Home

«Ξόδεψε και μη ερεύνα»: Αδιαφάνεια και ατιμωρησία στα οικονομικά των κομμάτων

Leave a comment

«Ξόδεψε και μη ερεύνα»: Αδιαφάνεια και ατιμωρησία στα οικονομικά των κομμάτων

Των Θάνου Καμήλαλη, Κ. Πουλή

Οι αποκαλυπτικές απαντήσεις της Επιτροπής (μη) Ελέγχου της Βουλής για τα οικονομικά των κομμάτων φανερώνουν ένα διαρκές καθεστώς ατιμωρησίας και συγκάλυψης παράνομων πρακτικών, σχετικά με την κρατική χρηματοδότηση που λαμβάνουν. Από τη Νέα Δημοκρατία, που έχει χρησιμοποιήσει πάνω από 1,2 εκατ. από τη χρηματοδότηση που βάσει νόμου λαμβάνει αποκλειστικά «για ερευνητικούς σκοπούς» για να ξεχρεώνει δάνεια, το ΠΑΣΟΚ και τη φιλελεύθερη Δράση, που χρησιμοποίησαν την ίδια χρηματοδότηση για να πληρώνουν μισθούς, μέχρι και μικρότερες παρατυπίες, όλα καλύπτονται με δικαιολογίες όπως «μην το ξανακάνετε», «ήταν δύσκολη, εκλογική χρονιά» και μισές απαντήσεις από κυβερνητικά χείλη. Η Μαρία Ναθαναήλ, υπεύθυνη επικοινωνίας του Vouliwatch.gr, που πραγματοποιεί εδώ και δύο χρόνια τη σχετική έρευνα, μίλησε για το ζήτημα στο ραδιόφωνο του TPP.

Υπενθυμίζεται ότι πριν από μερικές εβδομάδες, η ιστοσελίδα vouliwatch.gr κατάφερε, μετά από προσπάθειες σχεδόν δύο ετών, να λάβει απαντήσεις από την Επιτροπή Ελέγχου της Βουλής για τα οικονομικά των κομμάτων, για συγκεκριμένες παρανομιες σχετικά με τη διάθεση της κρατικής χρηματοδότησης, το 2016 και το 2017. Τότε αποκαλύφθηκε ότι η Νέα Δημοκρατία έχει διαθέσει 876.000 ευρώ για την αποπληρωμή δανείων της, από χρηματοδότηση που λαμβάνει για «ερευνητικούς σκοπούς» η οποία ή θα πρέπει να χρησιμοποιείται γι αυτόν τον σκοπό ή να επσιτρέφεται στο κράτος. Η Επιτροπή είχε διαπιστώσει την παρανομία, αλλά έκανε απλές συστάσεις στις Τράπεζες και τη ΝΔ, να προσπαθήσουν «να μην το ξανακάνουν».

Διαβάστε εδώ το σχετικό άρθρο του TPP: Η (α)διαφάνεια στα οικονομικά των κομμάτων και οι ερωτήσεις των 876.000 ευρώ για τη ΝΔ

Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται, το ίδιο συνέβη και νωρίτερα, το 2015, με επιπλέον 351.000 ευρώ. Από την απάντηση της Επιτροπής Ελέγχου προκύπτει επίσης ότι δύο κόμματα, η Δρασή και το ΠΑΣΟΚ, χρησιμοποίησαν το 2015 αυτήν τη χρηματοδότηση για να πληρώσουν μισθούς. Το ΠΑΣΟΚ μάλιστα, έδωσε 200.000 ευρώ παράνβομαγι αυτόν τον σκοπό, ενώ η Δράση, του υφυπουργού πλέον Θόδωρου Σκυλακάκη, έδωσε το σύνολο της χρηματοδότησης για «ερευνητικούς σκοπούς» που έλαβε, ώστε να πληρώσει μισθούς.

Σύμφωνα με το νόμο, (αρθρ.1 παρ.5) το ποσό που λαμβάνουν τα κόμματα για «ερευνητικούς και επιμορφωτικούς σκοπούς» θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο για τέτοιους και σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση να τα επιστρέφουν.

Για το ζήτημα μίλησε στο ραδιόφωνο του TPP, στους Κωνσταντίνο Πουλή και Θάνο Καμήλαλη, η κ.Μαρία Ναθαναήλ, υπεύθυνη επικοινωνίας του Vouliwatch.gr:

Ακολουθεί η συνέντευξη:

Έχουμε λοιπόν στην τηλεφωνική μας γραμμή την υπεύθυνη επικοινωνίας του vouliwatch.gr, την κυρία Μαρία Ναθαναήλ. Το vouliwatch το ‘χουμε πει, είναι ένας ανεξάρτητος μη κερδοσκοπικός λογαριασμός, που παρακολουθεί στενά τη βουλή, και προσπαθεί για διαφάνεια. 

Μαρία καλησπέρα.

Καλησπέρα και από εμένα. Σας ευχαριστώ που με καλέσατε.

Εμείς ευχαριστούμε. Αυτή είναι μια πολύ πολύ συναρπαστική υπόθεση. Ιδίως, διότι έχει να κάνει και με το δημόσιο χρήμα και με τα κόμματα. Δεν έχουμε να κάνουμε με σκάνδαλο κάποιου διεφθαρμένου προσώπου, που πιάνεται με τα χέρια στο μέλι, αλλά έχουμε να κάνουμε με τον πυρήνα των δημοκρατικών μας θεσμών και το πώς διαχειρίζονται τα χρήματά τους τα κόμματα. Θέλετε να μας πείτε συνοπτικά τι έχει συμβεί και ποια είναι τα νέα στοιχεία; 

Πολύ σωστά. Ακριβώς. Θέλετε να κάνουμε μια μικρή εισαγωγή και να επαναλάβουμε, ή να το πάμε χρονικά μάλλον; Γιατί έχει συμβεί το εξής: Εμείς πρώτα λάβαμε τα στοιχεία για τα οικονομικά έτη 2016 και ’17 και μετά του 2015, αφού τα ξαναζητήσαμε από την Επιτροπή. Αυτό που έχει προκύψει από τα στοιχεία που μας διέθεσε η Επιτροπή Ελέγχου της Βουλής, που ελέγχει τα οικονομικά των κομμάτων και βγάζει τις ετήσιες εκθέσεις της, με βάση τη νομοθεσία που ισχύει σήμερα, είναι ότι η Νέα Δημοκρατία και στο έτος 2015 και στα έτη που ακολούθησαν, το ’16 και το ’17, μέρος της κρατικής χρηματοδότησης που λαμβάνει, η οποία προορίζεται αποκλειστικά για ερευνητικούς σκοπούς, την διέθεσε, για να εξυπηρετήσει δάνεια προς τις τράπεζες και το δημόσιο.

Το ’16 και το ’17 για την ακρίβεια, ήταν μόνο για τις τράπεζες, σύμφωνα με τα στοιχεία που μας έχει διαθέσει η επιτροπή. Συνολικά μιλάμε κοντά στο 1.000.000 ευρώ. Αυτό που προέκυψε επίσης με τη νέα απάντηση της Επιτροπής, που αφορά στην οικονομική χρήση του 2015, είναι ότι τα κόμματα ΔΡΑΣΗ και ΠΑΣΟΚ, εκείνη τη χρονιά διέθεσαν την κρατική τους χρηματοδότηση που προοριζόταν πάλι για επιμορφωτικούς σκοπούς, για να πληρώσουν μισθούς των υπαλλήλων.

Και μάλιστα το ΠΑΣΟΚ έδωσε πολλά χρήματα. Είναι 200.000 ευρώ.  

Η αλήθεια είναι ότι είναι και αστείο με την ΔΡΑΣΗ. Έτσι δεν είναι; Είναι αστείο. Τώρα συγνώμη που παρεμβαίνω με κάτι περιθωριακής σημασίας, αλλά και οι Έλληνες φιλελεύθεροι κιόλας… 

Ο Σκυλακάκης δεν είναι η ΔΡΑΣΗ; Που τώρα είναι Υφυπουργός Δημοσιονομικής Πολιτικής.. Έχει κυβερνητική θέση. 

