Όπως στο «κάτεργο» της Cosco;

Παρακολουθώντας την επίσκεψη του προέδρου της Κίνας και τον τρόπο που «αποθεώνεται» από τα κυρίαρχα ΜΜΕ ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, μεταξύ άλλων και για τις 16 συμφωνίες που υπογράφτηκαν στο Μέγαρο Μαξίμου, αναρωτιόμαστε:

Η επίσκεψη νεο-αποικιακού χαρακτήρα του πρόεδρο της Κίνας, θα φέρει «ανάπτυξη» και «επενδύσεις» που θα μοιάζουν με το καθεστώς της COSCO στον Πειραιά; ΟΚυριάκος Μητσοτάκης και ο Σι Τζινπίνγκ επισκέφθηκαν τις εγκαταστάσεις (φωτό) και οι «τιμές» περίσσεψαν. Αλήθεια, μήπως υπάρχει κάποια εξέλιξη για τις εργασιακές σχέσεις «κάτεργου»; Ισχύουν ακόμα;

Από το νερό της βροχής στο… Πεκίνο

Του Κώστα Λουλουδάκη

Οι τελευταίες δεκαετίες, ήταν μια μεθυστική περίοδος για τις «αγορές», καθώς κυριάρχησαν στην σκέψη μας και στις αξίες μας και εξουσιάζουν πια, ως εργαλειακός κοινωνικός δεσμός και θεσμός, το σύνολο της ζωής μας.

Τα οικονομικά έγιναν κυρίαρχη επιστήμη, κυρίως μετά την  βράβευση με Νόμπελ του θεμελιωτή της περιβόητης σχολής του Σικάγο Μίλτον Φρίντμαν, μα και άλλων νεοκλασικών οικονομολόγων, όπως ο Φιν Ε. Κίντλαντ ή ο Εντουαρντ Κ. Πρέσκοτ, γιατί κατά κανόνα, τα εξωπραγματικά και απάνθρωπα μοντέλα κοινωνικών δυναμικών του νεοφιλελευθερισμού που δημιούργησαν, χρησιμεύουν αφενός στην κερδοσκοπία των χρηματιστηριακών αγορών, αφετέρου στην ιδεολογική επιβολή πολιτικής οργάνωσης της εξουσίας.

Με λίγα λόγια, θεμελίωσαν «φυσικώ δικαίω» την ιδεολογική κατασκευή, πως η οικονομική οργάνωση είναι ο διαμορφωτής και της πολιτικής οργάνωσης και όχι το αντίστροφο.

Πλήγμα στο δολάριο από Κίνα και Ρωσία

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Μια δυσάρεστη έκπληξη επιφύλασσε για τις ΗΠΑ η επίσκεψη του κινέζου προέδρου στη Ρωσία με αφορμή τη συμμετοχή του (με μια συνοδεία 1.000 επιπλέον ατόμων!) στις εργασίες του Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης. Μαζί με ένα πλήθος οικονομικών συμφωνιών που υπέγραψε στις 5 Ιουνίου ο Ξι Ζινπίνγκ με το ρώσο ομόλογό του, Βλαντίμιρ Πούτιν, που εκτείνονται από ενεργειακά προϊόντα μέχρι ηλεκτρονικό εμπόριο, συμφώνησαν να χρησιμοποιούν στο εξής τα εθνικά τους νομίσματα στο μεταξύ τους εμπόριο. Πρόκειται για ένα σημαντικό πλήγμα στην κυριαρχία του αμερικανικού δολαρίου.

