Είναι τα στελέχη της ExxonMobil οι πιο κακοί άνθρωποι στην ιστορία της ανθρωπότητας;

Μετάφραση: Παναγιώτα Χαρατσόγλου

Όπως προκύπτει από εσωτερικά έγγραφα της πετρελαϊκής εταιρείας ExxonMobil, οι επιστήμονες που εργάζονται για αυτή είχαν προβλέψει ήδη από το 1982 ότι μέχρι το 2020 τα εκατομμυριοστά διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα της γης θα έφταναν τα 410-420 ppm. Φέτος την άνοιξη για πρώτη φορά τα εκατομμυριοστά του διοξειδίου του άνθρακα ξεπέρασαν τα 415 ppm.

Το υπόμνημα αναφέρει:
«Σημαντική αβεβαιότητα υπάρχει σχετικά με τον αντίκτυπο που πιθανώς θα έχει στην κοινωνία αυτή η τάση αύξησης της θερμοκρασίας που ενδέχεται να προκληθεί. Στην περίπτωση της ελάχιστης προβλεπόμενης αύξησης της θερμοκρασίας, αυτή θα μπορούσε να επιδράσει στη γεωργική ανάπτυξη, αλλά και στις βροχοπτώσεις, πράγμα που μπορεί να είναι ωφέλιμο για κάποιες περιοχές και επιβλαβές για άλλες.

Can we humans save ourselves from self-destruction?

Richard Middleton, Robin Russell-Jones, Judith Wright, Tom Fyans, Richard Aldwinckle, John Nissen, and Mayer Hillman respond to the latest dire warnings from scientists and policymakers on biodiversity and climate change

Eduardo Brondizio’s observation – “We have been displacing our impact around the planet from frontier to frontier. But we are running out of frontiers” – is crucial (Humanity facing ‘urgent threat’ from loss of Earth’s natural life, 7 May). This frontier-based structure of thought, in which there is always a beyond, an outside, a domain of otherness, underpins the dichotomies of class and hence of economics (capital and labour); of race, religion and migration; of gender and sexuality; as well as that of ecology. In every sphere, the uncivilised, untamed, more “natural” partner is positioned for exploitation and subordination. This is the basic structure underlying capitalism, but probably goes back much further to the beginnings of agriculture, when the land was first “tamed”.

Η υπερθέρμανση του πλανήτη οξύνει τις οικονομικές ανισότητες

Του Σπύρου Μανουσέλη

Η «κλιματική αλλαγή», επειδή είναι σε μεγάλο βαθμό ανθρωπογενής, αποτελεί πρωτίστως ένα πλανητικών διαστάσεων πολιτικό πρόβλημα. Και είναι όντως ένα δυσεπίλυτο πολιτικό πρόβλημα αφού σε αυτό εμπλέκονται σχεδόν όλες οι ανθρώπινες δραστηριότητες: από τη νέα διαφορετική και οικολογική διαχείριση της φύσης μέχρι την οικονομική και κοινωνική ζωή των ανθρώπων.

Πρόσφατη διεθνής έρευνα έδειξε ότι ακόμη και μια μικρή αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη οδηγεί αναπόδραστα σε μεγάλη όξυνση τις ήδη υπαρκτές οικονομικές διαφορές ανάμεσα στις πλουσιότερες χώρες του Βορρά και τις φτωχότερες χώρες του Νότου.

Στο σημερινό άρθρο θα εξετάσουμε το πώς η προοδευτική αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη και τα ακραία μετεωρολογικά φαινόμενα που αυτή συνεπάγεται αυξάνουν, χρόνο με τον χρόνο, όχι μόνο τις οικολογικές καταστροφές στη φύση αλλά και τις οικονομικές ανισότητες, οι οποίες συνδέονται πλέον ρητά και άρα εξαρτώνται από τις τρέχουσες κλιματικές αλλαγές.

Ending climate change requires the end of capitalism. Have we got the stomach for it?

