“Κοινωνική” ασφάλιση όπως “Δημόσια” υγεία: η απόδραση του κράτους

Του Δημήτρη Κωστάκου

Οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών επιχειρούν να μετατρέψουν τους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους σε καταναλωτές, πελάτες και επενδυτές.

Με την μέθοδο του Μιθριδατισμού* οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών επιχειρούν να μετατρέψουν τους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους σε καταναλωτές, πελάτες και επενδυτές.

Μετά την κατ΄όνομα δημόσια Υγεία το νεοφιλελεύθερο μοντέλο της απόδρασης του κράτους από τις υποχρεώσεις του απέναντι στους πολίτες, εφαρμόζεται στην Κοινωνική Ασφάλιση.

ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΣΕΒ γκρεμίζουν το ασφαλιστικό

του Αντώνη Κουρούκλη*

Ασφαλιστική «μεταρρύθμιση»:«Αλλού χτυπάει το νερό κι αλλού αλέθει ο μύλος»

Αν κάποιος επιχειρήσει να παρακολουθήσει τις δηλώσεις και τις βαρύγδουπες ανακοινώσεις Κυβέρνησης και Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ειδικότερα γύρω από τα ζητήματα της Κοινωνικής Ασφάλισης παρακάμπτοντας ή αγνοώντας τις κάθε είδους σκοπιμότητες που αυτές υπηρετούν, θα οδηγηθεί αβίαστα στο συμπέρασμα πως πρόκειται για παραλογισμό. Η τελευταία «παράσταση» αφορά στις ομιλίες Μητσοτάκη στο συνέδριο της Ε.Α.Ε.Ε. και Αχτσιόγλου στο φόρουμ των Δελφών.

Ο παραλογισμός στην προκειμένη περίπτωση βρίσκεται στο γεγονός ότι, ο αρχηγός της Ν.Δ. περιέγραψε τις θέσεις του κόμματός του για το ασφαλιστικό εξαγγέλλοντας ουσιαστικά  το νόμο Κατρούγκαλου! Στην πραγματικότητα βέβαια η συγκεκριμένη εξαγγελία υπηρετεί τη σκοπιμότητα που αφορά στο «ανάπτυγμα» του νόμου, όπου αναφορικά με τους τρεις «πυλώνες» του συστήματος Μητσοτάκη και με βάση τη δική μας οπτική αναφέρουμε εν τάχει τα εξής : O πρώτος πυλώνας αφορά στο σημερινό ΕΦΚΑ (εθνική & ανταποδοτική σύνταξη, η δεύτερη χρηματοδοτούμενη αποκλειστικά από τις εισφορές – θα αναφερθούμε ξανά παρακάτω στις εισφορές). Ο ρόλος και το ειδικό του βάρος στο σύστημα δυνητικά θα υποβαθμίζεται, όπως και η συμμετοχή των παροχών του στη διαμόρφωση της συνολικής συνταξιοδοτικής παροχής. Ο δεύτερος αφορά στο σημερινό ΕΤΕΑΠ (επικουρική και εφάπαξ – κεφαλαιοποιητικό σύστημα) και στα επίσης υφιστάμενα Επαγγελματικά Ταμεία. Εδώ το «ανάπτυγμα» αφορά στη δυνατότητα επιλογής αλλά υποχρεωτικής υπαγωγής σε ένα από τα δύο, με την επαγγελματική ασφάλιση να παραδίδεται πλέον και τυπικά σε ιδιωτικά εταιρικά σχήματα. Ο τρίτος πυλώνας αφορά στα ατομικά συνταξιοδοτικά προγράμματα των ασφαλιστικών εταιριών.

Κοινωνική ασφάλιση: ζήτημα ταξικό

Οι περισσότεροι -ίσως- από μας, τους απλούς ανθρώπους, όταν ακούμε “ασφαλιστικό”, δυο πράγματα σκεφτόμαστε αυτομάτως: την σύνταξή μας και την περίθαλψή μας. Κατά τα άλλα, το περιεχόμενο του όρου “ασφαλιστικό” μάς φαίνεται τόσο δυσνόητο ώστε νομίζουμε πως μόνο ειδικοί μπορούν να τον μελετούν και να τον καταλαβαίνουν απόλυτα. Κι όμως, μιλάμε για κάτι που αφορά όχι μόνο κάθε εργαζόμενο αλλά και κάθε πολίτη αυτής της χώρας.

