Νέα κρίση χρέους διαβλέπει η Παγκόσμια Τράπεζα

Στους κινδύνους που εγκυμονεί η συσσώρευση χρέους και ιδιαίτερα σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον χαμηλής ανάπτυξης αναφέρεται για μία ακόμη φορά η Παγκόσμια Τράπεζα. Κρούει ξανά τον κώδωνα του κινδύνου για το ενδεχόμενο μιας νέας γενικευμένης κρίσης χρέους, καθώς διαπιστώνει πως σε όλον τον κόσμο συσσωρεύεται χρέος με τον ταχύτερο ρυθμό των τελευταίων 50 ετών. Στην εξαμηνιαία έκθεσή της για τις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας (GEP), αναβαθμίζει την πρόβλεψή της για την ανάπτυξή της το τρέχον έτος στο 2,5% ενώ η προηγούμενη πρόβλεψη μιλούσε για 2,4%. Προειδοποιεί, ωστόσο, πως είναι επισφαλής η ανάπτυξη και απειλείται από πολλούς κινδύνους.

Οπως επισημαίνει, έχουν υπάρξει τέσσερα διαφορετικά κύματα συσσώρευσης χρέους από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 και συγκεκριμένα εκείνα των περιόδων 1970-1989, 1990-2001 και 2002-2009. Τονίζει, όμως, πως το τελευταίο κύμα, αυτό που άρχισε το 2010 και συνεχίζεται ακόμη, χαρακτηρίζεται από τη μεγαλύτερη, ταχύτερη αλλά και ευρύτερη αύξηση του χρέους.

Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία κέρδισαν 980 δισ. ευρώ εξαιτίας των χαμηλών επιτοκίων!

Από το 2008, οπότε και ξέσπασε η οικονομική κρίση, οι τρεις ισχυρότερες οικονομίες της ευρωζώνης κέρδισαν εξαιτίας των χαμηλών επιτοκίων δανεισμού περίπου 980 δισ. ευρώ.

Στην πρώτη θέση η Γερμανία, η οποία κέρδισε 368 δις ευρώ! Το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε πάνω από 10% του γερμανικού ΑΕΠ (!) όπως αναφέρει η γερμανική εφημερίδα «Handelsblatt». Η Γερμανία δεν είναι όμως η μόνη χώρα που ωφελήθηκε τόσο πολύ από τη μείωση των επιτοκίων. Μεγαλύτεροι κερδισμένοι ήταν επίσης η Γαλλία που «γλίτωσε» 350 δις ευρώ σε τόκους και η Ιταλία με 262 δις ευρώ.

Τραπεζική απόγνωση

του Βασίλη Βιλιάρδου

«Οι άνθρωποι χαρακτηρίζονται από μία αγελαία συμπεριφορά – όπου η αγέλη χάνει ξαφνικά απρόβλεπτα και γρήγορα τη λογική της, όταν κανείς δεν το περιμένει, ενώ την ανακτά με αργό ρυθμό, σταδιακά και διαδοχικά, το ένα μέλος της μετά το άλλο» (C. Mackay).

Άποψη

Παρά τις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού, τις οποίες επαναλαμβάνουν ορισμένα στελέχη της κυβέρνησης, αλλά με πολύ πιο χαμηλό, αβέβαιο τόνο, είναι προφανές πως η χρεοκοπία είναι πολύ πιθανότερη, από την επίτευξη συμφωνίας με τους πιστωτές – ενώ οι φόβοι να επιβληθούν έλεγχοι κεφαλαίων σε κάποιο τριήμερο, αναφέρονται πλέον και από τα διεθνή ΜΜΕ (πηγή).

Χρέος , η πιο ύπουλη μορφή σκλαβιάς

Του Άρη Οικονόμου

Οι Έλληνες, αφού υπέφεραν τα πάνδεινα, έχοντας ακολουθήσει πιστά το λανθασμένο πρόγραμμα που τους επέβαλλε η Τρόικα, έχουν κάθε δικαίωμα, εάν όχι υποχρέωση, να χρεοκοπήσουν – οδηγώντας το σύστημα στην κατάρρευση

.

