Κρίσιμη εβδομάδα για τις κεντρικές τράπεζες

Οι επενδυτές δεν έχουν καμία αμφιβολία ότι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) θα μειώσει τα επιτόκια για πρώτη φορά μετά μία δεκαετία και πλέον στη συνεδρίαση που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 31 Ιουλίου. Για ολόκληρες εβδομάδες οι διαχειριστές διαθεσίμων στοιχηματίζουν σε μια μείωση κατά 25 μονάδες βάσης τέλη του Ιουλίου, σύμφωνα με τη FedWarch του Χρηματιστηρίου Εμπορευμάτων του Σικάγου (CME Group).

200 χρόνια χρέος και βλέπουμε …

Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα indicator.gr στις 30-1-2016 με τίτλο 200 χρόνια χρέος και βλέπουμε …

Η ιστορία της νεότερης Ελλάδος είναι μια ιστορία δανείων και χρέους. Αμέσως μετά την επανάσταση του 1821 η Ελλάδα αναγκάστηκε να καταφύγει σε εξωτερικό δανεισμό το 1824 και το 1825 (με τα λεγόμενα δάνεια της ανεξαρτησίας). Από τα χρήματα των δανείων αυτών πολύ μικρό ποσοστό έφτασε τελικά στην Ελλάδα. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τις ανάγκες του αγώνα οδήγησε στην παύση εξυπηρέτησης τοκοχρεολυσίων και στην πτώχευση του 1827, δηλαδή πριν την πρώτη επίσημη διεθνή αναγνώριση της ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους το 1830. Για να το πούμε απλά πριν αναγνωριστούμε ως κράτος σε διενθές επίπεδο ήμασταν ήδη με μια πτώχευση στη πλάτη μας. Τα δάνεια αυτά θα αφήσουν την Ελλάδα εκτός διεθνών χρηματιστηρίων ή αγορών όπως θα λέγαμε σήμερα για πάνω από μισό αιώνα μέχρι την τελική ρύθμιση τους το 1878-1880.

Η ευρωπαϊκή τραγωδία

Του Βασίλη Βιλιάρδου

Η ήπειρος μας, με αφετηρία την Ελλάδα, θα απειληθεί με το χάος για τρίτη φορά εντός ενός αιώνα, με ευθύνη της Γερμανίας – η οποία αδυνατεί να κατανοήσει πως είναι αδύνατον να ζήσει με άνεση σε μία γειτονιά, όπου όλοι οι υπόλοιποι εξαθλιώνονται

«Τον 20′ αιώνα η Γερμανία διέλυσε δύο φορές τον εαυτό της και την ευρωπαϊκή τάξη, με εγκληματικούς και γενοκτόνους πολέμους, στην προσπάθεια της να υποδουλώσει την ήπειρο.

Θα ήταν τραγική ειρωνεία εάν τώρα, στην αρχή του 21ου αιώνα, η επανενωμένη Γερμανία, αυτή τη φορά ειρηνικά, καθώς επίσης με τις καλύτερες των προθέσεων, ανατρέψει για τρίτη φορά την ευρωπαϊκή τάξη» (J. Fischer, πρώην υπουργός εξωτερικών και αντικαγκελάριος της Γερμανίας, σε άρθρο του το 2012 στην SZ).

Το χρήμα και τα Έθνη (α)

 

Η Ελλάδα είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, αφού υπάρχουν μακράν χειρότερα προβλήματα – όπως της Γαλλίας και της Ιταλίας, ένα υπερχρεωμένο τραπεζικό σύστημα, καθώς επίσης ένας πλανήτης στα πρόθυρα του κραχ

«Το κεντρικό κτίριο του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον έχει ένα περίπου ελλειπτικό σχήμα, ενώ στη μία πλευρά του διαδρόμου του τελευταίου ορόφου ευρίσκονται τα σύμβολα όλων των κρατών μελών του. Στην απέναντι πλευρά, βλέπει κανείς σε προθήκες τα τραπεζογραμμάτια που χρησιμοποιούνται από τις συγκεκριμένες χώρες – όπου διαπιστώνεται μία αξιοσημείωτη, σχεδόν απόκοσμη σχέση μεταξύ των Εθνών, καθώς επίσης των νομισμάτων τους.

