Τα ζωτικά ψεύδη στις ομάδες…

Το ζωτικό ψεύδος, δηλαδή η παραποίηση της πραγματικότητας και η αυταπάτη που το άτομο ή η ομάδα επιλέγει εξαπατώντας τον ίδιο της τον εαυτό, μπορεί να οφείλεται σε αρκετούς παράγοντες όπως είναι

ο φόβος της κατάρρευσης σε ατομικό ή ομαδικό επίπεδο αλλά και σε βαθύτερες ανάγκες ή εσωτερικευμένες αναπαραστάσεις σημαντικών προσώπων που έχουν τις ρίζες τους στην παιδική ηλικία. Το φαινόμενο του ζωτικού ψεύδους που οδηγεί σε αυταπάτη αποτελεί το κλειδί για την κατανόηση ενός συνδρόμου που παρατηρείται στις ομάδες και επηρεάζει την ποιότητα των σχέσεων.

Επειδή «αυτή η κρίση είναι πλανητική, τελειωτική, πάπαλα»

Της Κρυσταλίας Πατούλη

[…] Εάν δεν αναγκαστεί να αλλάξει η Γερμανοευρώπη και η Ελλάδα, αλλά και όλα τα κράτη που ασπάζονται τον καπιταλισμό της σπέκουλας, δηλαδή τον καπιταλισμό των αγορών, ή αλλιώς των τζογαδόρων του κέρδους -που το μόνο που δεν τους νοιάζει είναι οι πολιτικές, οι κοινωνίες και τα δικαιώματά τους, όπως και ο φυσικός και πολιτισμικός πλούτος κάθε χώρας- τότε σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας για την κρίση, και όπως χαρακτηριστικά απάντησε σ’ αυτήν ο Μανώλης Ρασούλης από το 2010 με βάση το ερώτημα «Ποιές αιτίες μας έφεραν ως εδώ και κυρίως τί πρέπει να κάνουμε;»: «Αυτή η κρίση είναι πλανητική, τελειωτική, πάπαλα». Εύχομαι, να μην τον δικαιώσουμε… […]

Η Ευρώπη αποβαίνει η μαύρη κηλίδα της παγκόσμιας οικονομίας

Συνέντευξη του Κώστα Βεργόπουλου

στην Κρυσταλία Πατούλη

[…] Αυτά που λέγαμε από το 2010 επαληθεύονται σήμερα με τον πιο δραματικό τρόπο. Η Ευρώπη αποβαίνει η «μαύρη κηλίδα» της παγκόσμιας οικονομίας, αφού είναι η μόνη που με τόση αδιαλλαξία προτάσσει την λιτότητα σαν πολιτική απέναντι στην κρίση! Με συνέπεια, να μην αντιμετωπίζει πραγματικά την κρίση, αλλά να της ανοίγει τον δρόμο. Αντιθέτως, η Αμερική, η Ιαπωνία, η Αγγλία, δίδουν προτεραιότητα στην απασχόληση, στην καταπολέμηση της ανεργίας, που είναι το κλειδί, ο δείκτης για την πορεία της οικονομίας […] Ο Κώστας Βεργόπουλος, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο VIII του Παρισιού, μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη, συμμετέχοντας στην Έρευνα για την κρίση, με αφορμή την περίφημη σταθερότητα της χώρας, όπου 6,3 εκ. Ελλήνων είναι, είτε σε κίνδυνο φτώχειας (3,8 εκ.), είτε κάτω από το όριο της φτώχειας (2,5 εκ.) και συγχρόνως 1.300.000 νέοι είναι στην ανεργία.

Σαμαράς και Πασόκ έφτιαξαν τη Χρυσή Αυγή

Ο Σαμαράς και το Πασόκ έφτιαξαν τη Χρυσή Αυγή με την πολιτική τους. Και λένε να ψηφίσουμε αυτούς που δημιούργησαν τους άλλους; Και τώρα βρισκόμαστε ανάμεσα σε αυτούς και τους άλλους… Δηλαδή ανάμεσα σε δύο εγκληματίες όπως και ο Χριστός […] αυτή τη στιγμή οι Έλληνες δεν βλέπουνε έξω από τη μύτη τους! […] όλη η Δυτική Ευρώπη, μοιάζει να έχει ένα τρομερό πρόβλημα με την Ελλάδα και τους Έλληνες που τούς θεωρούν φαντάσματα της ιστορίας! Φαντάσματα τα οποία πρέπει να τα εξαλείψουν από το μαυροπίνακα […]  Ο ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη με αφορμή της Ευρωεκλογές, συμμετέχοντας στην έρευνα για τις αιτίες και τις λύσεις της κρίσης.

