Απίστευτη βαρβαρότητα από το τουρκικό κράτος

του Ανδρέα Δενεζάκη

Κάτου απ’ το χώμα, μες στα σταυρωμένα χέρια τους
κρατάνε της καμπάνας το σκοινί – περμένουνε την ώρα, δεν κοιμούνται,
περμένουν να σημάνουν την ανάσταση. Τούτο το χώμα
είναι δικό τους και δικό μας – δε μπορεί κανείς να μας το πάρει.
…
Θα βρει λοιπόν το φως τα δέντρα του,
θα βρει μία μέρα και το δέντρο τον καρπό του.
Του σκοτωμένου το παγούρι έχει νερό και φως ακόμα.

Η τουρκική κυβέρνηση, στα πλαίσια της πολιτικής της εθνοκάθαρσης και του βίαιου εκτουρκισμού των κουρδικών πληθυσμών, έχει καταντήσει να χρησιμοποιεί τις πιο απάνθρωπες, τις πιο βάρβαρες  πρακτικές,  κατευθείαν από τις πιο άγριες και μαύρες εποχές της ανθρώπινης ιστορίας.

Η κυβέρνηση απαιτεί, οι εισαγγελείς διατάζουν, οι Διευθύνσεις Ασφαλείας αποστέλλουν ανακοινώσεις και οδηγίες και οι διορισμένες Τοπικές Αρχές, η Χωροφυλακή και ο τουρκικός στρατός εκτελούν:  «Ταφόπλακες με σύμβολα, γράμματα, εισαγωγικά ή σημαίες και χρώματα που συμβολίζουν ή υπονοούν το ΡΚΚ ή έχουν τη λέξη ‘‘μάρτυρας’’ να καταστραφούν και να αλλάξουν».

Hμερολόγιο: Tέσσερις μέρες στο πολιορκημένο Κομπάνι

Κομπάνι. Φωτογραφία του Veyzi Altay, από το «Νewsweek»

του Χεϋσάμ Μισλίμ

Ο κούρδος δημοσιογράφος Heysam Mislim, που ζούσε και εξακολουθεί να ζει στο Κομπάνι καταγράφει στο ημερολόγιό του, την καθημερινότητα των κατοίκων του Κομπάνι: μαχητών και αμάχων, ανδρών και γυναικών, τις ελλείψεις, την αποφορά των πτωμάτων στους δρόμους,  το σφίξιμο στην καρδιά, αλλά και το γέλιο των παιδιών, την αλληλλεγγύη, την πίστη ότι το Κομπάνι είναι το Στάλινγκραντ και θα νικήσει. Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Newsweek», στις 15.10.2104. Τα αποσπάσματα που ακολουθούν μετέφρασε ο Γιάννης Χατζηδημητράκης.

ENΘΕΜΑΤΑ

Koμπάνι: Τέσσερα διδάγματα για την Aριστερά

 του Historythree

μετάφραση: Γιάννης Χατζηδημητράκης

KΟΜΠΑΝΙ, ΣΥΜΒΟΛΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΓΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ-1

1.Ήρθε η ώρα να αναρωτηθούμε για την εμμονή της Δύσης για το ISIS

Αν πιστέψουμε τα λόγια του Μπαράκ Ομπάμα, του Ντέιβιντ Κάμερον και του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, oι «θηριωδίες του φονταμενταλισμού», είναι ο πρωταρχικός λόγος της εμπλοκής του ΝΑΤΟ στη Συρία. Αξίζει να σημειωθεί ότι, πολλοί αριστεροί σχολιαστές αναπαράγουν ακριβώς την ίδια εμμονή σχετικά με το ISIS, στη συζήτηση για τα συμφέροντα της Δύσης. Ωστόσο, το ΝΑΤΟ, παρόλο που είναι ένας πανίσχυρος ιμπεριαλιστικός οργανισμός, υποτίθεται αποφασισμένος να σταματήσει τον «ισλαμικό εξτρεμισμό», αποδείχθηκε πολύ αναποτελεσματικό. Στην πραγματικότητα, οι ΗΠΑ είναι έμμεσα υπεύθυνες για τον εξοπλισμό του ISIS και εντελώς ανίκανες και/ή απρόθυμες να εξοπλίσουν την αναμφισβήτητα μη θρησκευτική κουρδική αντίσταση. Οι αεροπορικές επιδρομές των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας ήταν εφήμερες, και στην καλύτερη περίπτωση συμβολικές, έχοντας μικρό αντίκτυπο στην προέλαση του ISIS. Επιπλέον, η Τουρκία έκανε επανειλημμένα τα στραβά μάτια στη χρήση των εδαφών και των συνόρων της από το ISIS, για την εκπαίδευση των μαχητών του και τις γραμμές τροφοδοσίας του, αντίστοιχα. Πιο πρόσφατα, καθώς το Κομπάνι έφτασε στο χείλος της κατάκτησης, η Τουρκία επέμεινε ότι συναρτά οποιαδήποτε στρατιωτική βοήθεια με την εγκατάλειψη από το κουρδικό Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης (PYD) της ιδέας της αυτοδιάθεσης και των αυτοδιοικούμενων καντονιών, ζητώντας του να συμφωνήσει σε μια τουρκική ουδέτερη ζώνη στις ελεγχόμενες από Κούρδους περιοχές στη Βόρεια Συρία. Τώρα, λαμβάνοντας υπόψη ότι ΗΠΑ και Μεγάλη Βρετανία ήταν πρόθυμες να παρέμβουν πολύ προτού το ISIS θεωρηθεί απειλή, και λαμβάνοντας επίσης υπόψη την μακροχρόνια εχθρότητα της Τουρκίας προς το PKK και το PUD, δεν μπορούμε να αρκούμαστε σε αναλύσεις περί επεμβάσεων που αρχίζουν και τελειώνουν με το ISIS. Εν ολίγοις, γίνεται ολοένα και πιο σαφές ότι το ISIS αποτελεί ουσιαστικά ένα πρόσχημα για το ΝΑΤΟ στην επιδίωξη άλλων γεωπολιτικών στόχων — δηλαδή της καθαίρεσης Άσαντ και της ακύρωση της αυτονομίας του Κουρδιστάν.