By Phil McDuff

Policy tweaks won’t do it, we need to throw the kitchen sink at this with a total rethink of our relationship to ownership, work and capital

Climate change activism is increasingly the domain of the young, such as 16-year-old Greta Thunberg, the unlikely face of the school strike for climate movement, which has seen many thousands of children walk out of school to demand that their parents’ generation takes responsibility for leaving them a planet to live on. In comparison, the existing political establishment looks more and more like an impediment to change. The consequences of global warming have moved from the merely theoretical and predicted to observable reality over the past few years, but this has not been matched by an uptick in urgency. The need to keep the wheels of capitalism well-oiled takes precedence even against a backdrop of fires, floods and hurricanes.

Οι παγετώνες στην Ευρώπη θα εξαφανιστούν μέχρι το 2100

Οι παγετώνες της Γης έχουν χάσει πάνω από 9.600 δισεκατομμύρια τόνους πάγου μετά το 1961, αυξάνοντας τη στάθμη της θάλασσας κατά σχεδόν τρία εκατοστά.

Οι παγετώνες της Γροιλανδίας, της Ανταρκτικής και άλλων περιοχών του πλανήτη, που λιώνουν σταδιακά λόγω της ανόδου της θερμοκρασίας, συμβάλλουν κατά 25% έως 30% στη συνολική άνοδο της στάθμης των θαλασσών, σύμφωνα με μια νέα έρευνα Ευρωπαίων επιστημόνων.

Η νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature» και ανέλυσε στοιχεία για πάνω από 19.000 παγετώνες διεθνώς, εκτιμά ότι περισσότεροι από 9.600 δισεκατομμύρια τόνοι πάγου χάθηκαν από τους παγετώνες της Γης μεταξύ 1961-2016, ανεβάζοντας συνολικά κατά 27 χιλιοστά (σχεδόν τρία εκατοστά) τα επίπεδα των θαλασσών.

Επιστήμονες: Ζοφερό το μέλλον του πλανήτη – Στο υψηλότερο σημείο εδώ και 3 εκατ. χρόνια τα επίπεδα CO2 στην ατμόσφαιρα

Η συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στη ατμόσφαιρα, που είναι ο κύριος υπεύθυνος για την υπερθέρμανση της Γης, βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο της εδώ και τρία εκατομμύρια χρόνια, καθιστώντας αναπόδραστη τη δραματική αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη και του επιπέδου των ωκεανών σε μερικούς αιώνες, προειδοποιούν οι ερευνητές.

Οι επιστήμονες εκτιμούσαν μέχρι τώρα πως το σημερινό επίπεδο του διοξειδίου του άνθρακα, λίγο μεγαλύτερο των 400 μερών στο εκατομμύριο (ppm), δεν ήταν πιο σημαντικό από εκείνο που υπήρχε πριν από 800.000 χρόνια, σε μια περίοδο που χαρακτηριζόταν από κύκλους αναθέρμανσης και ψύχρανσης της Γης οι οποίοι συνεχίζονταν μέχρι σήμερα χωρίς η υπερθέρμανση να συνδέεται με τις ανθρώπινες δραστηριότητες.

Ένα ριζοσπαστικό πράσινο συμβόλαιο

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε η νομοθετική πρωτοβουλία της Αλεξάντρια Οκάσιο Κόρτες και του Εντ Μάρκι για ένα «Νέο Πράσινο Συμβόλαιο» που δόθηκε στη δημοσιότητα στις αρχές Φεβρουαρίου. Η πρωτοβουλία των δύο βουλευτών τάραξε τα νερά για πολλούς λόγους. Αρχικά, γιατί η πρότασή τους κινείται πολύ πέραν των μέτρων αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής. Προτείνει την ενίσχυση της κοινωνικής πολιτικής, την αντιμετώπιση των οξυμένων οικονομικών ανισοτήτων, κ.α. Επίσης γιατί, παρότι δεν έχει καμμιά ελπίδα να ψηφιστεί, θα έχει ευρύτερες πολιτικές επιπτώσεις στον δημόσιο διάλογο, δείχνοντας έτσι κάτι όχι τόσο προφανές κι ούτε τόσο αναμενόμενο: ότι ακόμη και μέσα στο βαθύτερο πολιτικό σκοτάδι που βασιλεύει από την μια άκρη των ΗΠΑ ως την άλλη ελέω Τραμπ (ή μήπως λόγω αυτού;) αναπτύσσονται ολοκληρωμένοι προβληματισμοί και πλατφόρμες ριζοσπαστικής πολιτικής δράσης που στρέφονται ενάντια στην ακροδεξιά στροφή που συντελείται όχι μόνο στη βόρεια Αμερική, αλλά σε όλο τον κόσμο.