Πράγματι, όταν μιλάμε για Κοινωνική Ασφάλιση, δεν εννοούμε μόνο τις συντάξεις ή τις συνταγές για φάρμακα αλλά όλα τα δικαιώματα που έχουν κατακτηθεί με πολύχρονους αγώνες. Δικαιώματα που άχουν άμεση σχέση με την συνολική προστασία των εργαζομένων όχι μόνο για όσο χρόνο δουλεύουν αλλά και για όσο χρόνο είναι ανίκανοι προς εργασία (είτε λόγω ηλικίας είτε λόγω ατυχήματος ή ασθενείας), ακόμη δε και για όσο χρόνο δεν μπορούν να βρουν δουλειά. Δικαιώματα που συνιστούν ασπίδα προστασίας απέναντι σε ένα σύστημα που καθημερινά τους φθείρει και λογαριάζει την δουλειά τους ως συντελεστή κόστους.

ΑΔΕΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

Σε βραδυφλεγή βόμβα για τον φετινό προϋπολογισμό -των πλεονασμάτων κατά τ’ άλλα- εξελίσσονται τα οικονομικά των οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης, οι οποίοι σε κάθε περίπτωση θα χρειαστούν πρόσθετη χρηματοδότηση εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ για να βγάλουν τη χρονιά.

Η ραγδαία μείωση των εσόδων τους από εισφορές, λόγω της διάλυσης του παραγωγικού ιστού της χώρας, η υψηλή ανεργία και οι ορδές των νέων συνταξιούχων οδηγούν ταχύτητα στην εξανέμιση των αποθεματικών τους, παρά τις οδυνηρές περικοπές που έχουν γίνει στις δαπάνες τους.

Χωρίς περίθαλψη 400.000 οφειλέτες του ΟΑΕΕ

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΛΤΗ

Στον Προκρούστη ασφαλισμένοι και προστατευόμενα μέλη

AΠAΓOPEYTIKA τα όρια που έθεσε η απόφαση της κυβέρνησης

ΚΟΒΟΥΝ ΣΕ ΟΦΕΙΛΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΑΕΕ ΤΗΝ ΙΑΤΡΟΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΛΥΨΗ

Θέτουν όρο, τα εισοδήματα όσων έκαναν διακοπή εργασιών την τελευταία τριετία να μην υπερβαίνουν το χρόνο τα 12.000 ευρώ

Στην κλίνη του Προκρούστη στέλνει η κυβέρνηση 400.000 οφειλέτες του ΟΑΕΕ, του Ταμείου Επιστημόνων (Μηχανικοί κ.ά.) και των οικογενειών τους, αφού η κατά τα άλλα επικοινωνιακή απόφαση που «πέρασε» με υπουργική απόφαση και οι όροι που αυτή θέτει καθίστανται απαγορευτικά για την κάλυψη της ασφαλιστικής περίθαλψης του 90% των οφειλετών.

Τέλος στην ασφάλιση γιατί έχει παιδί και ΙΧ

Φωτογραφία: ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΡΑΠΑΝΗΣ/ΑΠΕ-ΜΠΕ

Το αδιέξοδο που έχουν οδηγήσει την Ελληνική κοινωνία οι πολιτικές της κυβέρνησης, καταγράφει η επιστολή που έστειλε, προκειμένου να γνωστοποιήσει το πρόβλημά του, ο κ. Ευριπίδης Μανιαδής, επισημαίνοντας ότι σε ανάλογη θέση βρίσκονται δεκάδες άλλοι πολίτες που δεν μπορούν πλέον να έχουν τα στοιχειώδη, όπως είναι η πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και στα φάρμακα.

Ο κ. Μανιαδής είναι χρόνια ασθενής και έχει ανάγκη από μόνιμη φαρμακευτική αγωγή. Παράλληλα είναι άνεργος από το 2009. Όπως αναφέρει, «έως πρόσφατα τα αναγκαία για την ασθένεια μου φάρμακα όπως και τις ανάλογες ιατρικές εξετάσεις, μου τα παρείχε το τμήμα πρόνοιας του δήμου Ηρακλείου, στα κρατικά νοσοκομεία, με το βιβλιάριο ασθενείας».

