Βρείτε τις διαφορές

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ είναι δυο εντελώς διαφορετικά κόμματα.

Απόδειξη:

• Ψηφίζουν και εφαρμόζουν (με διαφορετικό τρόπο) τα ίδια Μνημόνια.
• Επιβάλλουν την ίδια «οικειοθελή» φορολόγηση (με διαφορετικούς νόμους) στους ίδιους εφοπλιστές.
• Λατρεύουν, συμμαχούν και υπηρετούν (με διαφορετικό κοψομέσιασμα) το ίδιο ΝΑΤΟ, τους ίδιους Αμερικάνους και την ίδια ΕΕ.

Αφιέρωμα: ιδιόκτητα γήπεδα με «ευγενική» χορηγία του κράτους

Των  Μάκη Γεωργιάδη, Κυριάκου Νασόπουλου

Το ποδόσφαιρο αποτελεί εκτός από μια αδιαμφισβήτητη διαταξική, διαφυλετική και διαπολιτισμική «θρησκεία», ένα ακόμη πεδίο πλουραλισμού και καπιταλιστικής κερδοφορίας. Για την ακρίβεια, ειδικότερα σε ότι αφορά το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο, είναι ίσως η χαρακτηριστικότερη περίπτωση εφαρμογής του σχήματος «κρατικοποίηση των χρεών και ιδιωτικοποίηση των κερδών». Βεβαίως επειδή το ποδόσφαιρο εξαπλώθηκε γρήγορα και έγινε το πιο δημοφιλές σπορ, δεν άργησαν να αναπτυχθούν άμεσες και έμμεσες διαπλοκές με την πολιτική. Πολιτική ασκείται εκεί που υπάρχουν πλήθη και μαζικότητα, συνεπώς διαχρονικά οι ευνοημένοι της πολιτικής, μετά τη μεταπολίτευση, ήταν και εξακολουθούν να είναι οι τρείς μεγάλοι του πάλαι ποτέ ΠΟΚ (Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ), αλλά και ο ΠΑΟΚ ως το ισχυρότερο σωματείο της Θεσσαλονίκης και κατ’ επέκταση της Βόρειας Ελλάδας. Στον αστερισμό του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου, σχεδόν καμία ΠΑΕ δεν έχει μείνει παραπονεμένη από το δόγμα «χαρίζω οικόπεδα, χαρίζω χρέη», η οποία διαχρονικά ακολουθείται από τις κυβερνήσεις ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1970. Πλήθος νομοθετικών ρυθμίσεων, ειδικών νόμων και τροπολογιών κατατέθηκαν, ψηφίστηκαν και εφαρμόστηκαν εδώ και περίπου σαράντα χρόνια προκειμένου να χαριστούν χρέη και οφειλές Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιρειών (ΠΑΕ) κυρίως προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ από την άλλη σκανδαλώδεις νόμοι, σε οικονομικό αλλά και σε πολεοδομικό επίπεδο ψηφίστηκαν προκειμένου να κατασκευαστούν γήπεδα για ΠΑΕ και ΚΑΕ. Από το σκάνδαλο Κοσκωτά ως το κλειστό της Πυλαίας και από τα φαραωνικά σχέδια για τα γήπεδα της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού σε Νέα Φιλαδέλφεια και Βοτανικό αντίστοιχα ως τα άρθρα 33 και 99 και την «κολυμβήθρα διαγραφής χρεών», όπως έγινε η Γ΄ Εθνική κατηγορία, η ιστορία του επαγγελματικού ποδοσφαίρου βρίθει τέτοιων σκανδάλων.

Η Σαββαϊδου στην υπηρεσία του “εθνικού προμηθευτή” μας Σ. Κόκκαλη

Κάτι παραπάνω από ενδιαφέρον είναι το δημοσίευμα του περιοδικού Hot Doc που ξεδιπλώνει άγνωστες πτυχές της δραστηριότητας της πρώην γενικής γραμματέως Εσόδων, Κατερίνα Σαβαϊδου, ειδικά σε ότι έχει σχέση με τις επαφές της με τον «εθνικό προμηθευτή» Σωκράτη Κόκκαλη.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η Κ. Σαββαϊδου, ξεκίνησε την καριέρα της σαν senior manager  στην εταιρεία λογιστικού ελέγχου και συμβούλων Price Waterhouse Cooper. Αυτή η εταιρεία ήταν, όπως αποκαλύφθηκε από το σκάνδαλο των Luxleaks που φρόντισε ώστε να διευκολύνει τους έλληνες ολιγάρχες να βγάλουν τα λεφτά τους στο Λουξεμβούργο με διάφορες μεθόδους φοροαποφυγής.

Κόντρες για τον Αστραχάν (3)

Η πρεμούρα τού Κόκκαλη να πάρει το ιπποδρομιακό στοίχημα δεν συνιστούσε παρά μια προσπάθεια του δαιμόνιου επιχειρηματία να βάλει πόδι στην αγορά τού τζόγου, αμφισβητώντας ευθέως την -μέσω ΟΠΑΠ- μονοκρατορία τού Μελισσανίδη και της παρέας του. Για τους ίδιους ακριβώς λόγους αλλά από την ανάποδη, ο “τίγρης” δεν ήθελε με τίποτε τον Κόκκαλη μέσα στα πόδια του.

