Όταν από τις κυρώσεις των ΗΠΑ θησαυρίζουν οι Έλληνες εφοπλιστές…

Αύξηση 3,1% σημείωσε η δύναμη του ελληνικού εμπορικού στόλου (πλοία 100 κόρων και άνω) τον Αύγουστο εφέτος σε σύγκριση με την αντίστοιχη δύναμη του Αυγούστου 2018, έναντι μείωσης 0,1% που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση το 2018 προς το 2017, και πλέον αριθμεί 1.884 πλοία, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.

Ο εμπορικός στόλος των Ελλήνων εφοπλιστών που δεν τον άγγιξε σε κανένα σημείο η κρίση μεγεθύνεται. Τα κέρδη των εφοπλιστών αυγατίζουν. Αγοράζουν νέα καράβια και παραμένουν παγκόσμιοι παίκτες.

Πώς όμως αυτά τα …«πατριωτάκια» θησαυρίζουν; Γιατί άραγε «πανηγυρίζουν» κάθε φορά που υπάρχει «αναμπουμπούλα» στον πλανήτη; Γιατί σε σχέση με τους «κοινούς θνητούς» δεν τρέμουν πολέμους, κυρώσεις, ιμπεριαλιστικές συγκρούσεις και ανταγωνισμούς; Οι απαντήσεις ακολουθούν:

Frigoglass: Αύξηση κερδών 43,9%, αλλά βάζει «λουκέτο» και απολύει 91 εργάτες!

Του Παναγιώτη Θεοδωρόπουλου

«Άμεση διακοπή της παραγωγικής δραστηριότητας του εργοστασίου της Κάτω Αχαΐας στο πλαίσιο των πρωτοβουλιών αναδιάρθρωσης του παραγωγικού της ιστού, που αποσκοπεί στη βελτίωση της κοστολογικής της δομής και στην ενίσχυση της μακροπρόθεσμης ανταγωνιστικότητάς της».

Με αυτή τη λιτή και …καπιταλιστικά κυνική ανακοίνωση, στις 7 Ιουνίου 2019, η πολυεθνική Frigoglass πέταξε στο δρόμο 91 εργαζόμενους! Ο όμιλος έβαλε λουκέτο στο μοναδικό εργοστάσιο που διατηρούσε στην Ελλάδα. Στο όνομα της «αναδιάρθρωσης», της «βελτίωσης της κοστολογικής δομής» της «ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας».

Λίγες μέρες αργότερα στις 13 Ιουνίου 2019, η ίδια εταιρεία ανακοίνωσε ενίσχυση των πωλήσεών της και κέρδη για το πρώτο τρίμηνο του 2019. Η Frigoglass, που αποφάσισε να στερήσει το μεροκάματο σε 91 εργάτες με διαφορά λίγων ημερών ανακοίνωσε καθαρά κέρδη 2 εκατομμύρια ευρώ για το πρώτο τρίμηνο του χρόνου!!!

Αττική οδός: Μεγάλες αυξήσεις στα διόδια για να αυγατίσουν τα κέρδη των εργολάβων!

Μεγάλες αυξήσεις σε δύο δόσεις στα διόδια της «ιδιωτικής» Αττικής Οδού από την 1η Ιούλη αλλά και από την 1η Γενάρη 2020 ανακοίνωσε η εταιρεία.

Το διόδιο για τα ΙΧ από 2,80 ευρώ που είναι σήμερα αυξάνεται στα 3 ευρώ από την 1η Ιούλη και στα 3,30 ευρώ από την 1η Γενάρη (αύξηση σε σχέση με σήμερα 17,85%).

Η μείωση φόρου των μερισμάτων ευνοεί τις μεγάλες επιχειρήσεις

Ευθεία παραδοχή του ότι η πρόσφατη τροπολογία για την μείωση της φορολογίας των μερισμάτων ωφελεί τις μεγάλες επιχειρήσεις από τον επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής Φραγκίσκου Κουτεντάκη.