Μάλιστα η ΔΡΑΣΗ, όπως αναφέρει στα χαρτιά που μας διέθεσε η Επιτροπή Ελέγχου, διέθεσε τη συνολική επιμορφωτική της χρηματοδότηση, που ήταν κοντά στα 5.000 ευρώ. Ακούγεται μεν ένα ποσό το οποίο δεν εντυπωσιάζει σε μέγεθος, αλλά είναι όλη η χρηματοδότηση που έλαβε για επιμορφωτικούς σκοπούς, δόθηκε για μισθοδοσία. Το οποίο είναι παράνομο.  Διότι ο νόμος ξεκαθαρίζει, ότι πρόκειται για μία ειδικού σκοπού χρηματοδότηση, η οποία αν δε διατεθεί για επιμόρφωση, πρέπει να επιστραφεί στο δημόσιο ταμείο.

Σχετικά με τη Νέα Δημοκρατία και τις πληρωμές των δανείων της, το επιχείρημα είναι ότι: «δεν φταίμε εμείς, μας τα κατακρατούν οι τράπεζες» και το κράτος λέει: «ας κάνουμε μία σύσταση προς τις τράπεζες, να μην το κάνουν αυτό»; 

Πολύ σωστά. Αυτό που προκύπτει τώρα στις επόμενες δύο εκθέσεις που ακολούθησαν την έκθεση του 2015, σαν αιτιολογία, για να μην επιβάλει και κυρώσεις, η Επιτροπή Ελέγχου ανέφερε θα απευθυνθεί στις τράπεζες με συστάσεις και προς τα κόμματα, ενημερώνοντάς τους, ότι κακώς παρακρατούνται αυτά τα ποσά, και ότι θα πρέπει στο μέλλον, από τούδε και στο εξής δηλαδή, να μην παρακρατούνται, γιατί είναι μία ειδική χρηματοδότηση, η οποία δεν εξομοιώνεται με την γενική κρατική χρηματοδότηση που μπορεί να παρακρατηθεί.

Εδώ προκύπτουν δύο ζητήματα όμως. Το ένα είναι ότι το ’16 και το ’17 εξετάστηκαν μαζί οι αιτήσεις και παρά το ότι επρόκειτο για δύο διαφορετικά έτη, ουσιαστικά θεωρήθηκε ως μία περίπτωση. Θα πει κάποιος: «γιατί το εξέτασαν μαζί το ’16 και το ’17»; Αυτό έχει να κάνει με το πώς λειτουργεί η Επιτροπή, που φαίνεται ότι δεν κάνει καλά τη δουλειά της. Η Επιτροπή λοιπόν έκανε «συστάσεις» στη ΝΔ και στις τραπεζες, να «μην το ξανάκάνουν» 

Τώρα όμως μαθαίνουμε κάτι το οποίο υπονοούνταν από προηγούμενες απαντήσεις, αλλά πλέον είναι ξεκάθαρο, ότι και το ’15 γνώριζε η επιτροπή ότι έγινε αυτό. Οπότε είναι, έστω η δεύτερη φορά που το κάνουνε και στη δεύτερη φορά, στα τρία συνεχόμενα χρόνια παρανομίας γίνονται οι «συστάσεις».   

Οπότε αναρωτιέται κανείς, πότε τελειώνουν οι συστάσεις, και γίνεται κάτι, σαν αυτό που θα συνέβαινε με όλους τους υπόλοιπους, όταν παραβιάζουν το νόμο. Έτσι δεν είναι; Που δεν μας κάνουν συστάσεις, αλλά αντιμετωπίζουμε συνέπειες. 

Ακριβώς γι’ αυτό κι εμείς το αναδεικνύουμε και θεωρούμε ότι είναι σκανδαλώδης όχι μόνο η συμπεριφορά των κομμάτων, που θεωρούν ότι μπορούν να λειτουργούν σαν καθεστώς ατιμωρησίας, το γεγονός ότι αυτό επιβεβαιώνεται κι από την ίδια την Επιτροπή Ελέγχου, η οποία συντηρεί αυτό το καθεστώς ατιμωρησίας, και κάνει απλά συστάσεις, ενώ ο νόμος της δίνει τη δυνατότητα να επιβάλει αυστηρότατες κυρώσεις. Και να σημειώσουμε ότι εν προκειμένω η Επιτροπή Ελέγχου έχει το ρόλο του δικαστή, τρόπον τινά, που οφείλει να εφαρμόσει τη νομοθεσία. Όπως αντίστοιχα ένας δικαστής ή μια φορολογική αρχή θα τιμωρούσε έναν πολίτη αν παραβίαζε την αντίστοιχη νομοθεσία.

Έχουμε και άλλο ένα ζήτημα και πρέπει να τ’ αναφέρουμε όλα, ότι πολλά κόμματα μπορεί να μην ακούγονται στις κραυγαλέες περιπτώσεις που είναι η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ πλέον ή η ΔΡΑΣΗ στο μέγεθός της, αλλά είναι μια συνήθης πρακτική απ’ ότι καταλαβαίνω αυτά τα τρία χρόνια να μεταφέρεται αυτή η χρηματοδότηση από τη μία χρήση στην επόμενη, κάτι που επίσης είναι παράνομο, απλώς δεν είναι τόσο πολύ. Ή παράτυπο;

Σωστά, η απάντηση η ανεπίσημη που έχουμε σε σχέση με τη μεταφορά στην επόμενη χρήση αυτής της χρηματοδότησης ή μέρους αυτής της χρηματοδότησης, έγκειται στο γεγονός ότι ισχυρίζονται ότι συχνά σε πρακτικό επίπεδο η εκταμίευση του ποσού γίνεται πολύ αργά μέσα στο χρόνο, τύπου Νοέμβρη – Δεκέμβρη, και έτσι τα κόμματα δεν προλαβαίνουν να την διαθέσουν πριν κλείσει η χρονιά, γι’ αυτό και τη μεταφέρουν στην επόμενη χρήση. Αυτό ας πούμε ότι θα μπορούσαμε να φανούμε κάπως ελαστικοί. Στο ότι έχει μία πρακτική εξήγηση, αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει να γίνει μία έρευνα να δούμε πόσο πίσω πάει; Γιατί το να μένεις πίσω μια χρονιά στη διάθεση της χρηματοδότησης, λόγω του ότι εκταμιεύεται τελευταία στιγμή, κάπως είναι κάτι στο οποίο μπορείς να φανείς πιο ελαστικός, γιατί εξηγείται και πρακτικά. Αλλά αν είναι μια συνήθης πρακτική αυτή που μεταφέρεται από τη μία χρήση στην επόμενη, αρχίζουμε να υποψιαζόμαστε ότι κάτι δεν πάει καλά και ότι διατηρούν αυτά τα χρήματα σαν ρευστότητα, ενώ ο νόμος είναι πολύ καθαρός, ότι θα ‘πρεπε να επιστραφούν στο δημόσιο ταμείο.

Εξ ου κι εμείς τώρα με τα νέα δεδομένα για την οικονομική χρήση του 15΄που μας έδωσε η Επιτροπή, έχουμε ξαναχρησιμοποιήσει το αίτημα κατάθεσης εγγράφων που είναι η νόμιμη διαδικασία που ακολουθούμε για να ζητήσουμε περαιτέρω στοιχεία και έχουμε απευθυνθεί στην Επιτροπή Ελέγχου ζητώντας να μας δώσει όλα τα αντίστοιχα στοιχεία από το 2002 μέχρι και το 2014, δηλαδή από την πρώτη μέρα ύπαρξής της που είχε την αρμοδιότητα να ελέγχει τα οικονομικά των κομμάτων μέχρι και την προηγούμενη χρονιά από αυτήν που έχουμε μέχρι τώρα τα στοιχεία. Για να δούμε  αντίστοιχα ποιες άλλες παραβάσεις, πόσο συνήθεις είναι αυτές οι τακτικές, γιατί ποσά δημοσίου χρήματος εξακολουθούσαν να υφίστανται και να ‘χουμε μια πιο συνολική εικόνα γι’ αυτό το θέμα.

