Home

Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο ( ταινία)

1 Comment

Belloyiannis_Picasso_smallΟ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ (1980)

του Νίκου Τζίμα

Υπόθεση: Μια ταινία ύμνος στα δημοκρατικά ιδεώδη και τον αγωνιστή Νίκο Μπελογιάννη που υπερασπίστηκε με τη ζωή του τα λαϊκά συμφέροντα, τη δημοκρατία, την ειρήνη, την εθνική ανεξαρτησία, την ταραγμένη περίοδο της μεταπολεμικής Ελλάδας.

Ο κομμουνιστής Νίκος Μπελογιάννης έγινε παγκοσμίος γνωστός ως “ο Άνθρωπος με το Γαρύφαλο”, από την φωτογραφία που τράβηξε ο φωτογράφος Δήμος Σακελαρίου, κατά την διάρκεια της δίκης αυτού και άλλων 93 “συναγωνιστών”, και η οποία φωτογραφία στη συνέχεια έγινε εξώφυλλο στον διεθνή τύπο, αλλά και αφορμή για ένα σκίτσο του Πικάσο. Με το θάνατο του Μπελογιάννη, ο Ρίτσος έγραψε ποίημα αφιερωμένο σε αυτόν, ενώ η θύελλα πιέσεων από το εξωτερικό, μετετράπη σε διεθνή κατακραυγή. More

Το Χόλιγουντ βομβαρδίζει το Ιράν

Leave a comment

Το Χόλιγουντ βομβαρδίζει το Ιράν

INFOWAR

του Άρη Χατζηστεφάνου

Καθώς η ανθρωπότητα αναμένει με αγωνία εάν οι ΗΠΑ θα κλιμακώσουν τις επιθέσεις τους εναντίον του Ιράν, υπάρχει ένας τομέας της λεγόμενης ήπιας ισχύος (soft power) των ΗΠΑ, o οποίος φέτος συμπληρώνει τέσσερις δεκαετίες συνεχούς «πολέμου» με την Τεχεράνη: η βιομηχανία του θεάματος

«Το Χόλιγουντ κήρυξε τον πόλεμο στο Ιράν» έγραφαν αρκετές ιρανικές εφημερίδες μετά την κυκλοφορία της ταινίας «300» (2006) για τη Μάχη των Θερμοπυλών. Στην πραγματικότητα ο συγκεκριμένος πόλεμος είχε ξεκινήσει ένα τέταρτο του αιώνα νωρίτερα, όταν η ισλαμική επανάσταση στέρησε από την Ουάσινγκτον έναν από τους βασικότερους πυλώνες της για τον έλεγχο της ευρύτερης Μέσης Ανατολής. More

1968: όταν ο Μάης ακύρωσε τις Κάνες

Leave a comment

INFOWAR

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Δεν θα έβλεπα ποτέ μια καλή ταινία για πρώτη φορά στην τηλεόραση. 

Ζαν-Λικ Γκοντάρ 

Πριν από μισό αιώνα ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ πρωτοστάτησε στην ακύρωση του Φεστιβάλ των Κανών στέλνοντας μήνυμα αλληλεγγύης στους φοιτητές και τους εργάτες του Γαλλικού Μάη. Φέτος, η γαλλική γιορτή του κινηματογράφου απειλήθηκε από τις «αυτοκρατορικές» ορέξεις του Netflix. Και ο Γκοντάρ έκανε… την Κινέζα.

Στάρλετ και ηθοποιοί φλέρταραν ακόμη με τους φακούς των φωτογράφων στο κόκκινο χαλί του Φεστιβάλ των Κανών, όταν ορισμένα από τα ιερά τέρατα του ευρωπαϊκού κινηματογράφου μπήκαν ήσυχα σε μια από τις μικρότερες αίθουσες προβολής.