Οι ανασφάλιστοι διαβητικοί κοστίζουν περισσότερο από ό,τι αν ήταν ασφαλισμένοι!

Της ΝΤΙΝΑΣ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ

Εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ χάνει το κράτος εξαιτίας του αποκλεισμού των ανασφάλιστων πολιτών από το Εθνικό Σύστημα Υγείας και ταυτόχρονα, χιλιάδες άνθρωποι πετιούνται στον Καιάδα, εξαιτίας ενός κοντόφθαλμου σχεδιασμού, που γίνεται για λογιστικούς λόγους, οι οποίοι, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν επιτυγχάνονται.

Σε 110.549.400 ευρώ υπολογίζονται τα χρήματα που θα πληρώσει παραπάνω το κράτος για την περίθαλψη μόνο μιας κατηγορίας ασθενών και συγκεκριμένα αυτών που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη. Η μελέτη κόστους του ανασφάλιστου πληθυσμού που ταλαιπωρείται από τη συγκεκριμένη ασθένεια εκπονήθηκε από το Κοινωνικό Μητροπολιτικό Ιατρείο Ελληνικού.

Σοκ ! Ανασφάλιστοι πάνω από 3.000.000 Έλληνες !

Περίπου 3.000.000 είναι οι ανασφάλιστοι Έλληνες πολίτες που τόσο οι ίδιοι όσο και οι οικογένειες τους δεν έχουν πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Αυτό αποκάλυψε ο ο πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ) Δημήτρης Κοντός, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο 12ο ετήσιο συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου “Healthworld”.

Η… αποκοινωνικοποίηση της ασφάλισης

Της Ρούλας Σαλούρου

Στήνεται σιγά – σιγά, πλην όμως μεθοδικά, το σκηνικό μιας σημαντικής δομικής αλλαγής του ασφαλιστικού, που  επιγραμματικά οδηγεί σε ένα σύστημα με έναν φορέα συνταξιοδότησης, κύριας και πιθανώς επικουρικής ασφάλισης. Συμπληρωματικά και σχεδόν αναγκαστικά, αφού η «κοινωνική» σύνταξη θα είναι πολύ χαμηλή, θα λειτουργούν φορείς επαγγελματικής – συμπληρωματικής ασφάλισης, ενώ παραμένει πάντα, και η λύση της ιδιωτικής – ατομικής ασφαλιστικής κάλυψης.

Το νέο τοπίο στην κοινωνική ασφάλιση διαμορφώνει μια σειρά από νομοθετικές παρεμβάσεις του παρελθόντος, που θα ισχύσουν όμως από το 2015 και εφεξής.

Το πλεονέκτημα του κοινωνικού κράτους

Του Κώστα Βεργόπουλου από τα «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» που κυκλοφορούν,

Με την εκ των άνω ακολουθούμενη υφεσιακή πολιτική, δεν επέρχεται μόνον διόγκωση της ανεργίας και συρρίκνωση των εισοδημάτων, αλλά ταυ­τόχρονα η κοινωνία εξωθείται σε αποσάθρωση, με προνο­μιακά θύματα σε αύτη την καταστροφή τους νεανικούς πληθυσμούς. Οι διαστάσεις της φτώχειας και των κοινωνικών αποκλει­σμών επεκτείνονται, με βασικό όχημα τις βίαιες περικοπές στις κοινωνικές παροχές. Στην τελευταία κατηγορία εντάσσονται οι δαπάνες για την εκπαίδευση και τη δημόσια υγεία. Με την πλώρη στη λιτότητα και στην υφεσιακή επιλογή, δεν περιορίζεται μόνον ο κοινωνικός χώρος, αλλά κυρίως καταπί­πτουν όλοι οι μηχανισμοί κοινωνικής αλλη­λεγγύης, ενώ η κοινωνική κινητικότητα των νέων μοιραία εκμηδενίζεται. Με την κατάρ­γηση του κοινωνικού κράτους και τη συρρί­κνωση της κοινωνικής πολιτικής, σημειώνει ο Αμερικανός Τζέφρεϋ Σακς, η φτώχεια, η δυστυχία και ο αναλφαβητισμός μεταβιβά­ζονται πλέον από γενιά σε γενιά. Ελάχιστοι είναι αυτοί που γλιτώνουν από την κοινωνι­κή κατάσταση των γονέων τους.