Μάλιστα. Το θέμα πάντως πήγε στη βουλή. Την ερώτηση την έκανε ο Κλέων Γρηγοριάδης από το ΜέΡΑ25 και είχατε και απάντηση από τον αρμόδιο υφυπουργό. 

Πολύ σωστά. Η ερώτηση απευθύνθηκε στον Υπουργό Εσωτερικών, λόγω του ότι στο θέμα της παρακράτησης της χρηματοδότησης από τις Τράπεζες επειδή προκύπτει ότι παρακρατήθηκαν, όπως ισχυρίστηκε και ο ίδιος ο Υφυπουργός ο κύριος Λιβάνιος στην απάντησή του στη Βουλή, ότι παρακρατήθηκαν στην πηγή, δηλαδή κατευθείαν από το Υπουργείο Εσωτερικών και δεν πέρασαν ποτέ από το Ταμείο και τον τραπεζικό λογαριασμό της Νέας Δημοκρατίας. Η απάντηση του Υφυπουργού επικαλέστηκε μία γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, η οποία εκδόθηκε φέτος και αφορούσε σε ερώτημα για την οικονομική χρήση του 2018, δηλαδή καταρχάς είναι μεταγενέστερη των υποθέσεων που ενδιαφέρουν εμάς και είχαμε αναδείξει το θέμα, και σύμφωνα με αυτή τη γνωμοδότηση, είναι νόμιμο να εκχωρεί η Νέα Δημοκρατία και το οποιοδήποτε κόμμα στις τράπεζες αυτή την κρατική χρηματοδότηση για να εξυπηρετήσει δάνεια.

Μόνο που στην απάντησή του ο Υφυπουργός παρέλειψε να αναφέρει ότι σύμφωνα με αυτή την γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, την οποία εμείς διαβάσαμε, καταλήγει στο ότι χρειάζεται για να θεωρηθεί νόμιμη αυτή η παρακράτηση, απαιτούνται δύο πολύ αυστηρές προϋποθέσεις. Η πρώτη είναι να μην ξεπερνάει το 50%  της κρατικής χρηματοδότησης που λαμβάνει για ερευνητικούς σκοπούς και η δεύτερη, να αποδεικνύει το κόμμα που εκχωρεί αυτό το ποσό στην τράπεζα, ότι το αντίστοιχο ποσό από το δάνειο που είχε λάβει και το οποίο εξυπηρετεί τώρα, το χρησιμοποίησε όντως για έρευνα και επιμορφωτικούς σκοπούς.

Στην προκειμένη περίπτωση, με το θέμα που έχει προκύψει με την χρηματοδότηση της Νέας Δημοκρατίας, δεν έχουμε κανένα στοιχείο ότι έχουν συμπληρωθεί καμία από τις δύο αυτές προϋποθέσεις. Ίσα- ίσα,  το ποσό που έχει παρακρατηθεί ξεπερνά το 50% της χρηματοδότησης που έλαβε εκείνες τις χρονιές η Νέα Δημοκρατία και δεν έχουν εμφανιστεί και στοιχεία από τα οποία να προκύπτει ότι όντως διατέθηκαν αυτά τα χρήματα για έρευνα.

Και μάλιστα ο Υφυπουργός προανήγγειλε και ένα νέο νόμο; Για μεγαλύτερη διαφάνεια;

Ακριβώς, και μάλιστα θα ήθελα να σημειώσω εδώ το οποίο το γράφουμε και στην απάντηση που είχαμε αναδείξει, ότι αν εξαιρέσεις μέσα όπως το δικό σας, ας πούμε τα πιο main stream μέσα, αναπαρήγαγαν κατευθείαν αυτό το νέο ως καλή είδηση, ότι δεσμεύεται ο Υφυπουργός να αλλάξει τη νομοθεσία για την επιτροπή ελέγχου και να βγάλει εκτός της σύνθεσής της τα πολιτικά μέλη, δηλαδή τους βουλευτές που αυτή τη στιγμή συμμετέχουν στην επιτροπή με την υπάρχουσα νομοθεσία, αλλά παρέλειψαν να αναφέρουν στο πλαίσιο ποιας υπόθεσης και ποιας ερώτησης διακήρυξε αυτή την αναγγελία ο Υφυπουργός.

Το συνηθίζουν αυτό, όταν δεν συμφέρει μία είδηση, δημοσιεύουν μόνο την απάντηση. Είναι κάτι σύνηθες…

Ακριβώς. Οπότε ναι, αναπαρήχθηκε τότε. Εμείς είμαστε σε αναμονή, γιατί ήμασταν σε μία επικοινωνία με τον Υφυπουργό. Αυτό που ανακοίνωσε είναι ότι σκοπεύει στην αλλαγή της νομοθεσίας που θα φέρει πρώτον να αφαιρέσει τα πολιτικά μέλη από την επιτροπή που μέχρι σήμερα αποτελούν τα 3 από τα 11 μέλη, οπότε είναι ήδη μειοψηφία. Δεν θεωρούμε εμείς –  κρίνουμε ως vouliwatch – ότι αυτή τη στιγμή αυτό είναι το θέμα της επιτροπής γιατί τα υπόλοιπα μέλη της είναι και δικαστές και θεωρητικά ανεξάρτητα μέλη που εγγυώνται την αμεροληψία της…

 Να σε διακόψω λίγο. Πέρα απ΄το ότι είναι 3 στα 11, αυτά γίνονταν επί ΣΥΡΙΖΑ, που τότε ως κυβερνών κόμμα είχε 2 βουλευτές, πρόεδρος ήταν η κ.Χριστοδουλοπούλου και έναν βουλευτή είχε η Νέα Δημοκρατία ως αξιωματική αντιπολίτευση. Δηλαδή δεν μπορεί να πει κανείς ότι το πρόβλημα είναι τα πολιτικά πρόσωπα. Σωστά;

Ακριβώς. Και το δεύτερο που ανακοίνωσε είναι ότι στην αλλαγή αυτής της νομοθεσίας θέλει να περάσει και το να περνάνε οι δαπάνες οι προεκλογικές, στα social media και σε ότι έχει να κάνει με το διαδίκτυο, κάτι το οποίο δεν προβλέπεται ρητά αυτή τη στιγμή στην υπάρχουσα νομοθεσία. Αυτές ήταν οι δύο διακηρύξεις για την αλλαγή που ανακοίνωσε.

Αυτό είναι θετικό νομίζω, απλώς θα ‘θελα να σημειώσω, δεν ξέρω αν θα συμφωνήσεις μαζί μου, ότι αυτό που συμβαίνει με την Επιτροπή, όσο το ‘χουμε και το έχετε παρακολουθήσει, είναι ότι κάθε φορά που αλλάζει ο νόμος, για εκείνη τη χρονική περίοδο που έχουμε έλεγχο, ουσιαστικά λένε ότι «εντάξει, δεν πρόλαβαν τα κόμματα να εφαρμόσουν το νόμο…θα το δούμε την επόμενη χρονιά». Ή, για παράδειγμα, το 15′  η δικαιολογία ήτανε οι εκλογικές αναμετρήσεις. Είναι ένα ερώτημα δηλαδή για το αν αυτές οι δικαιολογίες θα συνεχιστούν. Αν δηλαδή τώρα το 19’  το επιχείρημα για να μην επιβληθούν κυρώσεις θα είναι ότι «παιδιά είχαμε εκλογές και μάλιστα διπλές εκλογές,  τι να κάναμε»; 

Ακριβώς. Και αυτές είναι- κατά τη γνώμη μας – και το ‘χουμε ήδη σχολιάσει και στα δικά μας τα κείμενα, είναι ανυπόστατες και έωλες δικαιολογίες και αιτιολογίες προκειμένου να συντηρήσουν ένα καθεστώς ατιμωρησίας απέναντι στα κόμματα. Διότι δεν μπορείς να ισχυριστείς ότι σε μια προεκλογική περίοδο τα κόμματα έχουν τη δυνατότητα επειδή είναι πολύ απασχολημένα να παραβιάζουν  τη νομοθεσία. Ούτε να ισχυρίζονται ότι ψηφίστηκε, άλλαξε η νομοθεσία που πολύ ειδικά και ρητά επέβαλε διάφορες κυρώσεις το 17΄ και μέχρι το 18΄ που έλεγξε η Επιτροπή τα κόμματα πάλι δεν είχαν προλάβει ακριβώς να συμμορφωθούν, όταν εμείς γνωρίζουμε από την έρευνα που έχουμε κάνει ότι το νομοθετικό καθεστώς που ίσχυε ήδη σε σχέση με τις αρμοδιότητες της επιτροπής, της έδινε μια χαρά τη δυνατότητα να επιβάλει κυρώσεις.