Ανταρκτική: Έτοιμο να αποκολληθεί παγόβουνο 30 φορές μεγαλύτερο από το Μανχάταν

Ένα τεράστιο παγόβουνο, περίπου 30 φορές μεγαλύτερο από το Μανχάταν, ετοιμάζεται να αποκολληθεί από την παγοκρηπίδα Brunt στην Ανταρκτική.

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα φωτογραφίες που δείχνουν τεράστιες ρωγμές στο παγωμένο τοπίο, οι οποίες ολοένα και μεγαλώνουν από τον Οκτώβριο του 2016. Μόλις αυτές φθάσουν στην άκρη της παγοκρηπίδας, το παγόβουνο -συνολικού εμβαδού περίπου 1.700 τετραγωνικών χιλιομέτρων (1,4 εκατομμύρια πισίνες ολυμπιακών διαστάσεων)- θα αποκολληθεί.

Σε δεκάδες χώρες νεολαιίστικος ξεσηκωμός ενάντια στη κλιματική καταστροφή!

Του Γιώργου Μητραλιά

Ίσως το πιο ιστορικό και συνάμα το πιο σωτήριο γεγονός για ολάκερη την ανθρωπότητα συμβαίνει αυτό το καιρό, αυτές τις βδομάδες και αυτές τις μέρες, μπροστά στα μάτια μας, που παραμένουν όμως ερμητικά κλειστά στην ίδια μας τη χώρα! Και αυτό το «ιστορικό και συνάμα σωτήριο γεγονός» δεν είναι παρά η όλο και μαζικότερη εξέγερση των νέων σε όλο και περισσότερες χώρες των περισσότερων ηπείρων, ενάντια στο υπ’ αριθμό ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει το ανθρώπινο είδος: Tην κλιματική καταστροφή που επελαύνει!

Επειδή λοιπόν οι «από πάνω» και οι κυβερνήσεις τους δεν κάνουν ουσιαστικά τίποτα ή μάλλον χειροτερεύουν και επιταχύνουν την κλιματική καταστροφή ακόμα και τώρα που απέχουμε μόλις 12 χρόνια από το «σημείο που δεν έχει γυρισμό»… Και κυρίως, επειδή είναι οι σημερινοί νέοι και τα παιδιά τους που θα πληρώσουν αύριο τον πανάκριβο λογαριασμό που τους αφήνει κληρονομιά ο παλιός κόσμος… Για αυτούς και για μερικούς άλλους λόγους, όλα δείχνουν πως οι νέοι και οι νέες αποφάσισαν να πάρουν στα χέρια τις τύχες τους και να κατέβουν στους δρόμους και στις πλατείες απαιτώντας δραστικά συνολικά μέτρα και λύσεις. Εδώ και τώρα!

Climate Change Could Thaw the Home of Humanity’s Doomsday Vault

Βy Brian Kahn

If climate change has its way, the seeds the world is saving for doomsday might just be able to grow in the Arctic, according to a report released Monday by the Norwegian government.

Svalbard, the Norwegian islands that are home to the Svalbard Global Seed Vault aka the Doomsday Vault, has warmed up to 5 degrees Celsius (9 degrees Fahrenheit) since 1971. But according to the new report, which draws on existing studies and data as well as new targeted modeling, it could see temperatures ratchet up another 10 degrees Celsius (18 degrees Fahrenheit) by 2100 if carbon pollution continues unchecked. That would precipitate major changes to sea ice, permafrost, and glaciers that dominate the landscape.