«Θα σας διαβάσω μια ανακοίνωση που συντάχθηκε χτες το βράδυ», είπε ο Φρανσουά Τριφό στους δημοσιογράφους που είχαν συγκεντρωθεί: More

Η2Ο = Δημοκρατία

Leave a comment

https://www.e-dromos.gr/wp-content/uploads/2017/12/23_POLITISMOS_2.jpg

Της Ιφιγένειας Καλαντζή

Γνήσιος απόγονος των κινηματογραφιστών της γενιάς του ’68, ο πολιτικοποιημένος δημοσιογράφος και έμπειρος ακτιβιστής-ντοκιμαντερίστας Γιώργος Αυγερόπουλος αποδεικνύει πως στα σωστά χέρια, ο κινηματογράφος μπορεί να αποτελέσει όπλο μαζικής ενημέρωσης και πολιτικού αναστοχασμού, κόντρα στην αποβλάκωση του υπερθεάματος. Στο νέο του πολυσύνθετο ντοκιμαντέρ Μέχρι την τελευταία σταγόνα (Ο Μυστικός πόλεμος του νερού στην Ευρώπη) επιχειρεί μια πλήρη αποτύπωση της κατάστασης. Αρπάζει ακόμη μια φορά την κάμερα και ταξιδεύει παρέα με το έμπειρο συνεργείο του σε έξι ευρωπαϊκές χώρες, συνομιλεί με δημοτικούς και πολιτικούς παράγοντες, στελέχη ιδιωτικών εταιριών και μέλη ακτιβιστικών οργανώσεων, καταγράφοντας παράλληλα και την αντίσταση των ίδιων των πολιτών, που απαιτούν να παραμείνει το νερό δημόσιο αγαθό και συνταγματικό δικαίωμα.

Δύο σχεδόν δεκαετίες μετά τον αιματηρό πόλεμο του νερού, στην Κοτσαμπάμπα της Βολιβίας και ενώ ο ΟΗΕ έχει αναγνωρίσει το νερό ως ανθρώπινο δικαίωμα από το 2010, η Ευρωπαϊκή Ένωση επιμένει στις ιδιωτικοποιήσεις. More

Η αξιοπρέπεια ως επανάσταση

Leave a comment

Του Περικλή Κοροβέση

Ο ρεαλιστής ζωγράφος ζωγραφίζει αυτό που βλέπει. Ο ιμπρεσιονιστής ζωγραφίζει αυτό που νιώθει. Ο δε σοσιαλρεαλιστής ζωγράφος ζωγραφίζει αυτό που του λένε. Δεν θυμάμαι ποιος το έχει πει, αλλά νομίζω πως αυτό συνοψίζει όλη τη σοβιετική δημιουργία σε όλους τους τομείς των γραμμάτων και των τεχνών και όχι σπάνια και στις επιστήμες.

Το ίδιο ισχύει και για τα κομμουνιστικά κόμματα όλου του κόσμου, που με τη Γ’ Διεθνή έγιναν εργαλεία της εξωτερικής πολιτικής της ΕΣΣΔ και η έννοια της επανάστασης έγινε υπεράσπιση της μεγάλης Σοβιετικής Πατρίδας. Σήμερα έχουμε όλα τα στοιχεία, απολύτως τεκμηριωμένα, πως η Ρωσική Επανάσταση δημιούργησε έναν από τους ολοκληρωτισμούς του 20ού αιώνα. Ενας από τους εγκυρότερους ιστορικούς της Οκτωβριανής Επανάστασης και από τους πρωτεργάτες της, ο Βολίν*, ήδη από το 1934 είχε χαρακτηρίσει τον σοσιαλισμό της ΕΣΣΔ ερυθρό φασισμό και έκανε συγκρίσεις με το καθεστώς του Μουσολίνι.

Οι μεγάλες επαναστάσεις του 20ού αιώνα, Ρωσία, Κίνα, να βάλω μέσα και το Βιετνάμ, κατέληξαν σε σκληρά καπιταλιστικά καθεστώτα. Δεν μιλάμε εδώ για τα ανατολικά καθεστώτα, γιατί αυτά δεν έκαναν καμιά επανάσταση. Ο Κόκκινος Στρατός απελευθέρωσε χώρες από τον ναζιστικό ζυγό, αλλά τους επέβαλε τον δικό του ζυγό. More

Εμείς, οι Ντάνιελ Μπλέικ και οι Σνόουντεν

Leave a comment

Του Θανάση Σκαμνάκη

Δυο ταινίες που παίζονται αυτές τις ημέρες στους κινηματογράφους και συνιστούν μια λίγο-πολύ ενιαία ιστορία της εποχής μας.