Και μάλιστα στις δύο τελευταίες της εκθέσεις που είναι του 16΄ και του 17΄, υπάρχει και αναφορά σε μειοψηφία μέσα στην επιτροπή, η οποία ισχυρίζεται ακριβώς αυτό. Ότι θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε το υπάρχον νομοθετικό καθεστώς για να επιβάλουμε κυρώσεις. Δεν γνωρίζουμε ποια μέλη ακριβώς, γιατί αυτά τα πρακτικά δεν δημοσιοποιούνται αλλά θέλω να πω ότι σε μια επιτροπή που στη σύνθεσή της περιλαμβάνει δικαστικούς, αναφέρουν ρητά και το παραδέχονται και οι ίδιοι, και ομολογούν ότι η νομοθεσία μας κάλυπτε μια χαρά, αν επιχειρούσαμε να επιβάλουμε κυρώσεις.

Η αλήθεια είναι ότι όλοι μπορούμε να σκεφτούμε τι θα γινόταν αν στη θέση αυτού που παραβιάζει το νόμο δεν ήταν πολιτικά κόμματα, αλλά κάποιος κακομοίρης που παραβίασε το νόμο και αντιμετωπίζει τις συνέπειες. Γιατί το ζήτημα σε αυτό που συζητάμε είναι από πού προκύπτει όλη αυτή η επιείκεια; Από πότε αναζητούμε το κίνητρο με βάση το οποίο θα πούμε «δεν πειράζει τώρα, κόμμα είναι, τα δίνει για να αμείβει υπαλλήλους ας πούμε, για να βρίσκει χρήματα για αμοιβές υπαλλήλων», ενώ τα χρήματα αυτά προβλέπεται από το νόμο ότι θα πρέπει να πηγαίνουν στην έρευνα, για να πληρώνει τα δάνειά του. Η επιείκεια αυτή καταλαβαίνουμε ακριβώς πώς προκύπτει. Δεν είναι επιείκεια. Είναι ο τρόπος με τον οποίο διαπλέκονται οι θεσμοί στην πραγματικότητα. 

Ακριβώς. Συμφωνούμε. Συμφωνούμε απόλυτα.

tpp

Κομματικές απάτες με κρατικές χρηματοδοτήσεις

Leave a comment

Δύο περίπου χρόνια, επιστολές που έμειναν αναπάντητες, δυο επίσημα αιτήματα κατάθεσης εγγράφων και τελικά μια προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας, απαιτήθηκαν ώστε η αρμόδια επιτροπή Ελέγχου της Βουλής να δώσει τα στοιχεία για τα οικονομικά των κομμάτων που ζήτησε το Vouliwatch. Στοιχεία που τελικά είναι αποκαλυπτικά τόσο των μη σύννομων τρόπων χρήσης της κρατικής χρηματοδότησης από πολιτικά κόμματα, όσο και της αδιαφάνειας και ατιμωρησίας που προκύπτουν από τις διαδικασίες που ακολουθούνται στην ελληνική Βουλή.

Για παράδειγμα. Σύμφωνα με τις εκθέσεις του Vouliwatch, η Νέα Δημοκρατία έλαβε σχεδόν 1 εκατομμύριο ευρώ για ερευνητικούς σκοπούς κατά τα έτη (2016 – 2017) και παρανόμως τα διέθεσε για να εξυπηρετήσει χρέη της στις Τράπεζες και το Δημόσιο. Το 2015 διέθεσε για τον ίδιο ακριβώς λόγο το ποσό των 350.997,95 ευρώ από την κρατική επιμορφωτική δαπάνη. Παράλληλα, το ΠΑΣΟΚ από τη συνολική κρατική επιμορφωτική δαπάνη που έλαβε για το 2015, ξόδεψε ποσό 199.191,51 ευρώ για πληρωμή μισθοδοσίας προσωπικού. Για τον ίδιο λόγο η «ΔΡΑΣΗ» ξόδεψε τη συνολική κρατική επιμορφωτική της χρηματοδότηση, ύψους 4.996 ευρώ. Επιπροσθέτως σχεδόν όλα τα κόμματα δεν διακίνησαν τα έσοδα ή τις δαπάνες τους μέσω των ειδικών τραπεζικών λογαριασμών που προβλέπει ο νόμος. Για το 2015 η Επιτροπή δεν αναφέρει ποσά, ενώ για το 2016 και 2017 αναφέρει ότι πρόκειται για ποσά από 1.000 μέχρι 500.000 ευρώ. More

Τύπος και υπογραμμός

Leave a comment

Τύπος και υπογραμμός

του Περικλή Κοροβέση

Οι τυχεροί σήμερα δουλεύουν 8ωρο. Οι λιγότερο τυχεροί 10ωρο. Και οι ακόμα λιγότερο τυχεροί 14ωρο. Και οι άτυχοι καθόλου. Τώρα, ποιος είναι τυχερός και ποιος άτυχος είναι ένα δύσκολο ερώτημα. Ειδικά αν θέσουμε το πρόβλημα από τη σκοπιά των δικαιωμάτων του ανθρώπου και της ελευθερίας του.

Γιατί ακόμα και αυτό το 8ωρο -που είναι θέμα χρόνου να εξαφανιστεί νομίμως- δεν είναι ποτέ καθαρό. Πρέπει να υπολογίσουμε και τον χρόνο μετάβασης και επιστροφής από τη δουλειά. Υπάρχουν ακόμα οι υποχρεωτικές υπερωρίες, είτε πληρώνονται είτε δεν πληρώνονται, που μειώνουν τον ελεύθερο χρόνο. Ο Σενέκας είχε πει πως η μόνη περιουσία που έχουμε είναι ο χρόνος μας. Δηλαδή τι χρόνο διαθέτουμε για να ζήσουμε τη ζωή μας, που είναι πεπερασμένη. Και σε αυτό το πέρασμα, κανονικά, πρέπει να ζήσουμε μια αιωνιότητα. More

Πολιτικοί παντός κόμματος

Leave a comment

Πολιτικοί παντός κόμματος

Του Περικλή Κοροβέση

Τα κομματικά στελέχη έχουν κάποια ιδεολογία; Εχουν κάποιες αρχές; Πιστεύουν σε κάποιο Θεό; Και αν αυτό συμβαίνει, πώς εξηγείται αυτό το μεταναστευτικό ρεύμα από την Αριστερά προς τη Δεξιά; (Σπάνια συμβαίνει το αντίθετο. Και αυτό σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης.) Βέβαια αυτό επισύρει βαριούς χαρακτηρισμούς από τους πρώην συντρόφους τους. «Προδότες», «αποστάτες», «πουλημένοι». Το τελευταίο ισχύει.