Το 2018 παρότι το ΑΕΠ των ΗΠΑ (20,5 τρισ. δολ.) αντιπροσώπευε το 24% του παγκόσμιου ΑΕΠ, το δολάριο αντιπροσώπευε το 44% των παγκόσμιων ανταλλαγών, ενώ το τρίτο τρίμηνο του 2018, σύμφωνα με το ΔΝΤ, το 62% των αποθεματικών των κεντρικών τραπεζών ήταν σε δολάρια. Σε ό,τι αφορά την Κίνα, ενώ το ΑΕΠ της το ίδιο έτος (13,5 τρισ. δολ.) αντιπροσώπευε το 16% του παγκόσμιου ΑΕΠ, στο εθνικό της νόμισμα διεξάγονταν το 2% των διεθνών συναλλαγών, ενώ σε γουάν ήταν λιγότερο από 2% των αποθεμάτων των κεντρικών τραπεζών. Αντίστοιχα υποδεέστερη του ΑΕΠ του είναι η εμβέλεια των νομισμάτων όλων των υπόλοιπων, μεγάλων οικονομιών του κόσμου.

Για τις εξελίξεις στον οικονομικό πόλεμο ΗΠΑ και Κίνας

του Χάρη Σ. Πουλάκη*

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται τάση αλλαγής του συσχετισμού δύναμης στην κορυφή του ιμπεριαλιστικού συστήματος, με τις ΗΠΑ να αντιμετωπίζουν προβλήματα πχ στην ανταγωνιστικότητα και στην κερδοφορία τους και με την Κίνα να εμφανίζεται ως η ανερχόμενη ιμπεριαλιστική υπερδύναμη. Αυτή η τάση αλλαγής εκφράζεται στα αυξανόμενα μερίδια της Κίνας στο παγκόσμιο ακαθάριστο προϊόν, στις διεθνείς ροές κεφαλαίων, στην παγκόσμια βιομηχανική παραγωγή, στις παραγωγικές επενδύσεις κλπ. Επιπλέον τα δημοσιονομικά μεγέθη της Κίνας όπως το  δημόσιο χρέος το δημοσιονομικό έλλειμμα το ισοζύγιο πληρωμών κλπ παρουσιάζονται «υγιέστερα» σε σχέση με τους ανταγωνιστές της.

Στο μονοπάτι του εμπορικού πολέμου βαδίζουν οι ΗΠΑ

Του Παύλου Δερμενάκη

Διεθνείς αντιδράσεις και ανησυχία για επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία

Τα τελευταία 2 και πλέον χρόνια υπάρχει μια διαδικασία αμφισβήτησης της παγκοσμιοποίησης με τη μορφή που εδραιώθηκε τα τελευταία 25 χρόνια. Οι δυνάμεις αμφισβήτησης της πορείας της παγκοσμιοποίησης δεν είναι ομοειδείς ούτε έχουν τις ίδιες αφετηρίες και σκοπούς. Πλατιά λαϊκά στρώματα στον αναπτυγμένο κόσμο βλέπουν το επίπεδο ζωής τους να χειροτερεύει διαρκώς κάτω από την ανταγωνιστική λογική του χαμηλού κόστους παραγωγής. Αντίστοιχα μεγάλη μερίδα από τα μεσαία στρώματα είτε ακόμα και από τμήματα του κεφαλαίου διαπιστώνουν ότι σταδιακά περιθωριοποιούνται. Αυτή η κοινωνική αντίδραση που εκφράζεται με διαφορετικό τρόπο στις διάφορες χώρες έχει γίνει αντικείμενο «αξιοποίησης», για τους δικούς τους λόγους και σκοπούς, από συντηρητικούς πολιτικούς και κόμματα, ιδιαίτερα όταν η επίσημη αριστερά και η κεντροαριστερά κινούνται στον αστερισμό της παγκοσμιοποίησης.