«Η ελίτ έχει στα χέρια της τα εργαλεία παραγωγής χρέους, ενώ όλοι εμείς είμαστε συλλογικά υπεύθυνοι για την ξέφρενη, ασυγκράτητα αυξανόμενη άνοδο των χρεών. Οι πολιτικοί βέβαια υπόσχονται διαρκώς πως θα ελέγξουν το δημόσιο χρέος – δεν υπάρχουν όμως ποτέ αρκετά χρήματα, με τα οποία να μπορεί να χρηματοδοτηθεί το δημόσιο, καθώς επίσης να πληρωθούν οι τόκοι, με τους οποίους επιβαρύνεται το κράτος»

Η ευρωπαϊκή κρίση χρέους οπτικοποιείται

The European Debt Crisis Visualized

via: torento, L’Enfant de la Haute Mer

Νέα δανειακά βάρη ή ρύθμιση του χρέους;

Το δανειακό πακέτο που προανήγγειλε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για το επόμενο εξάμηνο δείχνει πώς προσεγγίζει η Γερμανία τις υπερχρεωμένες χώρες και, με διαβαθμίσεις, τις μεγάλες χώρες του Νότου. Η σιδηρά πειθαρχία του δημοσιονομικού συμφώνου, το σκληρό ευρώ, η άρνηση έκδοσης ευρωομολόγων, η άρνηση της ποσοτικής χαλάρωσης εκ μέρους της ΕΚΤ, προκαλούν οδύνη στην υπόλοιπη Ευρώπη αλλά ενισχύουν τη Γερμανία· διότι στην παρούσα συγκυρία η Γερμανία και η βιομηχανία της απολαμβάνουν χαμηλά επιτόκια και εκτινάσσονται στην ανταγωνιστικότητα, με το μεγαλύτερο εξαγωγικό πλεόνασμα παγκοσμίως (260 δισ. ευρώ το 2013), ενώ ως προς τον υπερχρεωμένο Νότο η Γερμανία βρίσκεται σε θέση ισχύος, ως πιστωτής.

Χάινερ Φλάσμπεκ: Σκεφτείτε σοβαρά την έξοδο από το ευρώ

“Πιο καταστροφική η λιτότητα της Τρόικας που ανατροφοδοτεί ύφεση και ανεργία και δεν επιτρέπει ανάπτυξη για τουλάχιστον μια δεκαετία”

Να μελετήσουν σοβαρά το ενδεχόμενο εξόδου από την Ευρωζώνη καλεί τους Κυπρίους ο κορυφαίος Γερμανός οικονομολόγος Χάινερ Φλάσμπεκ, τονίζοντας ότι αυτό που πρέπει να ζυγίσουν είναι ποια επιλογή θα είναι πιο καταστροφική. Όπως δηλώνει στη «Χ», για τον ίδιο η νεοφιλελεύθερη επιβολή λιτότητας της Τρόικας απλά ανατροφοδοτεί ύφεση και ανεργία και δεν πρόκειται να επιτρέψει ανάπτυξη για τουλάχιστον μια δεκαετία. Ανάμεσα σε άλλα, χαρακτηρίζει λανθασμένη τη στάση ΕΕ, Τρόικας και γερμανικής κυβέρνησης σε Κύπρο και άλλες χώρες της Ευρωζώνης και χαρακτηρίζει ανόητη την απόφαση Eurogroup-κυβέρνησης Αναστασιάδη για κούρεμα καταθέσεων, έστω και εάν άλλαξε η αρχική τραγική απόφαση για κούρεμα και των εγγυημένων καταθέσεων.

Συνέντευξη στον Νικόλα Νικόλα

 Εφ. Χαραυγή 14.04.2013

 Ερ. Πώς εκτιμάτε τη στάση της ΕΕ και της Τρόικας έναντι της Κύπρου αλλά και λαών χωρών όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία και πάει λέγοντας;

Τ’ αστέρια ξεθωριάζουν

Tου Nικου Γ. Ξυδακη

Κάθε Ελληνας που ζει σε αυτήν τη χώρα μετά τη δεκαετία του ’70 είναι ευρωπαϊστής· πολύ πριν πάρει στα χέρια του βυσσινί διαβατήριο με αστέρια Ευρωπαϊκής Ενωσης, πολύ πριν βάλει στην τσέπη ευρώ. Πόσο ακόμη; Η Μεταπολίτευση σφραγίστηκε από την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ, παρά τις ρητορικές αντιρρήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος άλλωστε μόλις πήρε την εξουσία ελίχθηκε ακαριαία και άρχισε να εκμεταλλεύεται τις κοινοτικές εισροές. Η ένταξη στην ΕΟΚ ήταν στρατηγική επιλογή, σε μια χρονική στιγμή που η Ελλάδα έβγαινε λαβωμένη ηθικά από τη δικτατορία και κυρίως βρισκόταν χωρίς την αναπτυξιακή πνοή της μεταπολεμικής ανοικοδόμησης και χωρίς άλλο εθνικό παραγωγικό σχέδιο. Σε περιβάλλον Ψυχρού Πολέμου και με την Ελλάδα υστερούσα ακόμη σε πολιτειακές και προνοιακές υποδομές, η ένταξη ήταν αναγκαστική επιλογή.