Από την εθνική και διεθνή εμπειρία έχουμε πολλά τέτοια φαινόμενα. Πολιτικοί εξαγοράζονται έναντι ενός σοβαρού ποσού. Είναι αυτό που αποκαλούμε διαφθορά. Αλλά και αυτό είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο που εμφανίζεται σε κάθε εξουσία. Εξουσία-διαφθορά είναι αχώριστο ζευγάρι. Τι γίνεται όμως με τους άλλους που μετακινήθηκαν εθελοντικά από το ένα κόμμα στο άλλο (σαν να πήραν ένα τρένο με τέσσερις σταθμούς); Αφετηρία ΚΚΕ, πρώτος σταθμός Συνασπισμός. Δεύτερη στάση ΠΑΣΟΚ και τερματικός η Ν.Δ. More

H ψήφος ως μίζα

Leave a comment

H ψήφος ως μίζα

Του Περικλή Κοροβέση

Διπλές εκλογές μπροστά μας, διπλή αδιαφορία από τον κόσμο. Μια κοινή-πικρή διαπίστωση τους ενώνει: «Ολοι ίδιοι είναι. Οι πολιτικοί μόνο την τσέπη τους κοιτάνε». Και πού και πού ακολουθεί και η επωδός: «Μόνο ένας Μεταξάς ή Παπαδόπουλος θα μας σώσει. Αλλά πού ‘ν’ τος;». Αυτή η κατηγορία ανθρώπων είναι μεγάλη.

Θα αποτολμούσα να πω πως είναι εκείνο το τμήμα του εκλογικού σώματος που ψηφίζει και βγάζει κυβερνήσεις. Αυτοί που αρνούνται την ψήφο στα μικρά κόμματα της Αριστεράς, στη βάση της θεωρίας της χαμένης ψήφου. Αυτοί οι άνθρωποι ζητούν έναν σωτήρα-μεσσία που θα τους σώσει -όχι βέβαια την ψυχή τους, αλλά την τσέπη τους- και θα ανεβάσει το καταναλωτικό τους επίπεδο. More

Πολιτική στην ομίχλη

Leave a comment

Toυ Περικλή Κοροβέση

Κάθε εμπορικό προϊόν που έχει επιβληθεί στην αγορά έχει ένα όνομα, που το χρησιμοποιεί κατά αποκλειστικότητα. Παράγεις έναν αφρώδη οίνο; Δεν μπορείς να τον ονομάσεις σαμπάνια. Αυτή η ονομασία είναι κατοχυρωμένη από το όνομα του τόπου όπου παράγεται. Το ίδιο και για το κονιάκ. Ασχετα αν οι καταναλωτές χρησιμοποιούν τα ονόματα «σαμπάνια» ή «κονιάκ» για ομοειδή προϊόντα -που όχι σπάνια είναι καλύτερα από τα αυθεντικά-, το αρχικό προϊόν παραμένει αλώβητο.

Ουαί κι αλίμονο σε όποιον τολμήσει να χρησιμοποιήσει εμπορικά το ίδιο όνομα. Θα το πληρώσει ακριβά. Και εδώ κυριολεκτούμε. Αποσαφηνισμένοι όροι υπάρχουν σε όλες τις επιστήμες με πρωταθλητή τα μαθηματικά, απαραίτητη προϋπόθεση για να λειτουργήσουν. Εκεί που οι όροι είναι ασαφείς, είναι στην πολιτική. Εξ ου και το κομφούζιο που επικρατεί σε όλους αυτούς που δεν έχουν κριτική σκέψη και αναλυτικές ικανότητες. Αυτό αφορά βέβαια και διάφορους δημοσιολογούντες που δεν είναι αναγκαστικά όργανα προπαγάνδας κάποιου κόμματος. More

Χώρα Χαμηλών Προσδοκιών

Leave a comment

Του Γιάνη Βαρουφάκη

Αυτό που κάνει την τραγωδία να διαφέρει από την παγιωμένη κατάθλιψη είναι η προσδοκία της κάθαρσης. Αυτή η προσδοκία είναι σήμερα απούσα στη χώρα. Από τη στιγμή που η πρώτη αριστερή κυβέρνηση ενσωματώθηκε εν μιά νυκτί στο Μνημονιακό Τόξο ξεκίνησε η διαδικασία της παράδοσης της μεγάλης πλειοψηφίας, ακόμα και συντηρητικών πολιτών, στην ψυχολογία του εγκλωβισμού σε σκοτεινό λαβύρινθο αδιεξόδων. Το αποτέλεσμα είναι να ζούμε, πλέον, σε μια Ελλάδα χαμηλών προσδοκιών.

Ο ελληνικός παρασιτικός καπιταλισμός ηττήθηκε κατά κράτος μετά το 2008 χωρίς ποτέ η κατάρρευσή του να δημιουργήσει κάτι το νέο, το ελπιδοφόρο – έστω μια νέα δυναμική καπιταλιστικής συσσώρευσης για κάποια νέα τζάκια. Η πολιτική τάξη που εξέφραζε την ολιγαρχία της προσοδοφορίας στα χρόνια των παχιών (με δανεικά) αγελάδων, κυρίως η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, διαχειρίστηκε όπως όπως την κατάρρευση, υπό τις υποδείξεις και εντολές της τρόικας. Το 2014 η απέλπιδα προσπάθειά της να δημιουργήσει νέα ερείσματα και ατ More

Παν. Κονδύλης: Ο πελατειακός χαρακτήρας των νεοελληνικών κομμάτων και η εκποίηση του κράτους…

Leave a comment

ARKAS -The Original Page

Όπως η εξ αντικειμένου ένταξη της Ελλάδας στο διεθνές καπιταλιστικό σύστημα είχε ουσιώδεις επιπτώσεις στην οικονομία της, έτσι και η παράλληλη ένταξη της στο διεθνές πολιτικό σύστημα, και μάλιστα σε εποχή συνεχούς όξυνσης του ανατολικού ζητήματος, επέδρασε αποφασιστικά πάνω στη διαμόρφωση των πολιτικών της δομών. Η εισαγωγή τού βασιλευόμενου κοινοβουλευτισμού στη χώρα, και μάλιστα πάνω στη βάση της καθολικής ψηφοφορίας, δεν υπήρξε αναγκαια κι αναπόδραστη απόρροια εσωτερικών διεργασιών, αλλά κατά πρώτο λόγο η απάντηση των Δυτικών Δυνάμεων στην ανυπακοή της οθωνικής κυβέρνησης σε κρίσιμα θέματα εξωτερικής πολιτικής (υποστήριξη των αλυτρώτων κτλ.) και συνάμα το μέσο, με το όποιο οι Δυνάμεις αυτές φαντάζονταν ότι στο έξης θα μπορούσαν να ασκήσουν πιο τελεσφόρα την επιρροή τους. Άλλα, ανεξάρτητα από τα αίτια της, η εισαγωγή του κοινοβουλευτισμού έθεσε σε κίνηση διαδικασίες πού αποδείχθηκαν κρίσιμες για τον σχηματισμό της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας τού νεοελληνικού κράτους. Με άλλα λόγια, ο μηχανισμός της λειτουργίας του κράτους διαμορφώθηκε ως εν μέρει τερατογενετικό και εν μέρει ιλαροτραγικό αποτέλεσμα της διασταύρωσης των πιο προηγμένων τοτινών πολιτικών θεσμών, Όπως ο κοινοβουλευτισμός και η καθολική ψηφοφορία, με μιά κοινωνία διεπόμενη από πατριαρχικές σχέσεις, στάσεις, νοοτροπίες και άξιες.

Πριν από την εισαγωγή, ή μάλλον την επιβολή, του κοινοβουλευτισμού το κράτος ήταν υποτυπώδες και, παρά τη συχνά γραφική απλώς επίφαση της βασιλικής αυταρχίας, μόλις μετά βίας συγκρατούσε σε μιάν ενότητα τους τοπικούς πόλους ισχύος, καθώς δεν κατείχε ούτε καν το μονοπώλιο της ένοπλης βίας· σε σχέση με το κράτος της οθωμανικής περιόδου είχε κάνει βέβαια ορισμένα βήματα προς την κατεύθυνση του σύγχρονου έννομου κράτους, όμως οι νόμοι και τα διατάγματά του σε πλείστες όσες περιπτώσεις δεν έφθαναν ίσαμε τη βάση της κοινωνίας, όπου η ζωή ρυθμιζόταν από το πατριαρχικό εθιμικό δίκαιο. More

Τα κόμματα απαλλάχτηκαν για παρανομίες με τα λεφτά μας!