Ν.Β.: Οι Έλληνες δεν έχουν συνέλθει ακόμα από το 1821. Είμαστε ακόμα εκεί… Τότε οι Έλληνες είχαμε γείτονες τους Τούρκους, τους οποίους μισούσαμε και τους πολεμήσαμε. Σήμερα έχουμε στην ίδια γειτονιά εμάς τους ίδιους τούς Έλληνες που τους μισούμε και τους πολεμάμε για οτιδήποτε κάτω απ’ τον ήλιο. Μικρή η διαφορά… Ξέρεις, έχω και κάτι κατάλοιπα του ’21. Ένα ωραίο πιστόλι, καταπληκτικό, κάτι χατζάρες, ένα πιο μικρό μαχαίρι, εξαιρετικό, με αλαβάστρινο χερούλι. Έχω διάφορα. Αυτά βέβαια, δεν μπορώ να τα μεταχειριστώ, αλλά χρησιμοποιώ το λόγο.

Όταν την ελπίδα την προσωποποιείς, ήδη έχεις γίνει φασίστας

Tης Κρυσταλίας Πατούλη

Όταν ψηφίζεις για το τομάρι σου και μόνο, τότε ήδη έχεις γίνει φασίστας. Όταν για χρόνια έκανες το ίδιο στο παρελθόν, τότε ήδη ήσουν από τότε φασίστας. Ο φασισμός δεν είναι μόνο ο ναζισμός, είναι η κάθε εκδήλωση αδιαφορίας προν τον ΑΛΛΟΝ, εκτός από την κακοποίηση του άλλου με οποιονδήποτε τρόπο , μικρό έως μεγάλο και εγκληματικό, επιθετικό ή παθητικό.

Δεν έχουμε ακόμα καταλάβει τι είναι ο φασισμός, και ψάχνουμε να τον αντιμετωπίσουμε! ε, δεν πρόκειται, μέχρι να το αντιληφθούμε, πως φασισμός είναι οτιδήποτε που δεν λαμβάνει υπόψη του την κοινωνία σε σύνολο, αλλά μόνο το προσωπικό και οικογενειακό συμφέρον του οποιουδήποτε.

Σωστό σκλαβοπάζαρο

Του συγγραφέα Γιώργου Λίλλη

[…] Επιτήδειοι Έλληνες, εκμεταλλεύονται στο έπακρο τις ανάγκες των Ελλήνων μεταναστών, ειδικά εκείνων που δεν γνωρίζουν την γλώσσα. Τους βάζουν να δουλέψουν σε εστιατόρια, όλη μέρα στην κουζίνα, δίνοντάς τους ψίχουλα, ενώ διαμένουν σε μικρά δωμάτια, μερικές φορές χωρίς θέρμανση. Στο Μπίλεφελντ για παράδειγμα, όπου ζω 18 χρόνια, κάποιος είχε το σχέδιο να φέρνει από Ελλάδα άστεγους ή σε απελπιστική κατάσταση άνεργους για να τους βάλει να δουλέψουν γι΄ αυτόν σε σφαγεία. Είχε ήδη συμφωνήσει με τον ιδιοκτήτη του σφαγείου να παίρνει για κάθε εργάτη 15 ευρώ την ώρα, ενώ εκείνος θα τους πλήρωνε 6 ευρώ την ώρα. Σωστό σκλαβοπάζαρο […]

 

Καμιά τιμωρία δεν έφερε πίσω ένα νεκρό

Του Χαϊνη Δ. Αποστολάκη

Φέτος το καλοκαίρι, παρεξηγήθηκα από μερίδα συντρόφων στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, όταν καταφέρθηκα εναντίον της έννοιας της φυλακής ακόμα κι αν πρόκειται για τον κολασμό ανθρώπων που διαφωνώ κάθετα με τις απόψεις ή τις πράξεις τους. Θα ρωτήσετε εύλογα: Να μην τιμωρούνται δηλαδή οι εγκληματίες; Η απάντηση είναι ότι δε μ’ ενδιαφέρει αν και πως θα τιμωρηθούν. Είναι δευτερεύον ζήτημα και ούτως ή άλλως, καμιά τιμωρία δεν έφερε πίσω ένα νεκρό. (Σημείωση: δηλώνω πως, αν κάποιος με σκοτώσει δεν επιθυμώ τη δίωξη του από την αστική δικαιοσύνη).