Η Μέρκελ ξεκαθάρισε τα πράγματα

Του Κώστα Λαπαβίτσα

δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ στις 14/10/12

H επίσκεψη της  κ. Μέρκελ στην Αθήνα αποσαφήνισε τρία πράγ­ματα:

Πρώτον, ότι το κέντρο της Ευρωζώνης δεν πρόκειται να αποπέμψει την Ελλάδα όσο αυτή θα συμμορφώ­νεται με τα Μνημόνια, έστω και με καθυστερήσεις, ή με μικρούς συμβι­βασμούs.

Δεύτερον, ότι οι ελληνικοί ιθύνοντες κύκλοι δεν έχουν άλλη στρατηγική εκτός από την παραμονή στην Ευρωζώνη, όποιο κι αν είναι το κόστος.

Τρίτον, ότι η διαδικασία κοινωνικής αποσάθρωσης λόγω των Μνημονίων είναι πολύ προχωρημένη, με έντονα φαινόμενα δυσπιστίας, θυμού και απόγνωσης.

Το «δόγμα Calvo»: H Μονομερής διαγραφή του εξωτερικού χρέους στο Ελληνικό και Διεθνές Δίκαιο

Το κάθε κράτος μπορεί νόμιμα –ως ελεύθερη και χωρίς προϋποθέσεις, εξωτερικές και εσωτερικές, έκφραση, πραγμάτωση και αυτοπροστασία της Εθνικής του Κυριαρχίας- να κατάσχει (σε περίπτωση παράνομων πράξεων), να απαλλοτριώσει, ή  να εθνικοποιήσει, ημεδαπές και αλλοδαπές, κρατικές και ιδιωτικές,  ιδιοκτησίες και επενδύσεις στην εδαφική του επικράτεια, με αναγκαστικά κύριο και πρωταρχικό σκοπό την διασφάλιση και προστασία της Εθνικής του Κυριαρχίας και γενικότερα του Δημοσίου του Συμφέροντος (νοουμένου εδώ και με την δευτερεύουσα οικονομική, αλλά κυρίως με την πρωταρχική έννοια του, ήτοι αυτή της Εθνικής του Κυριαρχίας), με ή χωρίς αποζημίωση των πρώην ιδιοκτητών (Συντ. 1,17,106).

Ως «επενδύσεις» εδώ νοούνται αδιακρίτως και ισότιμα, οι βιομηχανικές επενδύσεις, οι επενδύσεις εκμετάλλευσης ορυκτού πλούτου (concession agreements), αλλά και επενδύσεις (δανειακών) κεφαλαίων, ήτοι χρηματικά δάνεια με την  μορφή ομολόγων, εντόκων γραμματείων κλπ. Τα δικαιώματα αυτά προστασίας της Εθνικής Κυριαρχίας και Εθνικού Συμφέροντος, έχουν ενσωματωθεί στο διεθνές δίκαιο τυπικά από το 1962 (βλ. βιβλ. Works in the UN Comission on Permanent Soevereignty over Natural Resources & Resolution 1804 (XVII) by the UN General Assembly on 14-12-1962) κι αποτελούν μια τροποποίηση του «δόγματος Calvo» (Calvo`s doctrine), το οποίο εισηγήθηκε ο Αργεντίνος δικαστής Calvo το 1868  (στον κολοφώνα της αποικιοκρατικής εκμετάλλευσης του τρίτου κόσμου από της ευρωπαϊκές κυρίως αποικιοκρατικές χώρες).