Ως εκ τούτου, συμπεραίνει κανείς αυθόρμητα πως τα χρήματα και τα κράτη βαδίζουν μαζί, χέρι-χέρι. Ποιά είναι όμως η πραγματική σχέση μεταξύ χρήματος και Εθνών;» (Lord Mervyns King). Υπενθυμίζουμε πως η δραχμή ήταν παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα τον 4ο αιώνα προ Χριστού, όταν μεσουρανούσε και κυριαρχούσε παντού ο ελληνικός πολιτισμός, στα θεμέλια του οποίου στηρίχθηκε ο ευρωπαϊκός – όπως αργότερα το Solidus της βυζαντινής αυτοκρατορίας, ενώ μέχρι πρόσφατα η δραχμή ήταν το σημαντικότερο νόμισμα των Βαλκανίων» (πηγή).

Υπερπληθωρισμός: Η Ζιμπάμπουε, το ΔΝΤ και η εκτύπωση χρήματος

Σε απάντηση, το ΔΝΤ αρνήθηκε να κάνει οποιαδήποτε παραχώρηση (όπως η αναχρηματοδότηση ή διαγραφή του δάνειου) προκειμένου να τιμωρήσει την κυβέρνηση για τις πολιτικές που ακολούθησε, με πιο σημαντική τα μέτρα που εφάρμοσε για τη μεταρρύθμιση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της γης. Με μειωμένη την παραγωγή τροφίμων λόγω των αγροτικής μεταρρυθμιστικής πολιτικής, η κυβέρνηση έπρεπε να εισάγει τρόφιμα από το εξωτερικό για να αποτρέψει μια κατάσταση μαζικής λιμοκτονίας.

Όμως, λόγω της αθέτησης του δανείου προς το ΔΝΤ, η πιστοληπτική ικανότητα της Ζιμπάμπουε ήταν ουσιαστικά κατεστραμμένη, γεγονός που έκανε αδύνατη την εύρεση εναλλακτικού δανείου από άλλη πηγή. Ως αποτέλεσμα, η κυβέρνηση της Ζιμπάμπουε άρχισε να εκδίδει το δικό της νόμισμα και να το χρησιμοποιεί  για να αγοράσει δολάρια ΗΠΑ στην αγορά συναλλάγματος. Η προσπάθεια της κυβέρνησης να καλύψει το αυξανόμενο έλλειμμα μεταξύ των δαπανών και των εσόδων μέσω της δημιουργίας χρήματος αύξησε την αγοραστική δύναμη στην οικονομία, ενώ ταυτόχρονα η πτώση της παραγωγής στον τομέα της γεωργίας και της μεταποίησης περιόρισε την ποσότητα των προϊόντων που υπήρχαν διαθέσιμα προς αγορά.

ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ

Θέλουν αλλά δεν μπορούν

Οι κεντρικές τράπεζες ήταν αυτές που το 2008 αποφάσισαν να βομβαρδίσουν μαζικά τις κεφαλαιακές αγορές με πρωτοφανείς όγκους “ρευστότητας” – με άλλα λόγια να τυπώσουν “χρήμα”- για να κρατήσουν τις τράπεζες ανοικτές και το σύστημα εν ζωή.

Σήμερα επιχειρούν να προλάβουν ενα χειρότερο “2008” χρησιμοποιώντας αντίστροφα τα “εργαλεία” με τα οποία έκαναν τη δουλειά αυτή τα τελευταία 6 – 7 χρόνια αλλά ανακαλύπτουν ότι… δεν μπορούν.

Την Πέμπτη 4/2 το ΔΣ της Κεντρικής Τράπεζας της Αγγλίας παραδέχθηκε δημόσια ότι δεν μπορεί να προχωρήσει σ’ εκείνο που είχε αποφάσισει να κάνει μιμούμενη την Fed, να αυξήσει δηλαδή και πάλι τα επιτόκια που είναι σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα από το 2009 μέχρι σήμερα.