Leave a comment

https://www.sakketosaggelos.gr/Images/Uploaded/image005(1348).jpg

Tου Γιώργου Παπαδόπουλου – Τετράδη

Μέσα στον κουρνιαχτό για το Μακεδονικό, που εξελίσσεται με τραμπούκικες μεθοδεύσεις κατά των διαδηλωτών από κυβέρνηση και «αλληλέγγυους», πέρασε στα ψιλά τεράστιο σκάνδαλο με την απαλλαγή κομμάτων από καραμπινάτες παρανομίες τους με την κρατική χρηματοδότηση, με το σκεπτικό της Επιτροπής Πόθεν Έσχες, ότι είχαν …αντικειμενικές δυσκολίες στην ορθή τήρηση του νόμου!!! Την ίδια ώρα, που εμείς οι υπόλοιποι πρέπει να τηρούμε το νόμο απαρέγκλιτα!

Κατ αρχήν οι πολίτες δεν ξέρουν ότι χρηματοδοτούνται από την τσέπη τους 19 (!) κόμματα και συνασπισμοί κομμάτων! Οι «τρύπες» από τον έλεγχο στα βιβλία τους, για τις οποίες απαλλάχτηκαν, αφορούν στη χρήση του έτους 2015.

Τι πιάστηκαν να κάνουν «πολλά κόμματα», από την Επιτροπή Πόθεν Έσχες με την κρατική χρηματοδότηση; Όπως τα λέει η ίδια στον έλεγχό της: More

Εντατικοποιημένος ταξικός πόλεμος

Leave a comment

Γιάνης Βαρουφάκης

του Γιάνη Βαρουφάκη

Οι αναλύσεις για τις πολιτικές εξελίξεις παγκοσμίως δίνουν και παίρνουν. Τα φαινόμενα Τραμπ, Brexit, Λεπέν, η κατάρρευση των παραδοσιακών κομμάτων στη Γαλλία, την Ιταλία, ακόμα και τη Γερμανία, αναλύονται και ξανα-αναλύονται με ολοένα πιο περίπλοκα επεξηγηματικά σχήματα.

Είναι ως εάν να καταβάλλεται φιλότιμη προσπάθεια ώστε να μη μιλάμε για τον προφανή λόγο και το οφθαλμοφανές αίτιο της καθίζησης του πολιτικού Κέντρου: τον ταξικό πόλεμο που έχει εξαπολυθεί εναντίον της εργατικής τάξης και των πιο αδύναμων πολιτών!

Στη σημερινή Βρετανία πάνω από 40% των οικογενειών αδυνατούν να βάλουν φαγητό στο τραπέζι χωρίς να χρησιμοποιήσουν πανάκριβες πιστωτικές κάρτες ή να καταφύγουν σε κοινωνικά συσσίτια προσφερόμενα από φιλανθρωπικές οργανώσεις. More

Κρησφύγετο στο μέλλον

Leave a comment

του Περικλή Κοροβέση

Στην αρχαία Αθήνα δεν μπορούσες να είσαι πολίτης, αν ταυτόχρονα δεν ήσουν και οπλίτης. Και από άποψη ορθογραφίας είναι ένας ελάχιστος αναγραμματισμός. Εξαρτάται πού θα βάλεις το όμικρον. Πριν ή μετά το πι. Το νόημα δεν αλλάζει. Απλά οι λειτουργίες αλλάζουν. Στην περίπτωση του πολίτη, όπλο είναι ο λόγος. Στον οπλίτη λόγος είναι το όπλο του. Γιατί μόνον έτσι θα καταλάβει ο εχθρός.

Αλλά ο σκοπός είναι ίδιος. Ο ελεύθερος πολίτης υπεράσπιζε τις αξίες του. Ο μισθοφόρος τον μισθό του. Και έτσι μπορούμε να καταλάβουμε τον Μαραθώνα και τους άλλους μαραθώνιους αγώνες που έκανε η ανθρωπότητα. Και μια μικρή λεπτομέρεια. Η ασπίδα του οπλίτη δεν ήταν για τον εαυτό του. Αλλά για τον διπλανό του. Με το δεξί χέρι πολεμούσε και με το αριστερό χέρι που είχε την ασπίδα υπεράσπιζε τον σύντροφό του. Η φιλότης ήταν η υπέρτατη αρετή. More

Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια

Leave a comment

του Περικλή Κοροβέση

Μπορούμε να μιλήσουμε για φασισμό του 21ου αιώνα; Υπάρχει τέτοιος κίνδυνος ή απλά είναι μια υπερβολή που μας χρειάζεται για να δικαιολογήσουμε τον επαναστατικό μας ζήλο; Μελετώντας τον χιτλερισμό και τον μουσολινισμό είναι για να διευρύνουμε τις ιστορικές μας γνώσεις ή για να καταλάβουμε τον σημερινό κόσμο;

Ο φασισμός με την ευρεία έννοια του όρου έχει μια ενιαία πολιτική έκφραση ή μπορεί να υπάρξει ένας «πλουραλισμός» του φασισμού με ποικίλες εκφράσεις; ‘Η ακόμα, αυτό το πολιτικό φαινόμενο ευδοκιμεί μόνο σε κάποια κόμματα και στη μηχανή του κράτους ή είναι και διάχυτος στην κοινωνία;

Μπορεί κάποιος να έχει δημοκρατικές ιδέες και η κοινωνική συμπεριφορά και πρακτική του να είναι φασιστική; Τα φασιστικά κράτη της Ευρώπης του Μεσοπολέμου, που ήταν περισσότερα από τα δημοκρατικά, ήταν προϊόντα χαρισματικών παρανοϊκών ηγετών ή ήταν αυθεντικά τέκνα του δυτικού πολιτισμού; More

H πρέζα της εξουσίας

Leave a comment

Του Περικλή Κοροβέση

Το σύντομο πέρασμά μου από τη Βουλή των Ελλήνων θα μπορούσε να ήταν και μια δημοσιογραφική αποστολή στην ορατή εξουσία. Ή τουλάχιστον στη χώρα της νομοθετικής εξουσίας, που καλύπτει την πραγματική εξουσία η οποία πάντα παραμένει αόρατη και εκτός ελέγχου.

Σε αυτό το σημείωμα δεν θα ασχοληθώ με τη λειτουργία του πολιτικού μας συστήματος, αλλά με την ανθρωπολογία του. Σαν ένα είδος ερασιτέχνη ανθρωπολόγου που παρατηρεί τη φυλή των «πολιτικών» και προσπαθεί να καταλάβει τη νοοτροπία τους και τη συμπεριφορά τους, ανεξάρτητα από το σε ποια παράταξη ανήκουν. Ας ρίξουμε μια ματιά στην υλική τους βάση.

Ο μισθός των βουλευτών είναι ίσος με αυτόν των ανώτατων δικαστών συν διάφορα επιδόματα. Επιπλέον διαθέτουν ένα πολυτελές αυτοκίνητο της αρεσκείας τους και έναν αστυνομικό που δουλεύει χωρίς ωράριο (και όχι σπάνια χρησιμοποιείται και σαν υπηρετικό προσωπικό). Οι βουλευτές έχουν στη διάθεσή τους τέσσερις δημοσίους υπαλλήλους (μετακλητοί) και έναν επιστημονικό συνεργάτη. More

9+1 βήματα για να φτιάξεις κι εσύ ένα κόμμα. Μπορείς!

