Ενα ρέκβιεμ για τον Σύριζα

Η 21η Αυγούστου είναι μια δυσάρεστη ημέρα για την ελληνική αριστερά. Είναι η ημέρα της επίσημοποίησης της διάσπασης του πιο ελπιδοφόρου εγχειρήματος των τελευταίων γενεών. Ενός εγχειρήματος που αναδύθηκε από την συγκυρία και έγινε ο φορέας των εξελίξεων μέσα στην ιστορία. Ο Σύριζα υπήρξε για μια δεκαετία η απόδειξη πως οι πολύμορφες τάσεις στο χώρο της αριστεράς μπορούν να κινηθούν μαζί σε μια συνισταμένη πορεία και με διαδικασίες δημοκρατικές και αμοιβαίας πολιτικής εκτίμησης, αλληλεγγύης και αλληλοσεβασμού, αλλά και σε επιμέρους πολιτικές υποχωρήσεις μπρος στον κοινό στόχο μιας λαϊκής εξουσίας και της κοινωνικής χειραφέτησης.

Ο Σύριζα υπήρξε ωστόσο και η απόδειξη πως κάθε παρέκκλιση από το ιδεολογικά σημαντικό αποτελεί προσήλωση στο πολιτικά και κοινωνικά επικίνδυνο. 

θερίζει η μάστιγα του αντικομμουνισμού – ανακαλύφθηκε το γονίδιο

Αίσθηση προκάλεσε η πρόσφατη αποκάλυψη του κ. Παναγιώτη Μπαλτάκου ότι γεννήθηκε αντικομμουνιστής και ότι θα πεθάνει αντικομμουνιστής.

Ο Γ.Γ του Υπουργικού συμβουλίου, σε μια εξομολόγηση καρδιάς, μίλησε για την ασθένεια του αντικομμουνισμού και δίνει δύναμη και ελπίδα στους συνανθρώπους του που υποφέρουν από τη νόσο. Η κύριος Γενικός βρίσκεται στο πρώτο στάδιο της ασθένειας και ακολουθεί συγκεκριμένη αγωγή. «Δεν είμαι πάντα καλά, έχω και τις καλές και τις κακές μου ημέρες. Μπορώ να ζω φυσιολογικά απλώς πρέπει να αποφεύγω το Ριζοσπάστη, τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον Κωνσταντίνο Καζάκο. Περνώ πολύ χρόνο με τον Άδωνι Γεωργιάδη και έχω αποφασίσει πλέον να μη στεναχωριέμαι και να αγχώνομαι με μαλακίες. Κατά τα άλλα ζω όπως όλοι οι άνθρωποι», εξηγεί.