200 χρόνια χρέος και βλέπουμε …

Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα indicator.gr στις 30-1-2016 με τίτλο 200 χρόνια χρέος και βλέπουμε …

Η ιστορία της νεότερης Ελλάδος είναι μια ιστορία δανείων και χρέους. Αμέσως μετά την επανάσταση του 1821 η Ελλάδα αναγκάστηκε να καταφύγει σε εξωτερικό δανεισμό το 1824 και το 1825 (με τα λεγόμενα δάνεια της ανεξαρτησίας). Από τα χρήματα των δανείων αυτών πολύ μικρό ποσοστό έφτασε τελικά στην Ελλάδα. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τις ανάγκες του αγώνα οδήγησε στην παύση εξυπηρέτησης τοκοχρεολυσίων και στην πτώχευση του 1827, δηλαδή πριν την πρώτη επίσημη διεθνή αναγνώριση του ελληνικού κράτους το 1830. Για να το πούμε απλά πριν αναγνωριστούμε ως κράτος σε διενθές επίπεδο ήμασταν ήδη με μια πτώχευση στη πλάτη μας. Τα δάνεια αυτά θα αφήσουν την Ελλάδα εκτός διεθνών χρηματιστηρίων ή αγορών όπως θα λέγαμε σήμερα για πάνω από μισό αιώνα μέχρι την τελική ρύθμιση τους το 1878-1880.

Ο επίλογος της τραγωδίας

Χειρότερο από το να μη γνωρίζει μία χώρα την ιστορία της και τα λάθη που έκανε, είναι η άγνοια του τι έχει ή τι θα χάσει – αποτελεί δε το άκρον άωτο της ανοησίας να καίει περιουσιακά στοιχεία άνω του 1 τρις €, έναντι δανείων 300 δις €

του Βασίλη Βιλιάρδου

«Οι πραγματικές αιτίες της οικονομικής επιτυχίας της Γερμανίας είναι το χαμηλό ποσοστό γεννήσεων, η μικρή άνοδος των τιμών των ακινήτων, καθώς επίσης η επέκταση της γερμανικής βιομηχανίας στην Ανατολική Ευρώπη. Τα δύο πρώτα κατέστησαν εφικτή τη στασιμότητα των μισθών των Γερμανών εργαζομένων μετά το 2000 – αφού μόνο για την παιδεία η Γερμανία δαπανά 1% του ΑΕΠ λιγότερα από τη Γαλλία, ενώ τα ακίνητα στη Γερμανία κοστίζουν τρεις φορές χαμηλότερα σε σχέση με τη Γαλλία.

Το τρίτο είχε σαν αποτέλεσμα την παραγωγή φθηνότερων προϊόντων, λόγω των χαμηλών μισθών στις συγκεκριμένες χώρες – αφού μέχρι πρόσφατα οι αμοιβές των εργαζομένων στην Πολωνία ήταν σχεδόν στο 10% των γαλλικών. Εάν λοιπόν κατασκευάζει κανείς προϊόντα στην Πολωνία αντί στη Γαλλία, αποκτά ένα τεράστιο πλεονέκτημα κόστους στις διεθνείς αγορές – το οποίο εκμεταλλεύθηκε η γερμανική βιομηχανία, ανταγωνιζόμενη μέσω αυτού ακόμη και την Κίνα.

Σμήνος μαύρων κύκνων

Του Άρη Οικονόμου

Ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχει διαστρεβλωθεί σε τόσο μεγάλο βαθμό η παγκόσμια οικονομία, από τις συνεχείς ανθρώπινες παρεμβάσεις – οπότε εύλογα δεν προβλέπεται ένα μεμονωμένο συμβάν, αλλά μία πρωτόγνωρη, πανίσχυρη καταιγίδα<

«Σύμφωνα με τη γνωστή χριστουγεννιάτικη ιστορία μία γαλοπούλα, κλεισμένη κάποτε στο σκοτεινό στάβλο της, ανησυχούσε και φοβόταν για τη ζωή της – έως ότου διαπίστωσε πως ο χωρικός που την είχε φυλακίσει, θα έπρεπε να είναι ένας καλός άνθρωπος. Η κρίση της αυτή οφειλόταν στο γεγονός ότι, ο χωρικός ερχόταν καθημερινά την ίδια ώρα στο στάβλο, προσφέροντας της πλουσιοπάροχη τροφή.

Κάθε φορά λοιπόν που επαναλαμβανόταν η ίδια διαδικασία, η γαλοπούλα πίστευε όλο και πιο πολύ ότι, δεν θα μπορούσε πουθενά αλλού να ζήσει καλύτερα, από το στάβλο αυτού του γενναιόδωρου χωρικού. Νοιώθοντας πλέον ευχάριστα, ηρέμησε και απολάμβανε το φαγητό της, με αποτέλεσμα να γίνει παχιά και δυσκίνητη.