Leave a comment

Του Τάσου Βαρούνη

Η αμηχανία της κοινωνίας, ή των πιο ριζοσπαστικών τμημάτων της, για το «τι πρέπει να γίνει», «πώς να βγούμε από το σημερινό αδιέξοδο», είναι σήμερα εμφανής. Παίρνει μάλιστα επιφανειακά και τη μορφή της «αδιαφορίας» ή της απόστασης από «τα κοινά», τουλάχιστον με τις παραδοσιακές τους εκφάνσεις. Θα ήταν, όμως, λάθος να νομίζει κανείς πως εξαντλήθηκε η αγωνία για το αύριο, ή η αναζήτηση μιας καλύτερης προοπτικής για την κοινωνία. Μόνο που αυτή η αναζήτηση, είναι σήμερα πιο δύσκολη και βασανιστική. Γιατί δεν έχει να αναμετρηθεί μόνο με το άμεσο μέλλον, αλλά και με το πρόσφατο παρελθόν.

Δεν είναι μόνο το μνημονιακό καθεστώς που συμπληρώνει 7 χρόνια ζωής, είναι και οι προσπάθειες για την ανατροπή του, μαζί με τις ματαιώσεις, τα αδιέξοδα, τις διαψεύσεις που τις σημάδεψαν. Έτσι, οι άνθρωποι είναι πιο έμπειροι, πιο επιφυλακτικοί, πιο «καχύποπτοι». Τους είναι πιο δύσκολο πλέον να επενδύσουν κάπου τις προσδοκίες τους, δεν «αναθέτουν» εύκολα σε άλλους την ελπίδα τους, και βεβαίως πολύ καλά κάνουν.

Στον αντίποδα όλων αυτών, το «πολιτικό προσωπικό» συνεχίζει σε δρόμους πεπατημένους, δεν αλλάζει τις συνήθειές του, σε καμιά περίπτωση δεν αναζητά κάτι ουσιαστικά διαφορετικό. (Μιλάμε και για τους χώρους εκείνους που ορίζονται πέραν του μνημονιακού στρατοπέδου, για την ακρίβεια μας ενδιαφέρουν εδώ κυρίως αυτοί). Έτσι, η πολιτική ταυτίζεται σήμερα με τα κόμματα, με τον στίβο της κομματικής «συγκρότησης» και σύγκρουσης, με γνώριμους και δοκιμασμένους όρους. Είναι όμως πλέον αυτός ο μοναδικός δρόμος, και μάλιστα με τον τρόπο που σήμερα ακολουθείται; More

Γιατί υπάρχουν κόμματα και εκλογές στην Ελλάδα;

Leave a comment

greece

Έξι χρόνια μετά την χρεοκοπία -και αφού έχουν περάσει σχεδόν όλα τα κόμματα από την κυβέρνηση- όλοι οι Έλληνες έχουν αντιληφθεί πως η Ελλάδα είναι και επίσημα πια ένα προτεκτοράτο, και πως όλες οι αποφάσεις για την Ελλάδα παίρνονται στις Βρυξέλλες.

Αλήθεια, ποιο είναι το νόημα ύπαρξης κομμάτων στην Ελλάδα;

Ποιο είναι το νόημα ύπαρξης της Βουλής;

Γιατί η Ελλάδα προσποιείται πως είναι μια ανεξάρτητη δημοκρατική χώρα, ενώ είναι ξεκάθαρα ένα προτεκτοράτο; More

Το καρβέλι της εξουσίας

2 Comments

korovesis2

Του Περικλή Κοροβέση

Ο Γιώργος Μιχαήλ, αρχιτέκτων και βιομηχανικός σχεδιαστής, μας έθεσε ένα απλό ερώτημα*: «Μπορούμε να πούμε ”χρόνια πολλά”;».

Και είναι αλήθεια. Αυτές οι μέρες είναι γιορτινές. Σχεδόν σαν κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, και χωρίς να έχει βγει κανένα διάταγμα, είναι σαν να ήρθε ένα χαρτί, όχι για να παρουσιαστείς στον στρατό, αλλά για να σου πει να γιορτάσεις. Ολοι από συνήθεια αυτό κάνουμε. Αλλά όσοι από μας έχουμε ακόμα ως το πιο σίγουρο μεταφορικό μέσα τα πόδια μας, τότε ο δρόμος μας είναι δύσκολος. More

Παλίμψηστοι τοίχοι

1 Comment

Φωτογραφία (1)

Περνώντας από τη διασταύρωση του Σταυρού στον Γέρακα, διαπίστωσα ότι ελάχιστα ίχνη απέμειναν πια από τη διακήρυξη ταξικής περηφάνιας που κοσμούσε τον ίδιο χώρο το μακρινό καλοκαίρι του 2008 | ΤΑΣΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

Του Τάσου Κωστόπουλου

Παλίμψηστο: όρος της αρχαιολογίας που υποδηλώνει έναν πάπυρο ή περγαμηνή, το αρχικό περιεχόμενο των οποίων σβήστηκε με απόξεση για να γραφτεί πάνω του κάποιο άλλο. Ο βαθμός εξαφάνισης της παλιάς γραφής ποικίλλει, φυσικά, από έγγραφο σε έγγραφο. Κάποιες φορές, τα ίχνη του αρχικού κειμένου είναι αντιληπτά μόνο με ειδικό μηχάνημα· άλλοτε, πάλι, όπως στο παλίμψηστο του Εφραίμ του Σύρου που φυλάσσεται στο παρισινό Εθνικό Μουσείο, διακρίνονται ευκρινώς διά γυμνού οφθαλμού. More

Πήραν του κόσμου τα… ισοδύναμα με εξασφαλισμένη την ατιμωρησία

Leave a comment

Ολομέλεια της Βουλής

Της Ιωάννας Σωτήρχου

«Τα λάθη των πολιτών αντιμετωπίζονταν ως εγκλήματα και τα εγκλήματα των πολιτικών ως λάθη».

Ιωάννα Καρυστιάνη

Οχι μόνο δεν φορολογούνται, κάνοντας την Εκκλησία να φαντάζει φτωχός συγγενής, αλλά τα χρηματοδοτούμε και αδρά, αφού τα τελευταία 17 χρόνια έχουν ούτε λίγο ούτε πολύ λάβει σχεδόν ένα δισεκατομμύριο ευρώ.

Για τα πολιτικά κόμματα ο λόγος, η συνολική δημόσια χρηματοδότηση των οποίων από τον κρατικό προϋπολογισμό ανέρχεται σε 982,07 εκατ. ευρώ την περίοδο 1997-2014. More

Αριστερά χωρίς δικαιοσύνη

Leave a comment

Αριστερά χωρίς δικαιοσύνη

Του Γιώργου Ν. Οικονόμου*

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. έχει δώσει δείγματα γραφής που προεικονίζουν το αδιέξοδο στο οποίο οδηγείται για μία ακόμη φορά το κομματοκρατικό σύστημα συμπαρασύροντας την κοινωνία στον γκρεμό. Τα επικοινωνιακά σόου, οι λαϊκισμοί, οι εθνικισμοί, οι λεονταρισμοί, η αντιμνημονιακή ρητορεία και ο αγοραίος αντιευρωπαϊσμός προσπαθούν να καλύψουν τις μεγάλες αδυναμίες, την ανικανότητα και τις ελλείψεις του κυβερνητικού σχήματος.

Ενα σοβαρό πρόβλημα είναι η απουσία ριζικών θεσμικών αλλαγών και ρεαλιστικού στρατηγικού σχεδίου που εκδηλώθηκε στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές αλλά και αλλού.

Εκδηλώθηκε και στον τομέα της Δικαιοσύνης, με αφορμή την απόφαση της κυβέρνησης να συγκροτήσει εξεταστική επιτροπή για διερεύνηση των υπευθύνων μόνο για τα Μνημόνια (2010-2014). Ομως όλες οι προηγούμενες εξεταστικές επιτροπές δεν απέδωσαν πραγματικές ευθύνες, διότι ουδείς τιμωρήθηκε και όσοι οδηγήθηκαν στο εδώλιο του δικαστηρίου αθωώθηκαν. More

Λαμόγια με ιδανικά

Leave a comment

Οι σημαίες των χωρών της Ε.Ε. έξω από το Ευρωπαικό Κοινοβούλιο

Του Περικλή Κοροβέση

Κυβερνήσεις της Αριστεράς είχαμε πολλές στην Ε.Ε. Ολες εξελέγησαν με εντυπωσιακά προγράμματα και προεκλογικές εξαγγελίες που υπόσχονταν πολλά.