Ο Φρ.Κουτεντάκης αναφέρθηκε στο θέμα που πρόσφατα ανέδειξε ο Ημερόδρομος , απαντώντας στον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Κουτσούκο και στο ερώτημα «εάν σκοπεύει να μειώσει το φορολογικό βάρος μια κυβέρνηση, εάν είναι καλύτερα να το κάνει αυτό στα μερίσματα ή στο φόρο νομικών προσώπων, ας πούμε, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων». Απαντώντας σημείωσε ότι  «ο φόρος των μερισμάτων είναι μια επιλογή που δείχνει να ευνοεί περισσότερο τις μεγάλες επιχειρήσεις, τις ανώνυμες εταιρείες, δηλαδή, που έχουν μετοχές και μοιράζουν μερίσματα και όχι τόσο τις μικρομεσαίες, που δε λειτουργούν έτσι».

Αυξήσεις στα διόδια: Το πάρτι κερδών των εργολάβων συνεχίζεται…

Αυξήσεις στα διόδια με το «καλημέρα» του νέου έτους επέβαλαν οι επιχειρηματικοί όμιλοι που διαχειρίζονται τις εθνικές οδούς όλης της χώρας, επικαλούμενοι τις αυξήσεις στον… «τιμάριθμο» και επί της ουσίας ασκώντας το δικαίωμα που τους παρέχουν όλες οι μέχρι σήμερα αστικές κυβερνήσεις, μέσω των σχετικών συμβάσεων παραχώρησης, να διατηρούν αλώβητα τα κέρδη τους.

Οι νέες αυξήσεις στα διόδια, που τίθενται σε ισχύ ήδη από απόψε τα μεσάνυχτα, κατά μέσο όρο κυμαίνονται στα 0,10 – 0,15 ευρώ, ανά σταθμό, μέχρι και 1 ευρώ για τα λεωφορεία στη γέφυρα του Ρίου, αυξάνοντας έτσι το κόστος μετακινήσεων ανά την Επικράτεια, όπως επίσης σταδιακά και το κόστος διαφόρων ειδών λαϊκής κατανάλωσης, αφού οι αυξήσεις διοδίων και για τα φορτηγά που μεταφέρουν προϊόντα θα μετακυλιστούν τελικά στο λαό.

Στα 183,3 εκατ. ευρώ τα καθαρά κέρδη των τραπεζών …περιμένοντας τα «ψίχουλα» της Αχτσιόγλου

Του Παναγιώτη Θεοδωρόπουλου

Καθαρά κέρδη 183,3 εκατομμυρίων ευρώ κατέγραψαν οι τέσσερις συστημικές τράπεζες της χώρας τους πρώτους έξι μήνες του 2018, σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις τους, τις προηγούμενες μέρες.

Ειδικότερα:

Υπερκέρδη 2,9 δισ. ευρώ για τη Γερμανία από τους τόκους των ελληνικών ομολόγων

Το 2010 το Βερολίνο μαζί με τις Βρυξέλλες και το ΔΝΤ απειλούσαν τον Ελληνικό λαό με χρεωκοπία. Επέβαλαν τελικά τα μνημονία με την συγκατάθεση και την συνδρομή των ελληνικών κυβερνήσεων και εδώ και οκτώ χρόνια ο ελληνικό λαός φτωχοποιείται για να αποπληρώνει τα δάνεια και τα τοκοχρεωλύσια των δανειστών.

Η επιβολή των μνημονίων που επέφερε την εξαθλίωση του ελληνικού λαού, ήταν η αναγκαία συνθήκη για να διασωθούν οι Γαλλικές και Γερμανικές τράπεζες. Η έκθεση των γαλλικών τραπεζών στην Ελλάδα ήταν 60 δις. ευρώ και των γερμανικών 35 δις. ευρώ το 2010. Αν υποχρεώνονταν να αναλάβουν υπερβολικές απώλειες από τα ελληνικά ομόλογα στην περίπτωση που η χώρα δήλωνε αδυναμία πληρωμής, τότε θα δεχόντουσαν ένα ανεπανόρθωτο πλήγμα που σε συνδυασμό με τις αλυσιδωτές αντιδράσεις που θα είχε και στα ομόλογα άλλων κρατών της Ευρώπης που διακρατούσαν, θα έθετε σε κίνδυνο συνολικά τη βιωσιμότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος της ευρωζώνης.