Θέλω να κάνω μια παραλληλία που μπορεί εκ πρώτης όψεως να φαίνεται αταίριαστη. Η καλή τύχη έκανε να δω δυο ταινίες στη σειρά, τη μια μέρα την μία και την επόμενη την άλλη. Πρώτα το “Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ”, του Κεν Λόουτς κι έπειτα το “Σνόουντεν”, του Όλιβερ Στόουν. Και σε συνδυασμό με τις πολύημερες συζητήσεις για το αποτέλεσμα των αμερικάνικων εκλογών, ήρθαν κι έκατσαν σαν μια διπλή απάντηση στο ίδιο κρίσιμο ερώτημα.

Το πρώτο, “ο Μπλέικ”, αφορά έναν εργάτη, που υποχρεώνεται από ένα καρδιακό επεισόδιο να βγει από τη δουλειά, και να μπει στο κουβάρι που λέγεται επιδόματα, εργασίας ή ανεργίας, στον κυκεώνα του κρατικού μηχανισμού και των ελέγχων, των επιτροπών και των υπευθύνων, ενός κράτος που ψάχνει τρόπο να βγάλει από τις στατιστικές, αλλά εν τέλει και από τη ζωή, τους ανθρώπους που βρέθηκαν στο περιθώριο. Στο ίδιο κάδρο εμφανίζονται, μιά ανύπαντρη μητέρα με δύο παιδιά, και το εργατικό Νιούκαστλ, που αναζητεί απάντηση στα ερωτήματα μιας περίεργης εποχής. More

Η Μήδεια και ο «βολεμένος» Ιάσονας

Leave a comment

INFOWAR

Του Αρη Χατζηστεφάνου

Η προβολή αυτήν την εβδομάδα της εξαιρετικά ενδιαφέρουσας ταινίας του Νίκου Γραμματικού «Μήδεια, κρείσσων των εμών βουλευμάτων» στον κινηματογράφο «Τριανόν» αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να θυμηθούμε το έργο του Ευριπίδη: την απόλυτη ιστορία εκδίκησης απέναντι στην προδοσία και την αλαζονεία ενός ηγεμόνα.

Η οργή μου νικάει τον λογισμό μου Μήδεια

Ο Νίτσε ήταν σαφής: Ο Ευριπίδης κατέστρεψε την αρχαία ελληνική τραγωδία. Το σκεπτικό του μεγάλου Γερμανού φιλοσόφου, ο οποίος ξεκίνησε την καριέρα του ως καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας, ήταν εξίσου ξεκάθαρο:

Εισάγοντας την επιστήμη στο έργο του ο δημιουργός της «Μήδειας» διέλυσε την ισορροπία ανάμεσα στις δύο θεμελιώδεις δυνάμεις του ανθρώπινου πνεύματος, το απολλώνιο (λογικό) και το διονυσιακό (εκστατικό και παράλογο). More

«Trainspotting 2»: Σκληρά ταξικά ναρκωτικά

Leave a comment

Trainspotting 2

INFOWAR

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Ξεκινάμε με μεγάλες ελπίδες και τις κλείνουμε σε ένα μπoυκάλι… Ζούμε μια σύντομη απογοητευτική ζωή και μετά πεθαίνουμε

Ιρβιν Γουέλς, από το βιβλίο «Trainspotting»

 

Oι δημοσιογράφοι περίμεναν με αγωνία το «πόρισμα» του Ισίδωρου Ντογιάκου. Φθινόπωρο του 1996 και ο εισαγγελέας ήταν κλεισμένος σε μια κινηματογραφική αίθουσα παρακολουθώντας τη νέα ταινία του Ντάνι Μπόιλ, «Trainspotting». Για ώρες, από την αίθουσα δεν έβγαινε ούτε ο λευκός ούτε ο μαύρος «καπνός» που θα μαρτυρούσε αν η ταινία, η οποία είχε χαρακτηριστεί από μερίδα του Τύπου «ωδή στη χρήση ναρκωτικών», θα έπαιρνε τελικά την άδεια να παιχτεί στις αίθουσες.