Συναγερμός από ΟΗΕ: Η θερμοκρασία της Γης ανεβαίνει συνεχώς τα τελευταία τέσσερα χρόνια

Τα τέσσερα τελευταία χρόνια ήταν τα θερμότερα που έχουν ποτέ καταγραφεί, ανέφερε σήμερα ο ΟΗΕ, στοιχεία, που σύμφωνα με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, επιβεβαιώνουν το φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη, την οποία προκαλούν οι συγκεντρώσεις ρεκόρ των αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα.

Σε ένα δελτίο τύπου, ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός (WMO) παρατηρεί ότι η μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια του πλανήτη το 2018 υπερέβη κατά περίπου 1 βαθμό κελσίου εκείνη που επικρατούσε στην προβιομηχανική περίοδο (1850-1900).

«Η χρονιά αυτή (2018) κατατάσσεται στην τέταρτη θέση των θερμότερων ετών, που έχουν διαπιστωθεί» εξηγεί η ειδική αυτή υπηρεσία του ΟΗΕ.

Η 16χρονη που απεργεί για την κλιματική αλλαγή δηλώνει: Λυπάμαι για όσους δεν κατανοούν τη σοβαρότητα της κατάστασης

Σχολική απεργία για το κλίμα: Η 16χρονη Σουηδέζα Γκρέτα Τούνμπεργκ είναι η εικόνα ενός νέου κινήματος νεολαίας, γράφει το γερμανικό περιοδικό SPIEGEL. «Το πρόσωπο αυτού του παιδιού αποτελεί το νέο αντικείμενο μίσους των αρνητών της κλιματικής αλλαγής, αλλά και το πρότυπο για χιλιάδες νέους ανθρώπους σε όλον τον κόσμο»

Πρόσφατα η Γκρέτα έφτασε μέχρι το Νταβός για να μεταφέρει στο γνωστό Φόρουμ το μήνυμά της.

Κάθε Παρασκευή η Γκρέτα Τούνμπεργκ δεν πηγαίνει στο σχολείο, αλλά στέκεται επί ώρες μπροστά στο σουηδικό κοινοβούλιο στη Στοκχόλμη. Έλληνες κάτοικοι στη σουηδική πρωτεύουσα λένε στο ΑΠΕ ΜΠΕ ότι βλέπουν κάθε Παρασκευή τη μικρή Γκρέτα έξω από τη Βουλή .Είτε χιονίζει, είτε βρέχει είτε έχει λιακάδα. Η μικροσκοπική κοπέλα με τα κοτσιδάκια φαίνεται πολύ νεότερη από 16 ετών. Κρατά στο χέρι της ένα μεγάλο πλακάτ που γράφει στα σουηδικά: «Skolstrejk f?r Klimatet», «Σχολική απεργία για το κλίμα».

Πλανήτης SOS: Από τους -45ºC στη Β. Αμερική στους +45°C της Αυστραλίας

Την τελευταία ημέρα του Ιανουαρίου 2019 καταρρίφθηκαν πολλά ρεκόρ χαμηλών θερμοκρασιών στη Βόρεια Αμερική καθώς μια πολύ ψυχρή μάζα από την Αρκτική κινήθηκε σε νοτιότερα γεωγραφικά πλάτη από ό,τι συνήθως. Στο Σικάγο η θερμοκρασία έπεσε στους -30.6°C σημειώνοντας τη χαμηλότερη τιμή από το 1994, ενώ το αίσθημα ψύχους ήταν κοντά στους -50°C. Την τελευταία φορά που καταγράφηκε τόσο χαμηλό αίσθημα ψύχους ήταν το 1985.

Αρκετές περιοχές του Καναδά πλησίασαν τους -50°C (με αίσθηση αρκετά χαμηλότερη), ενώ στις ΗΠΑ η χαμηλότερη θερμοκρασία που καταγράφηκε ήταν -42.8°C στην πολιτεία της Μινεσότα. Στις βόρειες πολιτείες των ΗΠΑ 15 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους από το ψύχος τις τελευταίες 5 ημέρες, με τις προβλέψεις να δείχνουν άνοδο της θερμοκρασίας κατά 24°C το ερχόμενο Σαββατοκύριακο, έτσι σε περιοχές όπου ο υδράργυρος την Πέμπτη 31/01 ήταν στους -20°C, την Κυριακή 03/02 αναμένεται βροχόπτωση με +4°C!