Δυόμισι χρόνια καταβύθισης

Παγωμένη σιγή απλώνεται στη χώρα. Αναμονή με σφιγμένα δόντια. Αρχισε τον Φεβρουάριο, μετά την ψήφιση στη Βουλή του δεύτερου Μνημονίου, συνεχίστηκε κατά τη διάρκεια των δύο αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων και διατηρήθηκε σε όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού. Φυσιολογικά: οι άνθρωποι κουράστηκαν να διαμαρτύρονται, να αμύνονται, συχνά να συγκρούονται, να ανησυχούν διαρκώς, να βυθίζονται στην κατάθλιψη. Το καλοκαίρι πρόσφερε την αναγκαία ανάπαυλα για ξεκούραση και ανασύνταξη, για σκέψη και οργάνωση στρατηγικών επιβίωσης σε ένα μέλλον που διαγράφεται ζοφερό μετά βεβαιότητος.

Μαθήματα κυνηγιού κεφαλών από ελεγκτές του ΟΑΣΑ…

Από τον Πιτσιρίκο

Παρασκευή βράδυ στην Αθήνα, λίγες μέρες μετά την επιστροφή απ’ τις καλοκαιρινές διακοπές,(για όποιον έκανε φέτος),και την επάνοδο στους ρυθμούς της πραγματικότητας….προορισμός ο αγαπημένος Κεραμεικός για βραδινή οικονομική έξοδο και κουβεντούλα με φίλους. Όταν όμως το εισιτήριο του μετρό έχει πάει στο 1.40,και του λεωφορείου στο 1.20,ενώ ταυτόχρονα ο μισθός έχει μειωθεί στο ήμισυ,το σκέφτεσαι να τα δώσεις. Ποτέ άλλωστε δεν πίστεψα στην αστική νομιμότητα, αντίθετα πιστεύω ότι οι συγκοινωνίες είναι κοινωνικό αγαθό και θα έπρεπε να παρέχονται δωρεάν σε όλους…πρόσφατα ανακοινώθηκαν και άλλες αυξήσεις εισιτηρίων…

«Και αν όλα…

«Και αν όλα…
… αυτά που βλέπουμε γύρω μας, αν ολόκληρο το θέατρο όπου εκτυλίσσεται σήμερα η ευρωκρίση, δεν είναι στην πραγματικότητα τίποτα άλλο από ένα πολιτικό και οικονομικό παιχνίδι για την επικράτηση, που παίζεται από το ευρωπαϊκό κέντρο, ενώ η περιφέρεια τυλίγεται στις φλόγες;». Αυτή η τρομερή απορία ομολογεί ο ιρλανδός συγγραφέας Φίλιπ Πίλκιγκτον πως βασανίζει τη σκέψη του τούτο τον καιρό.

Τέτοιες απορίες…

… διατυπώνει και η ιταλίδα συγγραφέας Βιβιάνα Βιβαρέλι, που διαπιστώνει πως παρά τις εκλογές, τα δημοψηφίσματα, τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια που άλλαξε η χώρα της, κατέληξε στα δίχτυα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. «Εχουμε λοιπόν καταντήσει μια αποικία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του ΔΝΤ;», αναρωτιέται. «Πότε τα ψηφίσαμε; Πότε μας νίκησαν;

Tριάντα χρόνια από τη χρεοκωπία του Μεξικού, η Ελλάδα πρέπει να σπάσει αυτό το σαδιστικό σπιράλ του χρέους

Του Νικ Ντίαρντεν*

Mετάφραση : Αναστασία Γιάμαλη

Από το στο New Statesman

Την ώρα που οι ηγέτες της Ελλάδας πληρώνουν την τελευταία δόση πολλών δισεκατομμυρίων για το χρέος τους, καλό θα ήταν να σημειώσουν την επέτειο ενός γεγονότος εξαιρετικής σημασίας και απήχησης.

Στις 20 Αυγούστου 1982, το Μεξικό κήρυξε στάση πληρωμών – κηρύσσοντας έτσι χρεοκοπία επί των τεράστιων χρεών του. Παρά το γεγονός πως τα χρέη σε πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής είχαν προκαλέσει βάσανα για αρκετά χρόνια, εκείνη ήταν η στιγμή που οι ηγέτες της Δύσης πιέστηκαν να αντιμετωπίσουν αυτό που μετά ονομάστηκε “Τρίτη Παγκόσμια Κρίση Χρέους”.

Η Καταλωνία στα πρόθυρα της χρεοκοπίας – Ζήτησε βοήθεια από την Ισπανία

«Η τοπική κυβέρνηση αποφάσισε να ζητήσει να συμμετάσχει στο ταμείο ρευστότητας», εξήγησε ο εκπρόσωπος της «Τζενεραλιτάτ», Φρανσέσκ Ομς, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.

