσεις τους να «κουρεύονται» βάρυναν περισσότερο στη συνείδηση τους από τις διαβεβαιώσεις της κεντρικής τράπεζας, ότι οι αποταμιεύσεις είναι εγγυημένες μέχρι του ποσού των 100.000 ευρώ ανά φυσικό ή νομικό πρόσωπο και ανά πιστωτικό ίδρυμα…

Κι έτσι την Παρασκευή 29 Ιουνίου οι ουρές στη Συνεργατική Τράπεζα έφταναν στα πεζοδρόμια σε όλα σχεδόν τα υποκαταστήματα της τράπεζας, με χιλιάδες καταθέτες να σηκώνουν άρον – άρον τα χρήματά τους από το φόβο μην μείνουν τα μισά. Με βάση εκτιμήσεις οι αναλήψεις που καταγράφηκαν μόνο την Παρασκευή ανήλθαν σε 70 εκ. ευρώ, οι οποίες προστίθενται στα 2 δισ. ευρώ που έχουν φύγει από τα ταμεία της τράπεζας τους τελευταίους μήνες, όσο διαρκούν οι συζητήσεις για το μέλλον της Συνεργατικής και περισσότερο οι φήμες, που λειτούργησαν σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία.

Υπουργικό συμβούλιο στην Τουρκία σαν οικογενειακό …τραπέζι, με πρώτο πιάτο Κούρδους και Κύπρο

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Είτε ψήφισε είτε δεν ψήφισε τον Ερντογάν για πρόεδρο της Δημοκρατίας, σχεδόν ο κάθε Τούρκος θα θυμηθεί βλέποντας το νέο υπουργικό συμβούλιο που προέκυψε μετά τις εκλογές κάτι το πολύ οικείο: την οικογενειακή συνάντηση που συνηθίζεται μεσημέρια Κυριακής και εορτές…

Ο εξαιρετικά δε μικρός αριθμός των μελών του υπουργικό συμβουλίου, μόλις 16 άτομα, βοηθάει στο έπακρο τις συγκρίσεις. Κυρίως όμως είναι οι σχέσεις μεταξύ των μελών του υπουργικού συμβουλίου κι όχι ο αριθμός των μελών του, που αποπνέουν την αύρα οικογενειακής συνάθροισης. Η επιλογή του Ερντογάν να ορίσει υπουργό τον οικογενειακό του γιατρό(!) και κυρίως τον 40χρονο γαμπρό του, που αποτελεί μια εξαιρετικά  αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, αυξάνουν τα σύννεφα που συγκεντρώνονται πάνω από την τουρκική δημοκρατία, καθώς οι προεδρικές υπερεξουσίες ενισχύονται περαιτέρω από πρόσωπα – αχυρανθρώπους που εξαλείφουν οποιαδήποτε πιθανότητα δημιουργίας αντίβαρων ή έστω σημείων εξισορρόπησης της εξουσίας του Ερντογάν.

Συνεργατική Κύπρου – Μοντέλο Υφαρπαγής Εθνικών Τραπεζών

Τα όσα διαδραματίστηκαν στη Κύπρο τις τελευταίες ημέρες με επίκεντρο την Συνεταιριστική Τράπεζα είναι η επιτομή του εγχειρήματος να περάσουν όλα τα τραπεζικά ιδρύματα, από εθνικές διοικήσεις σε πολυεθνικά χέρια, σύμφωνα με το Λεωνίδα Βατικιώτη.

Σαπίζουμε…

Του Δημήτρη Μηλάκα

Η παρακμή είναι μια μακρά, αργόσυρτη διαδικασία, η οποία κατά κανόνα δεν γίνεται αντιληπτή παρά μόνο, κάποια στιγμή, οι οδυνηρές συνέπειές της. Οι οδυνηρές συνέπειες της παρακμής έχουν γίνει ήδη αντιληπτές στο οικονομικό επίπεδο. Η χώρα χρεοκόπησε, συντηρείται ζωντανή με δόσεις και (ξε)πούλημα τιμαλφών. Τα 2/3 της κοινωνίας πληρώνουν το μάρμαρο.

Ωστόσο οι ωδίνες στον οικονομικό τομέα είναι μόνο μια από τις συνέπειες της παρακμής, ίσως η πιο οδυνηρή, καθώς το μάρμαρο πληρώνουν οι πιο αδύναμοι.

Η παρακμή αποτυπώνεται ανάγλυφα στο πολιτικό σύστημα και στον βαθμό της αξιοπιστίας του. Μετά από χρόνια περικοπών, μνημονίων και εποπτείας έχουμε μάλλον την εμπειρία να κατανοήσουμε ότι η οικονομική χρεοκοπία είναι αποτέλεσμα της παρακμής του πολιτικού συστήματος ή, αν θέλουμε να το πούμε πιο κομψά, της αδυναμίας του πολιτικού συστήματος να αντιμετωπίσει τις παθογένειές του.