Ο Ντογιάκος έμεινε μέσα και για δεύτερη προβολή πριν τηλεφωνήσει τελικά στον προϊστάμενο της Εισαγγελίας, Αθ. Κανελλόπουλο, για να τον ενημερώσει ότι οι αίθουσες μπορούν να ανοίξουν τις πόρτες τους στο κοινό. More

Πίτερ Μπρουκ – Από το τρομερό παιδί στον τρομερό παππού

Leave a comment

Περικλής Κοροβέσης - Εφημερίδα των Συντακτών

 του Περικλή Κοροβέση

«Η καταστροφή δεν ζυγώνει ποτέ με το όπλο στο χέρι. Ερχεται ύπουλα, στις μύτες των ποδιών. Σε κάνει να βλέπεις το κακό στην καλοσύνη και το καλό στην κακία». Αυτά λέει ο Κρίσνα, στο Μαχαμπαράτα, συμβουλεύοντας τον υποψήφιο σοφό και δίκαιο βασιλιά, Γιουντίστιρα.

Ο μεγάλoς επαναστάτης του θεάτρου, Πίτερ Μπρουκ, επανέρχεται για δεύτερη φορά στο σημαντικό αυτό ινδικό έπος και δημιουργεί ένα δεύτερο θεατρικό έργο, μινιατούρα του πρώτου, με τέσσερα πρόσωπα και έναν μουσικό που παίζει ένα παραδοσιακό ιαπωνικό τύμπανο. Το έργο λέγεται «Battlefield», που ο Μπρουκ το ήθελε αμετάφραστο και σημαίνει «πεδίο μάχης». More

Συνέντευξη Ανζελίκ Κουρούνη:«Έκανα αυτή την ταινία επειδή φοβάμαι…»

Leave a comment

Συνέντευξη Ανζελίκ Κουρούνη:«Έκανα αυτή την ταινία επειδή φοβάμαι…»

Συνέντευξη στην Ιφιγένεια Καλαντζή

για το ντοκιμαντέρ: Χρυσή Αυγή: Προσωπική υπόθεση

Σοκαριστικό αποκορύφωμα της ανόδου του νεοναζισμού στη χώρα μας, παράλληλα με την καταστροφική επέλαση των μνημονίων, ήταν η είσοδος της Χρυσής Αυγής στη Βουλή, ως τρίτο κόμμα. Αυτή την άλλοτε παρηκμασμένη οργάνωση, που προσπαθεί πλέον να αποχρωματιστεί από την εγκληματική φύση της, για να χωρέσει στο σοβαρό εθνοσοσιαλιστικό κουστούμι ενός πατριωτικού λαϊκισμού, καταγράφει από το 2010 η δημοσιογράφος και σκηνοθέτρια Ανζελίκ Κουρούνη, στο ντοκιμαντέρ Χρυσή Αυγή: Προσωπική υπόθεση, που πρωτοπαρουσιάστηκε πριν από λίγες μέρες, στο 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, σε κατάμεστες αίθουσες. Κόρη Ελλήνων μεταναστών στη Γαλλία, με σύντροφο Εβραίο, ένα γιο γκέι και τον άλλον αναρχικό, όπως δηλώνει η ίδια, έβαλε στόχο να κατανοήσει τον ψηφοφόρο της Χ.Α., σε μια έρευνα μεταξύ δημοσιογραφικού ρεπορτάζ και κοινωνιολογικής καταγραφής. Από τα σαλόνια και τις συνελεύσεις ώς τα συσσίτια, η Κουρούνη κινηματογραφεί μια συγκρατημένη εκδοχή ενός κόμματος που παραμένει νεοναζιστικό, αντιπαραβάλλοντας καίρια σημεία, τις επιθέσεις στους μετανάστες μέχρι τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, τραγική αφορμή που εξανάγκασε το κράτος να κινηθεί νομικά κατά της Χ.Α., ενώ γίνεται αναφορά στο για χρόνια ενεργό αντιφασιστικό μέτωπο του αναρχικού χώρου. More

Mad Max: η επιστροφή του Ρίγκαν

Leave a comment

Mad Max: η επιστροφή του Ρίγκαν

Ιnfowar

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Ο ελληνικής καταγωγής σκηνοθέτης των Mad Max χώρεσε σε μια ιστορία την κρίση του καπιταλισμού και του πετρελαίου, τη γέννηση του νεοφιλελευθερισμού και την επιστροφή του νεο-συντηρητισμού. Ενδεχομένως μάλιστα να μην το κατάλαβε καν.