Εν τούτοις, λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, ο καλός χωρικός εμφανίστηκε στο στάβλο κρατώντας ένα αιχμηρό μαχαίρι, αντί να της προσφέρει ως συνήθως τροφή. Έτσι η γαλοπούλα κατέληξε στο τραπέζι της ευτυχισμένης οικογένειας του χωρικού, χωρίς καν να το καταλάβει» (Taleb).

Ευρωπαϊκή Ποσοτική Χαλάρωση (μέρος Ε’)

Οι Επιπτώσεις των Κατευθυντήριων Γραμμών του Προγράμματος στο Μέγεθος και τη Διάρκεια του

Η ΕΚΤ προτίθεται να πραγματοποιήσει το πρόγραμμα εξαγοράς στοιχείων Ενεργητικού, τουλάχιστον μέχρι τον Μάρτιο του 2017 (από Σεπτέμβριο του 2016 όπου ήταν η αρχική απόφαση). H πρόσφατη δήλωση του Mario Draghi (προέδρου της ΕΚΤ) στη συνέντευξη τύπου της 3ης Δεκεμβρίου 2015 στη Φρανκφούρτη ήταν: «όσον αφορά τα μη συμβατικά μέτρα νομισματικής πολιτικής, αποφασίσαμε την παράταση του προγράμματος αγοράς περιουσιακών στοιχείων. Οι μηνιαίες αγορές ύψους 60 δισεκ. ευρώ στο πλαίσιο του εν λόγω προγράμματος προβλέπεται τώρα ότι θα διενεργούνται μέχρι τα τέλη Μαρτίου του 2017 ή αργότερα, εφόσον χρειαστεί».

Ευρωπαϊκή Ποσοτική Χαλάρωση (μέρος Δ’)

Ποια χρεόγραφα είναι διαθέσιμα στη ζώνη του ευρώ;

Η σύνθεση του χρέους (όσον αφορά χρεόγραφα και δάνεια) είναι πολύ διαφορετική από χώρα σε χώρα (Πίνακας 2), αλλά τα ομόλογα παραμένουν το κύριο χρεόγραφο που χρησιμοποιείται από τις κυβερνήσεις στη ζώνη του ευρώ.

Ευρωπαϊκή Ποσοτική Χαλάρωση (μέρος Γ’)

Ποια είναι τα όρια του 25 και του 33 τοις εκατό;

Επιπλέον των προϋποθέσεων που αναφέρθηκαν στο δεύτερο μέρος, το Διοικητικό Συμβούλιο αποφάσισε επίσης να θέσει σε εφαρμογή ένα όριο σύμφωνα με το οποίο η ΕΚΤ δεν θα αγοράσει περισσότερο από το 25% από κάθε έκδοση ομολoγιακού δανείου (το οποίο στη συνέχεια του προγράμματος, αυξήθηκε σε ορισμένες περιπτώσεις στο 33%) και παραπάνω από το 33% των εμπορεύσιμων χρεογράφων των εκδοτών του Ευρωσυστήματος.

Όσον αφορά τα δύο όρια, αν και φαίνεται περιττή η αναφορά στο όριο του 33%, εφόσον υπάρχει το όριο του 25%, αξίζει να σημειωθεί το εξής: Το 25% αφορά νέες εκδόσεις, ενώ το 33% αναφέρεται στο σύνολο του χαρτοφυλακίου του Ευρωσυστήματος, συμπεριλαμβανομένων αγορών που έγιναν μέσω προηγούμενων προγραμμάτων.

Ευρωπαϊκή Ποσοτική Χαλάρωση (μέρος Β’)

Οι Κατευθυντήριες Γραμμές του Προγράμματος

Τι θα αγοραστεί και από ποιον;

Τον Ιανουάριο, η ΕΚΤ αποφάσισε ότι το πρόγραμμα θα αποτελείται από μηνιαίες αγορές περιουσιακών στοιχείων ύψους 60 δις €. Στον Πίνακα 1 φαίνεται πώς οι μηνιαίες αγορές του Ευρωσυστήματος θα κατανέμονται στα διάφορα περιουσιακά στοιχεία.