Δεν αξίζει να μας λυπηθεί κανείς

Της  Κρυσταλίας Πατούλη

Εδώ και πέντε χρόνια, η χώρα κατρακυλάει από το κακό στο χειρότερο, και καθόμαστε ακόμα να το συζητάμε. Στα παράθυρα, στα ραδιόφωνα, στις εφημερίδες, στα βιβλία, στο διαδίκτυο. Παρατηρούμε αυτούς που μας βασανίζουν, μας κακοποιούν, μας προδίδουν, μας εκπορνεύουν, μας καταστρέφουν, μας ξεπουλάνε. Και το μόνο που κάνουμε είναι να τους σχολιάζουμε. Δεν υπάρχει, λοιπόν, καμία διέξοδος στο τούνελ.

Ούτε να μας λυπηθεί ακριβώς μπορεί κανείς. Ούτε και να γελάσει. Ένας κλαυσίγελος γελοίος – πικρός ντουμανιάζει τη χώρα.

Για ποιούς να πρωτογελάσεις; Για ποιούς να πρωτοκλάψεις;

Τους χιλιάδες αυτόχειρες; Τα 3 εκατομμύρια άνεργους που κάθονται και κοιτάνε; Τα 3,9 εκατομμύρια έλληνες κάτω από το όριο της φτώχειας; Τους τόσους χιλιάδες υποαπασχολούμενους και ελεύθερους επαγγελματίες που φυτοζωούν; Τους ιδιωτικούς υπαλλήλους, τους έσχατους σκλάβους αυτής της χώρας; Ή για τους δημόσιους -κατά πλειοψηφία- παρτάκηδες; Τους χιλιάδες απλήρωτους εργαζόμενους ή τους επιστρατευμένους απεργούς; Τους ανασφάλιστους; Τους συνταξιούχους; Ή μήπως τους χιλιάδες άστεγους;

Δημήτρης Πουλικάκος: “Zoύμε πλέον σε «νομότυπα» Άουσβιτς”

Zoύμε πλέον, μέσα σε “νομότυπα” Άουσβιτς, αναοργανωμένα κατά νέο ιδιότυπο τρόπο, απο ανωφελείς (και διόλου αφελείς) εγκεφάλους και “ευαγή ιδρύματα” […] Αυτή τη στιγμή, πραγματοποιείται μια γενοκτονία -με το γάντι, τρόπος του λέγειν- υπό την επίφαση μιας δήθεν νομιμότητας. Και, κανονικά, θα ΄πρεπε να μαζευτούμε, μερικές χιλιάδες κάτοικοι αυτής της χώρας, να βάλουμε δέκα ικανούς και απο-φασισμένους νομικούς και να στείλουμε τους αχρείους που μας τυραννούν και μας αφανίζουν, στο Διεθνές Δικαστήριο Εγκλημάτων Πολέμου, τουλάχιστον! […] Ο ηθοποιός, συνθέτης και ερμηνευτής Δημήτρης Πουλικάκος, μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη, με αφορμή τα γεγονότα στην Ερτ, και με βάση το ερώτημα «Ποιές αιτίες μας έφεραν ως εδώ και κυρίως τί πρέπει να κάνουμε;» της έρευνας για την ελληνική κρίση, που δημοσιεύεται στο tvxs.gr από το 2010.

Δ.Π.: Η παγκόσμια στυγνή χρηματοπιστωτική δικτατορία, έχει -τεχνηέντως καi δολίως-δημιουργήσει, ένα αέναο μαγκανοπήγαδο ανεργίας, με σκοπό να οργανωθούν καλά, τα νέα σκλαβοπάζαρα (που ονειρεύονται -αλλά και) που πραγματοποιούν, οι “αγοῥές”, ανα την υφήλιο…