How climate scepticism turned into something more dangerous

By David Runciman

Doubts about the science are being replaced by doubts about the motives of scientists and their political supporters. Once this kind of cynicism takes hold, is there any hope for the truth?

Last month Donald Trump announced his intention to withdraw the United States from the Paris climate accord. For his supporters, it provided evidence, at last, that the president is a man of his word. He may not have kept many campaign promises, but he kept this one. For his numerous critics it is just another sign of how little Trump cares about evidence of any kind. His decision to junk the Paris accord confirms Trump as the poster politician for the “post-truth” age.

But this is not just about Trump. The motley array of candidates who ran for the Republican presidential nomination was divided on many things, but not on climate change. None of them was willing to take the issue seriously. In a bitterly contentious election, it was a rare instance of unanimity. The consensus that climate is a non-subject was shared by all the candidates who appeared in the first major Republican debate in August 2015 – Jeb Bush, Scott Walker, Ben Carson, Ted Cruz, Marco Rubio, Rand Paul, Chris Christie, John Kasich, Mike Huckabee and Trump. Republican voters were offered 10 shades of denialism.

When the ice melts: the catastrophe of vanishing glaciers

The Matanuska Glacier in the Chugach Mountains, Alaska. Photograph: Dahr Jamail

By Dahr Jamail

As global temperatures rise, shrivelling glaciers and thawing permafrost threaten yet more climate disruption. How should we confront what is happening to our world?

The fall lasts long enough that I have time to watch the blue ice race upward, aeons of time compressed into glacial ice, flashing by in fractions of seconds. I assume I’ve fallen far enough that I’ve pulled my climbing partner, Sean, into the crevasse with me. This is what it’s like to die in the mountains, a voice in my head tells me.

Just as my mind completes that thought, the rope wrenches my climbing harness up. I bounce languidly up and down as the dynamic physics inherent in the rope play themselves out. Somehow Sean has checked my fall while still on the surface of the glacier.

Η φάρ(σ)α του Νταβός

του Μιχάλη Μπάμπη

Φαρσοκωμωδία διεθνούς παραγωγής παρά Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ θυμίζει μετά τη δεύτερη ημέρα της η φετινή σύναξη της πολιτικής και οικονομικής ελίτ του πλανήτη στο Νταβός της Ελβετίας.

Η πλέον αντιπροσωπευτική ατάκα αυτής της σύναξης θα ήταν «προέρχομαι από την ελίτ και είμαι εδώ για να βοηθήσω».

Ατάκα ικανή να προκαλέσει γέλια μέχρι δακρύων στις μάζες των κοινών θνητών που είδαν τα τελευταία 30 χρόνια αυτή την κοινωνική ομάδα να συσσωρεύει αμύθητο πλούτο σε βάρος των υπολοίπων, να εξαντλεί τους κοινούς πόρους και να οδηγεί ανθρωπότητα και πλανήτη στα άκρα.

Global warming of oceans equivalent to an atomic bomb per second

By Damian Carrington

Seas absorb 90% of climate change’s energy as new research reveals vast heating over past 150 years

Global warming has heated the oceans by the equivalent of one atomic bomb explosion per second for the past 150 years, according to analysis of new research.

More than 90% of the heat trapped by humanity’s greenhouse gas emissions has been absorbed by the seas, with just a few per cent heating the air, land and ice caps respectively. The vast amount of energy being added to the oceans drives sea-level rise and enables hurricanes and typhoons to become more intense.

Greenland’s ice melting faster than scientists previously thought – study

By Oliver Millman

The pace of ice loss has increased four-fold since 2003 as enormous glaciers are depositing ever larger chunks of ice into the Atlantic ocean, where it melts, causing sea levels to rise

Greenland’s ice is melting faster than scientists previously thought, with the pace of ice loss increasing fourfold since 2003, new research has found.

Enormous glaciers in Greenland are depositing ever larger chunks of ice into the Atlantic Ocean, where it melts. But scientists have found that the largest ice loss in the decade from 2003 actually occurred in the south-west region of the island, which is largely glacier-free.