1959: Η Κύπρος στο «παζάρι» του Λονδίνου

Στις 19 Φεβρουαρίου του 1959 υπογράφεται στο Λονδίνο από τις κυβερνήσεις της Βρετανίας, της Ελλάδας και της Τουρκίας συμφωνία για το καθεστώς στην Κύπρο μετά το τέλος της βρετανικής κυριαρχίας. Τη συμφωνία προσυπέγραψαν ο εκπρόσωπος της ελληνοκυπριακής κοινότητας αρχιεπίσκοπος Μακάριος και της τουρκοκυπριακής Φαζίλ Κιουτσούκ.

Επί της ουσίας, με τη συμφωνία αυτή επικυρώθηκε η συμφωνία που υπογράφηκε 11 Φεβρουαρίου 1959 από τους πρωθυπουργούς της Ελλάδας Κωνσταντίνο Καραμανλή και της Τουρκίας Αντνάν Μεντερές στη Ζυρίχη.

Οι «συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου», όπως έμειναν στην Ιστορία, καθόρισαν τις μετέπειτα εξελίξεις στην Κύπρο, μέχρι τον Ιούλιο του 1974, όταν μετά το χουντικό πραξικόπημα για την ανατροπή του Μακάριου ακολούθησε η τουρκική εισβολή και κατοχή. Ηταν δύο συμφωνίες στο πλαίσιο του αμερικανοβρετανικού σχεδίου για τη ΝΑΤΟποίηση της Κύπρου και τη μετατροπή της σε αβύθιστο αεροπλανοφόρο με στόχο τον απόλυτο έλεγχο της Αν. Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.

Αναστασιάδης και Μαλάς, δύο όψεις του ίδιου νομίσματος στον β΄ γύρο

Του Γιώργου Παυλόπουλου

Η αύξηση της αποχής από το 16% στο 28% καταδεικνύει την κρίση του παραδοσιακού πολιτικού συστήματος, χωρίς όμως αισιόδοξα μηνύματα. Για την ώρα.

Το ακροδεξιό ΕΛΑΜ, αδελφό κόμμα της Χρυσής Αυγής, αναδείχθηκε τέταρτο, με 5,6%. Όμως, ο Αναστασιάδης δεν δίστασε να απαντήσει εγγράφως στα ερωτήματα που του έθεσε, με την ελπίδα να πάρει τις ψήφους του σήμερα

Οι αληθινές προθέσεις της Τουρκίας

Πολλές οι συζητήσεις και πολλά τα ουρλιαχτά, φίλε μου Πιτσιρίκο, σχετικά με το ποιοι από τους μαθητές των δημοτικών σχολείων θα κρατούν την Ελληνική σημαία στις παρελάσεις.

Λόγια πολλά, χωρίς κανείς να αναφέρεται στο αναμφισβήτητο γεγονός που μας θύμισε η φίλη αναγνώστρια του blog πως η κλήρωση για την ανάδειξη του σημαιοφόρου συμβαίνει εδώ και χρόνια.

Το 70-80% των μαθητών είναι άλλωστε «άριστοι», παρά το γεγονός ότι η εκπαίδευση στην χώρα μας πάει από το κακό στο χειρότερο.

Αδιαφορούμε για το πρόβλημα και συνεχίζουμε την γνωστή συνταγή των τελευταίων 40 τουλάχιστον ετών, την τακτική του «αυτοτσιμπουκώματος».

Η Τουρκία, οι απειλές και ο θησαυρός

του Απόστολου Αποστολόπουλου

Ένα κείμενο πού γράφτηκε προ επταετίας, στις 11/9/2011

Ο κ. Ερντογάν δήλωσε ότι δεν τίθεται «ακόμα» ζήτημα πολεμικής ενέργειας εκ μέρους της Τουρκίας με αφορμή τις γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ. Αναβλητικός, παρά τις απειλές, δεν επιχειρεί, ως αυτή τη στιγμή, έρευνες στην ελληνική ΑΟΖ στην περιοχή του Καστελλόριζου. Δηλώνει, σε μια κίνηση εντυπωσιασμού, ότι πολεμικά πλοία θα προστατεύουν τις γεωτρήσεις που θα πραγματοποιήσει η Τουρκία στη συμφωνημένη με τους τουρκοκύπριους περιοχή. Ουδείς, όμως, απειλεί τις γεωτρήσεις αυτές αν και παραβιάζουν κατάφορα κάθε έννοια νομιμότητας, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο.