Λένε ότι ο κόσμος δεν πιστεύει πια σε ήρωες. Να πάνε στο διάολο. Εμείς θα τους ξαναφέρουμε τους ήρωές τους.

Mad Max (1979)

Οι ουρές στα βενζινάδικα μεγάλωναν μέρα με τη μέρα και μαζί τους γιγαντωνόταν η αγανάκτηση. Οι καβγάδες για μερικά λίτρα καυσίμων αποτελούσαν πλέον καθημερινό φαινόμενο ενώ σύντομα έκαναν την εμφάνισή τους και οι πρώτες συμμορίες, που έκλεβαν βενζίνη από παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Ο Τζορτζ Μίλερ δεν θα ξεχάσει ποτέ αυτές τις εικόνες. More

Ποιoς σώζει ποιoν;

Leave a comment

Fallschirm_Euro_DB2_kl

Η κρίση ως επιχειρηματικό μοντέλο, σε βάρος της δημοκρατίας και της κοινωνίας

από την Leslie Franke και τον Herdolor Lorenz, διεθνής συμπαραγωγή της Kernfilm 2015, 104 λεπτά

Βοηθήστε στη δημιουργία μιας ταινίας, που δείχνει πώς διασώζονται οι τράπεζες σε βάρος μας και πως ο μεγάλος χαμένος της υπόθεσης είναι η δημοκρατία!

Εμείς οι φορολογούμενοι δίνουμε στις τράπεζες της Ισπανίας 100 δισεκατομμύρια ευρώ, παρόλα αυτά το μισό της ισπανικής νεολαίας παραμένει άνεργο. Από το 2008 διασώζονται οικονομίες και χώρες ολόκληρες. Οι πολιτικοί παίζουν ταχυδακτυλουργικά παιχνίδια με πακέτα διάσωσης αξίας πολλών δισεκατομμυρίων, ενώ στην καρδιά της Ευρώπης άνθρωποι αμείβονται και πάλι με μισθούς πείνας. Μιλούν για διάσωση, μόνο που καμία διάσωση δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα. More

«Agora», τέσσερα χρόνια κρίσης

Leave a comment

Νέο ντοκιμαντέρ από τον Γιώργο Αυγερόπουλο, μια ολοκληρωμένη 117λεπτη ταινία ουσιαστικά, το «Agora». Και λέμε ταινία, γιατί την επόμενη εβδομάδα βγαίνει κανονικά στους κινηματογράφους. Εκεί θα το δούμε πρώτα και μετά θα πάρει σειρά για την τηλεόραση. Η «ταινία-κιβωτός» της ελληνικής κρίσης έκανε ήδη την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ CPH:DOX», της Κοπεγχάγης, ενώ θα ακολουθήσει η γαλλική πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Οπτικοακουστικών Προγραμμάτων FIPA (20-25 Ιανουαρίου 2015). More

Οι Μόντι Πάιθον, η Ζωή του Μπράιαν και η Ιερά Εξέταση

Leave a comment

Monty Python: John Cleese, Terry Gilliam, Michael Palin, Terry Jones, Eric Idle, Graham Chapman

Monty Python: John Cleese, Terry Gilliam, Michael Palin, Terry Jones, Eric Idle, Graham Chapman

Του  Κωνσταντίνου Σαπαρδάνη

Οι Μόντι Πάιθον δεν περίμεναν να αντιμετωπίσουν την Ιερή Εξέταση όταν γυρνούσαν τη «Ζωή του Μπράιαν» (LifeofBrian, 1979), αλλά αυτή ακριβώς τους βρήκε όταν πρωτοκυκλοφόρησε η ταινία, και τους επιτέθηκε κάθε τελευταίος παπάς από κάθε άκρη του δυτικού κόσμου, που ήθελε να ακουστεί το όνομά του δηλώνοντας την προσβολή που ένιωσε.