This suggests surface ice is simply melting as global temperatures rise, causing gushing rivers of meltwater to flow into the ocean and push up sea levels. South-west Greenland, not previously thought of as a source of woe for coastal cities, is set to “become a major future contributor to sea level rise”, the research states.

Πώς μπορεί να σωθεί η Αρκτική

Του Δημήτρη Φαναριώτη

Στις αρχές του τρέχοντος έτους το φορτηγό πλοίο Eduard Toll κατέγραψε ένα άκρως ανησυχητικό ρεκόρ: φορτωμένο με υγροποιημένο φυσικό αέριο, το δεξαμενόπλοιο ήταν το πρώτο εμπορικό σκάφος που διέσχισε την Αρκτική τον χειμώνα χωρίς τη βοήθεια παγοθραύστη, ανοίγοντας έτσι μια επικίνδυνη νέα θαλάσσια οδό για το περιβάλλον!

Αυτό το ορόσημο στη ναυτιλία σηματοδοτεί τις καταστάσεις που θα έρθουν καθώς η θαλάσσια κυκλοφορία στην ευρύτερη περιοχή αναμένεται να αυξηθεί εφόσον η υπερθέρμανση του πλανήτη λιώνει τους θαλάσσιους πάγους της περιοχής με ρυθμούς καταιγιστικούς, αφού μειώνονται κατά περίπου 13% ανά δεκαετία, σύμφωνα με τη NASA. Ετσι, υπάρχουν φόβοι μεταξύ περιβαλλοντικών ομάδων και επιστημόνων ότι αυτό θα μπορούσε να βλάψει περαιτέρω ένα ήδη εύθραυστο περιβάλλον μέσω παραγόντων όπως η θαλάσσια ρύπανση και ο θόρυβος από τα πλοία.

2018: Το τέταρτο θερμότερο έτος στην ιστορία

Το 2018 ήταν το τέταρτο θερμότερο έτος στην ιστορία, με τα τελευταία τέσσερα χρόνια να αποτελούν συνολικά τα πιο θερμά χρόνια που γνώρισε ο πλανήτης από τότε που άρχισε η καταγραφή των θερμοκρασιών το 1880, σύμφωνα με το κοινοτικό πρόγραμμα κλιματικής υπηρεσίας Κοπέρνικος (C3S).

Το 2018, η μέση θερμοκρασία επιφάνειας ήταν 0,4 βαθμούς Κελσίου πάνω από το μέσο όρο της περιόδου 1981-2010, και 0,2 βαθμούς Κελσίου χαμηλότερη από το 2016, που ήταν το θερμότερο έτος στο σύνολο δεδομένων του Κοπέρνικου, αλλά και των υπολοίπων παγκοσμίων οργανισμών που παρατηρούν το κλίμα.

Οι επιστήμονες στο C3S παρατήρησαν επίσης ότι η μέση θερμοκρασία των τελευταίων πέντε ετών ήταν κατά 1,1 βαθμό Κελσίου υψηλότερη από τον προβιομηχανικό μέσο όρο.

Κλιματική αλλαγή: Μία ατομική βόμβα το δευτερόλεπτο για 150 χρόνια το αποτύπωμα των ανθρώπων

Η υπερθέρμανση των ωκεανών της Γης εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής ισοδυναμεί με την ενέργεια από την έκρηξη τουλάχιστον μιας ατομικής βόμβας κάθε δευτερόλεπτο κατά τα τελευταία 150 χρόνια, σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις.

Τουλάχιστον το 90% της παγιδευμένης θερμότητας εξαιτίας των ανθρωπογενών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου» απορροφάται από τις θάλασσες του πλανήτη, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό ανεβάζει τη θερμοκρασία του αέρα και της ξηράς. Η τεράστια ποσότητα ενέργειας που καταλήγει στους ωκεανούς, οδηγεί σε σταδιακή άνοδο της στάθμης τους, ενώ -θερμαίνοντας τα νερά- κάνει πιο συχνούς και έντονους τους τυφώνες και τους κυκλώνες.