Ευρωπαϊκή Ποσοτική Χαλάρωση (μέρος Α’)

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) ξεκίνησε το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης τον Μάρτιο του 2015 σε μια προσπάθεια επανεκκίνησης της ευρωπαϊκής οικονομίας. Πριν από αυτό είχε δοκιμάσει να βγάλει την Ευρώπη από την κρίση ρίχνοντας τα επιτόκια κάτω από το μηδέν το 2014, κίνηση που δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα, οπότε ο πρόεδρος της ΕΚΤ Mario Draghi, ερχόμενος σε σύγκρουση με τη Γερμανία, αποφάσισε την εκκίνηση ενός εκτεταμένου προγράμματος αγοράς ομολόγων όπως είχαν κάνει έξι χρόνια νωρίτερα οι ΗΠΑ.

Στο παρακάτω άρθρο και στα επόμενα μέρη που θα ακολουθήσουν θα εξηγηθεί τι είναι το ευρωπαϊκό πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, πως ξεκίνησε, πως θα υλοποιηθεί, ποιες χώρες /ιδρύματα  θα συμμετέχουν, ποια χρεόγραφα είναι σήμερα διαθέσιμα και ποια θα μπορούσαν να αγοραστούν από την ΕΚΤ και τις Κεντρικές Τράπεζες (NCBs) του Ευρωσυστήματος και ποιες αναμένεται να είναι οι επιπτώσεις στην Ευρωζώνη.

Είδη και Ποσότητα Χρήματος στη Ζώνη του Ευρώ: Η Ελληνική Συμβολή

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) κατηγοριοποιεί το χρήμα, ή τα νομισματικά μεγέθη (monetary aggregates) όπως τα ονομάζει η Τράπεζα της Ελλάδας (ΤτΕ), σε τρεις γενικές κατηγορίες. Τις ονομάζει στενό χρήμα (narrow money), «ενδιάμεσο» χρήμα («intermediate» money) και ευρύ χρήμα (broad money), ή M1, M2 και M3, αντίστοιχα.

Στο στενό χρήμα (M1) περιλαμβάνονται το νόμισμα (currency) — δηλαδή κέρματα και χαρτονομίσματα (ή τραπεζογραμμάτια, όπως τα αποκαλεί η Τράπεζα της Ελλάδος) — και οι καταθέσεις που είναι άμεσα μετατρέψιμες σε νόμισμα και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για πληρωμές χωρίς μετρητά (overnight deposits).

Τραπεζικοί μύθοι

Του Άρη Οικονόμου

Όσο οι Έλληνες δεν συμμετέχουν οι ίδιοι στις βασικές αποφάσεις που αφορούν τη χώρα τους, ιδίως στον τρόπο που λειτουργεί το χρηματοπιστωτικό τους σύστημα, δεν θα υπάρξει μέλλον – αφού θα συνεχίσουν να είναι άβουλοι σκλάβοι χρέους 

«Εάν πιστεύει κανείς πως η Ελλάδα θα βρει ποτέ το δρόμο της εξόδου από την κρίση, επιστρέφοντας σε μία βιώσιμη ανάπτυξη, χωρίς να αλλάξει ριζικά η λειτουργία του τραπεζικού της συστήματος και χωρίς την ονομαστική διαγραφή μέρους των χρεών, δημοσίων και ιδιωτικών, είναι δυστυχώς εκτός τόπου και χρόνου – θύμα άκρως επικίνδυνων ψευδαισθήσεων».

Όταν ακούει κανείς οικονομολόγους και οικονομικούς συντάκτες να ισχυρίζονται ότι, οι ελληνικές τράπεζες δεν μπορούν να δανείσουν την πραγματική οικονομία, επειδή έχουν χάσει τις καταθέσεις τους ή λόγω του ότι δεν εισπράττουν τα κόκκινα δάνεια τους, οπότε δεν έχουν χρήματα, τότε κατανοεί την αιτία της παντοδυναμίας των τραπεζών – οι οποίες, αφού διογκώθηκαν με γρήγορους ρυθμούς, έτσι ώστε τυχόν χρεοκοπία τους να απειλεί το σύστημα, μπορούν πλέον χωρίς κανέναν κίνδυνο να ιδιωτικοποιούν τα κέρδη τους, κοινωνικοποιώντας τις ζημίες.