Fraport -14 Περιφερειακά αεροδρόμια: Λειτουργικά κέρδη 117,4 εκατ. με το «καλημέρα»

Ξεκίνησε να μετρά κέρδη η πολυεθνική Fraport AG που έβαλε στο χέρι για τα επόμενα 40 χρόνια, τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια της Ελλάδας. Ο Γερμανικών συμφερόντων όμιλος που επικράτησε στο διαγωνισμό για την εκχώρηση από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ των αεροδρομίων, αναμένει το επόμενο διάστημα ακόμα μεγαλύτερη αύξηση των εσόδων του.

Ειδικότερα, η εταιρεία ανακοίνωσε κύκλο εργασιών 234,9 εκατ. ευρώ και λειτουργικά κέρδη (EBITDA) 117,4 εκατ. από τα 14 ελληνικά περιφερειακά αεροδρόμια για τη χρήση του 2017.

Μάλιστα τα μεγέθη αυτά αφορούν την περίοδο από τις 11 Απριλίου, οπότε και η θυγατρική της Fraport Greece τα παρέλαβε από το ελληνικό Δημόσιο, έως και τις 31 Δεκεμβρίου. Δηλαδή περίοδο 9 μηνών. Τα καθαρά κέρδη ανήλθαν σε 13,5 εκατ. ευρώ, μετά φόρων τόκων αποσβέσεων και δικαιωμάτων μειοψηφίας.

ΕΚΤ: Κέρδη 339 εκατομμύρια σε δύο χρόνια από τα ελληνικά ομόλογα

Του Παναγιώτη Θεοδωρόπουλου

Κέρδη 339 εκατομμύρια ευρώ είχε τη διετία 2016 – 2017 η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα από τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου που έχει στην κατοχή της.

Συνολικά η ΕΚΤ  διακρατά ελληνικά ομόλογα ύψους 9,5 δισ. ευρώ. Η μέση εναπομένουσα διάρκεια των ομολόγων αυτών, που είχαν αγορασθεί από την ΕΚΤ στο πλαίσιο του προγράμματος αγορών τίτλων (Securities Markets Programme – SMP), είναι 2,8 χρόνια. Στα δύο πρώτα χρόνια από τόκους που πληρώνει ο ελληνικός λαός τα κέρδη ανήλθαν σε 154 εκατ. ευρώ για το 2017 και 185 εκατ. ευρώ το 2016. Το σύνολο 339 εκατομμύρια.

Τα κέρδη της ΕΚΤ αυξήθηκαν το 2017 κατά 0,1 δισ. ευρώ σε 1,3 δισ. ευρώ. Το σύνολο των εσόδων της από τόκους επί τίτλων που διακρατούνται για τους σκοπούς της νομισματικής πολιτικής αυξήθηκαν σε 1,1 δισ. ευρώ από 1 δισ. ευρώ το 2016, ενώ ο ισολογισμός της αυξήθηκε στα 414 δισ. ευρώ από 349 δισ. ευρώ.

Η Γερμανία κέρδισε 290 δισ. ευρώ λόγω της κρίσης

Χάρη στα χαμηλά επιτόκια, η Γερμανία κατέβαλε τα τελευταία χρόνια πολύ λιγότερα χρήματα από τα προβλεπόμενα για την εξυπηρέτηση του χρέους της. Υπολογισμοί της κεντρικής Γερμανικής τράπεζας, Bundesbank, κάνουν λόγο για 290 δισ. ευρώ.

Από το 2008, το γερμανικό δημόσιο εξοικονόμησε συνολικά 290 δισ. ευρώ σε τόκους. Μόνον το 2017, η ομοσπονδία, τα κρατίδια, οι δήμοι και τα ασφαλιστικά ταμεία πλήρωσαν 50 δισ. ευρώ λιγότερα επιτόκια, σε σύγκριση με την εποχή προ κρίσης. Αυτό δείχνουν προσωρινοί υπολογισμοί της γερμανικής ομοσπονδιακής τράπεζας (Bundesbank) που επικαλείται η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt.

Για την ανάλυσή της αυτή, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα συνέκρινε το επίπεδο των επιτοκίων του 2007, τη χρονιά δηλαδή πριν ξεσπάσει η οικονομική κρίση, με τα εκάστοτε επίπεδα των χρόνων που ακολούθησαν. Ενώ η Γερμανία δανείζονταν το 2007 με επιτόκια μέσης απόδοσης 4,23%, έφτασε να δανείζεται το 2017 έναντι επιτοκίων μόλις 1,86%. Η συνεχής πτώση των επιτοκίων δανεισμού είχε φυσικά ως αποτέλεσμα το γερμανικό δημόσιο να καταβάλει όλο και λιγότερα χρήματα για την εξυπηρέτηση του χρέους. Ενώ για παράδειγμα η ομοσπονδία κατέβαλε το 2008 40,2 δις ευρώ σε τόκους, το 2016 πλήρωσε μόλις 17,5 δις ευρώ, λιγότερα δηλαδή από τα μισά.