Να αλλάξουμε το κλίμα για την κλιματική αλλαγή

του Παύλου Γεωργιάδη

Μόλις εκατό εταιρείες ευθύνονται για το 71 τοις εκατό όλων των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στον κόσμο. Για σκεφτείτε το: τόσο λίγοι δημιουργούν τόσο μεγάλη ζημιά. Και ενώ συνεχίζουν να καταστρέφουν τον πλανήτη, σε πολλές περιπτώσεις επωφελούνται από φορολογικές ελαφρύνσεις ή άλλες επιδοτήσεις που τους παρέχονται από τις κυβερνήσεις. Και όσο συμβαίνει αυτό, ο απλός πολίτης -εσύ κι εγώ- προσπαθεί να διορθώσει το πρόβλημα αγοράζοντας βιολογικά προϊόντα, χρησιμοποιώντας σακούλες πολλαπλών χρήσεων ή πηγαίνοντας στη δουλειά με το ποδήλατο.

Το ζήτημα του κλίματος προσκρούει στα θεμέλια του κόσμου τον οποίο οικοδομήσαμε ως κοινωνία. Είμαστε πλήρως ενσωματωμένοι σε μια παγκόσμια οικονομία που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα ορυκτά καύσιμα. Με την υπάρχουσα δομή, οι πολιτικοί δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα, γι αυτό και ρίχνουν το μπαλάκι στους πολίτες, ζητώντας τους να μην πετούν με το αεροπλάνο, να σταματήσουν να καταναλώνουν κρέας και να μην χρησιμοποιούν το πετρελαιοκίνητο αυτοκίνητό τους. Καθημερινά, πολίτες σε ολόκληρο τον κόσμο δέχονται τέτοιες συμβουλές «καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής» από πολιτικούς, δημοσιογράφους, εταιρίες, influencers και περιβαλλοντολόγους.

One person’s recycling won’t stop climate change in itself. We must act collectively

By Emily Mulligan

It is liberalism’s most dangerous lie that an individual’s action can solve problems of this scale

Climate change is happening now and it’s happening faster and much worse than predicted. It’s threatening to the world we know and everything in it. It’s already killing people. This is beyond doubt or argument.

We have just years to change course. If we manage it, we could save the world, at least the one we recognise. Realistically, the prognosis at the moment is that we won’t manage to steer the ship around in time.

So why have we, as people with everything to lose, not acted sooner?

In 1993 my agency warned of climate change. In 1995 it was abolished

By William Westermeyer

The US Office of Technology Assessment should be revived – in 2019 the world will need its expertise more than ever

Many agree that one of the most pressing problems the world faces today is climate change. The question of what to do about it, however, has become highly politicised. Scepticism about climate change is typically a conservative position and trust in the conclusions of the scientific community a more progressive one. While this politicisation is perhaps most evident in the United States, it is well known in many other countries.

But this wasn’t always the case. Between 1972 and 1995, a US agency named the Office of Technology Assessment (OTA) existed to provide the practical means to help overcome such politicisation. During its 23-year existence, the OTA was in a unique position to assist members of Congress in understanding complex issues in science and technology.

Decline of West Antarctic Glaciers Appears Irreversible

Two studies published this week conclude that a section of the West Antarctic ice sheet has reached a point of inevitable collapse, an event that would eventually raise sea levels more than a meter (three-plus feet). The first study, led by Eric Rignot of the Jet Propulsion Laboratory, used NASA satellite and airborne observations to measure how glaciers have been retreating in the region. The other study, led by Ian Joughin of the University of Washington, used a computer model to compare observations of recent melting with projected melt scenarios to see which matches reality best so far. Both studies conclude that the Amundsen Sea segment of the ice sheet has begun an irreversible decline that will result in its loss, possibly as soon as the next few hundred years.

Called the weak underbelly of the West Antarctic ice sheet, the Amundsen Sea region contains several fast-moving glaciers, including Pine Island, Thwaites, Haynes, Pope, Smith, and Kohler. Many Antarctic glaciers have offshore ice shelves that hold them in place like a dam. But there is very little fixed, offshore ice in the Amundsen Sea, so the glaciers flow freely. These rivers of ice drain one third of the West Antarctic ice sheet.