Η απληστία των τραπεζών

Του Βασίλη Βιλιάρδου

Η ασύδοτη δημιουργία χρημάτων από το πουθενά, απειλεί τον πλανήτη με μία χρηματοπιστωτική έκρηξη τεραστίων διαστάσεων, η οποία ελπίζουμε να μη συνοδευθεί από έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο – το χρηματιστηριακό κραχ του Κουβέιτ

“Ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα δύσκολα μπορεί να διαφοροποιηθεί από τον τρόπο που θέλουμε να τα δούμε. Η καπιταλιστική ανάπτυξη δεν είναι σύμφυτη στον ίδιο τον καπιταλισμό – ενώ ο καπιταλισμός δεν είναι συνώνυμο της ελεύθερης αγοράς.

Είναι η δυναμική της κοινωνίας, στα χέρια μίας καπιταλιστικής ελίτ
– μίας ομάδας δηλαδή, στην οποία ανήκουν οι άνθρωποι που χαρακτηρίζονται από τα προσόντα της διάνοιας και της θέλησης άνω του κανονικού. Έτσι η ιστορία, για την ακρίβεια, η ιστορία ως μέσο καταγραφής των αλλαγών και των εξελίξεων, είναι η ιστορία της επίδρασης των ελίτ, επάνω στην αδρανή μάζα της κοινωνίας” (J. Schumpeter).

Παγκόσμια διαπλοκή

Οι μεγάλες τράπεζες του πλανήτη, οι κεντρικές, καθώς επίσης οι πολιτικές ηγεσίες των περισσοτέρων κρατών, υπηρετώντας πιστά την «ελίτ των ελίτ», αυξάνουν συνεχώς την περιουσία της – με θύμα κυρίως τη μεσαία τάξη που αργοπεθαίνει

«Ο διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, ένας από τους πλουσιότερους τότε ανθρώπους του κόσμου (1937), είχε πει πως το σύγχρονο τραπεζικό σύστημα δημιουργεί χρήματα από το πουθενά – ενώ η συγκεκριμένη διαδικασία είναι ίσως η πιο εντυπωσιακή εφεύρεση στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Συνέχισε δε λέγοντας ότι, οι τραπεζίτες κατέχουν ολόκληρη τη γη – την οποία όμως, εάν τους την αφαιρέσει κανείς, αφήνοντας τους τη δυνατότητα να δημιουργούν με τον ίδιο τρόπο χρήματα, μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα θα έχουν αρκετά κεφάλαια για να την αγοράσουν ξανά.

Πράγματι τώρα, ακόμη και σήμερα, μία μικρή ομάδα ιδιωτών τραπεζιτών κυβερνάει μυστικά τον πλανήτη μας. Οι τραπεζίτες αυτοί δεν κατευθύνουν μόνο τηFed ή την ΕΚΤ αλλά, επίσης, τις υπερεθνικές οργανώσεις – όπως τον ΟΗΕ, την Παγκόσμια Τράπεζα, το ΔΝΤ και την BIS, την κεντρική τράπεζα των κεντρικών τραπεζών.

Η τραπεζική παγίδα

Του Βασίλη Βιλιάρδου

Ο τρόπος με τον όποιο δημιουργούνται χρήματα από το πουθενά, αυξάνοντας την ποσότητα τους, ή καίγονται σε μία χώρα, οπότε υποφέρει από έλλειψη ρευστότητας, μοιάζει με μαύρη μαγεία – η οποία οδήγησε τελικά την Ελλάδα στην κόλαση  

«Το σύγχρονο τραπεζικό σύστημα παράγει χρήματα από το πουθενά. Η συγκεκριμένη λειτουργία είναι το εντυπωσιακότερο ταχυδακτυλουργικό τρικ που έχει ποτέ εφευρεθεί» (L. Angas, βρετανός οικονομολόγος, 1937). «Η διαδικασία της δημιουργίας χρήματος μοιάζει με μαύρη μαγεία» (Κεντρική Τράπεζα της Γερμανίας, 2007).

Ανάλυση 

Η διαδικασία της δημιουργίας χρημάτων στις σημερινές, σύγχρονες οικονομίες, μπορεί να περιγραφεί με μία και μόνο φράση: «Τα δάνεια δημιουργούν καταθέσεις» (Loans make deposits).