Η τεράστια αυτή εξοικονόμηση ωφελεί φυσικά και τους Γερμανούς φορολογούμενους και αποταμιευτές, επισημαίνει η Handelsblatt. Διότι, τα χρήματα στους προϋπολογισμούς της κεντρικής κυβέρνησης, των κρατιδίων και των δήμων και κοινοτήτων που έπρεπε να καταβληθούν παλαιότερα για την αποπληρωμή επιτοκίων μπορούν να επενδύονται, για παράδειγμα, στην εκπαίδευση ή στις υποδομές. Ή και για τη μείωση της φορολογίας την οποία διαπραγματεύονται τα δυο μεγάλα κόμματα στις εν εξελίξει διερευνητικές.

Πολλοί οικονομολόγοι προειδοποιούν πάντως τους δυνητικούς εταίρους να μην εκμεταλλευτούν την ευνοϊκή συγκυρία για αύξηση των κοινωνικών δαπανών. Διότι όταν ανέβουν και πάλι τα επιτόκια -και αυτό σύμφωνα με τους ίδιους είναι απλά θέμα χρόνου- τότε θα αυξηθεί και το κόστος δανεισμού για τα δημόσια ταμεία. Εάν αυξανόταν το επιτόκιο δανεισμού της Γερμανίας κατά μόλις μια ποσοστιαία μονάδα, το δημόσιο θα έπρεπε να καταβάλλει κάθε χρόνο 20 δισ. ευρώ περισσότερα για την εξυπηρέτηση του χρέους.

Ημεροδρόμος

Οι Πλουτοκράτες και η Λεία τους

Του Κώστα Λουλουδάκη(Ιουλιανού)

Αποτελεί νομοτέλεια το γεγονός πως το οικονομικό και πολιτικό σύστημα κυριαρχείται από τις κεφαλαιοκρατικές σχέσεις παραγωγής και διανομής πλούτου. Άρα οι συνθήκες ζωής που βιώνουν οι εργαζόμενοι εξαρτώνται από τις ανάγκες συσσώρευσης κεφαλαίου και από τις στρατηγικές που εκπονούν οι εκπρόσωποί του. Την ένταση και την έκταση αυτών των στρατηγικών των κατόχων κεφαλαίων, θα τις πραγματώσει το πολιτικό προσωπικό, το οποίο γνωρίζει πολύ καλά πως ο καπιταλισμός και ο νεοφιλελευθερισμός δεν είναι υπόθεση ιδεολογικών αρχών, αλλά συμφερόντων.

Η κοινωνικό-οικονομική κρίση διεύρυνε το χάσμα ανάμεσα στα εισοδήματα των πλουσίων και των φτωχών, οδηγώντας ταυτόχρονα με φρενήρη ρυθμό στην αύξηση της μερικής απασχόλησης, της μαζικής ανεργίας και της εξαθλίωσης ευρύτατων τμημάτων της κοινωνίας σε διεθνή κλίμακα.

Ωστόσο, η θεαματική αποτυχία των «ελεύθερων αγορών» ελάχιστα έπληξε την πίστη στον οικονομικό φιλελευθερισμό. Οι χρηματοπιστωτικοί θεσμοί, που σώθηκαν με δημόσιο χρήμα, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων, βγήκαν αλώβητοι από την κρίση,  σε αντίθεση με το δημόσιο, το οποίο δυσφημήθηκε και λοιδορήθηκε.  Αυτή η κατάσταση συνέτεινε στην κυριαρχία της διαφθοράς της πολιτικής (μην αμελούμε πως η «κρίση» αποδόθηκε στην ανικανότητα των κυβερνώντων να διαχειριστούν το δημόσιο χρέος), και στην μετατροπή της σε τεχνοκρατική και διαχειριστική, με σκοπό την μεταφορά του δημόσιου πλούτου στις «αγορές», δηλαδή στον οικονομικό υπόκοσμο.