Μια κραυγαλέα τέτοια έκφραση αποτελεί η περίπτωση του Ντόναλντ Τραμπ. Εξέφρασε προεκλογικά μια λογική προστατευτισμού για την οικονομία των ΗΠΑ και στηρίχτηκε από τα κοινωνικά στρώματα που έχουν πληγεί από την παγκοσμιοποίηση. Στην περίοδο της προεδρίας του, αν και πολλοί θεωρούσαν ότι «αυτά τα έλεγε προεκλογικά» και περίμεναν την εγκατάλειψη αυτής της λογικής, διαπιστώνουμε ότι σταδιακά προχωρά βήμα-βήμα, με την αναγκαία προετοιμασία της κοινής γνώμης, στην υλοποίηση αυτής της πολιτικής. Να αλλάξουν οι όροι στην διαδικασία της παγκοσμιοποίησης. Να αξιοποιηθεί η παγκοσμιοποίηση για να αποκομίσουν μεγαλύτερα οφέλη, οικονομικά και όχι μόνο, οι ΗΠΑ. Να μπει «φρένο», περιορισμοί στη διαδικασία υπέρ-ανάπτυξης χωρών όπως η Κίνα και οι άλλες χώρες χαμηλού κόστους που αμφισβητούν πλέον ευθέως την παγκόσμια οικονομική κυριαρχία της Αμερικής. Όλα αυτά συνοψίζονται στο σύνθημά του Ντ. Τραμπ «Πρώτα η Αμερική». Και από τα λόγια εδώ και ένα χρόνο έχει αρχίσει και περνά στα έργα.

Tα φέρετρα της ανάπτυξης

Της Εύης Νικολοπούλου

100 χιλιάδες άνθρωποι σην Κινα,όπως διαβάσαμε προ ημερών στην Guardian,ζουν μέσα σε δωμάτια-κουτιά, δωμάτια-κλουβιά, που ονομάζονται και δωμάτια-φέρετρα, καθώς το μήκος της, ας την πούμε, κρεββατοκάμαρας δεν ξεπερνάει και πολύ το μήκος του ανθρώπινου σώματος. Τα δωμάτια αυτά δεν έχουν παράθυρα. Και όπως και στην Ελλάδα, οι φτωχοί άνθρωποι που αναγκάζονται λόγω φτώχειας να ζουν σε συνθήκες τέτοιου απάνθρωπου εγκλεισμού, στιγματίζονται κοινωνικά ως τεμπέληδες. Παρόλο που τα ενοικιάζουν εργαζόμενοι που υποαμείβονται. Στην Κίνα που αποτελεί το παγκόσμιο παράδειγμα οικονομικής ανάπτυξης, την δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, 82 εκατομύρια άνθρωποι ζουν με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα.

Γονάτισε ο κινέζικος δράκος στις ΗΠΑ

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Ο μύθος θέλει κάθε εμπορική διαπραγμάτευση στην οποία συμμετέχουν Κινέζοι στο τέλος να καταλήγει με μια ερώτηση εκ μέρους τους: «πόσα θέλετε για να συμφωνήσετε στους όρους μας;».

Εξαίρεση σε αυτό τον κανόνα που τον έχουμε δει να επιβεβαιώνεται όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε χώρες όπως η Γερμανία, αποτέλεσαν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ του Ντόναλντ Τραμπ και του κινέζου ομολόγου του Σι Τζινπίνγκ, στο πλαίσιο της επίσκεψης του τελευταίου στις ΗΠΑ στις 6 Απριλίου 2017. Η συμφωνία στην οποία κατέληξαν συνιστά ήττα για τα οικονομικά συμφέροντα της Κίνας. Για πρώτη φορά το Πεκίνο αναγκάστηκε να συμφωνήσει σε όρους που δυσχεραίνουν αφάνταστα την οικονομική του κυριαρχία.

Τα γεράκια και η αρκούδα

του Αλέξη Ζακυνθινού

Η παγκόσμια ηγεμονία των Η.Π.Α. συρρικνώνεται, αφού όλο και περισσότερες χώρες απομακρύνονται από τη σφαίρα επιρροής τους – κυρίως επειδή η επίθεση στη Ρωσία, με τα «οικονομικά όπλα μαζικής καταστροφής», δεν απέδωσε τα αναμενόμενα

Σημείωση: Η πρόσφατη ανάπτυξη νέων δυνάμεων του ΝΑΤΟ στις βαλτικές χώρες, στην Ουγγαρία, στην Πολωνία και στη Ρουμανία, είναι μία πολύ σοβαρή εξέλιξη (πηγή) – αφού σκληραίνει σε πολύ μεγάλο βαθμό το παιχνίδι ισχύος στην περιοχή, επί πλέον σε αυτά που διαδραματίζονται στη Συρία ή/και σχεδιάζονται για το Αιγαίο. Ίσως λοιπόν το παλαιότερο άρθρο μας να είναι αρκετά επίκαιρο.