Η ταινία απαγορεύτηκε στη Νορβηγία, την Ιρλανδία, σε πόλεις της Αγγλίας (από δημοτικά συμβούλια) και από το BBCκαι το ITV, για τον «φόβο προσβολής Χριστιανών της χώρας». Πολλές φορές η απαγόρευση ερχόταν από άτομα που δεν είχαν καν δει την ταινία, βασισμένοι σε περιγραφές της από θρησκευτικές ομάδες, όπως η «Πανεθνική Γιορτή του Φωτός». Χριστιανοί, Εβραίοι και Λουθηριανοί αντέδρασαν στην προβολή της, και όποιος πήγαινε να την παρακολουθήσει έπρεπε πρώτα να περάσει μέσα από εξαγριωμένα πλήθη φανατικών. Μερικές απαγορεύσεις άντεξαν σε τοπικό επίπεδο μέχρι και τον 21ο αιώνα (όπως στην Ουαλία και τη Γερμανία). More

1η Απονομή Βραβείων Μπένι

Leave a comment

by To Skouliki Tom

Με εντολή Σαμαρά πραγματοποιήθηκε χθες στο Μέγαρο Μαξίμου η 1η απονομή των βραβείων της Βουλευτικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, έπειτα από πρόταση που κατέθεσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος και πέρασε από τη Βουλή με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου.

Ο θεσμός των βραβείων Μπένι, όπως ονομάστηκαν προς τιμήν του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, έγινε αποδέκτης έντονης κριτικής από τον ΣΥΡΙΖΑ, εξαιτίας του προκλητικά υψηλού κόστους της εκδήλωσης εν καιρώ κρίσης, αλλά τελικά ο Αλέξης Τσίπρας δέχτηκε να συμμετάσχει, γιατί είναι πολύ σταθερός στις απόψεις του και φοβήθηκε μήπως τον πουν αντισυστημικό. More

Από το λούμπεν στον Δαλιανίδη και πίσω στη Χρυσή Αυγή

Leave a comment

Του Κώστα Περούλη

Το προφητικό σινεμά του Οικονομίδη ή για μια ανάκτηση των μικροαστών

Ελάχιστοι, δυστυχώς, και σε αυτούς δεν ανήκε η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών, καταλάβαιναν ότι με την πάροδο του χρόνου ο λανθάνων φασισμός κέρδιζε έδαφος, ειδικά σε μια χώρα σαν τη δική μας, με την αδύναμη έως ανύπαρκτη αστική τάξη και την ταχύτατη εδραίωση της απόλυτης κυριαρχίας του μικροαστισμού με τις ευθείες καταβολές χωριάτικου επαρχιωτισμού.

(Άγγελος Στάγκος, «Ο ελληνικός φασισμός στο προσκήνιο», Καθημερινή, 15.9.13)

Το μπερδεύω το Κερατσίνι με το Πέραμα. Και η Αμφιάλη πού πέφτει μπερδεύομαι και το συνδικάτο μετάλλου που ανήκε ο πατέρας του Παύλου μου ακούγεται παράξενο και λιγάκι εξωτικό. Δεν είναι γνωστή μάρκα, δεν βολτάρει Κολωνάκι, Εξάρχεια… Άγνωστος κόσμος.

(Βασίλης Κουνέλης, «Εκεί στην Αμφιάλη…», tvxs, 23.9.2013) More

ΕΝΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Leave a comment

Του ΚΕΝ ΛΟΟΥΤΣ

Υπόθεση:

Η Άντζι απολύεται από μια εταιρεία στρατολόγησης φτηνών εργαζομένων από ανατολικές χώρες. Είναι Αγγλίδα, κόρη λιμενεργάτη, και το λέει η καρδιά της. Είναι όμως και χωρισμένη μητέρα ενός 10χρονου παιδιού με χρέη σε κάρτες και δάνεια που τρέχουν. Μαζί με τη συγκάτοικό της, Ρόουζ, αποφασίζουν να γίνουν αφεντικά του εαυτού τους. Στήνουν ένα παράνομο γραφείο ανεύρεσης εργασίας, το οποίο στρατολογεί φτηνούς και βολικούς μετανάστες — εργάτες σε εταιρείες με μεροκάματα πείνας . Σε αντάλλαγμα για αυτές τις “υπηρεσίες” κρατούν ένα μέρος από την αμοιβή των εργατών. More