Με απλά λόγια, όταν μία τράπεζα αποφασίζει πως κάποιος πελάτης της είναι φερέγγυος, εγκρίνοντας του ένα δάνειο, τότε το συγκεκριμένο ποσόν εγγράφεται στο λογαριασμό καταθέσεων του δανειολήπτη – ενώ την ίδια στιγμή αυξάνεται η ποσότητα χρήματος, η οποία σήμερα καθορίζεται κυρίως από τις τραπεζικές καταθέσεις (καθαρά δάνεια συν αποταμιεύσεις) των ανθρώπων (ανάλυση).

Η μεγάλη ληστεία

Του Άρη Οικονόμου

Για κάθε 100 € δάνειο που εγκρίνει μία τράπεζα, απαιτείται εγγύηση μόλις 1 € στην ΕΚΤ – οπότε, εάν υπολογίσει κανείς το επιτόκιο στα πραγματικά χρήματα που διαθέτει μία τράπεζα της Ευρωζώνης, θα διαπιστώσει πως υπερβαίνει το 500% ετήσια

Όπως αναφέρθηκε σε προηγούμενο άρθρο (Στη διελκυστίνδα Η.Π.Α. και Κίνας), από το 2005 μέχρι σήμερα, η ποσότητα χρήματος στις Η.Π.Α. αυξανόταν ετήσια κατά το γιγαντιαίο ποσοστό των 17,8% (μέσος όρος) – ενώ οι τιμές καταναλωτή μόλις κατά 1,9%.

Το γεγονός αυτό οφείλεται προφανώς στην υιοθέτηση των πακέτων ποσοτικής διευκόλυνσης (QE) εκ μέρους της Fed, μέσω των οποίων διαστρεβλώθηκε εντελώς η λειτουργία της ελεύθερης αγοράς – με τον πληθωρισμό να μεταφέρεται στις αγορές των παγίων περιουσιακών στοιχείων, όπως είναι οι μετοχές και τα ακίνητα.

Η δικτατορία των κεντρικών τραπεζών

Το χρηματοπιστωτικό όργιο που παρατηρείται σε πολλές χώρες, λόγω της συνεχούς αύξησης της ποσότητας χρήματος δεν θα έχει αίσιο τέλος, ακόμη και αν τυπωθούν ωκεανοί ρευστότητας – οπότε το παγκόσμιο κραχ είναι νομοτελειακό

«Οι δικτατορίες εμφανίζονται ξανά, από έναν δρόμο που στην κυριολεξία εκπλήσσει – αφού δεν είναι το αποτέλεσμα στρατιωτικών πραξικοπημάτων, όπως συνέβαινε στο παρελθόν, αλλά της ελεύθερης βούλησης των λαών» (πηγή).

Πρόσφατα, προκάλεσε μεγάλη εντύπωση η ανακοίνωση της Κίνας (πηγή), σχετικά με την αγορά άνω των 600 τόνων χρυσού, η οποία όμως δεν εμπόδισε την τιμή του κίτρινου μετάλλου να καταρρεύσει – επίσης, η μείωση των συνολικών συναλλαγματικών αποθεμάτων της κατά 17,1 δις $ στα 3,694 τρις $, η οποία συνοδεύθηκε από τη μαζική πώληση ομολόγων του αμερικανικού δημοσίου, συνολικού ύψους 143 δις $ μέσα σε τρεις μόνο μήνες (πηγή).

Διορισμός Στουρνάρα: Γάγγραινα η ανεξαρτησία των κεντρικών τραπεζών

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Η απόφαση της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ να διορίσει στην ηγεσία της κεντρικής τράπεζας τον Στουρνάρα, προφανώς κατ’ εντολή του Βερολίνου, ανέδειξε για μια ακόμη φορά το πρόβλημα της λεγόμενης ανεξαρτησίας ορισμένων θεσμών, τυπικά τεχνοκρατικών, που η σημασία τους όμως έχει αποδειχθεί νευραλγική κι εξόχως πολιτική. Η λεγόμενη ανεξαρτησία από την κυβέρνηση και την πολιτική εξουσία στην πραγματικότητα έχει μετατραπεί σε δούρειο ίππο για την απόσπαση από τον δημόσιο έλεγχο και στη συνέχεια την απ’ ευθείας υπαγωγή τους σε διεθνή κέντρα, κυρίως ευρωπαϊκά, κρίσιμων κέντρων λήψης αποφάσεων.