«Όποιος θέλει να κυριαρχήσει στον πλανήτη, θα πρέπει να κυριαρχήσει στην Ευρασία. Όποιος θέλει να κυριαρχήσει στην Ευρασία, θα πρέπει να κυριαρχήσει στην καρδιά της – στη Ρωσία.
Όποιος θέλει να κυριαρχήσει στη Ρωσία, θα πρέπει προηγουμένως να αποσπάσει την Ουκρανία από τη ρωσική σφαίρα επιρροής. Χωρίς την Ουκρανία, η Ρωσία δεν μπορεί να θεωρηθεί ως η αυτοκρατορία της Ευρασίας» (Brzezinski).

Το νομισματικό όπλο

Εάν η Κίνα εισέλθει επίσημα στον συναλλαγματικό πόλεμο που διεξάγεται σε παγκόσμια κλίμακα, θα ξεσπάσει η καταιγίδα των καταιγίδων στον πλανήτη –   αφού είναι η μεγαλύτερη εξαγωγική δύναμη, με σημαντική απόσταση από τη δεύτερη

Η Κίνα, μέσα σε ένα χρονικό διάστημα 20 περίπου ετών (μετά το 1995), έχει εξελιχθεί στη μεγαλύτερη εξαγωγική χώρα του πλανήτη – ενώ, παρά το ότι οι εξαγωγές της μειώνονται τα τελευταία χρόνια (άρθρο), το μερίδιο της στην παγκόσμια αγορά συνεχίζει να αυξάνεται.

Η άνοδος της Κίνας στην κορυφή των εξαγωγικών κρατών, συνέβη εις βάρος της βιομηχανίας της Ευρώπης, των Η.Π.Α. και της Ιαπωνίας – προκαλώντας σε κάποιο βαθμό την αποβιομηχανοποίηση τους. Όπως φαίνεται δε από το γράφημα που ακολουθεί, ο μεγαλύτερος χαμένος στη μάχη των μεριδίων αγοράς ήταν η Ιαπωνία (κίτρινη καμπύλη) – ακολουθούμενη από τις Η.Π.Α. (πράσινη) και την Ευρωζώνη (κόκκινη).

H Kίνα στέλνει πολεμικό στόλο στην υπεράσπιση της Συρίας από ξένες επεμβάσεις!

ΤΣΑΜΠΑ ΤΟ ΜΠΑΛΑΜΟΥΤΙ ΤΗΣ ΚΛΙΝΤΟΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ ΣΤΟΝ “Δράκοντα”.

Με επίσημη σημείωση στις αρχές της διώρυγας του Σουέζ, τη συμμετοχή σε κοινές ασκήσεις με το πολεμικό ναυτικό της Συρίας, πέρασε χθες τη διώρυγα και κατευθύνεται στη Συρία το 2308 τόνων πολεμικό πλοίο της Κίνας.
Ήδη στο λιμάνι της Ταρτούς βρίσκεται αεροπλανοφόρο και 6 πολεμικά πλοία της Ρωσίας. Εκεί βρίσκεται και η μοναδική πολεμική βάση των Ρώσων στη Μεσόγειο…
Οι ταυτόχρονες μετακινήσεις πολεμικών πλοίων της Ρωσίας και της Κίνας είναι πρωτοφανείς και γίνονται για πρώτη φορά στην ιστορία.
Μάλιστα, την περασμένη εβδομάδα οΙρανός στρατηγός Jazayerì, ανακοίνωσε ότι το Ιράν θα επέμβει σε περίπτωση εξωτερικής επίθεσης εναντίον της Συριακής κυβέρνησης. Το ίδιο και η…Χεζμπολάχ του Λιβάνου, η μοναδική δύναμη που κατόρθωσε να επιφέρει βαριά ήττα στην πολεμική μηχανή του Ισραήλ (2006).