Λέγαμε χτες ότι το ιπποδρομιακό στοίχημα συνεισφέρει μόλις το 1% στον συνολικό τζίρο τού τζόγου στην χώρα μας. Παρά ταύτα, όμως, μπορεί να αποτελέσει το εφαλτήριο για μια εξαιρετικά κερδοφόρα επιχείρηση. Αυτο το τελευταίο ας το αναλύσουμε λίγο:

Κόντρες για τον Αστραχάν (2)

Θα αδικούσαμε τον Μελισσανίδη αν υποστηρίζαμε ότι κοιμόταν. Η αλήθεια είναι ότι ο “τίγρης” αγρυπνούσε. Απλώς, δεν ήθελε να βγει μπροστά, μιας και μόλις είχε αποκτήσει τον ΟΠΑΠ (έτσι, όπως τον είχε αποκτήσει) και η ανοιχτή εκδήλωση της επιθυμίας του να πάρει και τον ΟΔΙΕ θα τον έβαζε στο στόχαστρο, αφού έτσι θα γινόταν ο αυτοκράτορας του τζόγου στην Ελλάδα. Κατά πάσα πιθανότητα, λοιπόν, οι υπόνοιες πως είχε προβεί σε παρασκηνιακές συμφωνίες για συνεργασία με την κοινοπραξία PMU-Phumelela, είναι βάσιμες.

Έτσι, όταν οι γαλλοαφρικανοί αποχώρησαν από την κούρσα, ο Μελισσανίδης αντέδρασε. Δεν θα επέτρεπε ποτέ στον Κόκκαλη να βάλει πόδι στον επίσημο τζόγο, έναν χώρο που, λόγω ΟΠΑΠ, θεωρεί πώς του ανήκει δικαιωματικά. Μη προλαβαίνοντας τις διαδικασίες (είπαμε ότι η κοινοπραξία αποχώρησε λίγο πριν την λήξη τού διαγωνισμού), προσπάθησε να βγάλει τον διαγωνισμό άγονο. Πώς; Επιστράτευσε το fund Global Family Partners (GFP), στο οποίο συμμετέχει και ο πρίγκηψ Παύλος τής οικογένειας Κοκού (και μη ρωτήσετε ποιος είναι ο Κοκός!), το οποίο έσπευσε να καταθέσει προσφορά ύψους 40 εκατομμυρίων ευρώ.

Πόλεμος Κόκκαλη – Μελισσανίδη για τον ιππόδρομο

Του Λεύτερη Χαραλαμπόπουλου

Πηγή – unfollow

Σε «κούρσα» διαπλεκόμενων συμφερόντων εξελίσσεται ο διαγωνισμός για την εκχώρηση της αποκλειστικής άδειας διοργάνωσης και διεξαγωγής του ιπποδρομιακού στοιχήματος για τα επόμενα 20 χρόνια στην Ελλάδα.
Με την κυβέρνηση Σαμαρά να αναλαμβάνει για πολλοστή φορά να παίξει το ρόλο του «διαιτητή» στην αρένα του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, η απόκτηση του ιπποδρομιακού στοιχήματος μετατράπηκε σε πεδίο σύγκρουσης επιχειρηματικών φατριών, με πρωταγωνιστές τον Σ. Κόκκαλη μέσω της Intralot και τον Δ. Μελισσανίδη, με όχημα τον ΟΠΑΠ και το επενδυτικό fund Global Family Partners.

Ο ΠΕΙΡΑΙΑΣ ΩΣ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΠΕΙΡΑΜΑ

Οι επερχόμενες δημοτικές εκλογές θα έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον Δήμο Πειραιά. Ο συνδυασμός του Γιάννη Μώραλη, αντιπροέδρου του Ολυμπιακού που έχει στο ψηφοδέλτιο τον Βαγγέλη Μαρινάκη και τους Σωκράτη και Πέτρο Κόκκαλη, είναι ένας νέου τύπου τρόπος “άλωσης” της τοπικής αυτοδιοίκησης. Ο Μώραλης επί 20 χρόνια βρίσκεται σε διάφορα πόστα της ποδοσφαιρικής ομάδας και αποτελεί την καλύτερη βιτρίνα του εφοπλιστή Μαρινάκη.

Φυσικά o ιδιοκτήτης της πειραϊκής ομάδας πήρε πιο πριν την…”ευλογία” του Μητροπολίτη Πειραιά Σεραφείμ. Πάντα η Εκκλησία δίνει την έγκρισή της σε πολιτικές προσπάθειες. Βέβαια, ίσως και η οικονομική ενίσχυση της πειραϊκής εκκλησίας από τον πρόεδρο του Ολυμπιακού, να είχε ένα επιπλέον Κάποιος θα μπορούσε να αντιλογήσει, ότι αφού είδαμε κι αποείδαμε από επαγγελματίες πολιτικούς, γιατί να μην δοκιμαστούν και άνθρωποι της αγοράς; Ειδικά σ’ έναν δήμο όπως ο Πειραιάς, που έχει αφεθεί στην τύχη του, με πάμπολλα προβλήματα και ιδιαιτερότητες, αλλά και προοπτικές λόγω του λιμανιού.