Ασφάλεια με ταξικό πρόσημο

του Γιώργου Παυλόπουλου

Η εφαρμογή του νόμου και η ασφάλεια των πολιτών είναι μια ατζέντα χωρίς ιδεολογία. Δεν μπορεί να υπάρχει ελευθερία χωρίς ασφάλεια και προσωπικά είμαι αποφασισμένος να αποκαταστήσω τον νόμο και την τάξη στη χώρα». Εντελώς κυνικά, ο Μητσοτάκης έστειλε ένα ξεκάθαρο μήνυμα από το αστυνομικό τμήμα της Πεύκης το οποίο επισκέφθηκε μετά την επίθεση με μολότοφ που είχε δεχθεί τα ξημερώματα της ίδιας ημέρας — προϊδεάζοντας, παράλληλα, για την πολιτική που προτίθεται να εφαρμόσει όταν και εφόσον γίνει κυβέρνηση.

Ο αρχηγός της ΝΔ δεν αναφερόταν, φυσικά, αποκλειστικά στο συγκεκριμένο περιστατικό, ούτε είναι ο μόνος που κρατά τη συγκεκριμένη στάση. Ανάλογες δηλώσεις είχαν κάνει άλλα στελέχη του κόμματός του και της υπόλοιπης αντιπολίτευσης μετά την εισβολή στο γραφείο ενός γιατρού του Ευαγγελισμού που κατηγορείται πως είναι …εθισμένος στα φακελάκια. Αντίστοιχα λόγια χρησιμοποιήθηκαν μετά τα επεισόδια που ακολούθησαν τη συγκέντρωση των Χρυσαυγιτών στο Σύνταγμα, με αφορμή και τον ξυλοδαρμό τριών σπουδαστών στρατιωτικής σχολής. Παρόμοιο το κλίμα ακόμη και στα όσα γράφηκαν και ακούστηκαν μετά την πρόσφατη εν ψυχρώ εκτέλεση δικηγόρου και στελέχους της ΝΔ στο κέντρο της Αθήνας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αναβαθμίζει την κρατική τρομοκρατία

του Ματθαίου Ρόχα

Από κάθε πλευρά προσπαθεί η κυβέρνηση να συμπληρώσει όλα τα «κενά» που άφησε η εφαρμογή των δύο πρώτων μνημονίων από το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. Κάθε «ελλειμματική» νομοθετική ρύθμιση και κάθε «ημιτελής» διάταξη που εντοπίζεται στο αντιλαϊκό νεοφιλελεύθερο πλέγμα των τεσσάρων πλέον μνημονίων και του αυταρχικού κρατικού μηχανισμού, επιδιορθώνεται από την κυβέρνηση Τσίπρα κάτω από ωραίους και εύηχους τίτλους. Προχτές, ο Στ. Κοντονής, ο οποίος αφού έστρωσε το δρόμο για τη διαπλοκή και τον χουλιγκανισμό του 21ου αιώνα, ανέλαβε μέσα από το υπουργείο Δικαιοσύνης να ισχυροποιήσει την προληπτική και κατασταλτική νομοθεσία με τρόπο που νομιμοποιεί όλες τις πράξεις της αστυνομίας και διευκολύνει το δικαστικό κατεστημένο να στήνονται υποθέσεις ακόμα πιο εύκολα και να καταδικάζονται ανεξέλεγκτα για παραδειγματισμό και συμμόρφωση τα επιλεγμένα θύματα.

Αλογόμυγες : Βίντεο για τους πολιτικούς κρατούμενους

Η κυρίαρχη εξουσία και τα κράτη ενισχύουν τον κατασταλτικό μηχανισμό και δημιουργούν ισχυρότερα όπλα εναντίον όσων αγωνίζονται για την ελευθερία.

Από τις “φυλακές” των πόλεων, στις φυλακές της αστικής δημοκρατίας…

Στο κράτος έκτακτης ανάγκης των βάρβαρων νεοφιλελεύθερων πολιτικών εναντίον της κοινωνίας, κανένα κομμάτι του συστήματος εξουσίας δεν εξαιρείται από την επιβολή συνθηκών αυταρχισμού, καταπάτησης δικαιωμάτων και σκλήρυνσης της καταστολής. Ιδιαίτερα επιθετικά είναι τα κομμάτια εκείνα που περιλαμβάνουν τις φυλακές, τον υποχρεωτικό εγκλεισμό μεταναστών σε στρατόπεδα συγκέντρωσης αλλά και τις πολιτικές καταστολής των αγωνιζόμενων τα οποία και που εφαρμόζουν τη βαρβαρότητα με τη συμμετοχή των ανθρωποφυλάκων εις βάρος των πιο ευάλωτων ομάδων της κοινωνίας.

Τα στοιχεία που υπάρχουν μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές  για την σημερινή κρατική δολοφονία του κρατούμενου Ηλία Καρέλι δείχνουν ότι ξυλοκοπήθηκε και βασανίστηκε μέχρι θανάτου μέσα στις φυλακές Μαλανδρίνου ή Νιγρίτας (όπου είχε μεταχθεί από το Μαλανδρίνο). Το γεγονός αυτό αποτελεί αφορμή για μια συνολική αναφορά στο ζήτημα των φυλακών και στρατοπέδων συγκέντρωσης και τις πολιτικές αυταρχισμού και καταστολής της κοινωνίας από την εξουσία των πολιτικών και οικονομικών ελίτ όπως εκφράζονται από τον πιο “χολαριασμένο” και βίαιο μηχανισμό του κράτους, την αστυνομία και τις παραφυάδες της.

Για τις ταραχές στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη

ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΠΑΡΕΜΕΙΝΑΝ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ!

Η 7η Φλεβάρη 2014 ήταν η τρίτη μέρα των ταραχών στη Βοσνία, κατά την οποία οι διαδηλώσεις επεκτάθηκαν σ’ ολόκληρη τη χώρα, ενώ ένα κυβερνητικό κτίριο πυρπολήθηκε στην Τούζλα, απ’ όπου και ξεκίνησαν όλα, με τους απολυμένους εργάτες τεσσάρων χημικών βιομηχανιών -πρώην κολοσσών που ιδιωτικοποιήθηκαν στις αρχές του 2000 οπότε και άρχισε η διάλυσή τους- να ζητούν την μεσολάβηση των τοπικών αρχών της περιφέρειας (καντονιού της Τούζλας) ώστε να πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους ή να τους εγγυηθούν τις θέσεις εργασίας τους. Η περιφερειακή κυβέρνηση αρνήθηκε κάθε διαμεσολάβηση, λέγοντας πως οι εταιρίες έχουν πλέον ιδιωτικοποιηθεί πλήρως και άρα δεν έχει καμμία αρμοδιότητα να επέμβει, κάτι που εξόργισε ακόμη περισσότερο τους απολυμένους που μεταξύ άλλων έκαψαν και τη σημαία της περιφέρειας.