Καταπολέμηση της φτώχειας και της ανεργίας, κοινωνικό κράτος, Παιδεία, Υγεία, εγγυημένα για όλους.

Οσο ακόμα υπήρχε η ΕΣΣΔ, έγιναν γενναίες μεταρρυθμίσεις προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων. Το βιοτικό επίπεδο ανεβαίνει. More

Κλασική εξάρτηση, βασικό ένστικτο

Leave a comment

kibour_300x200

 Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Με το πείραμα της «κλασικής εξάρτησης», οι δανειστές επέβαλαν στην Ελλάδα από το 2010 «δημοσιονομική προσαρμογή» (περικοπές ή φόρους) άνω των 65 δισ. ευρώ, που αντιστοιχούν στο 33% του ΑΕΠ. Η λίστα Βαρουφάκη προσθέτει άλλα 4,6 – 6,1 δισ. «προσαρμογής» από ποικίλες, φορολογικές κυρίως, πηγές, χωρίς περικοπές, τουλάχιστον όχι ορατές.

Ο Ρώσος φυ­σιο­λό­γος Ιβάν Πα­βλόφ έγινε πα­σί­γνω­στος για το πε­ρί­φη­μο πεί­ρα­μα με τα σκυ­λιά του. Τη λε­γό­με­νη «κλα­σι­κή εξάρ­τη­ση». Θυ­μί­ζω αδρά: Δη­μιούρ­γη­σε έναν δεσμό, έναν συ­νειρ­μό ανά­με­σα στο ση­μα­ντι­κό ερέ­θι­σμα της δια­τρο­φής, που προ­κα­λού­σε εν­στι­κτω­δώς υπε­ρέκ­κρι­ση σά­λιου στα σκυ­λιά, και σε ένα άλλο, ου­δέ­τε­ρο ερέ­θι­σμα, ένα κου­δού­νι που κα­λού­σε τα σκυ­λιά στην τροφή ή τον ήχο από τα βή­μα­τα του δια­τρο­φέα. Στο τέλος, τα σκυ­λιά απέ­κτη­σαν ένα νέο, εξαρ­τη­μέ­νο ανα­κλα­στι­κό και τα στό­μα­τά τους πλημ­μύ­ρι­ζαν σάλιο κάθε φορά που δέ­χο­νταν το ου­δέ­τε­ρο ερέ­θι­σμα, κι ας μην κα­τέ­λη­γε αυτό στην πο­θη­τή τροφή. More

Συνωστισμός συμπτώσεων

1 Comment

 Η αναιδής Αριστερά και η ντροπαλή «Αριστερά»

Tου Τάσου Παππά

Τις θεωρίες συνωμοσίας δεν τις έχω σε καμία υπόληψη. Συχνά διασκεδάζω -όταν δεν είναι επικίνδυνοι- με τους διακινητές. Ωστόσο πολλές συμπτώσεις έχουν μαζευτεί.

● Οι δανειστές στριμώχνουν την κυβέρνηση στα σκοινιά απαιτώντας την εφαρμογή του mail Χαρδούβελη.

● Ο Ντράγκι συντηρεί στη ζωή τις τράπεζες (αυτό δα έλειπε, να ξεχάσει από πού προέρχεται), αλλά απειλεί με οικονομική ασφυξία. More

Εκλογές ή ανακύκλωση ψήφων;

1 Comment

 korovesis

Του Περικλή Κοροβέση

Στη γενική χαρά για την ιστορική νίκη της Αριστεράς εγώ δεν συμμετείχα, παρ’ όλο που για περίπου μισό αιώνα ήμουν μέσα στην Αριστερά, και φυσικά εξακολουθώ να είμαι. Αλλά ποια Αριστερά; Αυτή που έχουμε στη φαντασία μας (Φαντασιακή Αριστερά, όπως θα έλεγε και ο Καστοριάδης) ή την Αριστερά όπως διαμορφώνεται από τα παιχνίδια της εξουσίας, με ρεαλιστικούς όρους και με την αρχή της «τέχνης του εφικτού»; Προσωπικά ήμουν πάντα με τη «φαντασιακή Αριστερά», εξ ου και ο απόβλητος της κάθε εξουσίας. Αλλά εντούτοις μια κυβέρνηση είναι μια απτή πραγματικότητα, που θα καθορίσει τη μοίρα σου, και αυτό μπορεί να σημαίνει πως από μικρονοικοκύρης, που τα έφερνε βόλτα, να βρεθείς να κοιμάσαι στο παγκάκι, να τρως από τα συσσίτια της Αρχιεπισκοπής και, για συμπλήρωμα, να ψάχνεις στα σκουπίδια. Και αυτό ήταν το βασικό έργο της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, που το πλήρωσε δραματικά ο τρίτος εταίρος, ο Φώτης Κουβέλης, που πέρασε στην εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, αν και προσωπικά πιστευώ πως του άξιζε μια καλύτερη τύχη. Αλλά όταν οι φιλοδοξίες γίνονται έμμονες ιδέες, τότε δεν διαφέρουν από ψυχικό νόσημα. More

Εδώ είναι ο παράδεισος και η κόλαση εδώ

1 Comment

Του Δημήτρη Μηλάκα

Το εκλογικό αποτέλεσμα δεν διαμορφώθηκε από την υπόσχεση των (σοσιαλιστικών) παραδείσων του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από την αυτονόητη επιθυμία του κόσμου να δραπετεύσει από την κόλαση που δημιούργησε η συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ.

Με πιο απλά λόγια, τα κόμματα της συγκυβέρνησης (η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ) υιοθέτησαν και επέβαλαν με προτεσταντική ευλάβεια μια σκληρή (και άδικη για τους πολλούς) πολιτική, η οποία όχι μόνο δεν απέδωσε, αλλά αντίθετα οδήγησε την οικονομία και την κοινωνία της χώρας στο αδιέξοδο. More

«Μια αριστερή συμμαχία στην Ευρώπη μπορεί να σηματοδοτήσει τον θάνατο του νεοφιλελευθερισμού»

Leave a comment

Συνέντευξη στον Τάσο Τσακίρογλου

Ο Αμερικανός διανοούμενος και ακτιβιστής Ντέιβιντ Γκρέμπερ θεωρεί ότι ένα μέτωπο του ευρωπαϊκού Νότου με την προσθήκη της Γαλλίας θα μπορούσε να σημάνει το τέλος του νεοφιλελευθερισμού, ενώ επικρίνει τη γερμανική πολιτική, την οποία χαρακτηρίζει λαϊκίστικη και υποκριτική.

• Είμαστε δύο ημέρες πριν από τις εκλογές στην Ελλάδα. Ποιο είναι το σχόλιό σας;

Φυσικά έχω ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μία οι περισσότεροι φίλοι μου στην Ελλάδα είναι αναρχικοί, όπως και εγώ ο ίδιος, και ανησυχούν ότι η εγκαθίδρυση ενός αριστερού καθεστώτος θα σημάνει μια ακόμα πιο βίαιη καταστολή των επαναστατικών στοιχείων, διότι τέτοια καθεστώτα φυσιολογικά αναμένεται να δώσουν τα διαπιστευτήριά τους στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις κάνοντας ακριβώς αυτό το πράγμα. (Ή ακόμα και όταν δεν έχουν τέτοιες προσδοκίες: για παράδειγμα, οι αναρχικοί της Βενεζουέλας δεν τα πήγαν καθόλου καλά με το καθεστώς του Τσάβες). Από την άλλη, η προοπτική αλλαγής πολιτικής κατεύθυνσης της Ευρώπης σαν όλο είναι πολύ συναρπαστική. More

Older Entries