Το δεύτερο Καστελλόριζο

Το ενδεχόμενο να εμφανιστεί ακόμη ένας πρωθυπουργός στο πανέμορφο νησί της χώρας μας ή όπου αλλού, ανακοινώνοντας πως η Ελλάδα χρεοκόπησε, επιλέγοντας την έξοδο της από την Ευρωζώνη, δεν είναι δυστυχώς καθόλου αμελητέο

«Όλες οι νομισματικές ενώσεις του παρελθόντος, οι οποίες δεν εξελίχθηκαν σε πολιτικές, αποτέλεσαν χρονικά περιορισμένες συμφωνίες – με αποτέλεσμα να διαλύονται» (Th. Theurl).

Άρθρο

Όταν αναφερθήκαμε σε πρόσφατο κείμενο μας (Ο ανθελληνικός άξονας) στους φόβους ενός δεύτερου Καστελλόριζου, ορισμένοι αναγνώστες θεώρησαν πως εννοούσαμε την υπογραφή ενός επόμενου μνημονίου, το οποίο θα συνόδευε ένα τρίτο πακέτο στήριξης της ελληνικής οικονομίας, ύψους περί τα 40 δις € – χωρίς το οποίο η Ελλάδα, μόνιμα εκτός αγορών, είναι εύλογα αδύνατον να εξυπηρετήσει τα εξωτερικά χρέη της (η εσωτερική χρεοκοπία είναι ήδη δεδομένη – άρθρο).

Πως να τρέξετε μια τράπεζα (run little bank, run)

σήμερα ο θείος techiechan θα ασχοληθεί με τα κουλουράκια. Συγκεκριμένα με τα αγαπημένα πολίτικα που έφτιαχνε η μάνα του παρά την άρνησή της να χρησιμοποιήσει κανονικό βούτυρο αντί για την άθλια και ανθυγιεινή υδρογονωμένη μαργαρίνη. To bank run είναι μια κατάσταση όπως τα πολίτικα κουλουράκια. Είναι αδύνατο να τα βγάλεις από το μυαλό σου.

Αλλά όπως έχετε υποψιαστεί όσοι διαβάζετε κάποιο καιρό, πολύ λίγες από τις έννοιες που κυριαρχούν στο γενικό φαντασιακό όπως καναλάρεται από τα γκεσέμια των μμε (λατρεμένο επικοινωνιακό τρίποντο από αυτά που οι συριζαίοι δεν μας συνηθίζουν), έχουν κάποια επαφή με την αλήθεια. Να θυμίσω μερικά: τα 28δις στις τράπεζες ως απόλυτη θωράκιση, το μνημόνιο ως σωτηρία της πατρίδος, η ανάπτυξη που θα φέρει η απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, τα πετρέλαια ως το νέο ελντοράντο, το κατοχικό δάνειο ως το νέο ελντοράντο, το πρώτο PSI ως σωτηρία της χώρας, το δεύτερο PSI ως σωτηρία της χώρας, το τρίτο PSI ως σωτηρία της χώρας, ο EFSF ως σωτηρία του πλανήτη, οι δανειακές υποχρεώσεις ως προπατορικό αμάρτημα που θα το κουβαλάμε για πάντα, τα CDS ως το τέρας της αποκαλύψεως που θα πέσει να μας πλακώσει, κλπ κλπ….

Χρέος , η πιο ύπουλη μορφή σκλαβιάς

Του Άρη Οικονόμου

Οι Έλληνες, αφού υπέφεραν τα πάνδεινα, έχοντας ακολουθήσει πιστά το λανθασμένο πρόγραμμα που τους επέβαλλε η Τρόικα, έχουν κάθε δικαίωμα, εάν όχι υποχρέωση, να χρεοκοπήσουν – οδηγώντας το σύστημα στην κατάρρευση

.

«Η ελίτ έχει στα χέρια της τα εργαλεία παραγωγής χρέους, ενώ όλοι εμείς είμαστε συλλογικά υπεύθυνοι για την ξέφρενη, ασυγκράτητα αυξανόμενη άνοδο των χρεών. Οι πολιτικοί βέβαια υπόσχονται διαρκώς πως θα ελέγξουν το δημόσιο χρέος – δεν υπάρχουν όμως ποτέ αρκετά χρήματα, με τα οποία να μπορεί να χρηματοδοτηθεί το δημόσιο, καθώς επίσης να πληρωθούν οι τόκοι, με τους οποίους επιβαρύνεται το κράτος»