Η Τουρκία είχε το χρόνο αλλά δεν έκανε καμία προετοιμασία ώστε να περάσει αμέσως από τα λόγια στην πράξη μόλις άρχισαν οι γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ. Προφανώς δεν είχε εξ αρχής σκοπό να προκαλέσει την οποιαδήποτε ένοπλη σύγκρουση. Η Τουρκία φάνηκε τελείως απροετοίμαστη και στο διπλωματικό πεδίο. Εξαπέλυσε απειλές, αγνοώντας, δήθεν, τη δημόσια υποστήριξη των ΗΠΑ, Ε.Ε. και Ρωσίας στις κυπριακές ενέργειες. Η απειλητική ρητορική της κατέληξε σε διπλωματική ήττα που ίσως δεν της κοστίσει άμεσα, αλλά αποκαλύπτει σοβαρές αδυναμίες της κυβέρνησης Ερντογάν. Ίσως οι αραβικοί λαοί να μην αντιληφθούν αμέσως την άτακτη υποχώρηση της Τουρκίας, αλλά ασφαλώς οι ηγεσίες των αραβικών χωρών θα της χρεώσουν την επιπόλαιη και αποτυχημένη μπλόφα. Δεν μπορεί να γίνεις περιφερειακή δύναμη με αποτυχημένες μπλόφες. Η Κύπρος ζύγισε σωστά τα δεδομένα, είδε ότι οι διπλωματικές ισορροπίες και όχι η στρατιωτική ισχύς, θα ήταν ο αποφασιστικός παράγων.

Στις «Ναυτικές Δυνάμεις» (ΗΠΑ, Βρετανία, Ισραήλ) δίνουν την Κύπρο Τσίπρας και Κοτζιάς

Του Δημήτρη Γεωργόπουλου

Την οργανική ενότητα της επίθεσης κατά, και του προγράμματος καταστροφής/υποδούλωσης του ελληνικού λαού και στην Ελλάδα (με οικονομικά μέσα) και στην Κύπρο (με γεωπολιτικά), επιχειρεί να αναδείξει το νέο βιβλίο του δημοσιογράφου Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου «Η Κύπρος στο Στόχαστρο» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ινφογνώμων.

Ο συγγραφέας υπογραμμίζει μάλιστα ότι, τόσο το σχέδιο Ανάν για την Κύπρο (βάση των συνομιλιών της Γενεύης για το Κυπριακό), όσο και η Δανειακή Σύμβαση της Ελλάδας συνετάγησαν από το ίδιο δικηγορικό γραφείο του Λονδίνου! Κάνει,δε, λόγο για «κυπριακό γεωπολιτικό πείραμα» που έρχεται ως συνέχεια και ολοκλήρωση του «ελληνικού οικονομικού πειράματος».

Το βιβλίο προλογίζουν ο Μίκης Θεοδωράκης (που κάνει και μια δραματική, προσωπική έκκληση στον Τσίπρα να μην κάνει πράξεις που κινδυνεύουν να θεωρηθούν προδοτικές) και ο πρέσβης Θέμος Στοφορόπουλος. Το βιβλίο αρχίζει με μια γνωμάτευση του διαπρεπούς συνταγματολόγου Γιώργου Κασιμάτη για τον παράνομο και πραξικοπηματικό χαρακτήρα της Διάσκεψης της Γενεύης που δεν τερματίσθηκε οριστικά, αλλά μόνο προσωρινά (και με «απώλειες» για την κρατική υπόσταση της Κύπρου), και παραμένει ως Δαμόκλειος Σπάθη πάνω από το κυπριακό κράτος.

Οι «ξένες πλάτες» δεν φέρνουν «ασφάλεια»

Του Κώστα Μάρκου

Τα ανταλλάγματα δεν θα είναι μόνον η Σούδα και οι βάσεις

To ρεπορτάζ της Κα­θημερινής, την πε­ρασμένη Δευτέρα για την ένοπλη αμε­ρικανική και γαλλι­κή εμπλοκή στις γεωτρήσεις που ξεκίνησαν εντός της κυπριακής ΑΟΖ, αποδίδει σε κυβερνητικούς κύκλους την εκτίμηση ότι «στους σχεδιασμούς του Μαξίμου φαίνε­ται ότι έχει ιδιαίτερη σημασία το γεγονός ότι οι Ελληνες πολίτες αι­σθάνονται πως, σε αυτή την κρίσι­μη διεθνή συγκυρία, η σύσφιγξη των σχέσεων με τις ΗΠΑ αυξάνει το αίσθημα ασφάλειας».

Η αναγκαιότητα να τονιστεί το «αίσθημα ασφάλειας» από την κυβέρνηση και την συγκεκριμέ­νη εφημερίδα απηχεί τις καθόλου αβάσιμες, λαϊκές αλλά και ευρύτε­ρες ανησυχίες για την πιθανότητα ανεξέλεγκτης πορείας στον ελληνο­τουρκικό ανταγωνισμό. Και πώς να μην είναι έτσι;

Ο Τσε και η Κύπρος

Ο Τσε Γκεβάρα εκφωνεί μια ιστορική ομιλία στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, στις 11 Δεκεμβρίου 1964. Κατά την διάρκειά της μάλιστα, Κουβανοί φυγάδες έβαλλαν κατά του κτιρίου του διεθνούς οργανισμού με μπαζούκας!