Η κυβέρνηση της Καταλονίας, της αυτόνομης περιοχής στη βορειοανατολική Ισπανία που θεωρητικά αντιμετωπίζεται ως η οικονομική ατμομηχανή της χώρας, ανακοίνωσε σήμερα πως προτίθεται να ζητήσει οικονομική βοήθεια, ύψους 5,023 δισεκ. ευρώ από την κεντρική κυβέρνηση, καθώς και αυτή με τη σειρά της έχει υποστεί τις συνέπειες της χρηματοοικονομικής κρίσης που πλήττει και τις υπόλοιπες Αυτονομίες της χώρας, σύμφωνα με το newsit.gr

Η Κρίση Δεν Έχει Καν Ξεκινήσει

Από τους Financial Times το απόλυτο ΜΜΕ της Διεθνούς Μπουρζουαζίας. Κι αν επιμένει να ονομάζει την δομική καπιταλιστική κρίση «κρίση χρέους» δεν διστάζει εντούτοις να ομολογήσει κυνικά, ότι ακόμα δεν άρχισε το κακό για  τα κεφάλαια των μπουρζουάδων. Οι FT μας μιλούν – με τα δικά τους λόγια – για την παρατεταμένη περίοδο προεπαναστατικών και επαναστατικών καταστάσεων που έρχεται  . . . .

Ορισμένες φορές είναι πιθανό να πιστέψει κανείς ότι αξίζει να υποφέρει, σαν να πληρώνει για παλιές αμαρτίες. Υπό αυτό το πρίσμα, η εποχή της λιτότητας την οποία υποτίθεται ότι διανύουμε, έχει κάποια χαρακτηριστικά λύτρωσης. Αν σφίξουμε λίγο τα δόντια, μπορεί να βρεθούμε στην άλλη πλευρά, εξαγνισμένοι και έτοιμοι για ισχυρή οικονομική ανάπτυξη. Παρόλα αυτά, πέντε χρόνια μετά, βρισκόμαστε σε χειρότερη θέση από εκείνη που ξεκινήσαμε.

Ισπανική υποχώρηση

Πηγές : Εφημερίδα Πριν –  10 Ιουνίου 2012, Λεωνίδας Βατικιώτης

Ο αμερικανικός οίκος αξιολόγησης Fitch έδωσε τη χαριστική βολή στην ισπανική οικονομία με την υποβάθμισή της σχεδόν στο επίπεδο των σκουπιδιών, που ουσιαστικά την έβγαλε εκτός αγορών, παρότι το δημόσιο χρέος της ανέρχεται μόλις στο 68,5% του ΑΕΠ, χαμηλότερα δηλαδή κι απ’ αυτό της Γερμανίας που βρίσκεται στο 81,5% του ΑΕΠ!

Iσπανία , η αβάσταχτη ελαφρότητα του μνημονίου

Προσέφυγε στην ευρωπαϊκή στήριξη η Ισπανία

 De Guindos: Οι όροι του πακέτου στήριξης θα αφορούν μόνο τις τράπεζες

Εποπτικός ο ρόλος του ΔΝΤ

Ως τα 100 δισ. θα φτάσει η οικονομική “στήριξη” στην Ισπανία

Collaterals θέλει η Φινλανδία

Wall Street Journal : Businesses Prepare for Europe’s Worst / Οι εταιρείες προετοιμάζονται για το χειρότερο στην Ευρώπη

Πηγή : The Wall Street Journal Europe

4 June 2012

BY Vanessa Fuhrmans ,  Dana Cimilluga

Daniel Michaels, Christina Passariello and David Pearson contributed to this article.

Businesses Prepare for Europe’s Worst

Multinational Companies Scramble to Protect Cash, Revise Contracts and Tighten Their Payment Terms

———————————————————————-

French retailer Carrefour is consolidating its stores in Greece into fewer outlets to cope with declining sales.

As European officials race to quell fears that Greece may exit the euro, many companies doing business in the troubled country are preparing for the worst.

Most executives, analysts and others agree on one thing: the impact of a Greek withdrawal from the euro zone is impossible to predict. That is why multinational companies are rehearsing for any number of contingencies. They range from a paralysis in cross-border payments to a civil breakdown in Greece to a broader breakup of Europe’s common currency.